نظریان: با شرایط فعلی نباید انتظار شق‌القمر در المپیک زمستانی داشت/ مگر من گندم می‌کارم که بخواهم برای اجاره پول بدهم؟!
تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۲۳۲۴۱
رئیس فدراسیون اسکی تأکید کرد، با شرایط فعلی نمی‌توان انتظار زیادی از اسکی‌بازان داشت، مگر اینکه امکانات خوبی فراهم شود. - اخبار ورزشی -
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، عباس نظریان رئیس فدراسیون اسکی در نشست خبری درباره میزبانی جام جهانی اسکی روی چمن، اظهار داشت: مسابقات اسکی روی چمن با حضور چهار کشوری برگزار می‌شود که ورزشکاران خوبی دارند و نفراتی از اتریش، چک، اسلواکی و ایتالیا در مسابقات شرکت دارند که از روز پنجشنبه آغاز خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رئیس فدراسیون اسکی درباره جایگاه اسکی ایران در سطح بین‌المللی گفت: فدراسیون اسکی شامل هشت رشته مختلف می‌شود. سابقه‌مان در اسکی روی چمن نشان می‌دهد که در 9 دوره شرکت داشته‌ایم و ورزشکاران ایران توانسته‌اند رتبه‌های خوبی کسب کنند. اسکی روی چمن، جزو سخت‌ترین‌ها رشته‌هاست، چون آسیب‌پذیری زیادی دارد. تلاش کردیم بهترین شرایط پیست را فراهم کنیم و امسال نیاز بهترین پیشنهاد را داریم. همه بچه‌ها تجهیزات نو دریافت کرده‌اند و امیدواریم همه حائز مقام شوند. علی‌رغم اینکه فدراسیون سابقه زیادی دارد، اما هیچ خانه‌ای مانند سایر رشته‌ها نداریم. اگر یک مکان اختصاصی داشته باشیم، ورزشکاران پتانسیل زیادی دارند، اما زیرساخت لازم را نداریم. امیدواریم یک پیست داشته باشیم و اگر این اتفاق رخ بدهد قول می‌دهم حتماً در مسابقات جهانی و جام جهانی صاحب رتبه شویم.
عباس نظریان عنوان کرد: ما چیزی برای پنهان کردن نداریم. اسکی با همه رشته‌ها فرق دارد و وابسته به زیرساخت خاص، اقلیم و ارتفاع است. هیچ رشته‌ای بدون زیرساخت نمی‌تواند موفق شود. ما فقط دو سه پیست برای تمرینات در سطح بالا داریم که متعلق به خودمان نیست، با این وجود از روز اول برای رسیدن به آن تلاش کرده‌ایم تا برای فدراسیون پیست اختصاصی فراهم شود. ما بدون داشتن زیرساخت نمی‌توانیم اتفاق عجیب و غریب رقم بزنیم. آن چیزی که اهمیت دارد، بحث زیرساخت است. ما سال قبل مسابقات قهرمانی کشور را برگزار کردیم و امسال هم با دستور سجادی پیست در اختیارمان قرار گرفت و آماده میزبانی است، اگر غیر از این بود، جام جهانی مثل سال قبل در دقیقه نود، لغو می‌شد. به هر حال اگر پیست به صورت طولانی در اختیار ما قرار بگیرد، وضعیت خوبی را در میزبانی‌ها خواهیم داشت.
وی با اشاره به کمک‌های وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، درباره هزینه‌های این میزبانی گفت: برخی هزینه‌ها ثابت است، مثل هزینه نماینده فدراسیون جهانی اسکی. بحث دیگر جایزه است که باید طبق عرف جهانی پرداخت شود. هزینه غذا، هتل و ... هم وجود دارد که فکر می‌کنم در مجموع یک میلیارد برای برگزاری این جام جهانی نیاز داریم که البته سعی کرده‌ایم جلوی حیف و میل را هم بگیریم.
نظریان با بیان اینکه باید یک پیست به طور دائم در اختیار فدراسیون قرار بگیرد تا برنامه‌ریزی‌ها نتیجه‌بخش باشد، درباره نتایج ورزشکاران ایران در المپیک زمستانی و در پاسخ به این سؤال که این نتایج سرانجام در چه دوره‌ای بهتر می‌شود، گفت: شاید رئیس فدراسیون عوض شده باشد، اما سایر عوامل همان‌ها هستند و نتایج دوره قبلی هم برای من است. باید بگویم در 70 سال گذشته چه گذاشته‌ایم که انتظار نتایج خوبی را داشته باشیم؟ ما دوازده دوره در المپیک زمستانی شرکت داشته‌ایم. برنامه‌های حمایتی از ما در رویدادهای بزرگ چه بوده است؟ آیا تجهیزات خوب داشتیم؟ آیا پول خوبی تزریق شده است؟ با شرایط فعلی نمی‌توان انتظار زیادی داشت، مگر اینکه امکانات خوبی فراهم شود.
وی تصریح کرد: وقتی مکانی برای تمرین نداریم و در تمرینات محدودیت وجود دارد، چگونه نتایج خوبی بگیریم؟ من هیچ قولی برای دوره آینده المپیک زمستانی نمی‌توانم بدهم، مگر اینکه امکانات و زیرساخت داشته باشیم. من مربی را می‌آورم، اما کجا تمرین کند؟ انتظار ما از اسکی ایران که فقط دو ماه برف دارد، چیست؟ با این شرایطی که وجود دارد، شاید روزی از امارات هم عقب بیفتیم که 12 ماه سال تمرین می‌کنند و سالن سرپوشیده ایجاد کرده‌اند. اگر مربی بیاورم، باید پول یک سال را بدهم ولی نهایتاً اسکی‌بازان چهار ماه تمرین می‌کنند. اگر هم بخواهم ملی‌پوشان را به اردوی خارجی بفرستم، با کدام پول این کار را انجام بدهم؟ در هر صورت با شرایط کنونی، انتظارات باید از اسکی واقعی باشد. چه کاشته‌ایم که بخواهیم درو کنیم؟! ما حتی تجهیزات تولید برف مصنوعی نداریم. حتی آن دو سه ماه هم شاید نتوانیم تمرین کنیم. در مجموع معتقدم در المپیک زمستانی آینده نمی‌توانیم شق‌القمر کنیم.
رئیس فدراسیون اسکی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه قبلاً شرکت توسعه و تجهیز امکان ورزشی پیست را به فدراسیون داد، اما به خاطر شرایط موجود این قرارداد لغو شد، عنوان کرد: من را چطور می‌بینید؟ درآمدزایی برای دولت؟ نمی‌توانم این کار را کنم، چون می‌توانم فقط برای فدراسیون درآمدزایی کنم. نمی‌توانم با دو ماه برف 12 ماه درآمدزایی کنم. بنابراین نمی‌توانم پیست اجاره کنم و پول بدهم. مگر من گندم می‌کارم که بخواهم پول بدهم؟ با دو ماه برف، قرارداد 12 ماهه نمی‌بندم. ما با فدراسیون‌های دیگر متفاوت هستیم؛ ورزش در آب، روی تشک یا سالن سرپوشیده نیستیم که بگویند پیست را دادند، اما نتوانستیم کاری کنیم. من آماده هستم پیست را تحویل بگیرم، اما منطقی باشد. سه ورزشکار خانم آورده‌ام، اما نمی‌دانم کجا اسکان دهم؟ من نقد را می‌خواهم، نه نسیه را. به همین دلیل پیست دیزین را می‌خواهم. در قرارداد شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی با پیست دیزین، اسمی از فدراسیون اسکی نیست. البته که شرکت توسعه کمک کرده است.
نظریان درباره واکنش وزیر ورزش به درخواست‌های او گفت: سجادی انصافاً به‌عنوان یک ورزشکار و مسئول، خیلی کمک می‌کند و هیچ وقت ما را ناامید نکرده است. البته بخشی از ماجرا به دلایل قانونی است و یکسری محدودیت‌های قانونی وجود دارد که حل شدنی است. ما جواب منفی نشنیده‌ایم، ولی جواب مثبت هم نبوده است. نگاه من و هر کسی که در فدراسیون است، این است که زیرساخت لازم فراهم شود. اینکه در این شرایط دنبال مدال هستیم، با دو ماه برف و زیرساخت مهیا نمی‌شود. ما زورمان در حد خاصی است و فقط می‌توانیم نیاز و انتظارمان را بگوییم. اگر سرمایه‌گذاری شود، می‌توان نتیجه گرفت. وقتی هزینه تجهیزات یک ورزشکار 100 میلیون است، چقدر می‌توانم ورزشکاران را اعزام کنم؟ امیدوارم صحبت‌ها و رویکردها به شکلی باشد که در آینده صاحب پیست شویم.
وی در واکنش به این پرسش که چرا فقط چهار کشور در جام جهانی حضور دارند، گفت: این مسابقات نو و تازه است و همه کشورها در آن فعال نیستند. ضمن اینکه کشورهای درجه اول در این مسابقات شرکت می‌کنند و به همین دلیل تعداد کشورهای شرکت‌کننده کم است.
در ادامه نشست خبری، بهرام ساوه شمشکی دبیر فدراسیون گفت: اسکی روی چمن در سال 1963 و برای تمرین اسکی روی برف شکل گرفت و البته در ادامه مستقل شد. با توجه به اینکه جام جهانی به شکل لیگ و در چهار پنج دوره برگزار می‌شود، فقط کسانی می‌آیند که در رنکینگ اول تا پنجم هستند. در واقع بهترین‌ها می‌آیند، چون به دنبال رتبه نهایی در مسابقات پایان یک فصل از جام جهانی هستند. این رشته سخت و آسیب‌زاست و بانوان استقبال کمتری از آن دارند.
اعلام آمادگی 16 ورزشکار خارجی برای شرکت در جام جهانی اسکی روی چمنانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: اسکی اسکی رئیس فدراسیون اسکی المپیک زمستانی اسکی روی چمن داشته باشیم دو ماه برف جام جهانی فراهم شود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۲۳۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!
آفتاب‌‌نیوز :
حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.
چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.
منبع: شرق
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند