به نقل از «شریان»

با خودروی پوتین آشنا شوید

تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۹۴۴۹۹

ریاست جمهوری روسیه در گذشته از لیموزین های مرسدس بنز به عنوان خودروی رسمی استفاه می کردند. اما از آنجایی که پوتین علاقه خاصی به صنایع داخلی دارد،به فکر استفاده از یک نمونه داخلی افتاد.

به گزارش شریان نیوز،به نقل از تابناک، در گذشته به معرفی خودرو و هواپیمای رییس جمهور ایالات متحده پرداخته و تا جای ممکن جزئیات آن را نیز منتشر ساختیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همانطور که در گذشته نیز به آن اشاره کردیم،بسیاری از اطلاعات این تجهیزات مخفی بوده و برای عموم منتشر نخواهد شد. مابقی اطلاعات مواردی است که سازمان های دولتی برای ایجاد وحشت تروریست ها و جلوگیری از حملات منتشر کرده و علاوه بر آن پاسخ رسانه های کنجکاو نیز داده می شود.

  در کشورهای توسعه یافته این خودرو ها گاها توسط کمپانی های داخلی تولید می گردد و این مورود نه تنها باعث افتخار آنها است،بلکه از بابت پوشش اطلاعات محرمانه نیز اطمینان خواهند داشت.رییس جمهور روسیه را میتوان جزو مهمترین مقامات جهان نامید.ایشان هم اکنون و طی برنامه ریزی قبلی و به منظور برخی رایزنی ها وارد کشور عزیزمان شده است.   روسیه نیز به مانند دیگر نقاط جهان،پروتکل های امنیتی خود را دارد و از آنها به خوبی پیروی میکند. ولادیمیر پوتین رییس جمهور وقت روسیه،برای پروازهای خود موارد امنیتی را به تیم مخفی واگذار می کند.   به طور معمول 3 هواپیمای مسافربری یک مدل،یک شکل و معمولا یک رنگ رییس جمهور و تیم همراه را حمل می کنند. به هیچ وجه مشخص نیست که رییس جمهور در کدام یک از هواپیماها قرار دارد.   به طور معمول حداقل 2 تا 3 فروند جنگنده پیشرفته روسی مانند مدل ها SU-35 و بالاتر این هواپیماها را اسکورت می کنند. سیستم امنیتی موشکی که بر روی زمین فعال است نیز تیم را برای پرواز امن زیر نظر دارد تا در موارد لزوم به سرعت وارد فعالیت شود.   در برخی منابع به شیفت آلرت پایگاه های هوایی نزدیک به خط حرکتی رییس جمهور اشاره شده است.پس از ورود ایشان به خاک میهن عزیزمان،امنیت وی و همراهان بیشتر متکی به نیروهای امنیتی داخلی است.  
ریاست جمهوری روسیه در گذشته از لیموزین های مرسدس بنز به عنوان خودروی رسمی استفاه می کردند. اما از آنجایی که پوتین علاقه خاصی به صنایع داخلی دارد،به فکر استفاده از یک نمونه داخلی افتاد.   کمپانی خودروسازی زیل روسیه برای این هدف انتخاب شد و این شرکت دستور اکید داشت که تنها به فناوری و موازین داخلی کفایت کرده و از هیچ کشوری در این راستا کمک گرفته نشود.   کمپانی زیل نیز با توجه به این موضوع،به مدت 6 سال تمرکز خود را بر روی یک خودرو ایمن و قدرتمند متمرکز کرد. اطلاعات موجود از این خودرو بسیار ناچیزاست. برخی از رسانه های داخلی و خارجی بر حسب حدس های خود مطالبی را در مورد این خودرو منتظر کرده اند که به دلیل نبود منبع علمی از انتشار آن منصرف شده و تنها به اطلاعات دقیق و مستند کفایت کرده ایم.   این خودرو در ظاهر بی شباهت به لیموزین های غربی نیست اما خطوط و طراحی آن مقداری مدرن به نظر می رسد.به عبارت دیگر طراحی در عین سادگی،دارای زیبایی خاصی است.(لازم به ذکر است که تصاویر از آخرین نمونه لیموزین این کمپانی است).      
لیموزین پوتین
بسیاری از منتقدان این خودرو را مدرن ترین نمونه امنیتی جهان می دانند.این خودرو 3.5 تن وزن دارد و در تولید آن استفاده از متریال های قدرتمند اما سبک مد نظر قرار گرفته است.تمامی شیشه ها در برابر مسلسل های اتوماتیک و کالیبر بالا مقاوم سازی شده است تا تکرار اثر تیربار باعث آسیب نگردد.   علاوه بر آن،شیشه در مقابل راکت،انفجارهای مهیب و موشک های دوش پرتاب نیز مقاوم است. تایرها از مواد نامشخص تولید شده است که در برابر انفجار،خارج شدن باد و انفجار موشک مقاوم سازی شده است. این خودرو زرهی دارای یک سامانه پیشرفته کنترل است که میتوان خودرو را از داخل و خارج کنترل کرد.   یک سیستم الکترونیکی و ارتباطی بسیار قدرتمند درون آن نصب شده است. این سامانه ارتباطی برای برقرای ارتباط محرمانه در مواقع لزوم طراحی شده است که میتواند یک کنفرانس نطامی محرمانه را مدیرت کند. صندوق عقب بسیار بزرگتر از حالت عادی به نظر می رسد که دلیل آن همچنان نامشخص است.   در سیستم های الکترونیکی به طور کلی تمامی موارد مهم موجود در دفتر و کاخ رییس جمهور،در اختیار وی است. و اما مهمترین مورد و جالب توجه ترین خاصیت این خودرو،قابلیت تحمل در برابر انفجارهای اتمی و موشک باران های شیمیایی است.   به عبارت بهتر این خودرو یک اتاق امن برای جلوگیری از نفوذ مواد رادیو اکتیو و شیمیایی است. به هر حال بسیاری از منتقدان عقیده دارند که در ارائه خصوصیات این خودرو زیاده روی شده است.
  از تمام اینها که بگذریم،پوتین به همراه کیف اتمی معروف اش وارد شده است.این کیف همه جا در اختیار وی است و توسط یکی از همراهان حمل می گردد. چمدان اتمی وسیله‌ای است که در آن داده‌های رمزی و سری لازم جهت صدور فرمان حمله با بکار گیری تسلیحات هسته‌ای کشورهای ایالات متحد آمریکا، فرانسه و روسیه، توسط رئیس جمهور نگهداری می‌شود.   این وسیله «کمکی» طی بحران موشکی کوبا در دهه ۱۹۶۰ میلادی، بخاطر نگرانی رئیس جمهور آمریکا جان اف کندی در رابطه با توانایی نسبتاً مطلق صدور فرمان حمله، توسط رئیس ستاد مشترک سه قوا طراحی شد تا اولاً: رئیس جمهور مملکت هر زمان و بدون تلف شدن وقت بتواند فرمان حمله یا دفاع با تسلیحات هسته‌ای را صادر کند (بعلاوه یک نفر دوم که بیش از سه جانشین دارد) و دوما: امرای ارشد ارتش نتوانند سرخود عمل کرده و عامل جنگ هسته‌ای بشوند. در محافل آمریکایی این چمدان را «توپ فوتبال هسته‌ای» یا «کیف مدرسه اضطراری رئیس جمهور» می‌نامند.    روسها سه چمدان موازی دارند. چمدان‌ها «چگت» نام دارند. اولی در دست رئیس جمهور، دومی در دست رئیس ستاد مشترک سه قوا و سومی در اختیار وزیر دفاع قرار دارد. این سری چمدان بخشی از سیسیتم ارتباطات و فرماندهی کل ارتش روسیه «کازبک» است.   این نام از نام سیگار برگ مورد علاقه استالین گرفته شده. روسها می‌بایستی الزاماً سه نفره و پشت سر هم فرمان حمله را صادر کنند. در رابطه با سیستم فرانسه هنوز اطلاعات مفیدی در دست نیست و حقیقت موجودیت چنین چمدانی در بریتانیا،خود سری محسوب می‌شود.   این چمدان دارای یک ارتباط ماهواره و مستقیم است که میتواند یک وضعیت از نقطه مورد نظر برای حمله را ارائه نماید. این اطلاعات شامل تعداد جمعیت، تخمین تلفات و خسارت و موارد مشابه است. رییس جمهور به این دلیل کیف را حمل میکند که احتمال اتمی به کشور در زمان نبود ایشان امکان پذیر است. (تصویر زیر مربوط به یکی از کیف های اتمی روسیه در سال 1999 میلادی است).

منبع: الف با خودروی پوتین آشنا شوید گروه سیاسی الف،  ۱۰ آبان ۱۳۹۶، ۱۹:۰۳  3960810239۰ نظر، ۱ در صف انتشار و ۰ تکراری یا غیرقابل انتشار

ریاست جمهوری روسیه در گذشته از لیموزین های مرسدس بنز به عنوان خودروی رسمی استفاه می کردند. اما از آنجایی که پوتین علاقه خاصی به صنایع داخلی دارد،به فکر استفاده از یک نمونه داخلی افتاد.

  ریاست جمهوری روسیه در گذشته از لیموزین های مرسدس بنز به عنوان خودروی رسمی استفاه می کردند. اما از آنجایی که پوتین علاقه خاصی به صنایع داخلی دارد،به فکر استفاده از یک نمونه داخلی افتاد.   به گزارش تابناک، در گذشته به معرفی خودرو و هواپیمای رییس جمهور ایالات متحده پرداخته و تا جای ممکن جزئیات آن را نیز منتشر ساختیم. همانطور که در گذشته نیز به آن اشاره کردیم،بسیاری از اطلاعات این تجهیزات مخفی بوده و برای عموم منتشر نخواهد شد. مابقی اطلاعات مواردی است که سازمان های دولتی برای ایجاد وحشت تروریست ها و جلوگیری از حملات منتشر کرده و علاوه بر آن پاسخ رسانه های کنجکاو نیز داده می شود.   در کشورهای توسعه یافته این خودرو ها گاها توسط کمپانی های داخلی تولید می گردد و این مورود نه تنها باعث افتخار آنها است،بلکه از بابت پوشش اطلاعات محرمانه نیز اطمینان خواهند داشت.رییس جمهور روسیه را میتوان جزو مهمترین مقامات جهان نامید.ایشان هم اکنون و طی برنامه ریزی قبلی و به منظور برخی رایزنی ها وارد کشور عزیزمان شده است.   روسیه نیز به مانند دیگر نقاط جهان،پروتکل های امنیتی خود را دارد و از آنها به خوبی پیروی میکند. ولادیمیر پوتین رییس جمهور وقت روسیه،برای پروازهای خود موارد امنیتی را به تیم مخفی واگذار می کند.   به طور معمول 3 هواپیمای مسافربری یک مدل،یک شکل و معمولا یک رنگ رییس جمهور و تیم همراه را حمل می کنند. به هیچ وجه مشخص نیست که رییس جمهور در کدام یک از هواپیماها قرار دارد.   به طور معمول حداقل 2 تا 3 فروند جنگنده پیشرفته روسی مانند مدل ها SU-35 و بالاتر این هواپیماها را اسکورت می کنند. سیستم امنیتی موشکی که بر روی زمین فعال است نیز تیم را برای پرواز امن زیر نظر دارد تا در موارد لزوم به سرعت وارد فعالیت شود.   در برخی منابع به شیفت آلرت پایگاه های هوایی نزدیک به خط حرکتی رییس جمهور اشاره شده است.پس از ورود ایشان به خاک میهن عزیزمان،امنیت وی و همراهان بیشتر متکی به نیروهای امنیتی داخلی است.  
ریاست جمهوری روسیه در گذشته از لیموزین های مرسدس بنز به عنوان خودروی رسمی استفاه می کردند. اما از آنجایی که پوتین علاقه خاصی به صنایع داخلی دارد،به فکر استفاده از یک نمونه داخلی افتاد.   کمپانی خودروسازی زیل روسیه برای این هدف انتخاب شد و این شرکت دستور اکید داشت که تنها به فناوری و موازین داخلی کفایت کرده و از هیچ کشوری در این راستا کمک گرفته نشود.   کمپانی زیل نیز با توجه به این موضوع،به مدت 6 سال تمرکز خود را بر روی یک خودرو ایمن و قدرتمند متمرکز کرد. اطلاعات موجود از این خودرو بسیار ناچیزاست. برخی از رسانه های داخلی و خارجی بر حسب حدس های خود مطالبی را در مورد این خودرو منتظر کرده اند که به دلیل نبود منبع علمی از انتشار آن منصرف شده و تنها به اطلاعات دقیق و مستند کفایت کرده ایم.   این خودرو در ظاهر بی شباهت به لیموزین های غربی نیست اما خطوط و طراحی آن مقداری مدرن به نظر می رسد.به عبارت دیگر طراحی در عین سادگی،دارای زیبایی خاصی است.(لازم به ذکر است که تصاویر از آخرین نمونه لیموزین این کمپانی است).      
لیموزین پوتین
بسیاری از منتقدان این خودرو را مدرن ترین نمونه امنیتی جهان می دانند.این خودرو 3.5 تن وزن دارد و در تولید آن استفاده از متریال های قدرتمند اما سبک مد نظر قرار گرفته است.تمامی شیشه ها در برابر مسلسل های اتوماتیک و کالیبر بالا مقاوم سازی شده است تا تکرار اثر تیربار باعث آسیب نگردد.   علاوه بر آن،شیشه در مقابل راکت،انفجارهای مهیب و موشک های دوش پرتاب نیز مقاوم است. تایرها از مواد نامشخص تولید شده است که در برابر انفجار،خارج شدن باد و انفجار موشک مقاوم سازی شده است. این خودرو زرهی دارای یک سامانه پیشرفته کنترل است که میتوان خودرو را از داخل و خارج کنترل کرد.   یک سیستم الکترونیکی و ارتباطی بسیار قدرتمند درون آن نصب شده است. این سامانه ارتباطی برای برقرای ارتباط محرمانه در مواقع لزوم طراحی شده است که میتواند یک کنفرانس نطامی محرمانه را مدیرت کند. صندوق عقب بسیار بزرگتر از حالت عادی به نظر می رسد که دلیل آن همچنان نامشخص است.   در سیستم های الکترونیکی به طور کلی تمامی موارد مهم موجود در دفتر و کاخ رییس جمهور،در اختیار وی است. و اما مهمترین مورد و جالب توجه ترین خاصیت این خودرو،قابلیت تحمل در برابر انفجارهای اتمی و موشک باران های شیمیایی است.   به عبارت بهتر این خودرو یک اتاق امن برای جلوگیری از نفوذ مواد رادیو اکتیو و شیمیایی است. به هر حال بسیاری از منتقدان عقیده دارند که در ارائه خصوصیات این خودرو زیاده روی شده است.
  از تمام اینها که بگذریم،پوتین به همراه کیف اتمی معروف اش وارد شده است.این کیف همه جا در اختیار وی است و توسط یکی از همراهان حمل می گردد. چمدان اتمی وسیله‌ای است که در آن داده‌های رمزی و سری لازم جهت صدور فرمان حمله با بکار گیری تسلیحات هسته‌ای کشورهای ایالات متحد آمریکا، فرانسه و روسیه، توسط رئیس جمهور نگهداری می‌شود.   این وسیله «کمکی» طی بحران موشکی کوبا در دهه ۱۹۶۰ میلادی، بخاطر نگرانی رئیس جمهور آمریکا جان اف کندی در رابطه با توانایی نسبتاً مطلق صدور فرمان حمله، توسط رئیس ستاد مشترک سه قوا طراحی شد تا اولاً: رئیس جمهور مملکت هر زمان و بدون تلف شدن وقت بتواند فرمان حمله یا دفاع با تسلیحات هسته‌ای را صادر کند (بعلاوه یک نفر دوم که بیش از سه جانشین دارد) و دوما: امرای ارشد ارتش نتوانند سرخود عمل کرده و عامل جنگ هسته‌ای بشوند. در محافل آمریکایی این چمدان را «توپ فوتبال هسته‌ای» یا «کیف مدرسه اضطراری رئیس جمهور» می‌نامند.    روسها سه چمدان موازی دارند. چمدان‌ها «چگت» نام دارند. اولی در دست رئیس جمهور، دومی در دست رئیس ستاد مشترک سه قوا و سومی در اختیار وزیر دفاع قرار دارد. این سری چمدان بخشی از سیسیتم ارتباطات و فرماندهی کل ارتش روسیه «کازبک» است.   این نام از نام سیگار برگ مورد علاقه استالین گرفته شده. روسها می‌بایستی الزاماً سه نفره و پشت سر هم فرمان حمله را صادر کنند. در رابطه با سیستم فرانسه هنوز اطلاعات مفیدی در دست نیست و حقیقت موجودیت چنین چمدانی در بریتانیا،خود سری محسوب می‌شود.   این چمدان دارای یک ارتباط ماهواره و مستقیم است که میتواند یک وضعیت از نقطه مورد نظر برای حمله را ارائه نماید. این اطلاعات شامل تعداد جمعیت، تخمین تلفات و خسارت و موارد مشابه است. رییس جمهور به این دلیل کیف را حمل میکند که احتمال اتمی به کشور در زمان نبود ایشان امکان پذیر است. (تصویر زیر مربوط به یکی از کیف های اتمی روسیه در سال 1999 میلادی است).

