به نقل از «الف»

این موارد را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک نگذارید

تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۸۳۷۵۴

شاید فکر کنید شبکه های اجتماعی، مانند فیسبوک، امنیت و حریم خصوصی خود را دارند، اما واقعیت چیز دیگری است. شما نمی توانید هیچ تضمینی برای این که چه اتفاقی برای عکس ها و نوشته هایتان می افتد، داشته باشید. پس اگر امنیت زندگی تان را می خواهید، لازم است از این پس پست هایتان را با احتیاط بیشتری در اینترنت به اشتراک بگذارید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اطلاعات شخصی و مالی

احتیاجی نیست که شما آدرس خانه، شماره تلفن، تاریخ تولد، نام پدر یا دیگر اطلاعات شخصی تان را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید، زیرا دیگران به راحتی می توانند با در دست داشتن نشانه ای کوچک از شما، به دیگر اطلاعات تان دسترسی پیدا کنند. بنابراین اگر دوست ندارید که اطلاعات شما به راحتی در اختیار دیگران قرار گیرند، تا جای ممکن از نوشتن اطلاعات شخصی خود بپرهیزید.

موقعیت مکانی

حتما امنیت صفحه ای که در آن عضو هستید را چک کنید، زیرا ممکن است که موقعیت مکانی آن فعال باشد. در این صورت هر پستی که بگذارید، مکانی که در آن هستید نیز برای دیگران به اشتراک گذاشته می شود که همین امر می تواند برایتان خطرناک و دردسرساز باشد. به عنوان مثال دیگران می فهمند که شما مسافرتی چند روزه را در پیش دارید یا این که در حال حاضر در خانه نیستید و... بنابراین اگر نمی خواهید که دیگران رد پای شما را قدم به قدم دنبال کنند، لوکیشن یا همان موقعیت مکانی خود را غیر فعال کنید.

برنامه مسافرتی

دلیلی ندارد که دیگران از برنامه سفر شما آگاه باشند. چرا آنها باید بدانند که خانه شما به مدت چند روز خالی است یا این که یک هفته در دفتر کار خود نخواهید بود؟ بسیاری از خلافکاران و دزدان از طریق همین شبکه های اجتماعی برای ردیابی موقعیت های مورد نظرشان استفاده می کنند. مطمئنا شما هم دوست ندارید که شیرینی سفر با دیدن خانه خالی تان تلخ شود.

خبرهای خوب

به همان اندازه که انتشار برنامه سفر و موقعیت مکانی شما کار خطرناکی است، به اشتراک گذاشتن خبرهای خوبی که در مورد خودتان می شنوید نیز می تواند عواقب بدی داشته باشد. به عنوان مثال اگر پیشرفتی در کار داشته اید و فکر می کنید که انتشار آن حسادت دیگران را بر می انگیزد، از به اشتراک گذاشتن آن با دوستان تان خودداری کنید یا حداقل آن را به گونه ای بازگو کنید که به دیگران حس بدی دست ندهد اما هرگز برای فخر فروشی و برانگیختن حسادت دیگران به شیوه زندگی خود، این کار را انجام ندهید.

پست هایی که کنجکاوی دیگران را بر می انگیزد

از به اشتراک گذاشتن پست هایی که کنجکاوی دیگران را در مورد شما بر می انگیزد، خودداری کنید. به عنوان مثال ممکن است پستی بگذارید که قابل فهم برای دیگران نباشد، در این شرایط دیگران مطمئنا از شما سوال هایی چون «چه اتفاقی افتاده؟»، «منظورت چیست؟» یا... می پرسند. بنابراین از گذاشتن پست های مبهم، مانند «امروز بدترین روزم است» یا «بهتر از این نمی شود!» خودداری کنید، مگر این که از عمد بخواهید جلب توجه کنید.

اطلاعات شخصی

اگر از عشق زندگی تان جدا شده اید یا این که خبر بدی از زبان پزشک تان شنیده اید یا حتی از دست همکارتان شاکی هستید، نباید چنین اطلاعات شخصی را با دیگران به اشتراک بگذارید. نوشتن برنامه کلی زندگی تان مشکلی ایجاد نخواهد کرد اما جزییات جایی در شبکه های اجتماعی ندارند. قبل از به اشتراک گذاشتن آنها فکر کنید که تمام دوستان، فامیل، همکاران یا حتی مدیرتان آنها را خواهند خواند، پس اگر دوست ندارید که جزیی ترین اطلاعات زندگی تان به گوش جهان برسد، از به اشتراک گذاشتن آنها بپرهیزید.

عکس های شرم آور

مطمئنا همه ما کارهای عجیب و دور از تصور کرده ایم اما گذاشتن عکس آنها در شبکه های اجتماعی ممکن است پیام منفی را به دیگران منتقل یا حتی نظر دیگران را نسبت به شما عوض کند. علاوه بر آن، دیگران به سادگی می توانند عکس شما را در صفحات دیگری منتشر کرده و در نهایت مایع آبروریزی تان شود. بنابراین قبل از گذاشتن عکس هایی که برای خودتان خاطره ساز و خنده آور است، اما روی دیگران اثری منفی می گذارد، خوب فکر کنید.

عکس های شخصی

اگر دوست ندارید که عکس های شخصی خود را با دیگران به اشتراک بگذارید، از آپلود کردن آنها در هر مکان خصوصی دیگر یا حتی ارسال آنها به صورت مسیج خصوصی برای دیگران نیز خودداری کنید، زیرا هر چقدر هم که شما به امنیت فضایی که عکس تان در آن قرار دارد مطمئن باشید، باز هم احتمال این که روزی به دست دیگران برسد، زیاد است.

شکایت از کار

حتی پس از یک روز سخت کاری، عاقلانه نیست که در شبکه های اجتماعی در مورد کارتان گله و شکایت کنید. مطمئنا در میان دوستان تان افرادی هستند که بیکارند یا در موقعیت شغلی مناسبی به سر نمی برند. در این شرایط نه تنها با شما احساس همدردی نمی کنند، بلکه برعکس، شما را فردی قدرنشناس نیز می خوانند. علاوه بر آن ممکن است همکار یا مدیرتان نیز از حرف های شما برداشتی کند که برایتان دردساز شود.

اطلاعات محل کار

شاید صحبت کردن در مورد فعالیتی که شما در محل کارتان انجام می دهید، برای خودتان چندان اهمیتی نداشته باشد اما بدون شک مدیرتان از این کار خوشنود نخواهد شد. به علاوه، شما با در اختیار گذاشتن اطلاعات شرکتی که در آن به سر می برید، این فرصت را به رقبا می دهید تا از شما پیشی بگیرند یا حتی از ایده های ناب شما سواستفاده کنند. بنابراین اطلاعات محیط کارتان، موضوع خوبی برای اشتراک در دنیای مجازی نیست.

زندگی دیگران

فرقی نمی کند که خبر ازدواج دوست صمیمی تان باشد، یا خبر قبولی برادرتان در دانشگاه یا حتی بارداری دختر خاله تان، شما نباید اولین نفری باشید که خبرهای مهم زندگی دیگران را منتشر می کند. بگذارید که فرد مورد نظر خودش منتشر کننده خبر باشد، پس از آن می توانید با اجازه او، خوشحالی خود را با دیگران به اشتراک بگذارید.

خبرچینی

شبکه های اجتماعی به هیچ وجه مکان خوبی برای پشت سر دیگران حرف زدن یا دعواهای خانوادگی و دوستانه نیست. بنابراین عصبانیت خود را در آن مکان تخلیه نکنید. با این کار بدون شک حرف های شما به گوش مخاطب مورد نظر رسیده و نه تنها رابطه شما با او به پایان می رسد بلکه دیگران نیز اعتمادشان را به شما از دست خواهند داد.

