Web Analytics Made Easy - Statcounter

جامعه > آسیب‌ها - ایسنا نوشت: عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه زنان 50 درصد جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند و توجه به زنان یکی از مطالبات و نیازهای اصلی است، گفت: باید در قالب قوانین و دستورالعمل‌ها تغییر رویکرد جدی در این زمینه داشته باشیم تا نگاه گذشته به زن تغییر کند.

زهرا نژادبهرام در نشست "امنیت زنان در شهر" که با حضور لیلا ارشد در نمایشگاه مطبوعات برگزار شد، گفت: شهر بنا به دلایل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. مردانه ساخته شده است آن هم مردان بالغ و سالم.

وی با بیان اینکه رویکرد شهر همواره مردانه بوده است، گفت: برهمین اساس تمامی سازه‌ها و تاسیسات شهری در راستای پاسخگویی به نیاز مردان ساخته شده است.

عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران با بیان اینکه حالا شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تغییر کرده و زنان وارد حوزه اجتماعی شده‌اند، گفت: زنان نسبت به قبل بیشتر در شهر حضور دارند و برمبنای این تعاریف باید تاسیسات تغییر شکل دهد، اما متاسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

نژادبهرام با بیان اینکه زنان 50 درصد جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند و توجه به زنان یکی از مطالبات و نیازهای اصلی است، گفت: لذا باید در قالب قوانین و دستورالعمل‌ها تغییر رویکرد جدی در این زمینه داشته باشیم تا نگاه گذشته به زن تغییر کند.

وی با بیان اینکه باید اقدامات جدی و ضروری در راستای حمایت از زنان در شهر و بهبود فضای شهری انجام شود، گفت: یکی از مواضع مورد تاکید فضاهای بی دفاع و ناامن شهری است، چراکه بررسی‌ها نشان داده بسیاری از این فضاهای بی‌دفاع به دلیل عدم توجه یا بی‌دقتی از نظر سازه‌ای شکل گرفته که اگر در زمان ساخت دقت بیشتری می‌شد این فضاهای بی‌دفاع شکل نمی‌گرفتند و حالا باید کاری کنیم تا آثار سوء آنها کاهش یابد.

عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران، ری و تجریش با بیان اینکه شورای شهر و بخصوص کمیسیون معماری و شهرسازی در راستای ایجاد شرایط مثبت گام برخواهند داشت، گفت: باید این فضاهای بی‌دفاع شهری شناسایی، شاخص‌بندی و نسبت به رفع آنها اقدام شود و این در دستور کار کمیسیون شهرسازی قرار دارد.

نژادبهرام همچنین با تاکید بر استفاده از ظرفیت‌ها سمن‌ها و گروه‌های مردم‌نهاد گفت: انجمن‌ها، بال‌های همراهی شورای شهر هستند.

همچنین لیلا ارشد یکی از فعالان حوزه شهری گفت: متاسفانه همیشه طی سال‌های اخیر جای نگاه کارشناسی و تخصصی در ارتباط با نهادهای مردم نهاد خالی بوده و می‌بینید یک مسوول در شهرداری تهران از سازمان‌ها و معاونت‌های مختلف به معاونت‌ها و سازمان‌هایی رفته که هیچ غرابت معنایی با یکدیگر ندارند.

وی با بیان اینکه متاسفانه در تهران زنان همواره مورد غفلت قرار گرفته‌اند، گفت: هنوز در تهران خانه کوچکی برای زنان در معرض آسیب که دچار مشکلات متعدد هستند وجود ندارد و متاسفانه هنوز نگاه اردوگاهی و بگیر و ببند با زنان و کودکان دارند.

این فعال حوزه شهری با انتقاد از نگاه جمع‌آوری به زنان و کودکان آسیب دیده گفت: باید اعلام کنم هیچ پیاده‌رویی در تهران مناسب تردد زنان با بار و کالسکه نیست و در فضاهای بی دفاع شهری زنان در معرض آسیب و آزار و اذیت هستند که این آزار و اذیت‌ها تنها فیزیکی نیست بلکه روانی هم هست.

ارشد با بیان اینکه مشخص نیست با چه تفکری بیلیبوردهای تبلیغاتی بر روی پل‌های عابر پیاده نصب شده است، گفت: این بیلبوردها فضاهای بی دفاعی را ایجاد کرده‌اند که حتی مردها هم جرات عبور از آنها را ندارند و دانشجویان زیادی را می‌شناسم که تجربه تلخ از پل عابر پیاده دارند و این در حالی است که کمیسیون‌ها و معاونت‌های متعدد شورا و شهرداری می‌توانستند و می‌توانند در کنار یکدیگر باشند و تصمیمات واحدی اتخاذ کنند.

این فعال حوزه شهری همچنین با بیان اینکه مرکز مطالعات و پژوهش‌های شهرداری، مرکز بسیار بزرگی است که می‌تواند میزان موفقیت این پروژه‌ها و میزان نارضایتی شهروندان را بسنجد، گفت: سازمان‌های مردم نهاد آمادگی آن را دارند که اطلاعات خود را در اختیار شهرداری قرار دهند.

47238

کلید واژه‌ها : معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری - فراکسیون زنان - زنان آسیب‌پذیر - خشونت علیه زنان - حضور زنان در جامعه -

منبع: خبرآنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۴۲۱۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاه‌ها

توهین یک مرد به خانم‌های حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوباره‌ای به مخالفان حضور زنان در استادیوم‌ها داده است.

به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهین‌های مردی می‌گذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.

اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاه‌ها) و این‌که چه‌قدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:

اول این‌که چرا صحبت‌های یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته می‌شود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن می‌گیرند که حالا برای این خطا و بی‌حرمتی، عده‌ای دوره افتاده‌اند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟

دوم آن‌که مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیش‌برد اهداف و دغدغه‌های خود، جایگاه زن را بهانه کرده‌اند و به‌طور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی می‌کنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهین‌دیده است که عده‌ای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتاده‌اند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بی‌حرمتیِ مشابهی به‌جای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه می‌زدند و در مرحله چاره‌جویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز می‌کردند؟ هرچه‌قدر واکاوی اتفاق پیش‌آمده با محوریت «توهین‌دیده» عجیب است، جست‌وجوی راه‌حل در همین سمت ماجرا عجیب‌تر و چه بسا خنده‌دار به نظر می‌رسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالت‌خانه‌ای تعریف شده؟

سوم و مهم‌ترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ این‌که چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آن‌که از مسئولیت او در این بی‌حرمتی ذره‌ای نمی‌کاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زن‌ستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاه‌مدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیوم‌ها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیش‌تری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیک‌تر می‌نشنیند، بدون حساب‌وکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شده‌اند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.

هرچه‌قدر بدبینی‌مان نسبت به بهانه تازه‌متولدشده‌ای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم می‌توان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان به‌وجود آورد. اگر خانواده‌ها نمی‌توانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقه‌شان باشند، می‌توان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. این‌که از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانم‌ها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز این‌که ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کرده‌ایم چه حاصلی داشته است؟

یادآور می‌شود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیش‌تری برای آنان ایجاد نمی‌کند. در وضعیت تفکیک‌شده فعلی، تصمیم‌گیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودی‌ها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.

و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاه‌ها به گونه‌ای است که بسیاری از خانواده‌ها نه خود به ورزشگاه می‌روند و نه اجازه حضور فرزندان‌شان را می‌دهند، نکته دقیقی است که چاره‌اش نه در حذف زنان یا گوشه‌نشینیِ آن‌ها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانواده‌های علاقه‌مند مورداشاره کیهان است. این‌که می‌گویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر می‌کند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمی‌کند، ماهی‌گرفتن از آب گل‌آلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آن‌هایی که مدعی بودند حضور زنان می‌تواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیوم‌ها شود، سینما و شهربازی و بازار و ده‌ها مثال دیگری را نشان می‌دادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثال‌ها ندارد! البته که ورزشگاه‌ها به‌خاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • اولین رنکینگ رسمی فوتسال جهان؛ مردان ایران چهارم، زنان هشتم
  • اطلس فرهنگی تهران تهیه می‌شود
  • در فوتبال ایران، مردان فحاشی می‌کنند اما زنان‌ محروم می‌شوند!
  • خطا از مردان، تنبیه برای زنان! از تغییر قانون مهریه تا محرومیت از حضور در ورزشگاه
  • توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاه‌ها
  • فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
  • تامین آب شرب سالم و پایدار برای روستای «دره دول» بخش ماژین
  • مسیرگشایی در بافت فرسوده خوی با اعتباری بالغ بر ۳۹۰ میلیاردتومان
  • مردان بایرن نگاه کنند: اینطوری قهرمان می‌شوند
  • چرا زنان بیشتر از مردان عمر می‌کنند؟