گران‌ترین دانشگاه‌های دولتی کدام‌ها هستند؟ | پیامدهای افزایش ۴۰ درصدی شهریه دانشگاه‌های دولتی
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۴۳۵۸۸
به گزارش همشهری آنلاین، «ظرفیت مازاد دانشگاه‌های دولتی» همان دانشجویانی هستند که در دانشگاه‌های دولتی تحصیل می‌کنند، اما تحصیل آنها رایگان نیست و بسته به‌عنوان گروهی که به آن تعلق دارند، باید شهریه‌ای ثابت و متغیر بپردازند. پردیس‌های دانشگاه تهران، صنعتی شریف، شهید بهشتی و دیگر دانشگاه‌های دولتی و رده بالای کشور در فهرست گران‌ترین دانشگاه‌های دولتی نشسته‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با توجه به اعلام نتیجه نهایی کنکور کارشناسی ارشد و دکتری ۱۴۰۱، هیأت امنای بعضی از دانشگاه‌های دولتی جدول شهریه مهرماه امسال را مصوب کردند. جدولی که افزایش ۲۰ تا ۴۰ درصدی را نشان می‌دهد. همشهری به بررسی پیامدهای پولی شدن دانشگاه‌های دولتی می‌پردازد. ماجرای ظرفیت‌های دانشگاه‌های دولتی و افرادی که خواهان نشستن روی صندلی‌های این دانشگاه‌ها هستند، قصه عرضه و تقاضاست؛ محدودیت کرسی‌های دانشگاه‌های دولتی و متقاضیان بالا که تعدادشان چند ده برابر این ظرفیت است، باعث شده تا آموزش عالی رایگان در ایران ارزش بیشتری پیدا کند.
بیشتر بخوانید:
مبلغ وام ها، غذا و اجاره بهای خوابگاه های دانشجویی اعلام شدپردیس خودگردان، پذیرش دانشجو در نوبت دوم (شبانه) تنها نمونه‌ای از کرسی‌های آموزش عالی در ایران است که به‌دلیل ارزشمند شدن آن، با قیمتی بالا به فروش می‌رسند. با مشخص شدن میزان شهریه‌های دانشگاه‌های مهم دولتی در ایران و افزایش ۲۰تا ۴۰درصدی این شهریه‌ها در سال تحصیلی جدید یک سؤال مهم دوباره در ذهن اغلب شهروندان تکرار می‌شود؛ چرا درصورت وجود ظرفیت مازاد در دانشگاه‌های دولتی، به جای پذیرش رایگان دانشجویان مستعد، این کرسی‌ها با شهریه‌های بالا به دیگر داوطلبان تعلق می‌گیرد؟
آموزش پدیکور و مانیکور در دانشگاه تهرانتامین هزینه‌هایی ازجمله نگهداری از ساختمان، تامین تجهیزات مورد نیاز، تامین نیروی کار و پرداخت حقوق به کارکنان دانشگاه، هزینه‌های جاری و هزینه‌های سربار مثل هزینه غذا، تامین خوابگاه دانشجویی، قبض‌های مختلف و... مهم‌ترین بهانه برای دانشگاه‌های دولتی برای میل آنها به دریافت شهریه است؛ هزینه‌هایی که حداقل برای بعضی از آنها از بودجه‌های دولتی بهره می‌برند؛ بودجه‌هایی هرچقدر محدود.
نرگس آذری، پژوهشگر و جامعه‌شناس سیاسی درباره پیشینه پولی شدن تحصیلات عالی در ایران می‌گوید:«ماجرای شکل‌گیری دانشگاه‌های پولی در ایران از زمانی آغاز شد که سیاست‌های کلی به سمت تامین درآمدهای مراکز آموزشی از خود این مراکز پیش رفت. یعنی وزارت علوم به دانشگاه‌ها اعلام کرد باید هزینه‌های خود را تامین کنند. این مراکز هم برای تامین هزینه‌ها دست به ابداعات و ابتکاراتی زدند که فروش و اجاره فضای فیزیکی تنها یکی از انواع این اقدامات بود. فروش اعتبار هم از دیگر راه‌حل‌ها برای تامین این هزینه‌ها بود.» ماجرای برگزاری دوره‌های مانیکور و پدیکور در دانشگاه تهران تنها یکی از مثال‌هایی است که او از آن یاد می‌کند.
تمرکز بر کیفیت تحصیل یا کسب درآمد؟دانشگاه‌های آزاد که بیشترین بار آموزش عالی هم‌اکنون بر دوش آن‌هاست، دانشگاه غیرانتفاعی، دانشگاه علمی و کاربردی، دانشگاه پیام نور و... انواع مراکز آموزش عالی بودند که با مجوز وزارت علوم ایجاد شدند و در قبال پرداخت شهریه، به پذیرش دانشجو می‌پرداختند؛ دانشگاه‌هایی که برای ورود به بعضی از آنها باید آزمون‌های علمی را پشت سر بگذارید و بعضی دیگر بدون آزمون هم دانشجو می‌پذیرند. طبیعی است که بخشی از درآمد این دانشگاه‌ها به وزارت علوم تعلق می‌گیرد. با این حال وجود بیش از ۳۰۰دانشگاه غیردولتی در ایران هم برای تامین هزینه‌های دانشگاه‌های دولتی کافی به‌نظر نمی‌رسید.
نرگس آذری می‌گوید: «قرار دادن بار تامین هزینه بر دوش دانشگاه‌های دولتی، باعث شد تا مراکز آموزش عالی که بعضی از آنها تا پیش از این اعتبارهای زیادی برای خود به‌دست آورده بودند، به جای حفظ کیفیت آموزش و یا افزایش آن به سمت و سوی فعالیت‌های اقتصادی پیش بروند تا جایی که بیشتر از بنگاه آموزشی، به بنگاه‌های اقتصادی شبیه باشند. این یک فاجعه است که امروز در کتابخانه‌های دانشگاه‌های دولتی ما کتاب‌هایی که منبع درسی برای مقاطع ارشد و دکتری به شمار می‌روند وجود ندارد.
دانشگاه دیگر به‌دنبال تامین این نیازها نیست و در عوض به افزایش ظرفیت‌ها فکر می‌کند تا بتواند حداقل با فروش نیمی از آنها به‌عنوان دریافت شهریه، درآمدزایی کند. امروز اگر به کتابخانه‌های دانشگاه تهران مراجعه کنید می‌بینید که اغلب این کتاب‌ها اهدایی از طرف دیگر دانشجویان هستند چراکه تامین این کتب از طرف دانشگاه انجام نمی‌شود و دانشجویان هم به تنهایی از پس تامین هزینه این کتاب‌ها بر نمی‌آیند.»
یا نخبه باشید یا پولدارپولی شدن دانشگاه‌ها، به‌ویژه دانشگاه‌های مادر چه ضربه‌ای به آموزش عالی می‌زند؟ برای رسیدن به پاسخ این سؤال، بد نیست نگاهی به سیاست‌های دانشگاه‌های دولتی مختلف در سال‌های گذشته برای جذب دانشجو بیندازیم.
آذری، پژوهشگر، می‌گوید: «با پولی شدن دانشگاه‌ها، این مراکز سیاست‌های مختلفی برای جذب دانشجو در پیش گرفته اند. یکی از مهم‌ترین این سیاست‌ها، پرداختن به رشته‌های تحصیلی پولساز است که در دوره‌های مختلف، با هم تفاوت می‌کند. مثلا در دهه ۸۰ ناگهان با رشد رشته‌های دانشگاهی مرتبط با علوم کامپیوتر روبه‌رو بودیم. یا در هر دوره‌ای بسته به بازار کار، رشته‌هایی در دانشگاه‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفت. در این میان، رشته‌هایی هم بودند که گرچه پولساز نیستند اما جامعه به آنها نیاز دارد. مثل رشته‌هایی در علوم انسانی و علوم اجتماعی که اصطلاحا رشته‌هایی انباشته شدنی هستند و برای تداوم مطالعه و پژوهش در زمینه‌های آنها، نیاز به جذب سالانه دانشجو در کشور داریم. اما در عمل این اتفاق نمی‌افتد.»
طبقاتی شدن دانشگاه‌ها و دور زدن قانون توسط افراد حقیقی و حقوقی، از دیگر پیامدهای پولی شدن تحصیل در دانشگاه‌ها بود. به‌طوری که افرادی از نهادهای مختلف با بودجه‌های دولتی اقدام به بازسازی و مرمت دانشکده‌های مختلف می‌کردند و در عوض مدارک افتخاری نصیب شان می‌شد یا به عضویت هیأت علمی دانشگاه‌ها در می‌آمدند.
آذری می‌گوید: «پولی شدن حتی بخشی از کرسی‌های دانشگاه‌های دولتی، باعث شده تا ورود به این دانشگاه‌ها برای افراد معمولی و طبقه متوسط جامعه بسیار دشوار باشد. به این معنی که هر کسی در این دانشگاه‌ها تحصیل می‌کند یا باید خیلی نخبه باشد یا باید از طبقه مالی مرفه باشد و این یعنی سیاست‌های آموزش عالی ما به سمت محدود کردن این تحصیلات می‌رود؛ نه گسترش آن.»
شهریه دانشگاه‌های دولتیپردیس خودگردان دانشگاه صنعتی شریف:
شهریه ثابت برای همه مقاطع: ۱۶میلیون تومان
شهریه متغیر: ۱۱میلیون تومان
هر واحد درس عملی: یک میلیون و ۶۰۰هزار تومان
دانشجویان نوبت دوم (شبانه) دانشگاه تهران در پردیس خود گردان:
شهریه هر ترم مقطع دکتری تخصصی: ۱۸میلیون و ۹۰۰هزار تومان
کل مبلغ شهریه مقطع دکتری: ۱۵۱میلیون تومان
پردیس خودگردان دانشگاه علم و صنعت:
شهریه ثابت مقطع دکتری: ۱۲میلیون تومان
شهریه ثابت مقطع کارشناسی ارشد: ۵میلیون و ۷۶۰هزار تومان
کد خبر 703552 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها دانشگاه‌های ایران دانشگاه - دانشجو هزینهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: دانشگاه های ایران دانشگاه دانشجو هزینه دانشگاه های دولتی شدن دانشگاه ها دانشگاه ها دانشگاه تهران دانشگاه ها تامین هزینه آموزش عالی رشته هایی پردیس خود پولی شدن سیاست ها هزینه ها کرسی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۴۳۵۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام کشورها تیک‌تاک را ممنوع کرده‌اند؟
بسیاری از کشورهای سراسر جهان به دلیل مسائل امنیتی و حفظ حریم شخصی، استفاده از برنامه اجتماعی تیک‌تاک را در دستگاه‌های دولتی خود ممنوع کرده‌اند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بسیاری از کشورهای جهان نگران امنیت تیک‌تاک (TikTok) و پیوندهای این پلت‌فرم با چین هستند، بنابراین ممنوعیت‌هایی را علیه این برنامه اجتماعی به مرحله اجرا گذاشته‌اند. در این میان ایالات متحده یک گام دیگر به سمت تبدیل شدن به اولین کشور ممکن برداشته است که برنامه رسانه‌های اجتماعی تیک‌تاک را به دلیل نگرانی‌های حفظ حریم خصوصی ممنوع می‌کند. این کشور در بیست‌وسوم آوریل قانونی را تصویب کرد که مالک چینی اپلیکیشن، شرکت فناوری ByteDance، را مجبور می‌کند ظرف ۹ ماه این پلت‌فرم را بفروشد یا با ممنوعیت مواجه شود.
شرکت یادشده اصرار دارد که به‌طور مستقل اداره می‌شود و داده‌ها را با دولت چین به اشتراک نمی‌گذارد و تیک‌تاک اتهامات مربوط به جمع‌آوری داده‌های کاربران بیشتر از سایر شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی را رد و این ممنوعیت‌ها را «اطلاعات نادرست اساسی» معرفی کرده است که مدرکی برای آن در دسترس نیست.
با این حال بسیاری از کشورها در مورد پلت‌فرم تیک‌تاک و روابط آن با چین محتاط هستند و چندین کشور در سراسر جهان استفاده از آن را در دستگاه‌های دولتی ممنوع کرده‌اند، زیرا می‌ترسند هنگام دانلود برنامه، اطلاعات حساس آنها در معرض دید قرار گیرد.
استرالیا دلیل نگرانی‌های امنیتی در چهارم آوریل استفاده از تیک‌تاک را در همه دستگاه‌های دولتی فدرال به ممنوع کرد، زیرا خطرات امنیتی و حریم خصوصی را به همراه دارد.
استونی در پایان مارس اعلام کرد که استفاده از تیک‌تاک در گوشی‌های هوشمند صادر شده توسط دولت برای مقامات دولتی منع خواهد شد، اما پیگیری آن در گوشی‌های شخصی در اختیار دولت نیست.
انگلستان در شانزدهم مارس ممنوعیت فوری این اپلیکیشن را در دستگاه‌های رسمی دولتی اعلام و این اقدام را بهداشت سایبری معرفی کرد که بر اساس گزارش مرکز امنیت سایبری ملی بریتانیا مبنی بر وجود خطری در مورد نحوه دسترسی و استفاده از داده‌های حساس دولتی توسط پلتفرمهای خاص انجام گرفته است.
اتحادیه اروپا استفاده از تیک‌تاک را در دستگاه‌های کارکنان پارلمان، کمیسیون و شورای خود به دلیل نگرانی‌های مربوط به امنیت سایبری ممنوع کرده‌اند. این ممنوعیت از بیستم مارس اعمال شد و از اعضا و کارکنان پارلمان خواست این برنامه را از دستگاه‌های شخصی خود نیز حذف کنند.
فرانسه در بیست‌وچهارم مارس نصب و استفاده از برنامه‌های تفریحی مانند تیک‌تاک، نتفلیکس و اینستاگرام را روی تلفن‌های کاری ۲.۵ میلیون کارمند دولتی ممنوع کرد، زیرا این برنامه‌ها ممکن است خطری برای حفاظت از داده‌های این ادارات و مقامات دولتی آنها باشد. این ممنوعیت در مورد تلفن‌های شخصی کارمندان دولتی اعمال نمی‌شود.
هلند از استفاده از همه برنامه‌های کشورهای دارای برنامه سایبری تهاجمی در تلفن‌های توزیع‌شده توسط دولت جلوگیری کرده است، زیرا خطر جاسوسی شدیدی دارند.
نروژ در بیست‌وسوم مارس هشدار داد که تیک‌تاک نباید روی تلفن‌های صادر شده برای کارمندان دولت نصب شود، اما کارمندان دولت همچنان می‌توانند در صورت لزوم و به دلایل حرفه‌ای تنها در دستگاه‌هایی که به شبکه دولتی متصل نیستند از آن استفاده کنند.
بلژیک در دهم مارس اعلام کرد که به دلیل نگرانی در مورد امنیت سایبری، حریم خصوصی و اطلاعات نادرست، تیک‌تاک را به مدت حداقل ۶ ماه از دستگاه‌های متعلق به دولت فدرال بلژیک ممنوع کرده است.
دانمارک در ششم مارس اعلام کرد که به‌عنوان یک اقدام امنیت سایبری استفاده از تیک‌تاک را در واحدهای رسمی ممنوع می‌کند، زیرا مرکز امنیت سایبری کشور خطر جاسوسی را ارزیابی کرده است.
کانادا پس از اقدام ایالات متحده در زمینه تصویب ممنوعیت استفاده از تیک‌تاک، در بیست‌وهشتم فوریه اعلام کرد که استفاده از این برنامه را در همه دستگاه‌های دولتی ممنوع می‌کند، زیرا خطری غیرقابل قبول برای حریم خصوصی و امنیت دارد. امکان دانلود این اپلیکیشن نیز در آینده توسط کارمندان مسدود خواهد شد.
نیوزلند در هفدهم مارس اعلام کرد که استفاده از تیک‌تاک در تلفن‌های قانونگذاران دولتی ممنوع خواهد بود، البته این ممنوعیت همه کارکنان دولتی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد و تنها برای حدود ۵۰۰ نفر در مجتمع پارلمانی اعمال می‌شود.
هند در سال ۲۰۲۰ به دلیل حفظ حریم خصوصی و نگرانی‌های امنیتی، تیک‌تاک و ده‌ها برنامه چینی دیگر از جمله برنامه پیام‌رسان وی‌چت را ممنوع کرد.
تایوان در دسامبر ۲۰۲۲ پس از هشدار FBI مبنی بر اینکه تیک‌تاک خطر امنیت ملی را به همراه دارد، این برنامه و معادل‌های چینی آن را به‌طور کامل در همه دستگاه‌های دولتی از جمله تلفن‌های همراه، تبلت‌ها و رایانه‌های رومیزی ممنوع کرد.
پاکستان از اکتبر ۲۰۲۰ تاکنون حداقل چهار بار تیک‌تاک را به دلیل نگرانی از تبلیغ محتوای غیراخلاقی به طور موقت ممنوع کرده است.
افغانستان در سال ۲۰۲۲ تیک تاک و بازی PUBG را به دلیل محافظت از جوانان در برابر گمراه شدن ممنوع کرد.
کد خبر 748312
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»