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۹۴۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پولیتیکو : مرد شماره دو روسیه از ولادیمیر پوتین هم ترسناک تر است/ نیکلای پاتروشف استفاده از سلاح هسته ای را تبلیغ می کند

به گزارش جماران، «هنگامی که ابر آتشفشان یلوستون فوران می کند، تمام زندگی در قاره آمریکای شمالی را از بین می برد. سیبری به یکی از امن ترین مکان های روی زمین تبدیل خواهد شد - که دلیل دیگری است که "نخبگان آنگلوساکسون" می خواهند این منطقه را از روسیه بگیرند.»

این جملات را نیکلای پاتروشف، دومین مرد قدرتمند مسکو بر زبان رانده است. پاتروشف که در حال حاضر رئیس شورای امنیت روسیه است، از زمان خدمت این دو نفر در KGB در لنینگراد در دهه 1970، همکار ولادیمیر پوتین بوده و اکنون مشاور ارشد و معتمد رئیس جمهور است.

پاتروشف به عنوان یک ژنرال ارتش و مدیر سابق FSB - آژانس جانشین KGB اتحاد جماهیر شوروی - فرمانروای دیگر سرویس‌های مخفی این کشور نیز محسوب می شود . در میان اعضای کرملین، به نظر می رسد که او به تنهایی دارای مجوز برای صحبت به جای پوتین در مورد موضوعات استراتژیک، از جمله سلاح های هسته ای، جنگ در اوکراین،  دیدگاه روسیه نسبت به ایالات متحده، اروپا و ناتو است.

به دنبال رهبری پوتین، بسیاری از بوروکرات‌های ارشد روسی در تولید تئوری‌های توطئه هیولایی با یکدیگر رقابت می‌کنند. با این حال، حتی در این جمعیت متلاشی شده، پاتروشف به دلیل هولناکی و شدت خصومت ضد غرب - و به ویژه ضد ایالات متحده – از دیگران در رتبه بالاتری قرار دارد.  

هذیان گویی های او باعث  یادآوری این حقیقت می شود که  اگر پوتین فردا قدرت را از دست بدهد، جانشینان بالقوه او می توانند جنگ طلب تر و توسعه طلب تر باشند، نه کمتر.  آمریکایی‌ها باید نگران این باشند که چقدر دیدگاه پاتروشف تقویت کننده دیدگاه رئیس او است که در راس قدرت در کرملین نشسته است. نکته دیگری که ایالات متحده باید نگران آن باشد این است که  چگونه خشم آمیخته به توهم او رویکردهای جنگ جویانه او که در مصاحبه‌های طولانی با روزنامه‌های پرتیراژ روسیه به خط حزب تبدیل می‌شود، در ذهن میلیون ها روس جا خوش می کند.

به نظر رئیس شورای امنیت، محاصره روسیه توسط غرب در قرن بیستم هیچ ارتباطی با کمونیسم و جنگ سرد نداشت. در واقع، سقوط اتحاد جماهیر شوروی قدرتمند، این کشور را به هدف نرم‌تری برای توطئه‌گران غربی تبدیل کرد و ایالات متحده تلاش کرد تا با استفاده از این فرصت، روسیه را وادار به کنار گذاشتن «حاکمیت، آگاهی ملی، فرهنگ  و یک سیاست داخلی و خارجی مستقل کند».  اهداف نهایی این توطئه، تجزیه روسیه، حذف زبان روسی، حذف این کشور از نقشه ژئوپلیتیکی، و محدود کردن آن به مرزهای دوک نشین مسکووی، قلمرو کوچک قرون وسطایی است.

در دنیای پاتروشف، ایالات متحده ویروس‌های جدیدی را در آزمایشگاه‌های تسلیحات بیولوژیکی اختراع می‌کند تا مردم «ایالت‌های قابل اعتراض» را نابود کند، و ویروس کووید-19 می تواند توسط پنتاگون با کمک چندین شرکت دارویی فراملیتی ایجاد شده باشد.

بزرگترین داستان فعلی او ماجرای اوکراین است، تقابلی که ظاهراً «در واشنگتن مهندسی شده است».

براساس ایده او،  در سال 2014، ایالات متحده انقلاب میدان را در کی یف طراحی کرد که در حقیقت یک کودتا بود تا  رئیس جمهور طرفدار مسکو را بیرون رانده و سعی کند اوکراینی ها را با تنفر از هرچیزی که مربوط به روسیه است همدم کند. به گفته او امروز، اوکراین چیزی بیش از یک میدان آزمایش برای تسلیحات قدیمی ایالات متحده و همچنین مکانی نیست که غرب ترجیح می دهد از منابع طبیعی آن بی رحمانه بهره برداری کند در حالی که خبری از جمعیت بومی در آن نیست.  پاتروشف ادعا می کند که حفظ اوکراین به عنوان یک کشور مستقل در برنامه های آمریکا نیست.

 این تصویری از جهان است که پاتروشف به پوتین ارائه می کند. نیکلای پتروف، جامعه شناس سیاسی برجسته روسی، استدلال می کند که این مشاور "چارچوبی" برای دیدگاه رئیس جمهور روسیه فراهم می کند.

پاتروشف در ماه مه گذشته گفت که سرویس های ویژه غربی تروریست ها و خرابکاران را برای "ارتکاب جنایت در خاک کشورمان" آموزش می دهند. غیرنظامیان روسیه به دلیل این دیدگاه آسیب دیده اند. هفته‌ها قبل از حمله تروریست‌های داعش به یک سالن موسیقی در حومه مسکو در اواخر ماه گذشته، مقامات اطلاعاتی ایالات متحده به دولت روسیه در مورد تهدیدی برای محل برگزاری مراسم اطلاع رسانی کردند. پوتین هشدار ایالات متحده را رد کرد و آن را "باج‌خواهی آشکار" و "توطئه ای برای ترساندن و بی ثبات کردن جامعه ما" خواند.

در عرصه سیاست خارجی هم کار اصلی در سیاست گذاری را پاتروشف انجام می دهد و جایگاه سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه را به وظایف تشریفاتی و امضای معاهدات بی معنی تقلیل می دهد. همانطور که ماکسیم گلیکین، روزنامه‌نگار تبعیدی روسی اشاره کرده است، پاتروشف همان نقطه ای است که میدان و دیپلماسی به هم می رسند و  این پیوند به طور اجتناب ناپذیری گسترش می یابد.

 او برای دیدار با نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا و دانیل اورتگا، رئیس جمهور نیکاراگوئه، به آمریکای لاتین سفر کرده است. پاتروشف با رئیس جمهور کوبا، درباره «انقلاب های رنگی سازماندهی شده توسط آمریکا»، «فعالیت های مخرب» سازمان های غیردولتی، و اعزام نیروهای کوبایی به بلاروس «برای آموزش» بحث کرد.

پاتروشف بر روی سیاست‌های تاریک تر پوتین نیز کار می‌کند. او احتمالاً در سال 2006 در مسمومیت الکساندر لیتویننکو، جدا شده از FSB در لندن دست داشت. پاتروشف همچنین مظنون به دخالت مستقیم در قتل یوگنی پریگوژین، فرمانده شورشی گروه مزدور واگنر در آگوست گذشته است. قتل قضایی مخالف برجسته رژیم، الکسی ناوالنی نیز بدون تأیید پاتروشف ممکن نبود. در واقع، همان طور که الکساندر رایکلین مقاله نویس روسی اپوزیسیون اشاره کرده است، تنها مقاماتی که می توانستند اجازه اعدام آهسته ناوالنی را صادر کنند، پوتین و پاتروشف بودند.

شاید جالب‌تر از همه، پاتروشف بر استراتژی هسته‌ای روسیه تأثیر داشته باشد. در اکتبر 2009، او در مصاحبه ای با روزنامه ملی ایزوستیا اعلام کرد که سلاح های هسته ای روسیه فقط برای استفاده در یک جنگ "در مقیاس بزرگ" نیست. برخلاف محدودیتی که در نسخه 2000 دکترین نظامی روسیه بیان شد، پاتروشف پیشنهاد کرد که تسلیحات هسته‌ای روسیه می‌تواند در یک درگیری منطقه‌ای متعارف یا حتی محلی هم در آستانه استفاده شدن قرار بگیرد.   او همچنین فکر می‌کرد که در یک «وضعیت بحرانی»، حمله پیشگیرانه علیه یک متجاوز «ممکن است منتفی نباشد». چهار ماه بعد، پوتین بازنگری در این دکترین را امضا کرد. همانطور که پاتروشف پیشنهاد کرده بود، برای روسیه برای دستیابی به بمب‌های اتمی و موشک‌های خود، دیگر لازم نیست درگیری «در مقیاس بزرگ» باشد. (تحریک پاتروشف برای حملات پیشگیرانه اتمی هنوز به متن دکترین تبدیل نشده است، اما باج گیری هسته ای صریح پوتین در دو سال گذشته نشان می دهد که پاتروشف ممکن است در نهایت به خواسته خود برسد.)

ایالات متحده در تلاش برای درک مقاصد روسیه، سعی کرده است پاتروشف را بهتر بشناسد. اولین تماس جیک سالیوان مشاور امنیت ملی با پاتروشف در 25 ژانویه 2021، پنج روز پس از تحلیف جو بایدن بود. سالیوان و پاتروشف علاوه بر ملاقات در ماه می همان سال، پنج بار دیگر تلفنی صحبت کردند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، پاتروشف پس از گفتگوی آنها در ماه نوامبر، در مورد راه‌های "بهبود فضای روابط روسیه و آمریکا" بحث کرده است. یک بیانیه مشترک نشان داد که سالیوان و پاتروشف درباره "افزایش اعتماد بین دو کشور" گفتگو کرده اند.

سیزده هفته بعد روسیه به اوکراین حمله کرد. پاتروشف یکی از تعداد انگشت شماری از مقاماتی که از طرح پوتین اطلاع داشتند و بنا بر گزارش ها نیروی محرکه آن هم بود.

از نظر پاتروشف، غرب کم کم در حال منقضی شدن است. او گفته است که تمدن اروپایی آینده ای ندارد. سیاست آن در "عمیق ترین انحطاط اخلاقی و فکری" است و  به سمت "عمیق ترین بحران اقتصادی و سیاسی" پیش می رود. سقوط آمریکا نیز نزدیک است و براساس ایده پاتروشف آمریکا مانند لحاف چهل تکه ای است که دوخت های آن به راحتی قابل باز شدن هستند.

از این جهت و بسیاری دیگر، جهان بینی پاتروشف برای اکثر آمریکایی ها کاملاً بیگانه به نظر می رسد. آونگ تاریخ روسیه عموماً بین رژیم‌های وحشیانه و جنگ طلب و حکومت‌های خودکامه نرم‌تر و کمتر سرکوبگر که از رویارویی با غرب عقب‌نشینی می‌کنند، در نوسان بوده است. اما این الگو ممکن است برای آینده پس از پوتین صادق نباشد. پس از ربع قرن تحت حکومت پوتین، سرویس‌های مخفی روسیه، که پایه و اساس رژیم او بود، تمام نهادهای دیگر را تنزل داده و قدرت را در انحصار خود درآورده‌اند. پاتروشف که در ماه جولای 73 ساله می شود، یک سال از رئیس جمهور بزرگتر است. با این حال، اگر پاتروشف از برنامه های پوتین جان سالم به در ببرد، مطمئناً  ارتش مخفی خود را برای کمک انتقال قدرت در روز موعود در اختیار دارد.