هشدار جدی طرف های برجام به ترامپ

تهران- ایرنا- یک هفته پس از تکاپوی ترامپ برای تخریب برجام، موج فشرده ای از رایزنی های دیپلماتیک در حمایت ‌از برجام به راه افتاده است. این موضوع یکی از مهم ترین محورهای تحلیلی در روزنامه های امروز بود.

به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، تاکید سران کشورهای جهان به حفظ برجام، ادامه بحث های موافقان و مخالفان دولت پیرامون اقدامات دولت در زمینه برجام و رویدادهای چند روز گشته در منطقه کردستان عراق، مهم ترین محورهای خبری و تحلیلی در روزنامه های امروز شنبه 29 مهرماه 1396، بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

** ادامه حمایت های جهانی از برجام
بیانیه تازه سران 28 کشور عضو اتحادیه اروپا که بر لزوم پایبندی همه طرف ‌ها به برجام تاکید دارد و نامه 25 وزیر خارجه پیشین جهان به کنگره آمریکا برای حفظ توافق هسته ای، که نشان از ادامه حمایت های جهانی از برجام دارد، یکی از مهم ترین محورهای خبری و تحلیلی در روزنامه های امروز بود.
روزنامه «ایران» در گزارشی با عنوان «در بیانیه پایانی نشست اتحادیه اروپا اعلام شد/ هشدار برجامی سران 28 کشور اروپایی به ترامپ»، نوشت: حمایت‌های جهانی از توافق هسته ‌ای با صدور بیانیه‌ای از سوی سران 28 کشور اتحادیه اروپا ادامه یافت. یک هفته پس از آنکه رئیس جمهوری امریکا از صدور تأییدیه توافق هسته‌ای ایران برای کنگره خودداری کرد و سکان اجرای توافق هسته‌ای را به کنگره امریکا سپرد که اگر تصمیم گرفت، تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران را برگرداند، شرکای سنتی امریکا در تکاپوی حفظ برجام موج فشرده‌ای از رایزنی‌های دیپلماتیک را به راه انداخته‌ اند. چنانکه سران کشورهای عضو اتحادیه اروپا پس از نشستی که روز پنجشنبه گذشته در بروکسل برگزار کردند در بیانیه پایانی خود بر حمایت کشورهای عضو از توافق هسته‌ای ایران و لزوم پایبندی همه طرف‌ها به برجام، تأکید کردند.
این روزنامه افزود: حمایت مقام‌های رسمی اروپا از برجام در حالی است که 25 وزیر خارجه اسبق چندین کشور جهان نیز با نگارش نامه‌ای به کنگره امریکا خواستار حفظ توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 شدند.
ایران اضافه کرد: هشدارهای پی در پی طرف‌های توافق هسته‌ای با رویکرد ضد برجامی ترامپ در حالی است که وزیر امور خارجه امریکا در جدیدترین اظهاراتش در تشریح سیاست واشگتن نسبت به برجام اعلام کرده که امریکا در تعاملات اقتصادی ایران و اروپا مداخله نمی‌کند. رکس تیلرسون که در دولت امریکا جزو مقام‌هایی به شمار می‌آید که می‌کوشد مواضع کج دار و مریز و نسبتاً معتدلی را نسبت به توافق هسته‌ای با ایران در پیش گیرد، پس از بالا گرفتن واکنش‌ها به مواضع ضد برجامی ترامپ بر این نکته تأکید کرد که رئیس جمهوری امریکا خواهان مداخله و اختلال در تعاملات و تبادلات تجاری اروپایی‌ها با ایران نیست.
روزنامه «شرق» هم در گزارشی با عنوان «تلاش سران اروپا برای حفظ برجام/ هر کاری برای حفظ برجام می‌ کنیم»، نوشت: هر روز روایت آمریکا و اروپا در مورد ایران و برجام از هم بیشتر فاصله می ‌گیرد. این را در خوانشی که هر کدامشان از ماجرا می‌دهند، می ‌توان دید. درحالی‌ که پنجشنبه و جمعه سران عضو اتحادیه اروپا در نشستی در بروکسل، پیام حمایت قاطع از برجام را صادر کردند، نشستی در واشنگتن پیام سخت ‌ترکردن فضا برای ایران و سپاه پاسداران را صادر کرد.
