به نقل از «جماران»

تحلیل مصیب نعیمی از تجدید روابط ایران و امارات: هرگونه ارتباط جدید در منطقه را باید در چهارچوب چالش های بین المللی نگاه کرد/ ایران حدود 60 درصد از روابط تجاری امارات را تشکیل می دهد

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۱۴۷۶۳

پایگاه خبری جماران: یک کارشناس مسائل خاورمیانه با تأکید بر اینکه قطع روابط با ایران برای امارات بسیار سنگین بوده، گفت: هرگونه ارتباط جدید در منطقه را باید در چهارچوب چالش های بین المللی گسترده ای نگاه کرد که دارد معادلات را تغییر می دهد. اگر این طور نگاه کنیم خیلی راحت می شود ارزیابی کرد که چرا کشورهایی از یک مسیری خارج می شوند و بعد دوباره به آن مسیر بر می گردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لذا به نظر من از سر گیری رابطه ایران و  امارات که الآن دارد می افتد خیلی عادی و طبیعی است.

مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با مصیب نعیمی را در ادامه می خوانید:

در خبرها داشتیم که وزیر امور خارجه امارات اعلام کرده طی چند روز آینده سفیر این کشور در تهران کار خودش را آغاز می کند. از نظر شما این امر چه قدر اهمیت دارد و چه تأثیری می تواند در روابط منطقه ای ایران داشته باشد؟

با توجه به بحران های فزاینده ای که همه نگران آن هستند، روند گشایش در منطقه خیلی جدی است. اگرچه علی رغم اختلافات سیاسی جدی به خاطر مسأله یمن و تلاش آنها برای عادی سازی رابطه با  رژیم صهیونیستی، اولویت رابطه با همسایگان نگذاشته که این رابطه در ابعاد اقتصادی و اجتماعی قطع شود.

بازگشت سفیر کویت که ناخواسته و به خاطر فشارهای عربستان رفته بود و همزمان این اقدام امارات انجام شد. لذا این اقدام فراتر از عادی سازی روابط با امارات است؛ چرا که منطقه الآن در یک تنگنا و چالش بزرگ جهانی است. تأثیرات جنگ اوکراین، بحران هایی که در اروپا رخ داده، نگاه هایی که در غرب نسبت به منطقه خاورمیانه وجود دارد و فروکش کردن حمایت از رژیم صهیونیستی شکل دهنده شرایط منطقه هستند.

ان شاء الله این اقدامات تجدیدنظری در نوع نگاه و همبستگی کشورهای منطقه به دور از کشورهای بیگانه باشد که متأسفانه همواره هزینه های سنگینی برای کلیه کشورهای منطقه ایجاد کرده اند.

 

همه می دانند که رابطه نزدیکی که با عربستان دارد، از سرگیری روابط دیپلماتیک ایران و امارات چه قدر متأثر از مذاکراتی است که ایران دارد با عربستان انجام می دهد؟

شکی در این نیست که امارات رابطه نزدیکی با عربستان دارد و تحت تأثیر سیاست های عربستان بوده و برخی هم می گویند عربستان تحت تأثیر حاکمیت امارات بوده است؛ ولی تنش ها و چالش هایی هم در مورد یمن و مسائل دیگر داشته اند. معمولا اماراتی ها خیلی جلوتر از عربستان در جهت یک سری خواسته های آمریکا عمل کرده اند و شاید  نگاه آنها این بوده که آمریکا می توانست حمایت کند. آن شرایط دارد عوض می شود. یعنی نمی شود بسنده کرد به حمایت آمریکا چون یک باره پشت کشورهای  همپیمان خودش را خالی می کند.

دوم اینکه درست است که شاید سیاست حاکمیت در دبی با ابوظبی یک مقدار متفاوت باشد ولی چون ایران حدود 60 درصد از روابط تجاری امارات را تشکیل می دهد، جدا شدن یا قطع ارتباط برای آنها سنگین بوده و حتی در بدترین شرایطی که سفیر فراخوانده شد و جنگ تبلیغاتی بود هم باز رابطه اقتصادی از طریق مرزهای دریایی و هوایی با امارات به شکل جدی برقرار بوده که نشان می دهد یک رابطه اقتصادی اجتناب ناپذیر است.

الآن رابطه سیاسی به کمک این رابطه می آید و هیچ تناقضی هم نیست. هر کشوری می تواند گرایش های خودش را داشته باشد و بقیه هم با عربستان رابطه دارند. یعنی عمان نیز چنین رابطه ای دارد و رابطه عمان هم با عربستان خوب است.

 

ولی حدود هفت سال پیش که امارات از ایران خارج شد، به نظر رسید که تحت تأثیر عربستان این کار را انجام داده است. نظر شما در این خصوص چیست؟

صد درصد همین طور است. آنجا احساس کردند که باید یک حمایت همه جانبه از عربستان داشته باشند و برخی کشورها مثل عمان و قطر تحت تأثیر قرار نگرفتند و گفتند نتیجه ای ندارد؛ ولی امارات، بحرین و حتی کویت در این رابطه عمل کردند و فکر کردند می توانند به عربستان کمک کنند، در حالی که نه تنها هیچ تغییری حاصل نشد، بلکه روند تنش در منطقه ادامه پیدا کرد و هزینه های سنگینی هم برای همه این کشورها داشت.

اگر این اقدامات و تک روی ها نبود قطعا رژیم صهیونیستی باورش نمی شد که می تواند خودش را به این کشورها تحمیل کند و آمریکایی ها هم از این موقعیت استفاده کردند. ولی الآن هم شرایط آمریکایی ها و هم شرایط منطقه و صهیونیست ها عوض شده و موضوع حبوبات، آذوقه و غذا یک مسأله اساسی است که اروپایی ها هم درگیر آن هستند.

لذا به رغم اینکه آمریکا جنگ جدی با روسیه دارد، امارات مستقیما را روسیه وارد مذاکره می شود و در جشنواره های اقتصادی آنجا شرکت می کند و در سن پترزبورگ به عنوان مهمان اول معرفی می شود. همچنین از رئیس جمهور سوریه برای حضور در امارات دعوت می کنند. اینها نکاتی است که باید در نظر داشت بالأخره یک نگاه و نگرانی در میان آنها هست که آنها را از ماندن در کانونی که آینده آن معلوم نیست، مشکوک می کند.

بنابر این، عوامل متعددی در این قضیه دخیل است که اگر اینها را در کنار  هم قرار دهیم نشان می دهد روند دارد نسبت به دوره گذشته تغییر پیدا می کند و می شود گفت که یک سری باورهای غلط دارد تصحیح می شود. یعنی هرگونه ارتباط جدید در منطقه را باید در چهارچوب چالش های بین المللی گسترده ای نگاه کرد که دارد معادلات را تغییر می دهد. اگر این طور نگاه کنیم خیلی راحت می شود ارزیابی کرد که چرا کشورهایی از یک مسیری خارج می شوند و بعد دوباره به آن مسیر بر می گردند. لذا به نظر من چنینی اتفاقی که الآن دارد می افتد خیلی عادی و طبیعی است.

 

یعنی از نظر شما سیاست نزدیکی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس به آمریکا و رژیم صهیونیستی از نظر شما شکست خورده است؟

رابطه سیاسی با رژیم صهیونیستی خیلی دردی را از این رژیم دوا نمی کند. حدود 42 سال است که رابطه سیاسی رسمی بین مصر و رژیم صهیونیستی هست، ولی مردم مصر هیچ رابطه اجتماعی و اقتصادی را نپذیرفته اند و با اردن هم چنین وضعیتی دارد؛ فقط یک پروپاگاندای تبلیغاتی است. در امارات یک مقدار تبلیغات بیشتر بود ولی رژیم صهیونیستی هرگز نمی تواند جای همسایگان را برای امارات بگیرد یا خطراتی که داشته اند را از بین ببرد.

چون سیاست رژیم صهیونیستی این است که از آنها استفاده کند و حاکمان امارات هم تقریبا این را متوجه شده اند و انتقادات شدید نسبت به محمد بن زاید داشته اند و گفته اند هیچ وقت رژیم صهیونیستی نمی تواند جایگزین کشورهای همسایه شود. لذا اگرچه اعلام نکرده اند ولی سعی دارند یک مقدار قضیه فروکش کند.

 امروز شرایط رژیم صهیونیستی هم مانند روزی نیست که این رابطه را اعلام کرد. یعنی خود رژیم صهیونیستی مجبور است یک سری واقعیت ها را بپذیرد. بحث گاز مشترکی که با لبنان دارند را آمریکایی ها واسطه شده اند و دارد حل و فصل می کنند.

دیگر برای این کشورها شرایط رویارویی در میان نیست و به همین دلیل به رابطه دوجانبه یا چند جانبه منطقه ای روی آورده اند. با اینکه هرکدام خصوصیات، سیاست ها و گرایش های داخلی و منطقه ای خودشان را دارند که با روابط خارجی هم تناقضی ندارد؛ همان طور که ما بالأخره گرایش ها و باورهایی داریم که ملزم نیستیم از بقیه تبعیت کنیم. به نظر من رسیدن به این واقعیت یک نقطه عطف و خیلی مهم است.

منبع: جماران

کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا ایران و امارات رابطه ایران و امارات بازگشت سفیر امارات به تهران افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا رژیم صهیونیستی تحت تأثیر منطقه ای نظر شما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۱۴۷۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حکایت آمریکایی که دیگر «آمریکا» نیست

تاریخ پر است از سرگذشت ابرقدرت‌هایی که دیگر قدرتی برایشان باقی نمانده و سرزمین‌هایی که از شوکت و ثروتشان تلی از خاک به یادگار مانده است و این حکایتی است که به نظر میرسد این روز‌ها نیز در حال تکرار شدن است.

فروپاشی ابرقدرتی آمریکا سخت است؟

پیش از جنگ سرد آمریکا و شوروی به عنوان رهبران دو بلوک غرب و شرق قدرت و یا همان هژمونی جهان را در دست داشتند؛ با شروع جنگ سرد، اما یکی از این قدرت‌ها از بین رفت و جهان به عنوان جهانی تک قطبی به راه خود ادامه داد.

نشریه «فارن افرز» سال ۹۹ در زمان هیاهوی برجام نوشت  تمامی عواملی که روزی باعث قدرت جهانی آمریکا شده بودند، امروز در حال دگرگونی است و به سویی می‌رود که به هژمونی آمریکا پایان دهد. فروپاشی ابرقدرتی آمریکا سخت است، اما با تحولات جهانی استحکام گذشته خود را از دست داده است.

 سال ۲۰۲۲ هم راشا تودی گزارش داد:  سال ۲۰۲۲ رو به پایان است. این سال، سالی بود که پیامد‌های مهمی برای آینده ژئوپلیتیک جهانی داشت و در کتاب‌های تاریخ از آن یاد خواهد شد. به طور خاص، این سال نشانگر پایان سه دهه تک قطبی آمریکا بود که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ آغاز و سبب ایجاد جهان چند قطبی جدید متشکل از قدرت‌های بزرگ رقیب متعدد  شد. ۱۲ ماه گذشته اگرچه مدت‌ها قبل در حال شکل گیری بود، اما تثبیت نهایی دوره ژئوپلیتیکی جدید را رقم زد. عملیات نظامی روسیه در اوکراین نقطه عطف تعیین کننده بود، که نمایانگر گسست نهایی از جهانی بود که با سقوط اتحاد جماهیر شوروی ایجاد شد. کاتالیزور اصلی این تغییر، خود آمریکا بود، که دیگر از  جهانی شدن که زمانی از آن حمایت می‌کرد، خوشش نمی‌آمد. کاهش هژمونی آمریکا از طریق احیای مجدد دولت‌های رقیب که به میل آمریکا اصلاحات انجام نمی‌دهند (روسیه و چین) انجام شده است.

حمید صالحی کارشناس مسائل منطقه در این زمینه معتقد است: شکی نیست که قدرت و نفوذ آمریکا در طی این چند سال اخیر رو به افول است به این معنی که هیمنه و هژمونی آمریکا در دستگاه‌ها و نهاد‌های بین المللی کمتر شده است. کاهش قدرت آمریکا در نهاد‌های بین المللی دلایل متعددی دارد که بخشی از آن قدرت گرفتن چین و همچنین روسیه است و بخش دیگر مربوط به تحولاتی است که در منطقه رخ می‌دهد و نیز اتفاقات درون ایالات متحده از جمله عواملی است که بر کاهش قدرت آمریکا تاثیر گذاشته است. براساس قرارداد بین المللی ۱۹۲۵ ژنو که استفاده، تولید و انباشت سلاح شیمیایی ممنوع است، اما آمریکایی‌ها در لائوس و... استفاده کردند، این مساله نشان می‌دهد آمریکایی‌ها هر چه به نفع‌شان باشد حمایت و ضمانت کرده و آن را دنبال می‌کنند.

صالحی خاطرنشان کرد: آمریکایی‌ها در دو سه موضوع دارای قدرت هستند از جمله دلار،   اما در شرایط کنونی و تحولات اخیر این قدرت آنان رو به افول است. تحولات منطقه‌ای و جهانی هم در این مساله تاثیر گذار است؛ بنابراین عوامل مختلفی دست به دست هم داده تا شاهد روند کاهش قدرت آمریکا باشیم که نتایج مثبتی در به نتیجه رسیدن معاهدات بین المللی و رأی دادگاه لاهه دارد، البته یکسری تحولات بین المللی مانند جنگ روسیه و اوکراین هم در این موضوع موثر هستند.

مقاومتی که باعث شکست آمریکا شد

اما یکی از عواملی که بسیاری معتقدند روند سقوط این هژمون سابق را تسریع کرده محور مقاومت است.

حسین کنعانی مقدم کارشناس سیاست خارجی در این باره گفته است: آمریکا در ماجرای طوفان الاقصی به طور تمام قد درکنار رژیم صهیونیستی قرار رفت و این جمله معروف بایدن که ما درحمایت از رژیم صهیونیستی ایستاده ایم عملا شراکت در جنایات نسل کشی، کودک کشی و اقدامات دد منشانه رژیم صهیوینستی در برابر ملت فلسطین و علیه صلح و امنیت جهانی شد. تصور آمریکا هم این بود که رژیم صهیونیستی در میدان با نبرد میتواند بر مردم فلسطین غلبه کند. همچنین با توج به اینکه خود رژیم صهیونیستی مولود نامشروع پیوند آمریکا و انگلیس بود خیلی تلاش داشتند تا این طفل نامشروع را حفظ کنند، اما در طوفان الاقصی اراده ملت فلسطین پیروز شد و عملا آمریکا نتوانست در میدان و صحنه بین المللی و حتی در موضوع رسانه‌ای اقدامی را در جهت بقای صهیونیست‌ها انجام دهد تا حدی که خودش هم اکنون در گیر یک جبش اجتماعی و دانشجویی است که در حال جهانی شدن است.

مقاومت معادلات قدرت را در دنیا برهم زده است

وی ادامه داد:  باتوجه به گذشته جنبش دانشجویی در آمریکا در سال ۱۹۶۰ که در مقابله با بحث مداخلات آمریکا در ویتنام بود و باعث شد که آمریکا عقب نشینی کند و تسلیم اراده دانشجویان شود میتوان الان هم گفت که آمریکا در درون خود هم دچار شکست شده است. زیرا الان به جای اینکه یک آمریکایی بگوید که من در کنار اسرائیل ایستاده ام شاهد این است که حتی مردم و نخبگان خود را هم از دست داده است؛ بنابراین شکست خورده قطعی میدان و دیپلماسی رژیم صهیونیستی است با توجه به اینکه الان هم در صحنه بین المللی شاهد قطعنامه ۲۷۲۸ برعلیه رژیم صهیونیستی بودیم تا حدی که خود آمریکا هم رای ممتنع داد و نتوانست این قطعنامه را وتو کند. در حال حاضر هم بسیاری از کشور‌ها در پی این هستند که روابط سیاسی و دیپلماتیک و اقتصادی خود را با صهیونیست‌ها قطع کنند و در هیچ یک از حنه‌هایی که برایشان متصور بود پیروز نشدند و محور مقاومت از همیشه پیروزتر است و در معادلات بین المللی و منطقه‌ای هم بعد از عملیات وعده صادق حرف اول را در مناسبات میزند.

این کارشناس معتقد است: همه میدانند که مقاومت معادلات قدرت را در دنیا برهم زده است و الان میتوان گفت که یکی از محور‌های شکل گرفته در جهان چند قطبی محور مقاومت و از جمله جمهوری اسلامی است که این محور را حمایت میکند. ایران در بریکس و شانگهای و در معاملات منطقه‌ای در مناسبات قفقاز و سایر کشور‌ها اثر موثری داشته است چه از نظر سیاسی چه امنیتی و چه اقتادی بنابراین قطب سوم جهان در حال شکل گیری با بازیگران مطرح است.

 

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی