ارتباط آرتریت با ابتلای به بیماری های ریوی
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۰۴۲۹۲
رکنا:یک پژوهش جدید نشان می‌دهد افرادی که با بیماری آرتریت زندگی می‌کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری ریوی قرار دارند.
به گزارش دیلی میل، بر اساس نتایج یک مطالعه جدید 400 هزار نفر مبتلا به آرتریت روماتوئید در بریتانیا و 50 میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا تقریبا 50 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) قرار دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis) یک بیماری سیستمیک و مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به خود حمله کرده و موجب دردناک، متورم و سفت شدن مفاصل می‌شود.بیشتر مشکلات ناشی از التهاب در این بیماری در مفاصل ایجاد می‌شود.
تصور می‌شود که التهاب پدید آمده در این بیماری منجر به COPD می‌شود. این بیماری می‌تواند موجب خس خس سینه و تنگی نفس شود که انجام فعالیت‌های روزانه را غیر ممکن می‌کند.در حالی که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید 47 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری ریه هستند، در زنانی با این وضعیت خطر ابتلا به بیماری ریوی تا 61 درصد بیشتر است.
این نتایج بر اساس انجام پژوهش بر روی 25 هزار فرد مبتلا به آرتریت انجام شده که در طول یک دهه توسط محققان کانادایی مورد بررسی قرار گفته‌اند."دایان لاسایل"، از دانشگاه بریتیش کلمبیا اظهار کرد: "این یافته‌ها جدید هستند؛ زیرا محققان اخیرا به این نتیجه رسیده‌اند که التهاب نقش مهمی در توسعه COPD دارد و پزشکانی که افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید را درمان می‌کنند، از این موضوع آگاه نیستند که این بیماران در معرض خطر ابتلا به COPD قرار دارند.
یکی دیگر از محققان این پژوهش اظهار کرد: همانطور که این تحقیق نشان می‌دهد، آرتریت روماتوئید نه تنها بر مفاصل تاثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند باعث بیماری ریه نیز شود.این تحقیق بر اهمیت کنترل التهاب در مراحل اولیه و در اسرع وقت تاکید دارد.
منبع: رکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۰۴۲۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارند
خارش پوست یکی از علائمی است که ممکن است در بسیاری از بیماری‌های مختلف بروز کند.
به گزارش ایسنا، خارش یکی از علائم شایع عارضه‌های پوستی است.
در این مطلب به نقل از بی بی سی، به چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد، می‌پردازیم:
۱. برآورد تقریبی نشان می‌دهد که ما حدود ۹۷ بار در روز خودمان را می‌خارانیم.
۲. احساس خارش بر اثر تماس با حشرات و گیاهان به دلیل سمومی است که بر پوست ما به‌جا می‌گذارند. مواد سمی باعث آزاد شدن هیستامین‌ها در بدن می‌شوند که نوعی واکنش ایمنی بدن است. در این واکنش بافت‌های عصبی پیام‌های احساس خارش را به مغز ما می‌فرستند.
۳. احساس خارش، شبکه عصبی ویژه خود را دارد. تاکنون تصور می‌شد احساس خارش و درد، مسیرهای دریافت یکسانی دارند اما در سال ۱۹۹۷ مشخص شد احساس خارش، بافت‌های عصبی ویژه خود را دارد.
۴. پیام‌های خارش بسیار به کندی منتقل می‌شوند. بافت‌های عصبی سرعت‌های گوناگونی دارند. پیام‌های لمس با سرعتی حدود ۳۰۰ کیلومتر در ثانیه انتقال پیدا می‌کنند. «درد ناگهانی» (برای مثال وقتی به‌طور اتفاقی دست روی شعله گاز قرار می‌گیرد) با سرعتی حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت منتقل می‌شود. احساس خارش با سرعتی حدود سه کیلومتر در ساعت انتقال پیدا می‌کند که کمی آهسته‌تر از سرعت راه رفتن انسان است.
۵. احساس خارش مانند خمیازه کشیدن مسری است. دانشمندان با نمایش فیلم موش‌هایی که خود را می‌خارانند به گروه دیگری از موش‌ها به این موضوع پی‌بردند. پس از نمایش فیلم، موش‌های تماشاگر هم شروع به خاراندن خود کردند.
۶. احساس مسری خارش بخش کوچکی از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (بخش قدامی هیپوتالاموس) را فعال می‌کند. عصب‌شناسان هنوز به طور دقیق عملکرد این بخش از مغز را در چگونگی مشاهده و تکرار عمل خاراندن درنیافته‌اند.
۷. خاراندن بهترین راه برای خلاص شدن از مهاجمان خارش‌آور است. خاراندن، به دور کردن حشرات موذی یا دفع اثر گیاهان سمی کمک می‌کند. همچنین باعث گشادی رگ‌های خونی و در نتیجه جریان بیشتر گلبول‌های سفید و پلاسمای خون برای از بین بردن اثرات سمی می‌شود. به همین دلیل است که با خاراندن، پوست سرخ و لکه‌لکه می‌شود.
۸. خاراندن احساس خوشایندی است چون باعث ترشح سروتونین در مغز می‌شود.
۹. خوشایندترین نقطه برای خاراندن در بدن مچ پاست. پژوهش‌ها این موضوع را نشان داده است.
۱۰. هرچه بیشتر خود را بخارانید احساس خارش بیشتر می‌شود. خاراندن پوست باعث آزاد شدن هیستامین بیشتر می‌شود و پیام‌های خارش بیشتری به مغز فرستاده می‌شود. اگر این کار را ادامه دهید باعث آسیب دیدن پوست و ایجاد زخم و عفونت می‌شوید.
۱۱. در بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس (صدفک) یا اگزما (درماتیت) چرخه خارش آزاردهنده می‌شود. در چنین مواردی آنتی‌هیستامین تجویز می‌شود تا اثرات هیستامین را خنثی کند و احساس خارش را کاهش دهد.
۱۲. پژوهش نشان داده است که خارش مداوم و مزمن به اندازه درد مزمن ناتوان‌کننده است. خارش مزمن از اثرات جانبی بیماری‌های گوناگونی مانند بیماری‌های کبدی و لنفوم است.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است