انتقالی که۳ دلار آب می‌خورد
تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۶۵۶۵۶
به گزارش قدس انلاین، رسیدن دریا به مشهد، یکی از پروژه های پر بحث و گفت وگو میان موافقان و مخالفان این موضوع در سال های اخیر است. در بیشتر مواقع مخالفان و موافقان این پروژه، صفر وصدی هستند؛ یعنی یا می گویند این پروژه اصلا نباید اجرا شود یا ادعا دارند که در صورت به سرانجام نرسیدن آن تا چند سال دیگر، باید قید ادامه حیات صنایع را در این منطقه بزنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علیرضا طاهری به بازدید اخیر خود از روند اجرای خط ۴ این پروژه در چابهار هم اشاره می کند و می افزاید : با توجه به سرعت اجرا در بخش های مختلف این پروژه معتقدم که در زمان مذکور این طرح ملی به مشهد می رسد. حال سؤال اینجاست که وقتی دریا به مشهد برسد، هر متر مکعب آب برای صنایع چقدر تمام می شود و آیا این موضوع باعث افزایش بهای تمام شده در محصولات نهایی صنایع و معادن نخواهد شد؟ اصلا اجرای این پروژه تا چه اندازه برای حیات این حوزه ها مورد نیاز است؟ آب دریا ۳ دلار
برای پاسخ به این سؤال که هر مترمکعب آب دریا برای صنایع و معادن مشهد چقدر آب می خورد، به سراغ مجری طرح انتقال آب از خلیج فارس به مشهد می رویم. علی عبداللهی می گوید: در همین لحظه در غرب مشهد هر مترمکعب آب (که به صورت تانکری توزیع می شود) برای کشاورزها و باغ ویلاها ۱۸۰ هزار تومان یا ۶ دلار است، اما طبق محاسبه ما آب انتقالی از دریای عمان در سنگان خواف و مشهد ۳دلار تمام خواهد شد؛ پس به صرفه است.
می پرسیم: اما این آب قرار است برای صنایع و معادن استفاده شود؛ آیا برای آن ها هم به صرفه خواهد بود؟ او در توضیح این سؤال می گوید: هزینه آب در سبد اقتصادی بعضی از صنایع مثل فولاد که گردش مالی زیاد و ارز آوری خوبی دارند، حدود ۲ درصد است. از سوی دیگر، مشکلات آب در پهنه شرقی کشور خیلی حاد شده است و اگر با همین سرعت مصرف پیش برویم تا چند سال آینده برای آب شرب هم مشکل خواهیم داشت؛ بنابراین باید اقداماتی در راستای صرفه جویی، سازگاری، آینده نگری و حفظ منابع آب زیرزمینی انجام دهیم.
مجری طرح انتقال آب از خلیج فارس به مشهد که طبیعی است با اجرای این پروژه موافق باشد، می افزاید: بقا و هستی اقلیم منطقه ای به آب است و اگر منبع آب را از دست بدهیم، صنایع زنده نخواهند ماند. مطالعات ما می گوید مجبوریم از دریا آب بیاوریم؛ چون عرضه و تقاضا جواب گوی نیاز ما به آب نیست. در این راستا یک بخشنامه از وزارت نیرو برای باز تخصیص آب داریم که می گوید در مکان هایی که با بحران آب مواجه هستند، تخصیصی که به صنایع آب بر داده شده است، در بازه دو یا سه ساله تحویل گرفته و به آن ها اعلام شود که به اندازه تخصیص خود از خط انتقال آب دریا پیش خرید کنند. اکنون نیز اقدامات لازم و جلسات مربوط برای اجرای پیش خریدها شروع شده است.
می پرسیم: آیا مشخص است کدام صنایع و معادن این آب را دریافت خواهند کرد؟ عبداللهی در پاسخ می گوید: هنوز لیست مشخصی به دست ما نرسیده است، اما صنایع پر آب طلب که در مسیر این انتقال قرار دارند، هدف این طرح هستند. تا آب مدیریت نشود هر اقدامی بی فایده است
حسن حسینی، رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت خراسان رضوی، اما یکی از مخالفان اجرای این طرح است. او می گوید: به نظر من، دو موضوع مطرح است؛ یکی نبود آب و دیگری مدیریت آب. شاید اگر همین حالا هم آب های استان درست مدیریت شود، بخشی از مشکل ما حل شود. اکنون آب هایی در بخش کشاورزی و صنعت درست مدیریت نمی شود. مدیریت مصرف را نه ما بلد هستیم و نه دولت؛ بنابراین اگر همه آب های دنیا را داشته باشیم و مدیریت نشود، بازهم مشکل خواهیم داشت. مگر ما چقدر آب می توانیم منتقل کنیم و با چه هزینه ای؟ در استانی که آب نداریم، چرا باید به چندین کارخانه فولاد مجوز بدهیم؟ در همه دنیا روی جمع آوری آب باران کار می کنند؛ ما چقدر از این آب استفاده می کنیم که حالا می خواهیم برای صنعت از دریا آب بیاوریم؟
انتقال آب از ضروریات استان است
رئیس دبیرخانه شورای گفت وگوی دولت و بخش خصوصی خراسان رضوی نیز دراین باره می گوید: انتقال آب یکی از ضروریات این کشور و استان ماست.
در حقیقت چاره ای جز این نداریم که آب دریا را بیاوریم و شیرین کنیم. بخشی از منابع اجرای این پروژه را فولادی ها و معدنی ها دراختیار دارند و بستر اجرای این پروژه را فراهم کرده اند و بعدها می توانند از آن استفاده کنند. اکنون این صنایع در حال اجرای پروژه استفاده از پساب نیز هستند.
علی اکبر لبافی در پاسخ به انتقاد برخی افراد درباره علت اجرای پروژه های صنایع آب بر مانند فولاد در استان کم آبی مانند خراسان رضوی می افزاید: بخش عمده ای از منابع سنگ و مواد اولیه اینجاست. اگر این سنگ را می خواستند غیرفرآوری شده انتقال بدهند، به آب و... احتیاج نداشت اما فرآوری این مواد در منطقه به نفع مردم استان است.
اگر گردش نقدینگی این صنایع را بگیریم، هرکدام ۱۰ تا ۱۲ میلیارد تومان در سال است که حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد مجموع نقدینگی این استان می شود. آیا این ها اهمیت ندارند؟ صندوق های بیمه ای و مالیاتی کسب وکارهای کوچک تر و... به این ها وصل هستند؛ پس وجود این صنایع بسیار بااهمیت است. بعضی این رویکرد را دارند که این پروژه ها کنار دریا بروند اما ما دریای پر آبی به نام پساب در اینجا داریم.
در ادامه گزارش تلاش کردیم با چند نفر از مسئولان صنایع فعال در حوزه صنایع فولادی در استان تماس بگیریم که تا لحظه تهیه این گزارش، پاسخی دریافت نکردیم. یکی از فعالان حوزه صنایع سنگ آهن در سنگان خواف که نمی خواهد نامی از او برده شود، می گوید: تنها راه نجات این دشت انتقال آب است، اما این پیشنهاد را ما سال ها قبل با نماینگان مجلس مطرح کردیم که بی فایده بود. حالا هم هزینه ها افزایش یافته است و هر مترمکعب آب اگر ۳ دلار تمام شود، به نظر بنده گران است، اما از طرفی چاره ای نیست، چون وضعیت دشت خواف نیز وخیم است.
آن طور که فعالان حوزه صنایع پرآب طلب می گویند، وضعیت کاهش سطح آب های زیرزمینی، بارندگی و کاهش ذخایر سدها نشان می دهد که برای حفظ صنایع در شرق کشور این مسیر باید طی شود. در نهایت اکنون این طرح با همه انتقادها، تأییدها، بدی ها و خوبی هایش در حال اجراست تا آب دریای جنوب را تا چهار سال دیگر به مشهد برساند. انتهای پیام منبع: شهرآرانیوز
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: مشهد طرح انتقال آب خلیج فارس انتقال آب از خلیج اجرای این پروژه صنایع و معادن خراسان رضوی برای صنایع صنایع پر آب دریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۶۵۶۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازگویی مشکلات و دغدغه‌های روز جامعه اولویتم در اجرای نمایش است
ایسنا/خراسان رضوی کارگردان نمایش «میتینگ» گفت: امروزه نمایشی که به روی صحنه می‌رود باید حرف دل مردم باشد، همیشه در نمایش‌هایم اولویتم دغدغه‌های امروزه جامعه و مردم بوده است و تلاش کرده‌ام تا نمایش‌هایی را روی صحنه ببرم که حرف جامعه در آن زده شود.