شرق افزود: در حالی‌که این نگرانی وجود دارد که کنگره بخواهد برجام را تغییر دهد یا اینکه بندی به آن اضافه کند یا در بدترین حالت تحریم‌های ایران را بازگرداند، اروپایی‌ها نگران برجام و همکاری با ایران هستند. ازهمین‌رو از هفته گذشته، موجی از حمایت‌های چندباره اعضای اروپایی برجام و دیگر اعضای اتحادیه اروپا و همچنین روسیه ایجاد شده‌ است.
روزنامه «آرمان» هم در گزارشی با عنوان «حمایت سران اتحادیه اروپا از برجام»، نوشت: گرچه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هشت ‌بار پایبندی ایران به برجام را تایید کرد، دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا هفته گذشته پایبندی ایران به برجام را رد کرد. این درحالی است که همچنان حامیان برجام در ایالات متحده به ویژه دولت باراک اوباما بیم آن را دارند مبادا ترامپ به‌گونه غیرقابل پیش‌بینی برجام را لغو کند و با این اقدام اعتبار آمریکا را در سازمان ملل زیر سوال ببرد.
آرمان افزود: از سویی روز پنجشنبه سران 28 کشور عضو اتحادیه اروپا در نشست بروکسل به ‌رغم مخالفت ترامپ با این توافق بر حمایت خود از برجام تاکید کردند و طی صدور بیانیه‌ای گفتند خروج از توافق هسته‌ ای می ‌تواند شانس تشویق کره‌ شمالی به مذاکره در مورد برنامه هسته‌ای خود را از بین ببرد.
روزنامه «خراسان»هم در یادداشت روز خود با عنوان «زمزمه های اروپایی را جدی بگیریم»، نوشت: عصر پنج شنبه در اتحادیه اروپا، رهبران 28 کشور این قاره بیانیه ای را صادر کردند که حاوی دو نکته قابل توجه است؛ این 28 کشور در بیانیه رسمی 19 اکتبر (27 مهر) خود ضمن تاکید بر حفظ برجام، به برنامه موشکی و فعالیت های منطقه ای ایران که بهانه آمریکا برای برهم زدن برجام است اشاره ای نکرده اند. این درحالی است که در بیانیه 5 بندی وزیران خارجه اتحادیه اروپا که سه روز قبل از بیانیه سران، صادر شده، یک بند به برنامه موشکی و حضور منطقه ای ایران پرداخته و درباره این موضوعات ابراز نگرانی شده است.
خراسان افزود: وجه دوم اهمیت بیانیه روز پنج شنبه اتحادیه اروپا که در آن به برنامه موشکی ایران اشاره ای نشده، این است که براساس گزارش منابع خبری، سران 3 کشور فرانسه، آلمان و انگلیس در این نشست «خواستار حفظ فشار بر ایران در زمینه‌های موشکی و منطقه‌ای» شده اند. با این حال بیانیه رسمی اتحادیه اروپا نشان می دهد که این سه کشور نتوانسته اند خواسته خود را به دیگر کشورها بقبولانند.
روزنامه «کیهان» اما در گزارشی با عنوان «این هم از اروپا! تروئیکای اروپا با ترامپ همراه شد»، بر خلاف دیگر روزنامه ها، در انتقاد از موضع اروپا نوشت: در حالی که برخی شادمانه در مدح برجام سرودند و شکاف و تقابل آمریکا و اروپا را در این فقره هنر دیپلماسی برجامی نامیدند، خبرهای تازه منتشر شده می‌گوید که اروپا نیز با بهانه‌های واهی آمریکا در موضوع موشکی و منطقه‌ای همراه شده است. رهبران اتحادیه اروپا در نشستی که روز پنج‌شنبه (19 اکتبر) در بروکسل برگزار شد، در رابطه با مواضع آمریکا در قبال برجام و سیاست بحران‌ زای این کشور، مجددا بر تعهد کامل! خود بر توافق هسته‌ای با ایران تاکید کردند.

** ادامه بحث های مخالفان و موافقان اقدامات دولت در زمینه برجام
روزنامه های موافق و مخالف عملکرد دولت در زمینه توافق هسته ای، با توجه به بالا گرفتن بحث های برجامی، امروز یادداشت ها و تحلیل های متفاوتی را در این زمینه منتشر کردند.
روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان «عیان و نهان مخالفان روحانی»، نوشت: شاید روحانی انتظار چنین روزهایی را نداشت؛ انتظار روزهایی که تنها دستاوردش، برجام، در آستانه انحلال قرار گیرد. روزهای مذاکرات هسته‌ ای با همه فرازونشیب‌هایش همچون ماه‌عسلی طولانی گذشت؛ ماه‌عسلی که به ‌واسطه آن، تحریم‌ها لغو و جایگاه دولت روحانی نزد مردم ایران و جهان ارتقا پیدا کرد؛ ارتقایی رشک‌برانگیز که مخالفان را برانگیخت تا بی‌محابا به او و دولتش حمله کنند و آنان را به باد انتقادات منصفانه و غیرمنصفانه بگیرند.
شرق افزود: از‌این‌رو، در شرایط جدید برجام که هر لحظه امکان خروج آمریکا از آن وجود دارد، انتظار این است قند در دل مخالفان آب شود؛ اما این‌گونه نیست. این‌روزها مخالفان دولت روحانی در نهان بیش از هر زمان دیگری به ارزش قرارداد برجام پی برده‌اند؛ قراردادی که اگر بسته نمی‌شد، احتمال وقوع بحران در منطقه جدی بود.
روزنامه اعتماد هم در یادداشتی با عنوان «استقبال از گام‌ های مثبت و جلوگیری از افراطیون»، نوشت: تهدید‌ها و فشارهای خارجی برای هر کشوری آسیب‌رسان است، اما کمتر دیده شده است که جامعه‌ای بر اثر فشارهای برون‌ مرزی فرو بپاشد یا آسیب‌های عمیق وجبران ناشدنی ببیند. ولی مقابله با فشارهای خارجی در درجه اول از بستر داخلی سرچشمه می‌گیرد و موثر می‌افتد. کشوری که از درون دچار ضعف و چنددستگی و خودمحوری و آسیب و چالش و افراطی‌گرایی باشد .در مقابل فشار خارجی توان خود را از دست می‌دهد و گاهی تا اضمحلال هم پیش می‌رود.
اعتماد افزود: اصلاح‌طلبان که حداقل در شرایط فعلی آرای مردم را در سطوح مختلف از آن خود کرده‌اند آماده به حداقل رساندن اختلافات جناحی هستند، منتها کاملا روشن است که با تداوم محدودیت‌ها و فشارها یا افزایش آنها وحدت موجود هم دچار آسیب می‌شود. جناح اصولگرا در قبال اقدامات بی‌مبنا و بعضا غیرقانونی و فعالیت افراطیون هم جناحی مسوول است و حداقل می‌تواند اعلام موضع کرده خواستار بازگشت همگان به قانون بشود.
روزنامه «ابتکار» هم در یادداشتی با عنوان «کاسبان تحریم سرمست نباشند، خرداغ کرده اند»، با اشاره به اینکه ترامپ برای دستیابی به اهدافش در زمینه برجام به دنبال یک شکاف در مواضع داخل ایران می‌گردد تا از همان راه نفوذ کند، نوشت: لذا امروز ضرورت دارد که پیام همه گروه ها صریحاً و بدون قلق در دفاع از منافع ملی و مقابله با تهدید های خارجی به جهان مخابره شود. جهان باید این را بفهمد که با وجود همه اختلافات داخلی، در مقابل تهدید های خارجی و در دفاع از توان دفاعی و نهادهای انقلابی، با کسی شوخی نداریم. و با هم‌صدایی، محاسبات آنان را در امکانِ ایجاد شکاف در داخل را بر هم بزنیم. کاسبان تحریم هم شکم خودراصابون نزنند وسرمست برگشت تحریم هانباشند.
در حالی که که بسیاری از روزنامه ها بر وحدت گروه های داخلی در زمینه برجام تاکید دارند، روزنامه جوان، در گزارشی با عنوان «برجام به مرحله کی بود کی بود من نبودم رسید!»، باز هم به دولت تاخت و نوشت: رسانه‌ هایی که تا دیروز برجام را یک فتح الفتوح می‌دانستند و به واسطه این فتح عظیم برای دولت رأی جمع می‌کردند، حالا می‌گویند برجام تصمیم کل نظام بود و دولت تنها مجری بوده است. اگر دولت فقط مجری بوده، پس از لحاظ آنچه به ثمر نشستن برجام می ‌نامند، فرقی با دولت‌ های دیگر ندارد و اگر برجام یک دستاورد است، این دستاورد نباید موجب تبلیغ مثبت برای دولت یازدهم و تحسین دستگاه دیپلماسی آن شود؛ چه آنکه به نوشته روزنامه اعتماد، این دولت فقط مجری بوده است.
جوان افزود: بنابراین هر دولت دیگری هم بود، همین مسیر اجرا را موظف بود طی کند. اما واقعیت این است که این دستاورد خواندن برجام اگر صادق بود، دولت و رسانه هایش حاضر نبودند آن را با هیچ‌ کس قسمت کنند. حالا که بخش‌های منفی برجام دارد مثل یک زخم چرکین که صاحبش می‌خواسته آن را فراموش کند، سر باز می‌کند، اندک اندک از زیر بار مسئولیت آن شانه خالی می ‌کنند.

** تحلیل رویدادهای اقلیم کردستان عراق
عملیات نظامی نیروهای عراقی و نیروهای حشدالشعبی برای بازپس ‌گیری مناطق مناقشه‌ برانگیز بغداد و اربیل که در روزهای گذشته با عقب ‌نشینی بحث‌ برانگیز نیروهای نظامی کُرد به ‌آرامی پیش رفته بود، در نهایت به درگیری میان دو طرف منجر شد و روز گذشته درگیری‌ های سنگینی میان نیروهای کرد و عراقی رقم خورد. این موضوع یکی از محورهای تحلیلی در روزنامه های امروزبود.
روزنامه ایران در یادداشتی با عنوان «پیروزی مذاکره درس کرکوک برای منطقه»، نوشت: در حالی که طی یکی دو دهه اخیر روشنفکران و فعالان هویت طلب کرد در ترکیه دستاوردهای بزرگی در برقراری مناسبات با آزادیخواهان ترکیه داشته ‌اند، اولویت «نگاه به بیرون» در رهبری اقلیم کردستان عراق، آنان را از چنین کوشش هایی درکشور خود معاف ساخته است. همین وابسته‌ گرایی باعث شد بارزانی دستاورد قانون اساسی دموکراتیک عراق را که خود نیز در تدوین آن نقش داشت به کناری نهاده و چشم یاری به رژیمی اشغالگر بدوزد که او را «تنها متحد اسرائیل در دریایی از خلق ‌های مسلمان منطقه» محسوب می‌ کند.
روزنامه شرق هم در گزارشی با عنوان «انجام مأموریت العبادی/ نیروهای عراقی به ٤٠‌کیلومتری اربیل رسیدند»، نوشت: روز گذشته و با پیشروی نیروهای عراقی برای کنترل بر مناطق باقی‌مانده استان کرکوک، درگیری‌های سنگینی میان نیروهای کرد و عراقی رقم خورد. درگیری‌ ها در شهر التون‌ کوپری که هم‌ مرز با اقلیم کردستان عراق است، چند روز پس از آن صورت گرفت که کردها در هفته‌ای پرتلاطم بسیاری از قلمروهای خود را در شمال و شرق این کشور از ‌دست دادند و پرچم عراق بر مراکز اداری این شهرها برافراشته شد.
شرق افزود: اقدامات یک‌جانبه رهبران کردستان عراق و اجرای همه‌پرسی جدایی از بغداد هرچند در ابتدا اعتبار زیادی برای آنها به همراه داشت، اما با مخاطراتی پیش‌بینی‌نشدنی توأم بود که درنهایت به ضررشان تمام شد. رهبران کرد انتظار این‌همه واکنش منفی را چه در داخل و چه در خارج نداشتند. دولت حیدر العبادی بر مبنای قانون اساسی عراق با این طرح مقابله و یک‌سری تحریم‌های اقتصادی و سیاسی را بر اقلیم تحمیل کرد. بغداد همچنین هرگونه گفت‌وگو را پیش از لغو نتایج همه‌پرسی رد کرد و برعکس اقدام به گسترش فعالیت‌های نظامی خود کرد.
روزنامه «فرهیختگان» نیز در گزارشی با عنوان «در کرکوک چه می ‌گذرد؟»، آورد: از یکشنبه هفته گذشته به دستور حیدرالعبادی، نخست وزیر عراق نیروهای ارتش این کشور همراه نهاد مبارزه با تروریسم و بخشی از نیروهای حشدالشعبی از چند محور وارد استان کرکوک شدند تا نیروهای کرد تجزیه‌طلب باقیمانده در این منطقه را به عقب برانند. ورود نیروهای عراقی به استان نفت‌خیز کرکوک در حالی صورت گرفت که نیروهای پیشمرگه کرد در بسیاری ازمناطق مقاومتی نکردند و در کرکوک نیز کردها خود پیش‌قدم بالا بردن پرچم عراق بر ساختمان‌های دولتی این شهر بودند.
فرهیختگان افزود: نیروهای مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق که هیچ‌گاه تصور نمی‌کردند کرکوک را به‌راحتی از دست بدهند، این روزها تلاش گسترده‌ای را به کار گرفته‌اند که بگویند عراق با استفاده از نیروهای حشدالشعبی و خشونت فراوان علیه کردها می‌خواهد کرکوک را به دست آورد. اما شواهد میدانی خلاف این امر را نشان می‌دهد و عراق به دنبال این است که با کردها مذاکره کند.

