به نقل از «خبرگزاری آریا»

حضور بي نظير و مثال زدني مردم آبادان در حادثه متروپل /راه اندازي مانيتورينگ شهري نياز الزامي امنيت آبادان است

تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۶۸۴۰۶

خبرگزاری آریا- فرمانده انتظامی شهرستان آبادان در آستانه گرامیداشت روز خبرنگار با بخشی از خبرنگاران و اصحاب رسانه دیدار کرد.

به گزارش خبرنگار آریا از آبادان، سرهنگ حسین زلقی ضمن تسلیت ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع)  و یاران باوفایش ، به گرامیداشت روز خبرنگار و زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای این عرصه پرداخت و گفت: خبرنگاران  روشنگران راه پیامبران الهی ، و همچنین سفیران فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران هستند ، معتقدم هرآنچه که پلیس در حوزه ارتقای امنیت شهروندان عزیز آبادانی و انتظام بخشی شهرستان آبادان انجام داده است ،بخش اعظمی از آن را مرهون همکاری و تلاش اصحاب رسانه در حوزه اطلاع رسانی و روشنگری عموم شهروندان بوده است .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با ابراز تاسف از حادثه تلخ متروپل ، از جانباختگان این حادثه غمگین یاد کرد و گفت: از لحظه سقوط ساختمان  پلیس و سایر نیروهای امدادی در کمترین زمان حضور پیدا کردند ،اما آن صحنه هایی که در ایران کم نظیر و در دنیا بی نظیر بود، تلاش ،همدلی،همکاری، و ایثار مردم شریف ونجیب آبادان ،خاصه خانواده های جانباختگان در جهت تسریع در آواربرداری بود، که از لنز دوربینها، نگاهها و قلمهای اصحاب رسانه و فعالان مجازی جا نماند و شما این صحنه ها به خوبی به تصویر کشانده اید  و آن را به دنیا مخابره کرده اید.

زلقی با بیان اینکه اصحاب رسانه پیگیر مطالبات عموم شهروندان از همه نهادها، سازمانها،دستگاهها و ادارات باشد افزود:یکی از مهمترین کارهایی که باید علاوه بر فراجا در سایر دستگاه‌های دولتی نیز مورد توجه  زحمت کشان عرصه اطلاع رسانی قرار گیرد ،پیگیری مطالبات شهروندان و توجه به مباحث اجتماعی در این حوزه است که البته افزایش مشارکت خود مردم محلی در تصمیمگیری‌ها می‌تواند یکی از مهمترین اقدامات برای جلوگیری از احساس تبعیض و بی عدالتی در جامعه باشد.

وی گریزی به عملکرد پلیس آبادان زد و گفت : در سال 1400 با تلاش ماموران انتظامی آبادان 11 باند سارقان مسلح و در سال 1401 نیز 13 باند در حوزه های مختلف متلاشی و تحویل حوزه قضایی داده شد.

فرمانده انتظامی آبادان در ادامه تصریح کرد: در 5ماه گذشته، 41 قبضه سلاح جنگی،35قبضه شکاری مجموعا 76قبضه سلاح غیرمجاز در شهرستان آبادان کشف و ضبط گردیده و 42 کیلوگرم مواد مخدر  از خرده فروشان این نوع مواد خانمانسوز در سطح شهر جمع آوری شده است ،در برخورد با قاچاقچیان نیز با همکاری پلیس مبارزه با مواد مخدر استان باندهای خوبی متلاشی و مواد قابل توجهی کشف شد .

سرهنگ زلقی افزود: با توجه به مرزی بودن شهرستان آبادان ، وجود مانیتورینگ شهری یکی از الزامات در این شهرستان است، و ما 25 نقطه را برای نصب دوربین در شهر  جانمایی کرده ایم ، اما تا کنون از سوی مسئولان مربوطه در این خصوص اقدامی صورت نگرفته است این در حالیست که اکثریت شهرها دارای مانیتورینگ شهری هستند.

 نیاز  به راه اندازی کمپ ماده 16 در شهرستان آبادان یکی دیگر از مواردی بود که سرهنگ زلقی در این نشست خواستار آن شد و گفت: اگر کمپ ماده 16 در آبادان  راه اندازی شود ،همکاران بنده در مجموعه فرماندهی انتظامی آمادگی جمع آوری تمام معتادان متجاهر شهرستان را در اسرع وقت دارد.

وی در خاتمه با گرامیداشت یاد و خاطرات همه شهدا ،شهدای عرصه نظم و امنیت، سرگرد شهید مهدی آزمون ،شهدای عرصه خبرنگار، شهید صارمی با اهدای الواح از اصحاب رسانه وخبرنگاران تجلیل به عمل آوردند.

