فرزندان ویژگی های اپی‌ژنتیکی را از مادر به ارث می‌برند
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۶۰۶۵۹
دانشمندان استرالیایی کشف کرده‌اند که پروتئین خاصی در بدن مادر می‌تواند بر ژن‌هایی که الگوهای اسکلتی فرزندان را هدایت می‌کنند، تأثیر بگذارد. آنها امیدوارند از این یافته‌ها برای درمان بعضی اختلالات رشدی و عضلانی استفاده کنند.
به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری سایِنس دِیلی (Science Daily)، تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد که اطلاعات اپی‌ژنتیکی که در بالای دی‌اِن‌اِی قرار می‌گیرد و به طور معمول بین نسل‌ها تنظیم مجدد می‌شود، بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد از مادر به فرزند منتقل می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پژوهشی که با هدایت مؤسسه والتر و الیزا هال در استرالیا صورت گرفت، درک ما را درباره اینکه کدام ژنها دارای اطلاعات اپی‌ژنتیکی هستند که از مادر به فرزند منتقل می‌شود و کدام پروتئین‌ها برای کنترل این فرآیند غیرعادی مهم هستند، به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.
اپی‌ژنتیک یک رشته علمی است که به سرعت در حال رشد است و به بررسی چگونگی روشن و خاموش شدن ژنها می‌پردازد تا به مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های ژنتیکی اجازه دهد صدها نوع سلول مختلف را در بدن ما ایجاد کند.
تغییرات اپی‌ژنتیکی تحت تأثیر تغییرات محیطی مانند رژیم غذایی ما قرار می‌گیرند اما این تغییرات دی‌اِن‌اِی را تغییر نمی‌دهند و معمولاً از والدین به فرزندان منتقل نمی‌شوند.
در حالی که گروه کوچکی از ژن‌های نقش‌پذیر می‌توانند اطلاعات اپی‌ژنتیکی را در بین نسل‌ها حمل کنند، تاکنون تعداد بسیار کمی از ژن‌های دیگر تحت تأثیر وضعیت اپی‌ژنتیکی مادر قرار گرفته‌اند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تأمین پروتئین خاصی در تخمک مادر می‌تواند بر ژن‌هایی که الگوهای اسکلتی فرزندان را هدایت می‌کنند، تأثیر بگذارد.
این یافته‌ها در ابتدا پژوهشگران را شگفت‌زده کرد. یکی از پژوهشگران می گوید: دانستن اینکه اطلاعات اپی‌ژنتیکی به ارث رسیده از مادر می‌تواند اثراتی با عواقب مادام‌العمر برای الگوی بدن داشته باشد، هیجان‌انگیز است؛ زیرا نشان می‌دهد این اتفاق بسیار بیشتر از چیزی است که فکر می‌کردیم. این مسئله می‌تواند رازهایی را درباره اطلاعات اپی‌ژنتیکی که به ارث می‌رسد، برملا کند.
تحقیقات جدید روی پروتئین SMCHD۱، یک تنظیم‌کننده اپی‌ژنتیکی که در سال ۲۰۰۸ کشف شد و «ژن‌های هاکس» که برای رشد طبیعی اسکلتی حیاتی هستند، متمرکز شد.
ژن‌های هاکس هویت هر مهره را در طول رشد جنینی در پستانداران کنترل می‌کنند، در حالی که تنظیم‌کننده اپی‌ژنتیک از فعال‌شدن زودهنگام این ژنها جلوگیری می‌کند.
در این مطالعه، محققان کشف کردند که میزان SMCHD۱ در تخمک مادر بر فعالیت ژن‌های هاکس و بر الگوی جنین تأثیر می‌گذارد. بدون SMCHD۱ مادر، فرزندان با ساختارهای اسکلتی تغییریافته متولد شدند. به گفته سرپرست تیم پژوهشی، این‌ها شواهد روشنی است که نه صرفاً اطلاعات ژنتیکی بلکه اطلاعات اپی‌ژنتیکی از مادر به ارث می‌رسد.
در حالی که ما بیش از ۲۰ هزار ژن در ژنوم خود داریم، تنها آن زیرمجموعه نادر از حدود ۱۵۰ ژن نقش‌پذیر و ژن‌های کم دیگری اطلاعات اپی‌ژنتیکی را از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌کنند. دانستن این اتفاق برای مجموعه‌ای از ژن‌های ضروری که به طور تکاملی از مگس‌ها تا انسان‌ها حفظ شده‌اند، شگفت‌انگیز است.
این تحقیق نشان داد که SMCHD۱ در تخمک که تنها دو روز پس از لقاح باقی می‌ماند، تأثیر مادام‌العمر دارد. انواع مختلف این پروتئین با اختلال رشدی سندرم میکروفتالمی آهینیا بوسما (BAMS) و دیستروفی عضلانی فاسیو اسکاپولو هومرال (FSHD) مرتبط هستند.
دانشمندان قصد دارند از نتایج این پژوهش برای درمان اختلالات رشدی مانند سندرم «پرادر ویلی» و اختلال «دژنراتیو» و دیستروفی عضلانی «فاسیو اسکاپولو هومرال» استفاده کنند.
منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: بیماری ژنتیکی ، فناوری ، ژنتیکمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: بیماری ژنتیکی فناوری ژنتیک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۶۰۶۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر فقر بر رشد مغز کودکان
ایسنا/خراسان رضوی نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که فقر بر رشد مغز کودکان تأثیر می‌گذارد.
به نقل از ارث، آیا می‌دانستید که جایگاه شما بر روی نردبان اقتصادی، می‌تواند به شدت بر آنچه درون ذهن شما می‌گذرد تأثیر بگذارد؟
نتایج تحقیق جدید این واقعیت نگران‌کننده را نشان می‌دهد که فقر عمیقاً بر مغز تأثیر می‌گذارد، با اثراتی که می‌تواند تا آخر عمر باقی بماند.
قبل از این تحقیق، دانشمندان نکاتی در مورد چگونگی تأثیر فقر بر مغز و نتایج زندگی می‌دانستند و نتایج برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان فقیر در مدرسه با مشکلات بیشتری مواجه هستند.
تحقیقات بیشتر ارتباط بین فقر و مشکلات سلامت جسمانی را نشان دادند. این مطالعه تمام آن شواهد پراکنده را در بر می‌گیرد و آنها را در کنار هم قرار می‌دهد و تصویری واضح ایجاد می‌کند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که فقر، افراد را در معرض عوامل منفی مانند استرس، تغذیه نامناسب و سموم محیطی قرار می‌دهد. این عوامل ساختار فیزیکی و عملکرد مغز را تغییر می‌دهند، به خصوص زمانی که در دوران رشد کودک اتفاق می‌افتد.
زندگی در فقر به معنای نگرانی دائمی است. وقتی کودکی همیشه در حالت «جنگ یا گریز» است، مغزش غرق از هورمون‌های استرس مانند کورتیزول می‌شود. با گذشت زمان، کورتیزول به‌طور فیزیکی به مناطقی از مغز که مسئول حافظه، یادگیری و تنظیم هیجانی هستند آسیب می‌رساند. به این فکر کنید که مغز به آرامی تحت تأثیر استرس مداوم فرسوده می‌شود.
جوامع کم درآمد اغلب به کارخانه‌ها، بزرگراه‌ها یا دیگر منابع آلودگی هوا و آب نزدیک‌تر هستند. کودکان در این مناطق تنفس می‌کنند و مواد شیمیایی مضر را می‌بلعند.
بدترین بخش این است که این تأثیرات معامله یکباره نیستند. آسیب مغزی وارد شده در دوران کودکی می‌تواند عواقب مادام‌العمر داشته باشد. به‌عنوان مثال، کودک پر استرس که برای یادگیری در مدرسه تلاش می‌کند، احتمال بیشتری دارد که ترک تحصیل کند و چرخه فقر را در نسل بعدی تداوم بخشد.
نتایج این تحقیق در مجله Reviews in the Neurosciences منتشر شده است.
انتهای پیام
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان میشوند