پژوهشم**9282**1601**تنظیم: مهتاب افشین نسب**انتشار: شهناز حسنی
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearchهمراه شوید.

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۵۵۰۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فاشیسم با یک سلاح جدید بازگشته است: نظریه توطئه!

فرارو- جهان در حال آغاز یک تغییر است. سیاست‌ها و ایدئولوژی‌های راست افراطی از حاشیه طیف‌های سیاسی بیرون می‌آیند و در حال قرار گرفتن در متن و جریان اصلی سیاست هستند. این یک تغییر خطرناک است به ویژه با دانستن مسیری که به فاشیسم در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی منتهی شد. فاشیسم مدرن که اغلب از آن تحت عنوان نئوفاشیسم یاد می‌شود علیرغم ارتباط با میلیتاریزاسیون (نظامی سازی) و فتوحات سرزمینی، ایدئولوژی‌های امپریالیستی را کنار گذاشته است. در عین حال، به نظر می‌رسد که نئوفاشیسم سلاح کاملا جالبی را در دست گرفته است: نظریه‌های توطئه.

به گزارش فرارو به نقل از فِرآبزرور، رهبرانی مانند "ویکتور اوربان" نخست وزیر مجارستان و "دونالد ترامپ" رئیس جمهور پیشین ایالات متحده نظریه‌های توطئه‌ای را تداوم می‌بخشند که باعث قطبی شدن پایگاه رای دهندگان می‌شود و بر شدت دفاع از ایدئولوژی‌های ملی گرایانه افراطی می‌افزاید. به نظر می‌رسد که فاشیسم چهره جدیدی به خود گرفته است. دیگر نظریه پردازان توطئه و نئوفاشیست‌ها محصور در گوشه‌هایی از فضای مجازی نیستند. مقام‌های منتخب اکنون به طور فزاینده‌ای ایده‌های راست افراطی را عادی سازی کرده و آن را تبدیل به جریان می‌سازند. در سرتاسر عرصه بین المللی گروه‌های راست افراطی بی سر و صدا به جریان اصلی نفوذ کرده اند بدون آن که باعث ایجاد خشم ناگوار ناشی از یک کودتا شوند.

نقطه اتصال بین نئوفاشیسم و نظریه توطئه

"بنیتو موسولینی" ایدئولوژی فاشیسم را در دهه ۱۹۲۰ معرفی کرد. فاشیسم پاسخی ارتجاعی به کمونیسم، سوسیالیسم و ​​لیبرالیسم بود. نئوفاشیسم تکرار مدرن آن است. نئوفاشیسم طیفی از باور‌ها و عملکرد‌های ملی گرایانه افراطی را در بر می‌گیرد و مواضع چپ، چپ میانه و راست میانه را رد می‌کند. این شکل مدرن فاشیسم با برتری نژادی، پوپولیسم، اقتدارگرایی و بومی گرایی مشخص می‌شود. نئوفاشیسم به شدت با لیبرال دموکراسی، مارکسیسم، کمونیسم و ​​سوسیالیسم مخالف است و اغلب ایده‌های بیگانه هراسانه و دیدگاه‌های مهاجرستیزانه را ترویج می‌کند. نئوفاشیست‌ها تمرکز متعصبانه‌ای بر کشور خود و مسائل آن دارند و مهاجران، لیبرال‌ها و افراد دارای هویت‌های نژادی مختلف را مقصر معضلات کشورشان قلمداد می‌کنند.

ابزار رایج نئوفاشیسم نظریه توطئه است. نظریه پردازان توطئه معتقدند که یک موقعیت یا رویداد نتیجه یک نقشه مخفیانه توسط بازیگران تاثیرگذار است که اغلب با انگیزه‌های سیاسی انجام می‌شود. هر نظریه در مورد توطئه یک نظریه توطئه نیست. بلکه این اصطلاح حاکی از تکیه بر تعصب یا شواهد ناکافی است. اغلب نظریه‌های توطئه با استدلال‌هایی تقویت می‌شوند و جایی که شواهدی با نظریه توطئه مغایرت دارند از ان استدلال‌ها به عنوان پشتیبان تفسیر نظریه توطئه استفاده می‌شود.

بسیاری از جناح‌های نئوفاشیست از نظریه‌های توطئه برای افراطی کردن افراد و تقویت دستورکار و برنامه‌های شان استفاده می‌کنند. سپس در فرایند رادیکالیزه یا افراطی کردن فرد ایده‌های مرتبط با وجود خطر و ضرر به فرد القا می‌شود. نئوفاشیست‌ها به دنبال متقاعد کردن افراد به پذیرش این باور هستند که شیوه زندگی انان در معرض خطری فوری قرار دارد.

نظریه "جایگزینی بزرگ" "رنو کامو" نویسنده فرانسوی مبتنی بر این فرض است که "نخبگان" در حال تنظیم جایگزینی اروپایی‌های سفیدپوست با غیراروپایی‌ها هستند.

"برنتون تارانت" ۲۹ ساله پیش از تیراندازی در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۹ به سوی مسجد النور و مرکز اسلامی لینوود واقع در کرایست چرچ در نیوزیلند نظریه "جایگزینی بزرگ" را در قالب یک مانیفست مورد تاید قرار داده بود. "جایگزینی بزرگ" با روایت "نسل زدایی سفیدپوستان" پیوند پیچیده‌ای دارد که بر برتری نژاد سفیدپوست تاکید می‌کند و ترس از جابجایی جمعیتی را ترویج می‌نماید.

گروه‌های نئوفاشیست از این نظریه استفاده می‌کنند تا با تداوم ایجاد ترس افراد را به طور مستقیم رادیکالیزه کنند. احزاب جناح راست اغلب این ایده‌ها را پرورش می‌دهند و تبلیغ می‌کنند تا حمایت رای دهندگان را از یک دولت قدرتمند برای ایفای نقش ناجی تضمین نمایند.

بنابراین، نئوفاشیسم و ​​ترویج نظریه‌های توطئه دست به دست یکدیگر می‌دهند. آن‌ها یکدیگر را برای ایجاد یک قرارداد اجتماعی جدید بین دو گروه تقویت می‌کنند: بخشی از جامعه که با ترس به جهان لیبرال دموکراتیک می‌نگرد و احزاب سیاسی که بازگشت نئوفاشیسم را تنها راه توقف انحطاط و هرج و مرج جهان می‌دانند.

بازگشت فاشیسم در اروپا

حزب فیدز تحت رهبری اوربان از سال ۲۰۱۰ میلادی در قدرت بوده است. تحت رهبری او مجارستان نه تنها به یکی از ضد اروپایی ترین، طرفدار روسیه‌ترین و طرفدار چین‌ترین کشور‌های اتحادیه اروپا تبدیل شده بلکه به یکی از محافظه کارترین و ضد مهاجرت‌ترین کشور‌ها نیز تحت دفاع فرضی از ارزش‌های سنتی و کاتولیک تبدیل شده است.

مجارستان علیرغم عضویت در اتحادیه اروپا آن اتحادیه را تهدیدی برای چشم انداز ترسیمی اوربان به منظور داشتن یک جامعه و اقتصاد ملی گرا قلمداد می‌کند. اوربان در طول کارزار انتخاباتی اروپا در سال ۲۰۱۹ میلادی پوستری با چهره "جورج سوروس"  سرمایه گذار و کنشگر سیاسی مجارستانی "ژان کلود یونکر" رئیس وقت کمیسیون اروپا راه اندازی کرد. روی پوستر نوشته شده بود:"شما این حق را دارید که بدانید بروکسل در حال برنامه ریزی برای انجام چه کاری است". در آن زمان "مارگاریتیس شیناس" سخنگوی ارشد یونکر دولت مجارستان را به طرح نظریه‌های توطئه علیه اتحادیه اروپا متهم کرد.

آن پوستر به سهمیه‌های اجباری جابجایی مهاجران اشاره داشت که توسط اتحادیه اروپا تعیین شده بود. از دید حزب فیدز تحت رهبری اوربان یونکر از نفوذ و سرمایه خود برای نابودی فرهنگ اروپایی از طریق طرح‌هایی برای پذیرش دسته جمعی پناهجویان استفاده می‌کرد. اتحادیه اروپا اخراج مهاجران مجارستان را غیرقانونی اعلام کرد، اما مجارستان اتحادیه اروپا را به حمله علیه ارزش‌های آن کشور متهم کرده بود.

شهروندان مجارستان این نگرانی را دارند که ارزش ها، فرهنگ و هویت شان به مثابه یک ملت از سوی اتحادیه اروپا مورد هجمه قرار گیرد. رهبران بروکسل در عمل مجار‌ها را منزوی کرده و آنان را از رهبری اتحادیه اروپا ناامید ساخته اند. آنان از خود می‌پرسند چگونه می‌توانند از رهبری اتحادیه اروپا پیروی کنند در حالی که به نظر می‌رسد آن اتحادیه از هویت ملی آنان محافظت نمی‌کند؟ اینجاست که فریبنده بودن رهبری فردی مانند ویکتور اوربان نمایان می‌شود.

سادگی روایات اخلاقی اوربان جذابیت او را بیش از پیش تقویت می‌کند و جهت روشنی را ارائه می‌دهد و اتحادیه اروپا را به عنوان نهادی که هدف پاکسازی هویت قومیتی مجاری را در سر دارد به مردم مجارستان معرفی می‌کند. این موضوع باعث ایجاد کیش شخصیتی شده که در آن اوربان نماینده کامل هویت مجارستانی است. این امر همراه با شخصیت رهبری قوی اوربان، مجار‌های میانه رو را جذب می‌کند و آنان را به این نتیجه می‌رساند که او مصمم به حفظ هویت و ارزش‌های مجارستان است. از این رو حتی مجار‌های میانه رو نیز به سمت جناح راست سوق پیدا می‌کنند موضوعی که اصول دموکراتیک مجارستان را تهدید خواهد کرد. جذابیت اوربان ناشی از نظریه‌های توطئه به افراد سرخورده و افراطی اجازه می‌دهد تا تقصیر را به گردن اتحادیه اروپا انداخته و ان نهاد را برای پاک کردن هویت قومی مجاری مصمم بدانند. اوربان یک بدیل را ارائه می‌دهد.

او در کنفرانسی با حضور نمایندگان جریان‌های راستگرای اروپایی گفته بود: "اگر اثبات شود رهبری بد است باید جایگزین شود". برای یک مجار سرخورده که احساس می‌کند هویت اش در معرض خطر قرار دارد اوربان راستگرا و نئوفاشیست به مثابه یک پناه قلمداد می‌شود. فقدان رهبران جذاب شهروندان میانه رو را به سمت رهبران سیاسی شجاع و ضد سیستمی سوق می‌دهد که راه حل‌های تند و تیز و انقلابی برای مشکلات سیستمی ارائه می‌دهند از آنجایی که توده‌های میانه رو بیش تری به سمت رهبران رادیکال و نئوفاشیست روی می‌آورند دموکراسی در پرتگاهی خطرناک قرار گرفته است.

دموکراسی در ایالات متحده مورد حمله قرار گرفته است

پدیده نئوفاشیسم محدود به مرز‌های اروپا نیست. علیرغم مشکلات حقوقی بی شمار دونالد ترامپ پیشتاز جمهوری خواهان برای راهیابی دوباره به کاخ سفید است تا تبدیل به چهل و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده شود. البته ممکن است تا زمان برگزاری انتخابات اتفاقات زیادی رخ دهند با این وجود، نتایج تمام نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که ترامپ از بایدن جلوتر است. او در اکثر ایالت‌های نوسانی نامزد پیشتاز است. شرکت کنندگان در نظرسنجی ترامپ را بیش از بایدن در زمینه اقتصاد قابل اعتماد می‌دانند.

هم چنین، واضح است که ترامپ از زمانی که کاخ سفید را ترک کرد نظرش را به خصوص درباره ادعای تقلب انتخاباتی تغییر نداده است. او کماکان از این نظریه دفاع می‌کند که نتایج انتخابات ۲۰۲۰ میلادی به سرقت رفته است. ترامپ علیرغم مواجهه با ۹۱ فقره اتهام کیفری از جمله یک پرونده فدرال در مورد سازماندهی توطئه برای کلاهبرداری و فریب درون سیستم انتخاباتی امریکا معتقد است که "قربانی یکی از بزرگترین کارزار‌های بدنام کننده افراد در طول تاریخ ایالات متحده" قرار گرفته است.

این در حالیست که هیچ گونه شواهد و مستنداتی وجود ندارند که نشان دهند ادعای او درباره تقلب در انتخابات ۲۰۲۰ صحت دارد. با این وجود، بسیاری از گروه ها، سازمان ها، پلتفرم‌های رسانه‌ای و گروه‌های شبه نظامی در جناح راست هنوز از این ادعای ترامپ و از شخص او حمایت می‌کنند. نامزدی ترامپ ریشه محکمی در آرمان‌ها و ایده‌های جنبش موسوم به MAGA (امریکا را دوباره عظمت ببخش) دارد. در میان اعضای آن جنبش می‌توان طرفداران نظریه جایگزینی بزرگ را یافت که معتقدند یک توطئه بین المللی وجود دارد که هدف آن "مهندسی مهاجرت افراد غیر سفیدپوست به کشور‌های از نظر تاریخی با جمعیت سفیدپوست" است. آنان این به زعم خود توطئه را تلاشی برای "جایگزینی" سفیدپوستان با نژاد‌های دیگر می‌دانند. ایده آنان این است که در این باره باید بر سوء ظن ناشی از ترس از "دیگران" که متفاوت از "ما" هستند تاکید نمایند.

برای جمعیتی که از قبل عمیقا نگران ریشه کن شدن ازادی‌های فردی شان از سوی دولت فدرال امریکا هستند نظریه‌های توطئه راهی برای فرو نشاندن سرخوردگی راست میانه ارائه می‌دهد. در این میان بخش عمده خشم اجتماعی مردان سفید پوست محافظه کار به سوی طرفداری از این جریان سوق پیدا کرده است. محافظه کاران از ترس از دست دادن ازادی شان خشم خود علیه دولت‌هایی که به زعم شان اجاره ورود مهاجران از نژاد‌های دیگر را به کشور می‌دهند هدایت می‌کنند؛ بنابراین برای چنین پایگاه رای دهنده راستگرای آشفته‌ای دیگر رهبران سیاسی میانه رو مورد علاقه نیستند. ترامپ نامزد مناسبی برای پر کردن این خلاء است.

کاریزمای رهبری مانند ترامپ از ایده اغوا کننده محافظت از پاکی ملت "واقعی" در برابر "انحطاط خارجی" ناشی می‌شود. رای دهندگان جناح راست در ایالات متحده به طور فزاینده‌ای رهبران سیاسی میانه رو جریان خود را ناتوان از ارائه راه حل‌های عملی برای مشکلاتی که در جامعه می‌بینند تصور می‌کنند. این وضعیت مسیری عالی را برای  رهبران پوپولیست و افراطی مانند ترامپ هموار می‌کند. برای جناح راست افراطی هیچ گزینه دیگری قابل اجرا نیست.

یک راه رو به جلو

رهبران افراطی و نئوفاشیست به درگیری‌های خشونت آمیز در جوامع از پیش قطبی شده دامن می‌زنند. بنابراین، چالش اصلی تلاش برای بازگرداندن اعتدال است. محافظه کاری انتقادی، منطقی و بالغ سالم باید از بی‌عقلی نئوفاشیسم و ​​مردم سرخورده نجات یابد.

دولت‌ها باید نارضایتی‌های اجتماعی را جدی بگیرند. ما باید همه چیز را از شرایط ملموس مانند هزینه‌های دلهره آور زندگی گرفته تا مسائل عمیقی مانند اولویت دادن به سیستم‌ها بر فرد مورد بررسی قرار دهیم. تنها هوشیاری و مشارکت فعال در فرهنگ مدنی و زندگی عمومی می‌تواند بلایی، چون نئوفاشیسم را سرکوب کند. ما باید از ظهور خطرناک نئوفاشیسم درس بگیریم.