پیشنهادهای پزشکی

تنها در صورتی که شما مدرک پزشکی و در این زمینه تخصص دارید، می توانید در مورد داروها و روش ها درمان نظر دهید، در غیر این صورت، تجربیات شخصی به هیچ وجه منبع معتبری در زمینه پزشکی نخواهند بود زیرا ممکن است که روی بدن فرد دیگر، جوابی عکس دهد

منبع: برترین‌ها

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۸۳۷۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شبکه‌های اجتماعی یا ماشین‌های معتادساز

بدون شک در سال‌های اخیر و در پی گسترش روزافزون استفاده از شبکه‌های اجتماعی در جهان و به‌تبع‌ آن ایران به رغم فیلترینگ گسترده در کشورمان برای شما هم پیش آمده است که خود را در ازای زمانی که در این شبکه‌ها می‌گذرانید سرزنش کرده باشید یا در گیروگرفت تعداد دنبال کننده، لایک و کامنت گرفتار شده و ندانسته باشید چرا گاهی با استقبالی مواجه می‌شوید که انتظارش را ندارید و گاهی خبری از خیل لایک‌ها و کامنت‌هایی که پیش‌تر می‌گرفتید، نیست.

به گزارش هم‌میهن، شبکه‌های اجتماعی یا آن‌طور که دکتر آذرخش مکری، روانپزشک می‌گوید ماشین‌های معتادساز، محصول ذهنی قوی‌ترین مغز‌های سیلیکون‌ولی به خوبی می‌دانند چگونه ما را به کمک چند اختراع؛ دکمه لایک، امکان گذاشتن کامنت، شمارشگر لایک، کامنت و دنبال‌کنندگان و نوتیفیکیشنی که برای همه این موارد به صدا درمی‌آید گرفتار خود سازند.

در چنین وضعیتی وقتی خواننده‌ای که بالاترین تعداد دنبال‌کننده را به‌عنوان یک زن در اینستاگرام دارد از خداحافظی خود از این فضا خبر می‌دهد، بی‌شک توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند. سلنا گومز، خواننده آمریکایی با ۴۲۹ میلیون دنبال‌کننده، ۲۹۶ دنبال‌شونده و ۱۹۷۶ پست منتشرشده در صفحه اینستاگرام اعلام کرده، اگرچه حساب رسمی‌اش در این شبکه اجتماعی همچنان فعال است، اما خود از این شبکه بیرون آمده و دیگر به جای ارسال پیام به دوستانش با آن‌ها تلفنی صحبت می‌کند. او این تصمیم را باارزش‌ترین هدیه‌ای دانسته که برای سلامت ذهنی‌اش به خود داده است.

دکمه لایک؛ ابرکشف شبکه‌های اجتماعی

یکی از ابرکشف‌های شبکه‌های اجتماعی که توسط فیس‌بوک صورت گرفت؛ اضافه‌شدن دکمه لایکی بود که هزاران کاربر را به‌مرور به دام لایک‌زدن و لایک‌گرفتن مدام، تایید شدن و احساسی از توانایی تایید کردن، کشاند.

این بخشی از صحبت‌های آذرخش مکری، روانپزشک در ویدئویی است که در ادامه آن چنین می‌گوید: «یکی از داستان‌های مشهور بوروس فردریک اسکینر اگرچه ممکن است ساختگی باشد از این قرار است که می‌گوید با ابراندیشمند دیگر بشری، اریک فروم در پنلی نشسته بودم اسکینر یادداشتی را میان آن‌ها که در نزدیکی‌اش نشسته بودند دست به‌دست می‌چرخاند و می‌پرسد، می‌خواهید کاری کنم که اریک فروم دستش را مرتب بالا و پایین ببرد؟!

آن‌ها بر این موضوع شرط می‌بندند و اسکینر روبه‌روی فروم می‌نشیند و هر زمان که فروم دستش را بالا و پایین می‌برد، اسکینر سرش را به نشانه تایید تکان می‌دهد و هر زمان که فروم این کار را نمی‌کند، اسکینر سمت دیگر را نگاه می‌کند. اسکینر آنقدر این کار را تکرار می‌کند و فروم آنقدر دستش را بالا و پایین می‌برد که ساعت از دستش باز می‌شود و روی میز می‌افتد. هرچند ما نمی‌توانیم صددرصد به این روایت اطمینان کنیم، اما در محافل روان‌شناسی، روایتی مشهور است و به‌عبارت دیگر نشان می‌دهد که یک سر تکان دادن ساده، چگونه فروم را شرطی کرده و موجب بروز رفتاری خاص در او شده بود.»

او با اشاره به این‌که «ممکن است بپرسید مگر یک سر تکان دادن ساده از چه ارزش و اهمیتی برخوردار است؟»، می‌افزاید: «این سر تکان دادن، نشانه تاکید است. گرد گیگِرنتسر، روانشناس آلمانی معتقد است که یکی از ابرکشف‌های شبکه‌های اجتماعی توسط فیس‌بوک صورت گرفت و آن دکمه لایکی بود که اضافه شد. او می‌گوید، انسان با کبوتر و موش آزمایشگاهی هیچ تفاوتی ندارد و به‌راحتی در دام لایک‌زدن و لایک‌گرفتن خواهد افتاد. این یکی از پیچیدگی‌های نوع بشر است که می‌تواند به چیز‌هایی که از هیچ ارزشی برخوردار نیستند، اعتیاد پیدا کند و این‌جا کلید لایک به‌راحتی می‌تواند من و شما را به خود معتاد کند.

درنتیجه میان سرعت لایکی که یک‌نفر دریافت می‌کند و فاصله زمانی انتشار پست بعدی توسط او، رابطه‌ای مستقیم وجود دارد. هر لایک، احساسی از دریافت پاداش را در ناخودآگاه فرد ایجاد می‌کند و موجب می‌شود او مرتب این رفتار را انتشار پست بعدی و بعدی را تکرار کند.

درعین‌حال لایک‌زدن، در فرد احساسی از موثربودن ایجاد می‌کند و حسی از تاثیرگذاری به او دست می‌دهد و برای همین مرتب به این رفتار ادامه خواهد داد. به‌عبارت‌دیگر اگر ما آمار مرتبط با تعداد دنبال‌کنندگان، بازدید، کامنت و... را از شبکه‌های اجتماعی پنهان یا پاک کنیم، قدرت این شبکه‌ها بخار خواهد شد و به هوا خواهد رفت.

این شبکه‌ها، ماشین‌های معتادسازند و به گونه‌ای هوشمندانه طراحی شده‌اند که بتوانند شما را همراه و وابسته به خود نگه دارند. این اتفاق به کمک چند اختراع؛ دکمه لایک، امکان گذاشتن کامنت، شمارشگر لایک، کامنت، دنبال‌کنندگان و نوتیفیکیشنی که برای همه این موارد به صدا درمی‌آید، رخ می‌دهد و به‌عبارت‌دیگر شما در این شبکه‌ها گیر می‌افتید.»

نکته دیگر دراین‌میان مسئله تقویت غیرمتناوب تصادفی است؛ این‌که پست‌های منتشرشده توسط شما هرازگاه با میزان بالایی از لایک و کامنت مواجه شود درحالی‌که نمی‌دانید چرا چنین اتفاقی برای دیگر پست‌های‌تان نیفتاده است. چیزی که در قمار هم رخ می‌دهد؛ یک دست می‌برید و ده‌ها دست می‌بازید یا برعکس.

آذرخش مکری با اشاره به این موضوع در پایان می‌گوید: «اسکینر متوجه شده بود که این خطرناک‌ترین و اعتیادآورترین سیستم وابسته‌سازی است و این فکر را مانند خوره به ذهن‌تان می‌اندازد که چرا یک‌بار می‌شود، یک‌بار نه. به‌عبارت‌دیگر شما از طریق تقویت تصادفی غیرممتد گرفتار و معتاد می‌شوید.

درهمین‌زمینه باید به والدین هشدار داد که کودک خود را برای گذراندن ساعت‌ها وقت در شبکه‌های اجتماعی سرزنش نکنید. چون او نمی‌تواند با ابرمغز‌هایی که بالاترین حقوق‌ها را می‌گیرند، محصول کاپیتالیسم نظارتی هستند و قوی‌ترین مغز‌های سیلیکون‌ولی که اساساً شبکه‌های اجتماعی را این‌گونه طراحی کرده‌اند که شما گرفتار آن شوید، بجنگند.»

از ایجاد تضاد تا احتمال اعتیاد

محمد رهبری، پژوهشگر شبکه‌های اجتماعی نیز در همین مورد می‌گوید: «این واقعیتی غیرقابل انکار است که ذهن ما، در ساعات گوناگونی از شبانه‌روز درگیر شبکه‌های اجتماعی، محتوای منتشرشده در آن و مبادلات و ارتباطاتی است که در این بستر شکل می‌گیرد. امری که بدون شک بر روان و احوالات‌مان اثرگذار است و در مواردی به صورتی جدی کیفیت زندگی‌مان را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و با فراهم‌آوردن موجبات مقایسه مدام زندگی خود با دیگران سبب‌ساز افت آن می‌شود. هرچند با توجه به موقعیت اجتماعی و حرفه‌ای سلنا گومز به نظر نمی‌رسد که این دغدغه موجب کناره‌گیری او از مدیریت مستقیم اکانت اینستاگرامش شده باشد، اما گرفتارآمدن افراد در چرخه مقایسه زندگی خود با زندگی دیگران در شبکه‌های اجتماعی، واقعیتی است که نمی‌توان آن را انکار کرد.»

واقعیت دیگری که نمی‌توان به انکار آن پرداخت اعتیادآور بودن شبکه‌های اجتماعی است. رهبری با اشاره به این موضوع می‌افزاید: «مسئله‌ای که من نیز در یکی از پژوهش‌هایم به بررسی آن پرداخته و از تعبیر لایک‌بارگی یا لایک‌وارگی در‌خصوصش استفاده کردم، تعبیری که از جمله نمونه‌های مشابه آن، می‌توان به عبارت کالابارگی یا کالاوارگی اشاره کرد. دلیل استفاده من از این تعبیر آن بود که در برخی از موارد افراد حتی ممکن است برای کسب لایک بیشتر و احتمال دیده شدن بالاتر از ارزش‌های خود نیز بگذرند.

به عبارت دیگر برای آن که لایک بیشتری به دست آورند از انجام کاری که تا پیش از این ارزش می‌شمارندش دست بردارند و حتی به کاری دست بزنند که وجدان‌شان انجامش را تایید نمی‌کند. این واقعیتی غیرقابل‌انکار در شبکه‌های اجتماعی است هرچند شدت و ضعف آن و اینکه در میان چه طبقه‌ای از کاربران پررنگ‌تر و در میان کدام طبقه کم‌رنگ‌تر است نیازمند ارزیابی است.

این واقعیت همچنین موجب ایجاد تضاد‌هایی روانی برای کاربران شبکه‌های اجتماعی می‌شود چراکه زندگی‌کردن به شیوه‌ای معارض با ارزش‌ها و باور‌های فرد یا دست‌کم ناهمخوان با آن، در درازمدت تبعات جبران‌ناپذیری به همراه خواهد داشت. در خصوص علت اعتیادآوربودن شبکه‌های اجتماعی نیز اگرچه صحبت در مورد آن بیشتر در حوزه کاری روان‌شناسان می‌گنجد، اما تصور و تجربیات من، نشان می‌دهد لایک گرفتن خود کارکردی مشابه دریافت جایزه دارد.

جایزه‌ای که دریافت آن، موجب خوشحالی و تکرار همان کاری می‌شود که در بار نخست منجر به دریافت جایزه شده است و کاملاً از احتمال اعتیادآوربودن برخوردار است.»

رهبری در پایان تاکید می‌کند اگر بخواهم از منظر واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی به موضوع بنگرم باید بگویم شبکه‌های اجتماعی می‌توانند موجب نوعی تضاد و آنومی در میان کاربران‌شان و همچنین موجب اعتیاد شوند. هرچند اینکه این اتفاق برای هر کدام از طبقات کاربران شبکه‌های اجتماعی با چه شدتی رخ می‌دهد بحث دیگری است که صحبت در مورد آن فرصتی دیگر می‌طلبد.