به نقل از «فردا»

داماد زندانی شد و عروس تحویل دادگاه اطفال!

تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۴۷۵۶۳

او هنگامی وارد اتاق شده که همسرش مشغول بریدن گلوی خود بوده و غیر از آنان کس دیگری در اتاق نبوده است ولی با این وجود از آلت قتاله خبری نیست ...

خبرگزاری تسنیم: اخبار حوادث همیشه و در تمامی برهه‌های تاریخ مخاطبان «پَروپاقرصی» داشته و از دهه‌های گذشته تا به امروز همچنان در زُمره پربازدیدترین اخبار قرار داشته است، از سالیان دور نیز تعداد زیادی از خوانندگان، روزنامه را می‌خریدند تا صفحه حوادث آن را بخوانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اکنون نیز با حضور خبرگزاریها و سایتهای خبری، هرروزه بخش قابل توجهی از پربازدیدترین اخبار هر رسانه‌ای به اخبار حوادث تعلق می‌گیرد و صفحه حوادث روزنامه‌ها همچنان پربازدید و پابرجاست.

برای بازخوانی حوادث و پرونده‌های جنایی در دهه‌های گذشته به‌سراغ اخبار حوادث یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور در دهه 50 رفتیم و در قالب سلسله گزارشهایی به بازخوانی این پرونده‌ها البته با ادبیات و «قلم حوادث‌نویسی» خاص آن ایام (بدون دخل و تصرف در نحوه تنظیم آن) می‌پردازیم.

در ادامه به بازخوانی حوادث و وقایع جنایی اول شهریور 1355 می‌پردازیم.

تعقیب پدر دو کودک مقتول یزدی

بازپرس شعبه دوم دادسرای یزد که برای روشن شدن انگیزه قتل دو کودک به‌دست مادرشان تحقیقات وسیعی را آغاز کرده است، دستور داد پدر دو کودک که به‌دست مادرشان کشته شدند، در کلانتری دو این شهر تحت نظر قرار گیرد.

با اینکه طالب‌‌پور؛ بازپرس دادسرای یزد از قاسم؛ پدر کودکان مقتول بازجویی و تحقیق کرده ولی هنوز دستور آزادی او را نداده است.

بازپرسی از تمام بستگان «عزت» متهم به قتل در محل ادامه دارد و از طرفی بازپرس این پرونده و مأموران انتظامی در جست‌وجوی یافتن چاقویی هستند که دو کودک خردسال با آن کشته شدند و عزت قصد خودکشی با آن داشته است.

گفته می‌شود در مظان اتهام قرار گرفتن قاسم نیز به‌علت مفقود شدن چاقوی مورد بحث است چون به‌گفته خودش، او هنگامی وارد اتاق شده که همسرش مشغول بریدن گلوی خود بوده است و غیر از آنان کس دیگری در اتاق نبوده است ولی با این وجود از آلت قتاله خبری نیست.

نصرت همچنان در بیمارستان پهلوی یزد تحت مراقبت شدید پزشکی است و هنوز به‌علت پاره شدن گلو قادر به تکلم نیست، نزدیکان مقتول و نزدیکان این خانواده همگی بر این عقیده هستند که متهم به قتل از پنج سال پیش از بیماری روانی رنج می‌برده و شوهر او تمام زندگی‌اش را فروخته و صرف معالجه او کرده و سه ماه قبل پس از آگاهی به بهبودی نسبی، او را به یزد آورده است.

داماد زندانی شد و عروس تحویل دادگاه اطفال!

جوانی که مدعی شد همسر چهارده ساله‌اش قبل از عروسی با او اغفال شده، به‌اتهام ازدواج غیرقانونی زندانی شد و نوعروس تحویل دادگاه اطفال شد.

این جوان که ولی نام دارد 6 ماه قبل به خواستگاری دختر چهارده ساله‌ای به‌نام شهناز رفت و چون سن دختر قانونی نبود او را صیغه کرد و به خانه خود برد.

مدتی بعد با گریختن شهناز از خانه ولی همراه برادرزنش در پی او به چند شهرستان رفت و هنگامی که مأیوس از پیدا کردن او به خانه بازگشت، او را در خانه دید.

مأموران ژاندارمری قزوین شهناز را به خانه بازگردانده بودند ولی با این عنوان که همسرش قبل از ازدواج اغفال شده علیه او شکایتی تسلیم پاسگاه ژاندارمری شهیاد کرد.

مأموران پاسگاه شهناز را جهت معاینه به اداره پزشکی قانونی فرستادند و پزشک قانونی اعلام کرد شهناز دختر است، ولی شوهر صیغه‌ای شهناز نیز که به نظر پزشکی قانونی اعتراض کرده بود مورد معاینه قرار گرفت و پزشکی قانونی او را از نظر جنسی ناتوان اعلام کرد.

پرونده‌ای که از سوی مأموران پاسگاه ژاندارمری شهیاد تنظیم شده بود به دادسرای ناحیه دو تهران فرستاده شد، شهروزی؛ دادیار شعبه چهار دادسرا «ولی» را به‌اتهام ازدواج غیرقانونی روانه زندان کرد و شهناز را به دادگاه فرستاد.

دزد اتومبیل در قرنطینه خود را به‌جای زندانی آزادشده جا زد!

جوانی که با برگ سبز گمرکی اتومبیلهای مسروقه و آخرین سیستم را به فروش رسانده بود پس از آنکه به‌اتهام حمل مواد مخدر زندانی شد با استفاده از یک تصادف از قرنطینه زندان گریخت.

چند روز قبل مأموران گشت اداره آگاهی جوانی به‌نام محمود بیست و شش ساله را با یک اتومبیل پیکان مسروقه در خیابان جمشید دستگیر کردند، او نزد مأموران اعتراف کرد که به‌همراه دوستش منوچهر با اتومبیل مسروقه وارد پارکینگهای تهران می‌شدند، سوئیچ اتومبیلهای آخرین سیستم مانند بی‌‌.ام‌.و.، بنز و پژو را برمی‌داشتند و از روی آن نمونه می‌ساختند، بعد صاحب اتومبیل را تعقیب می‌کردند و در فرصت مناسب اتومبیل را می‌دزدیدند.

همزمان منوچهر نیز با یک اتومبیل دستگیر شد و مأموران از داخل اتومبیل او مقداری هروئین کشف کردند، منوچهر به‌واسطه داشتن مواد مخدر روانه زندان شد اما هنگامی که وارد قرنطینه زندان شد یک زندانی که قرار بود از زندان آزاد شود، با او مواجه شد.

منوچهر پس از آنکه مشخصات زندانی آزادشده را پرسید با دادن قرص خواب‌آور او را بیهوش کرد و خود را به‌جای او جا زد، از آنجایی که هر دو نفر آنان سابقه محکومیت نداشتند مأموران به منوچهر مشکوک نشدند و او توانست به‌جای زندانی آزادشده از قرنطینه خارج شود و بگریزد.

منبع: فردا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۴۷۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طعنه هاشمی‌طبا به رئیسی و کابینه‌اش: فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است؛ برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند

مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدم‌ها روبه‌رو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر می‌شود مردم آدم‌هایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدم‌هایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟

با تأیید اصل خوبی آدم‌ها فقط می‌خواهیم ببینیم این وعده‌ها چه سرانجامی یافته است.

طعنه هاشمی طبا به مدافعان دولت رئیسی: در دولت روحانی، نگران سفره مردم بودید، اما در دولت جدید از پوشیدن لنگ و دمپایی و روزه گرفتن حرف می‌زنید.

۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال

۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل

۳- اصلاح نظام بانکی کشور

۴- تک‌رقمی‌شدن تورم

۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران

۶- اجرای خصوصی‌سازی واقعی

۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور

۸- مداخله‌نکردن دولت در بازارها

۹- حل مشکل حاشیه‌نشینان

۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا

۱۱- جذابیت‌زدایی از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های غیرمولد

۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایه‌ها به سمت بازار ارز، طلا و زمین

۱۳- اصلاح چندنرخی‌بودن ارز

۱۴- تولید نهاده‌های دامی مورد نیاز در داخل کشور

۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج

۱۶- وعده‌های وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)

۱۷- وعده‌های وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)

۱۸- وعده‌های وزیر امور خارجه (۲ مورد)

۱۹- وعده‌های دیگر وزرا چند ده مورد

البته فهرست وعده‌ها بسیار است و در نگاه اول هم می‌توان آن‌هایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعده‌ها آن‌قدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته می‌شود که جای تردید باقی نمی‌گذارد. فقط از این تعجب می‌کنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که این‌همه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای می‌گیرد.

اینکه می‌گویند آیا می‌توان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتی‌ها صد میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در کیش می‌کنند و چینی‌ها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بسته‌های امکان سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد بهره‌برداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد.

این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایه‌گذاری‌هایی که قبلا گفته بودند، به‌علاوه سرمایه‌گذار خود باید بداند چه کاری می‌خواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پرده‌برداری این بسته‌های نه‌چندان مورد علاقه سرمایه‌گذاران را رونمایی کنیم. مگر نمی‌شود بدون پرده‌برداری آن‌ها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پرده‌برداری است و نه عمل.

یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاست‌جمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه می‌شود. صرف‌نظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمی‌کند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟

البته ما و مردم به شنیدن این وعده‌های بی‌انت‌ها عادت کرده‌ایم و مردم هم باور ندارند که بتوان این‌همه کار انجام داد؛ ولی از نظر روان‌شناختی مردم دوست دارند وعده‌های شیرین بشنوند و به‌همین‌دلیل رأی آن‌ها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق می‌گیرد. جالب است که نه رئیس‌جمهور، نه معاون اول و نه هیچ‌کدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیست‌محیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکرده‌اند و این می‌رساند که اگر چند درصد به وعده‌های خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز می‌بینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشته‌اند.

از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار می‌خواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمی‌تواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان به‌درستی انجام نمی‌شود و حسب فریادهای روز اظهار نظر می‌کنند.

چه خوب است که مسئولان کلاه‌شان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاه‌شان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز می‌توانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشان‌دادن حوادث یافته‌اند و نه بیان واقعیت‌های روز کشور که مردم به آن‌ها آگاه شوند.

بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاک‌سازی شده‌اند و به کناری رفته‌اند. خوبان هم فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است و برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمی‌توانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمین‌مانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه می‌رسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد می‌کنند.

به نظر می‌رسد گروهی به این باور رسیده‌اند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعده‌های‌شان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمی‌گفتند «وعده». اگر خیلی فکر می‌کنند که روز عروسی‌شان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بی‌هنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالی‌که گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند.

ما هیچ‌کدام ابرمرد و قهرمان بی‌انت‌ها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش می‌رود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را می‌توانند انجام دهند و بگویند. بیش‌ازاین از آن‌ها توقع نداریم.