 

پایان پیام./

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: فرمانده انتظامی شهرستان آبادان مانیتورینگ شهری روز خبرنگار محرم و صفر شهرستان آبادان اصحاب رسانه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۶۸۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کیفیت و بی‌توجهی: دست اندازی در جاده پیشرفت راهسازی ایران

سال ۱۸۵۲ بود که بشر برای نخستین‌بار در خیابان‌های شهر پاریس آسفالت ریخت. از آن به بعد، این فناوری نفتی محبوب‌تر شد و با رشد صنعت خودرو، ضرورت پیدا کرد. کشوری در جهان نیست که خیابان آسفالت نداشته باشد.

به گزارش پدال، هر بار که از خانه خود بیرون می‌آییم، آسفالت یکی از اولین تصاویری است که آن را می‌بینیم؛ هرچند که کمتر به چشم می‌آید. بنابراین می‌توان با اطمینان گفت که نقشی اساسی در زندگی ما دارند.

متاسفانه با وجود اینکه کشور ما یکی از اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت جهان به شمار می‌رود، در فراهم‌آوری آسفالت باکیفیت برای شهروندانش مشکل دارد. پس در این مقاله بر آن شدیم که نگاهی به این مسئله داشته باشیم که اصلا آسفالت خوب چگونه است؟ چه پیش‌نیازهایی برای تولید آن وجود دارد؟ سپس به مشکلات اصلی راهسازی شهری و بین‌شهری نگاهی می‌اندازیم.

در انتها هم به پاسخ شهرداری‌ها به معضل سرعت یعنی دست‌اندازها ادای احترام خواهیم کرد. اما پیش از هر چیزی، شایسته است نگاهی مختصر به نحوه تولید آسفالت داشته باشیم.

آسفالت چگونه تولید می‌شود؟

ابتدا سنگدانه‌های سرد مانند شن و ماسه به خشک‌کن منتقل می‌شوند. سنگ‌دانه‌های خشک‌شده با استفاده از صفحه ارتعاشی در اندازه‌های مختلف دسته‌بندی می‌شوند و به ترکیب قیر و مواد فیلر می‌رسند تا ذخیره‌سازی شوند.

واحد کنترل کیفیت، استاندارد آن‌ها را بررسی می‌کند. در این فرایند از آسفالت بازیافتی هم استفاده می‌شود که میزان آن باید درحد طبیعی باشد وگرنه افزایش آن باعث کاهش کیفیت آسفالت خواهد شد.

چه آسفالتی «خوب» است؟

شاید برای مصرف‌کننده، صاف‌ترین و تیره‌ترین و خط‌کشی‌شده‌ترین شکل آسفالت بهترین آن باشد اما پیش از تبدیل کردن خیابان به پیست مسابقه باید به نکاتی توجه شود.

کیفیت بالای قیر، دانه‌بندی مناسب سنگ‌دانه در مرحله تولید، مقاومت فشاری مناسب و استفاده درست از گیلسونایت، زیرسازی درست، سطح روان آسفالت‌کاری، مقاومت کششی خوب، مقاومت در برابر ترک‌خوردگی و قیمت مناسب از جمله ویژگی‌های اصلی یک آسفالت درخور هستند. با در نظر داشتن این فاکتورها، بهتر می‌توان به خیابان‌ها و جاده‌های داخلی نگاه کرد و آن‌ها را ارزیابی کرد.

چرا آسفالت خوب مهم است؟

نهایتا چه راه خاکی باشد و چه آسفالت، خودروهای ما آن را می‌پیمایند. اما در پذیرش این واقعیت نه‌چندان خوشایند دو فاکتور مهم وجود دارد: نخست آنکه به‌عنوان شهروندان این سرزمین باید بدانیم که لایق خدمات شهری درست و مناسب هستیم.

هرچند این کلیشه در سراسر جهان وجود دارد که «مردم باید حقشان را از مدیران، طلب کنند» اما هیچ‌گاه نباید این مسئله باعث شود تا جایگاه خود را فراموش کنیم. هدف اصلی ایجاد یک سازمان خدمات‌رسانی است نه بهانه‌تراشی!

دوم آنکه بهره‌مندی از آسفالت مناسب می‌تواند تاثیر به‌سزایی روی سلامت خودروهای ما داشته باشد. بخش بزرگی از خودروهای بازار داخلی بی‌کیفیت هستند. شرایط اقتصادی مشتری ایرانی را مجاب کرده تا به پایین‌ترین سطح امکانات مانند سیستم تهویه و بالابر برقی شیشه بسنده کند (هرچند این مورد هم تا چندی پیش به‌عنوان آپشن معرفی می‌شد).

پس اگر خودروی بی‌کیفیت را در خیابان یا جاده بی‌کیفیت قرار دهید، نتیجه آن چیزی جز افزایش استهلاک خودرو، ناراحتی سرنشینان و افزایش دردسرهای سازمان‌ها نیست.

تصور کنید یک خیابان مهم و پرتردد در شهر ۶۰ هزار نفری «الف»، کیفیت مناسبی دارد، به‌اندازه کافی بزرگ است و به‌جای دست‌اندازهای بی‌امان، از خط‌کشی درست و سیستم ترافیکی هوشمندانه استفاده می‌کند و صدالبته مانند سطح کره ماه، مملو از چاله نیست.

تردد خودروها در این مسیرها سروصدای کمتری در کابین ایجاد می‌کند. خط‌کشی‌ها هم می‌توانند به حرکت مردم نظم بیشتری بدهند تا حرکت ترافیک روان‌تر باشد. در نتیجه، آرامش راننده و سرنشینانش بیشتر حفظ می‌شود که خود، روی کیفیت رانندگی و کاهش تصادفات تاثیری مثبتی خواهند گذاشت.

علاوه‌بر آن، شهر ظاهر مرتب‌تری می‌گیرد و سطح رضایت عمومی از زندگی در آنجا افزایش پیدا می‌کند. اگر خیابان‌های شهرهای زیبا یک فاکتور مشترک با یکدیگر داشته باشند، آن آسفالت و خیابان‌کشی مناسب است.

از دید نگارنده، در زمینه زیبایی شهری، پس از آسفالت و ساختمان‌های مرتب، خودروها اهمیت پیدا می‌کنند. من هم دوست دارم با خرید یک دستگاه پورشه ماکان به زیبایی شهرم کمک کنم اما همان‌طور که در مقالات دیگر اشاره کرده‌ام، گاراژ خانه‌ام برای آن جا ندارد!

آیا مشکل خیابان‌ها و جاده‌های ما اینقدر جدی است؟

بی‌شک پاسخ این سوال، یک «بله» به‌وسعت ایران است. پیشتر در مقاله‌ای جداگانه به نبود آینده‌نگری در طراحی شهری اشاره کرده بودیم که می‌توانید آن را از بخش مقالات مرتبط (ابتدای مطلب) مشاهده کنید. کیفیت پایین زیرسازی یکی از اصلی‌ترین معضلات راهسازی ایران است. مسئولان راهداری و شهرداری‌ها به‌گونه‌ای در انجام پروژه‌ها «صرفه‌جویی» می‌کنند که انگار اگر یک پروژه با کیفیت «عالی» به اتمام برسد، آن مسئول را تبعید خواهند کرد.

سازمان‌های ما برای حفظ سرمایه و جبران کمبود بودجه‌هایشان از کیفیت خدمات کم می‌کنند اما دریغ از آنکه همین انتخاب باعث خرج و نگرانی بیشتر برای مردم و خود سازمان مربوطه می‌شود. نمونه آن هم در مناطق مسکونی و جاده‌های بین‌شهری کم نیست.

اگر شما هم یک مسیر را روزانه طی کنید، با چاله‌ها و خرابی‌های آن آشنا می‌شوید. برای اینکه از وضعیت جاده سایر نقاط کشور هم با خبر باشید، کافی است یک‌بار بلیط هواپیما تهیه نکنید و با پژو یا سمندهای زرد خطی از شهر «الف» به «ب» بروید.

کوهی به نام سرعت‌گیر

نمی‌دانم چه کسی، چگونه و در نتیجه چه اتفاقی استفاده از دست‌انداز در خیابان‌ها و به‌ویژه، جاده‌های کشور مناسب و «عقلانی» دانسته است؟ از زمانی که به‌عنوان یک کودک دوچرخه‌سواری یاد گرفتم، با دست‌انداز سر کوچه مواجه شدم.

به یاد دارم که به من می‌گفتند وجود آن‌ها برای کاهش سرعت مردم و موتورسواران ضروری است. تا اینکه با خودرو در جاده‌های شمال کشور، از خراسان‌شمالی تا گیلان، سفر کردم و با دست‌اندازهای بی‌شمار روبه‌رو شدم.

دست‌اندازهایی که اگر با سرعت قانونی جاده از آن‌ها عبور کنید، حتما اتفاقی ناگوار برای شما یا خودروتان رخ خواهد داد. بی‌شک شماری از آن‌ها هم فاقد تابلوی هشدار هستند که خود احتمال عبور نامناسب از روی دست‌انداز را افزایش می‌دهد.

برایم سوال است که چگونه مردم کشورهای دیگر از تاجیکستان گرفته تا ایالات‌متحده به اندازه ما به دست‌انداز نیاز ندارند؟ یعنی ما موتورهای بیشتری داریم؟ با توجه به جمعیت کشور آمریکا این مورد بعید است. آیا خودروهایمان سریع‌تر هستند؟ گمان نمی‌کنم چون حتی مردم تاجیکستان هم به انواع مرسدس‌بنز و بنتلی دسترسی دارند پس قطعا سریع‌تر نیستیم.

آیا رانندگی پرخاشگرانه‌ای داریم؟ پس چرا مسئولان توانمندتری برای «مدیریت درست» رفتارهای ترافیکی روی کار نمی‌آیند؟ دوست دارم این مطلب را با همان سوالی که آغاز کردم خاتمه دهم: چرا کشور نفت‌خیز ایران، همچنان از مسیرهای بی‌کیفیت رنج می‌برد؟ چرا از دست سرعت‌گیرها راحت نمی‌شویم؟

کانال عصر ایران در تلگرام