محمدرضا اربابی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: این نمایش ژانری کمدی دارد و به اتفاقاتی که در یک دانشگاه رخ می‌دهد، می‌پردازد. در واقع این نمایش نشان‌دهنده بخشی از جامعه و عده‌ای از انسان‌ها است که شخصیت‌های نمایش به تعریف آن می‌پردازند.
وی در خصوص عوامل این نمایش اضافه کرد: در نمایش میتینگ بازیگران جوان در کنار هنرمندان پیشکسوت و با سابقه تئاتر مشهد به روی صحنه می‌روند. گروه از اواخر سال گذشته تمرینات خود را آغاز کرد و در حال حاضر با تلاش شبانه‌روزی ۲۰ شب نمایش را روی صحنه بردیم.
اربابی با اشاره به واکنش و بازخوردهای نمایش خود گفت: در این چند شب اجرا استقبال‌ها بسیار خوب و راضی‌کننده بوده است، همچنین اساتیدی که به دیدن نمایش آمدند بسیار راضی بودند و با توجه به اینکه نمایش در دل مافیا اتفاق می‌افتد، تحلیل‌های جامعه‌شناسی و روانشناسی زیادی از نمایش داشتند.
وی افزود: مخاطب عام نیز به خوبی توانسته بود با نمایش ارتباط برقرار کند، علاوه بر نظرات مثبت نقدهایی بر نمایش وجود داشت که همگی بسیار محترم هستند در مجموع با استقبال مخاطبان و فروش بالای نمایش از عملکرد تیم و گروه نمایش راضی هستم و خوشحالم که مورد قبول مخاطب قرار گرفته است.
کارگردان نمایش «میتینگ» با بیان اینکه همیشه تلاش کرده‌ام تا نمایش‌هایی را روی صحنه ببرم که حرف جامعه در آن زده شود، خاطرنشان کرد: پس از پایان هر نمایشی، نمایشنامه‌های مختلفی را مطالعه می‌کنم که حرف امروز و دغدغه جامعه باشد و بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم حتما آن را انتخاب و اجرا می‌کنم.
اربابی اضافه کرد: امروزه نمایشی که به روی صحنه می‌رود باید حرف دل مردم باشد؛ اجرای نمایش‌هایی مانند «هملت» و «اوتولو» زمانی می‌تواند موفق باشد که بر اساس نیازهای امروز جامعه، نه دغدغه‌های جامعه گذشته باشد. همیشه در نمایش‌هایم اولویت‌ام دغدغه‌های امروزه جامعه و مردم بوده است.
اجرای تئاتر کمدی با ریسک بالایی همراه است
وی با بیان اینکه نمایش میتینگ یک کار کمدی است و اجرای آن ریسک بالایی داشت، اظهار کرد: تقریبا در بیشتر ژانرها مانند مذهبی و یا تاریخی نمایشی را اجرا کرده‌ام و نمایش میتینگ دومین کاری کمدی من بود. اولین سابقه کار کمدی‌ام به نام پرواز ۷۳۷ بود که در یزد به روی صحنه بردم.
کارگردان نمایش «میتینگ» با بیان تجربه کاری کمدی افزود: اجرای نمایش کمدی سخت و خوب است، اجرای نمایش کمدی میتینگ با سابقه کاری که داشتم به نوعی ریسک بود. اجرای نمایش کمدی و خنداندن مخاطب در هر دوره ای کار سخت و مشکلی است، چرا که باید برای خنداندن مخاطب موقعیت کمدی ایجاد کرد که کار دشواری است.
اربابی اضافه کرد: اجرای نمایش میتینگ تجربه‌ای متفاوت بود و سعی می‌کنم برای تئاتر بعدی یک نمایش کمدی سیاه را انتخاب کنم تا بتوانم خودم را به چالش بکشم و کارهای مختلفی را در ژانرهای متفاوت به روی صحنه برده باشم.
وی در خصوص جایگاه تئاتر مشهد خاطرنشان کرد: به‌عقیده من فضای تئاتر مشهد به نوعی پراکنده و حمایت از نسل جوان کمتر است، در حالیکه باید به جوانان فرصت دیده شدن را بدهیم. حمایت برخی از اساتید نیز به دلیل حضور نسل جوان در تئاتر است که بسیار ممنون آنها هستم.
اساتید تئاتر باید از نسل جوان حمایت کنند
کارگردان نمایش «میتینگ» با اشاره به اینکه اجرای تئاتر در مشهد کار دشواری است، عنوان کرد: با توجه به اینکه مشهد شهری مذهبی بوده اجرای نمایش نیز کار دشواری است. اساتید باید از نسل جوان حمایت کنند نه اینکه روبه روی آنها بایستند.
اربابی در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان شاهد اتفاقات خوبی در سال جدید برای تئاتر مشهد بود یا خیر، گفت: قطعا می‌توان سال خوبی را برای تئاتر مشهد پیش‌بینی کرد؛ چراکه نمایش‌های روی صحنه کیفیت بالایی دارند و نسل جوان بیشتر از گذشته در تئاتر حضور دارند. در این ایام نمایش‌هایی با حضور نسل جوان دیده‌ام که به نظرم می‌توان امسال و سال آینده در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر چند نماینده از مشهد حضور داشته باشد.
وی تصریح کرد: گروه ما نیز در حال رایزنی است تا نمایش میتینگ را با شکلی مدرن شده در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به روی صحنه ببرد.
یکی از مشکلات تئاتر حضور بازیگرانی است که تخصص کافی را ندارند
رضا سپهر، بازیگر تئاتر میتینگ نیز در خصوص ایفای نقش در نمایش «میتینگ» اظهار کرد: در این نمایش عهده‌دار ایفای نقش «پرور» هستم که یکی از کاراکترهای اصلی نمایش است. پرور دارای شخصیتی متعارض و در واقع به گونه‌ای آفتاب‌پرست است که مسئولیت حراست و سلف دانشگاهی به نام دارقوزاباد را برعهده دارد.
این بازیگر تئاتر افزود: دانشگاهی که بخش کوچکی از جامعه محسوب می‌شود و نماد افرادی دو رو است که ظاهر و باطنی متفاوت دارند و دانشجویانی که در آنجا تحصیل می‌کنند دانشجویانی روشنفکر نیستند و به راحتی تحت تاثیر قرار می‌گیرند که در آخر کاراکتر پرور با رانت و قدرتی که دارد تصمیم‌گیرنده دانشگاه می‌شود.
وی با بیان اینکه حضور عوامل برجسته دلیلی برای ترغیب ایفای نقش در این نمایش بود، گفت: کارگردان نمایش آقای محمدرضا اربابی هستند و نمایشنامه توسط آقای عباس جانفدا نوشته شده است و دیگر عوامل نمایش که جزو افراد با سابقه تئاتر مشهد هستند، در تصمیمم برای حضور در این نمایش بسیار تاثیرگذار بود.
این بازیگر تئاتر با اشاره به اینکه واکنش‌ها نشان می‌دهد که به خوبی از عهده ایفای نقش برآمده‌ام، بیان کرد: بر اساس مشورت‌هایی که صورت گرفته بود ایفای نقش این کاراکتر به من پیشنهاد شده بود و باتوجه به نوع کمدی نمایش و دیالوگ قرار بر این شد تا نقش پرور را اجرا کنم که خوشبختانه به خوبی توانستم از عهده اجرای آن بربیایم و اساتید و پیشکسوتانی که نمایش را دیده‌اند از ایفای نقش بسیار راضی بودند.
سپهر ادامه داد: تمام تلاشم بر این بود که به خوبی کاراکتر پرور را معرفی کنم و خوشحالم که این کار به خوبی انجام شد، همچین در اجرای کمدی نمایش، برقراری ارتباط کلامی و جذب مخاطب به خوبی انجام گرفت.
وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی باعث شد تا عهده‌دار نقش شخصیت پرور در نمایش شود، گفت: مهمترین دلیلی که باعث شد در ایفای نقش پرور مصمم شوم تضادی است که میان کاراکتر نمایش با شخصیت اصلی من وجود دارد؛ پرور شخصیتی است که نقاب بر چهره دارد، در حالیکه در واقعیت شخصیتی متعارض با این کاراکتر دارم و از دو رویی پرهیز می‌کنم.
این بازیگر تئاتر ادامه داد: وجود این چالش‌ها باعث شد تا برای اجرای این شخصیت مصمم شوم و در نمایش ایفای نقش کنم و خرسندم که با این کار توانستم سهم کوچکی در این موفقیت داشته باشم.
سپهر خاطرنشان کرد: نمایش میتینگ اولین تجربه کاری من با آقای اربابی است، ایشان کارگردان جوان و با ذوقی هستند که اخلاق حرفه‌ای را به خوبی رعایت می‌کنند. یکی دیگر از نکات مثبت آقای اربابی نسبت به دیگر کارگردانان تعاملی بود که با پیشکسوتان نمایش داشتند، او به عنوان کارگردان پذیرای ایده و پیشنهاداتی که از سوی گروه ارائه می‌شد بود.
وی افزود: آرامشی که توسط کارگردان کار در گروه برقرار می‌شد بسیار حائز اهمیت است؛ برخلاف کارگردانان دیگری که با ادبیات نامناسب استرس بیشتری به بازیگران وارد می‌کنند، ایشان با متانت آرامش را در گروه حاکم می‌کرد و من از کار در کنارش لذت بردم.
نمایش‌های روی صحنه مشهد به سمت رئالیست بودن پیش رفته‌اند
این بازیگر تئاتر در خصوص جایگاه تئاتر مشهد گفت: کیفیت نمایش‌های روی صحنه بهتر ازسال‌های گذشته است و نمایش‌ها به سمت رئالیست پیش رفته‌اند و می‌توان گفت نسبت به نمایش‌هایی که قبلا اجرا می‌شد شاهد رشد هستیم، اما متاسفانه از لحاظ کیفیت متن و نمایشنامه‌ها در این چند سال افت قابل توجهی را شاهد بوده‌ایم.
سپهر با اشاره به تنوع ژانرهای مختلف نمایش‌های روی صحنه مشهد، بیان کرد: مشهد قطب دوم تئاتر کشور است، در طول این سال‌ها شاهد آثار متنوعی در ژانرهای مختلف هستیم که هر نوع سلیقه‌ای را پوشش می‌دهد، اما در این میان کارگردان معدودی هستند که به واسطه شهرت و یا بازیگران، نمایش‌هایشان فروش خوبی دارد و دیده شده‌اند.
تربیت نابازیگر در کارگاه‌های آموزشی نامعتبر
وی با بیان اینکه برگزاری کلاس‌های آموزشی توسط افراد بی‌سابقه باعث لطمه به تئاتر می‌شود، اظهار کرد: متاسفانه کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزش بازیگری برگزار می‌شود که به جز تعدادی اکثرا توسط اساتیدی که تخصص ندارند اداره می‌شوند و به ظاهر بازیگر آموزش می‌دهند که در واقع اینگونه نیست.
این بازیگر تئاتر خاطرنشان کرد: به عقیده من افراد که وارد حیطه بازیگری می‌شوند باید پس از گذراندن کلاس‌های آموزشی در بخش‌های کوچکتر شروع به کار کنند و پس از آن در بلک باکس‌ها ایفای نقش کنند تا پس از کسب تجربه‌های بیشتر وارد سالن اصلی تئاتر شوند.
بازگیری تئاتر نیازمند استعداد و مطالعه کافی است
سپهر افزود: بسیاری از بازیگران کار اولی با رانت و مافیا در نمایش‌های اصلی نقشی را ایفا می‌کنند، در صورتیکه بازیگری نیازمند استعداد و مطالعه کافی است و اگر هوش بازیگری نداشته باشیم، نمی‌توانیم در قاب صحنه باقی بمانیم.
انتهای پیام
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود