روایت تکاندهنده کودکان دختر زبالهگرد | پشت پرده این اتفاق چیست؟
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۱۰۹۳۲
به گزاش همشهری آنلاین، تصویر دخترانی که در چهارراهها و میدانهای پایتخت یا در کنار معابر، دستفروشی میکنند، تقریبا به چشم شهروندان آمده است، اما اینکه دختربچهای احتمالا برای زبالهگردی به کارگرفته شود، پیش از اینها در سطح شهر تهران رویت نشده بود.
زبالهگردی دختربچهها در سطح شهر تهران هنوز فراگیر نشده است؛ یعنی کمتر دختربچهای در حال زبالهگردی دیده شده است، اما همین که در برخی از نقاط شهر به ویژه مناطق جنوب غربی پایتخت از جمله محلههای ضلع جنوبی بوستان ولایت دختربچه زبالهگرد رویت شده، نگرانکننده بهنظر میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگرچه بهگفته معاون امور مناطق سازمان مدیریت پسماند، تعداد دختربچههای زبالهگرد به قدری نیست که نگرانکننده باشد: «پدیده زبالهگردی دختربچهها را تکذیب نمیکنم، اما شخصا خیلی بهندرت زبالهگرد دختر دیدهام.»
شادی مالکی به همشهری میگوید که در بسیاری از مناطق ۲۲گانه شهر تهران پدیده زبالهگردی دختربچهها وجود ندارد: «در خیلی از مناطق شهر تهران پدیده زبالهگردی دختران دیده نشده و این نشان میدهد که در خیلی از مناطق با چنین پدیدهای مواجه نشدهاند؛ یعنی این پدیده فراگیر نیست و در برخی مناطق و آن هم خیلی بهندرت زبالهگرد دختر دیده شده است.»
کمرنگشدن مسئولیت اجتماعیشهرداری تهران در دوره فعلی در همکاری و هماهنگی با نهادهایی همچون نیروی انتظامی، بهزیستی، استانداری، وزارت بهداشت و... در قالب قرارگاه اجتماعی سعی در کاهش آسیبهای اجتماعی پایتخت دارد. در این زمینه تاکنون اقدامات مؤثری برای جمعآوری و ساماندهی معتادان متجاهر صورت گرفته است، اما بهگفته معاون امور مناطق سازمان مدیریت پسماند، پدیده زبالهگردی دختربچهها از مقوله شهرداری تهران جداست. مالکی معتقد است که پدیده زبالهگردی دختربچهها باید از منظر جامعهشناسی و روانشناسی بررسی شود. او میگوید: «اینکه زبالهگرد دختر گهگاه رویت میشود، به عقیده من، نیاز به یک آسیبشناسی اجتماعی دارد. اینکه چرا باید چنین اتفاقی بیفتد که یک دختربچه یا زن زبالهگردی کند؟ شاید یکی از دلایل آن سرپرست خانوار بودن یک زن باشد یا اینکه بد سرپرست بوده و مجبور به فعالیت اینچنینی شده است. البته زبالهگردی دختربچهها قابل توجیه نیست و نباید چنین فعالیتهایی از سوی آنها صورت بگیرد. با همه اینها، سازمان مدیریت پسماند صلاحیت کارشناسی در مورد این پدیده را ندارد.»
بهگفته رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، مؤلفههای تأثیرگذار در ظهور و بروز پدیدههای اجتماعی (زبالهگردی، کودکان کار و خیابان و...)، شرایط اقتصادی، شرایط خانواده و محیطی است که افراد در آن زندگی میکنند. سیدحسن موسویچلک همچنین معتقد است مستمریبگیران در این شرایط نمیتوانند زندگی مناسبی داشته باشند؛ موضوعی که سبب میشود خانواده از تمام ظرفیت خود برای امرارمعاش استفاده کند. موسویچلک میگوید: «اگر تا دیروز شاهد زبالهگردی مردان خانواده بودیم و پس از آن پسربچهها وارد شدند و اندکی بعد هم زنان به این حوزه ورود کردند، امروز شاهد زبالهگردی دختربچهها هستیم.» موسویچلک تأکید میکند: «قانون ممنوعیت کار کودکان زیر ۱۸سال تصویب و سیاستهای کلی ابلاغ شده است، اما هنوز در اجرای این قانون موفق نبودهایم و همچنان شاهد حضور کودکان در کارگاهها، خیابانها و... هستیم. در این شرایط برای برونرفت از آسیبهای اجتماعی (کودکان کار، زبالهگردی، کارتنخوابها و...) حرکت به سمت نظام چندلایه است.» این نظام چیست و چه میگوید؟
او معتقد است که در نظام چند لایه میتوان با شناسایی نیاز مردم و نوع خدمات علاوه بر مدیریت اصولی حمایتهای اجتماعی، میزان وابستگی همهجانبه بهنظام و دولت را نیز کاهش داد: «در نظام چندلایه منابع مالی و نیروی انسانی و زیرساختها تجمیع میشود و از طریق مدیریت بهتر میتوان حمایت و خدمات اجتماعی درست و بموقع از افراد داشت. برای تحقق چنین نظامی قطعاً نیاز به عزم ملی است و باید همه قوا پای کار بیایند تا بتوانیم با عملیاتی کردن این نظام فقر را ریشهکن کنیم.»
اقداماتی برای کاهش زبالهگردیجلوگیری از فعالیت کودکان کار، کودکان زبالهگرد و بهخصوص پدیده زبالهگردی دختربچهها تنها به شهرداری تهران برنمیگردد. در عین حال، این پرسش مطرح میشود که نقش شهرداری تهران در مبارزه با کودکان زبالهگرد چیست؟ بهخصوص که شبکههای خاص و مرموزی کودکان را اغلب به زبالهگردی وادار میکنند. بهگفته معاون امور مناطق سازمان مدیریت پسماند، برخورد با سرشبکههای زبالهگردی شروع شده است. شادی مالکی ادامه میدهد: «سازمان مدیریت پسماند بهشدت پیگیر حذف زبالهگردی در سطح شهر تهران است. خط قرمز ما در مدیریت یکپارچه جمعآوری پسماند شهری و بحث زبالهگردی است. در این مسیر از کمک و مساعدت نیروی انتظامی در بحث جمعآوری غیرمجاز زبالهگردی استفاده کردیم.»
او عنوان میکند: «همچنین از مساعدت دادستانی در مورد حق پلمب مراکز غیرمجاز پسماند بهرهمند شدیم و در نهایت شهرداری برنامه بهبود شرایط ساماندهی مخازن زباله را در دستور کار قرار داده است. تمامی این اقدامات بهاصطلاح زنجیرهوار پیگیری میشود تا به نتیجه برسد.»
بهگفته مالکی، اینکه چند درصد از زبالهگردی توسط زنان یا دختربچهها صورت میگیرد، سازمان مدیریت پسماند آمار دقیقی ندارد. معاون امور مناطق سازمان مدیریت پسماند در عین حال اعلام میکند که اقداماتی برای کاهش زبالهگردی صورت گرفته است و میگوید: « هماکنون برخی زیرساختها را در سطح شهر فراهم کردیم؛ مانند مراکز گلماند، هایپرماند و... که نسبت به گذشته جلب مشارکت شهروندان را افزایش داده است. شهروندان از این مراکز استقبال و با حضور در غرفههای سازمان مدیریت پسماند مشارکت خود را بیشتر کردهاند. غرفههایی هم هستند که نوشتافزار برای نوجوانان و کودکان فراهم کردند که همه این اقدامات سبب میشود تمام افراد خانواده در جمعآوری پسماند خشک مشارکت کنند.» او تأکید میکند: «اگر این روند ادامه داشته باشد، روند زبالهگردی کودکان بهشدت کاهش مییابد.»
کد خبر 699636 منبع: روزنامه همشهری برچسبها زباله کودکان زبالهگرد شهردارى تهران تهرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: زباله کودکان زباله گرد شهردارى تهران تهران معاون امور مناطق سازمان مدیریت پسماند کودکان زباله گرد شهرداری تهران سطح شهر شهر تهران جمع آوری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۱۰۹۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفتوگو با مردی که برای نجات جان دختر بچهای وارد رودخانه خروشان شد
چند روزپیش ودربحبوحه بازندگی وجاری شدن سیلاب شدید دربرخی استانهایکشور، فیلمی درفضای مجازی منتشرشد که نشان میداد جوانی از اهالی روستای مزن زمین شهرستان سرباز دراستان سیستان وبلوچستان، بدون توجه به شدت جریان آب وارد یک رودخانه عمیق شد و تلاشکرد تا بسته حاوی اقلام پزشکی را به دختربچه مجروحی برساند که در چند قدمی مرگ بود.
سلیم گهرامزهی، دهیار جوان ۳۳ساله روستای مزن زمین است که به دل خطر زدتاجان دختربچه را ازمرگ نجات دهد. روز حادثه سحر درخانه بود که کف پایش دراثر برخورد با خردهشیشههای شکسته لیوان برید و خونریزیکرد. او مبتلا به بیماری تالاسمی بود وباوجود اینکه اهل خانه سعیکردند بااستفاده ازپارچه خونریزی رامتوقف کننداماخون بند نیامد. آنطور که گهرامزهی توضیح میدهد، روستای آنها خانه بهداشت و درمانگاه ندارد و با بند نیامدن خونریزی پای دختربچه، یکی از اقوام او که در درمانگاه و به صورت تجربی بخیه زدن را از پزشکان یاد گرفته بود به سلیمگفت به اورژانس روستای علیآباد برود و باند استریل، سرم شستوشو و بیحسکننده بیاورد تا پای دختربچه را بخیه بزند.
به گفته او، اگر خونریزی ادامه پیدا میکرد، ممکن بود دختربچه جان خود را از دست بدهد. گهرامزهی همراه یکی ازداییهای سحر به روستای علیآباد رفتند وازاورژانس این روستا اقلام پزشکی را گرفتند. زمان بازگشت به روستا اماشرایط بحرانی بود. رودخانه سرباز بهشدت طغیانکرده و سیلابی شده بود: «موقع برگشت و به خاطر پیادهروی چندساعته حسابی خسته بودیم. ساعت ۵ بعدازظهر بود و برگشتمان چند ساعت زمان میبرد. نباید زمان را از دست میدادیم و جان دختربچه در خطر بود. درحالیکه بسته لوازم پزشکی دستم بود با دو نفر از اقوام تصمیم گرفتیم دست همدیگر را بگیریم و از رودخانه رد شویم. کمی جلوتر رفتیم، اما آن دو نفر ترسیدند.
آن لحظه به تنها چیزی که فکر میکردم، نجات جان سحر بود. چون خودم هم یک دختربچه حدودا دوساله دارم. رودخانه بیش از۷-۶ هفت متر عمق داشت و خطرناک بود. به همراهانم گفتم من میروم، هرچه باداباد. بسته لوازم پزشکی را بالای سرم گرفتم و وارد آب شدم. امواج رودخانه قوی بود. سعیکردم تعادلم را در آب حفظ کنم، اما جریان سیلاب اجازه نمیداد. هرچه تلاش میکردم پایم را به کف رودخانه برسانم، نمیشد و اصلا انگار کفی وجود نداشت. آب بهشدت عمیق بود.۱۰دقیقه وحدود۳۰۰ متر در رودخانه با امواج آب درگیر بودم تا جاییکه ۳-۲ سه بار به طور کامل زیر آب رفتم و چیزی به غرقشدنم نمانده بود.
لوازم پزشکی خیس شده بود، اما باید همان را به روستا میرساندم. بعد از مدتی خودم را به قسمت کمعمق رودخانه رساندم تا کمی استراحت کنم. بهشدت خسته بودم و به تجدید قوا نیاز داشتم. چند دقیقه داخل آب استراحت کردم و وقتی خستگیام کمی رفع شد، دوباره شنا کردم و مسیر بیخطر برای خروج از رودخانه را پیدا کردم.» بعد از بازگشت به روستا، گهرامزهی وسایل پزشکی را برای بخیه زدن به دست فامیلش رساند: «باند و گاز استریل خیس شده و قابل استفاده نبود و برای همین از مدرسه و نانوایی باند تمیز پیدا کردیم. چون الکل نداشتیم، بعد از شستوشوی ابزار پزشکی با سرم شستوشو با کمک هم ۱۳بخیه به پای سحر زدیم.
بعد ازسه روز اورا به بیمارستان ایرانشهر بردیم و در بیمارستان گفتند بخیهها خوب زده شده است، اما چون خطر عفونت وجودداشت، پزشک بخیههایی که زده بودیم را بازکرد و پس از ضدعفونی کردن، محل زخم را دوباره بخیه زد. با اینکه کارم خطرناک بود، اما پشیمان نیستم و خوشحالمکه آن دو نفر وارد رودخانه نشدند، چون ممکن بود جانشان به خطر بیفتدوسیلاب آنها را ببرد.» گهرامزهی از نبود امکانات درمانی در روستایشان گلهمند است و میگوید، چون درمانگاه وحتی خانه بهداشت هم نداریم، اگر کسی بیمار شود یا مادر باردار داشته باشیم، همه امیدمان به خداست و چیزی نداریم که دلمان به آن خوش باشد.
منبع: جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی