واکنش خانم کارگردان به قیاس برنامه اش با «ماه عسل» علیخانی

مریم نوابی‌نژاد کارگردان و مجری طرح برنامه تلویزیونی «هزارداستان» درباره این برنامه تلویزیونی گفت: با توجه به اینکه بیشترین فعالیت من در این سال‌ها در مطبوعات و سینما، پیرامون حوزه اجتماعی بود، طبیعی است که سوژه‌های اجتماعی بسیاری وجود دارد که بخواهم درباره آن‌ها صحبت کنم. بعد از برنامه «ماه عسل» به این فکر افتادم که هر برنامه‌ای را بخواهیم داشته باشیم، به ورطه تکرار و تشابه می‌افتیم، اما از جهتی دیگر سوژه‌های اجتماعی به وفور وجود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مگر می‌شود همه رویدادهای زندگی‌ را در یک برنامه سی روزه بیان کرد؟

وی با اشاره به اینکه سال‌ها در حوزه اجتماعی فعالیت داشته است، درباره برنامه «هزار داستان» گفت: سال‌ها در حوزه اجتماعی فعالیت داشتم و به این رسیدم که برای دوری از کلیشه، هر شب  یکی از چهره‌های مطرح کشور وظیفه میزبانی از مهمان برنامه را بر عهده بگیرد، چرا که همیشه هنرمندان و یا ورزشکاران و ... در جایگاهی دیگر با آن‌ها گفتگو شده و هنرمندان ما هم به دلیل اینکه نمایشنامه خوانده‌اند و زبان بدن را بلد هستند، به خوبی می‌توانند با مهمانان تعامل و روایتگری کنند.

نوابی‌نژاد گفت: از ابتدا که طرح سری اول برنامه «هزار داستان» را با شبکه مطرح کردیم، بلافاصله از سوی مدیران حمایت شدیم و با تولید آن موافقت شد؛ و سری اول را برای ۳۰ روز ماه مبارک رمضان به روی آنتن بردیم.

وی با اشاره به همراهی مدیران شبکه نسیم، ادامه داد: طرح «هزار داستان» مانند یک هندوانه در بسته بود که مدیران شبکه (هم آقای کرمی و هم آقای احسانی) از ما حمایت کردند. پس از ارائه طرح  البته بدون حامی مالی و به طور مستقل، ترس این را داشتیم که حضور هنرمندان را نتوانیم داشته باشیم و یا آن‌ها در کار دیگری حضور داشته باشند، اما سرانجام در ماه مبارک رمضان به مدت ۳۰ شب با حضور هنرمندان و چهره‌های مطرح، «هزار داستان» به روی آنتن شبکه رفت و بازخورد مثبتی از مخاطبان تلویزیونی و مدیران گرفت.

نوابی‌نژاد که پیش از این با برنامه تلویزیونی «ماه عسل» همکاری داشت، اظهار کرد: قصه‌های مردم همیشه جذاب بوده است و ما گاهی در زندگی نیاز به تلنگر داریم و خوشبختانه بازخورد خوبی از مردم گرفتیم. ما نمی‌گوییم که قصه‌های ما شاد است، اما اگر در برهه‌ای از زمان هم اتفاق تلخی در زندگی‌ افراد رقم خورده باشد، ما سعی کردیم نور دوربین‌هایمان را به نقطه روشنی و امید روایت آن‌ها بتابانیم.

بهترین میزبان سیما تیرانداز بود

وی با اشاره به بستر شبکه نسیم، یعنی داشتن برنامه‌هایی با حال خوب، افزود: همیشه تولید چنین برنامه‌ای را دوست داشتم، که حال برنامه و حتی مهمان‌های ما خوب باشد. ما شاهد این بودیم که در بعضی از شب‌ها به عنوان نمونه در برنامه‌ای که سیما تیرانداز میزبان بود، نتوانست گریه‌های خودش را در مقابل عظمت و بزرگی عشق پنهان کند و بغضش شکست.

نوابی‌نژاد با بیان اینکه مقایسه «هزار داستان» و «ماه عسل» امری طبیعی است، توضیح داد: این مقایسه شدن طبیعی است، در حالی که «هزار داستان» در سری اول همزمان با برنامه «ماه عسل» و یا بعد از پخش «خندوانه» روی آنتن می‌رفت، اما به خوبی دیده شد. به هر حال هر برنامه‌ای فرم خودش را دارد، «دورهمی» و «خندوانه» عهد کردند که چهره‌ها را به عنوان مهمان به برنامه بیاورند و «هزار داستان» عهدش با مردم است.

وی در خصوص بهترین برنامه «هزار داستان» عنوان کرد:  همه مهمان‌هایمان عالی بودند. شبی که ارژنگ امیرفضلی میزبان بود از نظر نوع اجرا عالی پیش رفت؛ اما خود من، شبی که سیما تیرانداز را در صحنه داشتیم، خیلی دوست داشتم.

نوابی نژاد کارگردان برنامه تلویزیونی «هزار داستان» ادامه داد: شب اربعین، پیام دهکردی روایتگر زندگی فردی می‌شود که فوق‌العاده است.

وی درباره اینکه «هزار داستان» می‌تواند در دیگر ایام سال هم ادامه داشته باشد یا نه، گفت: به اندازه تمام زندگی‌ها و اتفاقات ما می‌توانیم برنامه داشته باشیم و داستان‌ها تا بی‌نهایت ادامه دارد.

نوابی‌نژاد در پایان خاطرنشان کرد: اگر تا به امروز همراهی و حمایت‌های آقای فرهانی تهیه‌کننده و فواد صفاریان‌پور نبود، این برنامه به این خوبی پیش نمی‌رفت. درست است که در بعضی مواقع اختلاف نظر داشتیم، اما همین اختلاف نظر‌ها و رسیدن به نقطه‌ای مشترک باعث بالندگی «هزار داستان» شد.

 

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۶۱۴۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پاسخ مرتضی‌علیزاده به منتقد «هفت»: سینما بر همه‌چیز مقدم است

مرتضی علیزاده کارگردان فیلم سینمایی «بی‌بدن» عنوان کرد: من معتقدم که فیلم اول باید به تعریف سینما و قصه گویی نزدیک باشد و بعد ایدئولوژی‌اش را جلو ببرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اولین برنامه از سری جدید برنامه سینمایی «هفت» با بررسی موضوع جنایی و فیلم «بی‌بدن» از شبکه نمایش پخش شد

بخش اول «هفت» به نقد فیلم سینمایی «بی‌بدن» اختصاص داشت که با حضور امیرقادری و رضا صدیق برپا شد.

رضا صدیق در ابتدا بیان کرد: من می‌خواهم قبل از بررسی فیلم به اتفاقات اخیر در منطقه گریزی بزنم و بگویم محور مقاومت اگر تا پیش از وعده صادق یک موضوع پراگماتیک منطقه‌ای بود، اکنون به یک ایده ضدامپریالیستی در جهان تبدیل شده است. سینمای هالیوود نسبت به اعتراضات اخیر دانشجویان آمریکا علیه اسرائیل سکوت کرده؛ این در حالی است که در اعتراضات داخلی ما، رسانه‌های امپریالیستی مانند بازجو به دنبال بازیگران و سینماگران ما بودند، اما به بازیگران خودشان اجازه اظهار نظر نمی‌دهند و هرکس در این موضوع موضع‌گیری کند، قطعا نابود خواهد شد. این قضیه نشان از این است که آمریکا در امنیت ملی‌اش با کسی شوخی ندارد.

امیر قادری در ادامه عنوان کرد: هالیوود ۱۰ الی ۱۵سال اخیر اهدافش بسیار تغییر کرده و فرمایشی شده است. من همیشه می‌گویم صد رحمت به دهه شصت خودمان که حتی اگر سخت‌گیری وجود داشت، اما حامی مستضعفین بود.

رضا صدیق درباره «بی‌بدن» اظهار کرد: از نظر من این فیلم بدون شخصیت و وسط باز است که تکلیفش با خودش مشخص نیست. فیلم «بی‌بدن» از موقعیت‌های دراماتیکی که می‌توانست قصه‌اش را نجات دهد، هیچ استفاده‌ای نکرده است. موضوع قتل در فیلم یک موضوع ثانویه است و نقطه قوت فیلم بازی درجه یک الناز شاکردوست است. همچنین باید بگویم که گذر زمان در این فیلم اصلا پیدا نیست و گویی در فیلمنامه اصلا به آن اشاره نشده؛ ما در نهایت با ریش قاتل متوجه گذر زمان می‌شویم.

امیر قادری در ادامه بیان کرد: موضوعاتی مانند قصاص یا جنگ مفاهیم پیچیده‌ای هستند. از نظر من «بی‌بدن» وسط‌باز نیست و اتفاقا اینکه با چندین زاویه نشان مساله قصاص را بررسی می‌کند؛ نقطه قوت فیلم است. امتیاز بزرگ فیلم بازی بازیگرانش است؛ اما می‌توان گفت که لحن تلخ و یکدست فیلم، کار را خراب کرده است. این فیلم خاکستری است و اگر کارگردان سلیقه بصری بهتری داشت، قطعا فیلم شیک‌تری می‌شد و شلختگی الان را نداشت.

صدیق در ادامه گفت: «بی‌بدن» فیلم بازیگران است نه فیلمنامه و کارگردانی. مساله فیلم قصاص نیست بلکه شخصیت خانواده قاتل است. «بی‌بدن» یک فیلم حیف شده است چرا که موضوع بسیار جذابی دارد.

بهروز افخمی در ادامه خاطرنشان کرد: اینکه در یک فیلم بتوان تماشاچی را وارد دالان تجربه‌های مختلف کرد، بسیار مهم است تا تماشاچی داستان‌های متفاوت را تجربه کند. از نظر من بهترین بازی این فیلم متعلق به گلاره عباسی است.

در ادامه رضا صدیق منتقد نسبت به اظهار نظر یکی از مدیران نماوا راجع به سینماگران و حواشی آن بیان کرد: هر کسی می‌تواند در سینما سرمایه‌گذاری کند؛ اما قرار گرفتن سرمایه‌گذاران در چرخه فرهنگ سرنوشتی مانند نماوا دارد که در حال ورشکسته شدن است. طرف دیگر صحبت من آن بخش از سینماگران است که معتقدند اخلاق و شرافت بیش از هر حرفه، نزد سینمایی هاست. من باید بگویم این جمله خیلی برای سینماگران گنده است. شرافت نزد کارگران و معلمان ماست؛ شرافت یعنی بخش مستضعف جامعه. من باید بگویم که لطفا شرافت را متر نکنید.

امیر قادری در ادامه عنوان کرد: زنگ خطر این ماجرا جایی است که بعد از اظهار نظر این مدیر نماوا، مردم سمت او را گرفتند. می‌خواهم بگویم که دهه فرصت‌طلبی ۹۰ چه چیزی بر سر سینماگران ما آورده که مردم دیگر از آن‌ها حمایت نمی‌کنند.

بخش دوم «هفت» به بررسی موضوع جنایی اختصاص داشت که با حضور مرتضی علیزاده کارگردان «بی‌بدن» و محمدرضا نصراللهی استاد دانشگاه برپا شد.

مرتضی علیزاده کارگردان فیلم سینمایی «بی‌بدن»، ابتدا درباره نقد رضا صدیق به فیلم، عنوان کرد: من معتقدم که سینما اول باید سینما باشد و قصه تعریف کند و بعد ایدئولوژی‌اش را جلو ببرد. اینکه ما از اول فیلم تکلیف را مشخص کنیم که طرفدار قصاص هستیم یا خیر، خلاف قصه‌گویی در سینماست و این متر غلطی برای بررسی و نقد فیلم است. البته که نقد به منی که در قدم‌های اولیه فیلمسازی هستم، بسیار کمک‌کننده است.

محمدرضا نصراللهی در ابتدای صحبت‌های خود گفت: به اعتقاد همه افرادی که پرونده جنایی را دنبال می‌کنند، «بی‌بدن» برگرفته از پرونده آرمان و غزاله است؛ هر چند که نویسنده فیلم منکر این موضوع باشد. باید بگویم که این فیلم در مجموع اصلا جنایی نیست و «بی‌بدن» یک فیلم اجتماعی درام است. در این فیلم موضوع از زاویه بازپرس بررسی می‌شود و به عملیات پلیسی و کارگاه آنچنان که باید نمی‌پردازد و نحوه قتل هم مشخص نمی‌شود.

کارگردان «بی‌بدن» درباره ژانر جنایی بیان کرد: سینمای هالیوود به شکل خالص ژانر جنایی را بررسی می‌کند، اما در کشور‌های دیگر این ژانر با فرهنگ‌های مختلف ترکیب می‌شود. در همین راستا مضمون‌هایی به فیلم اضافه می‌شود که برای مخاطب از کشف معما مهمتر است. در «بی‌بدن» هم همین اتفاق رخ داده است. ما فکر می‌کردیم که مسائل دیگر از کشفیات کارآگاه برای مخاطب جذاب‌تر است.

محمدنصراللهی در ادامه عنوان کرد: یکی از نقد‌های همیشگی من این است که از کارآگاهان و کارشناسان جنایی در متن فیلم استفاده کنند، نه در بخش تولید. به عنوان مثال این موضوع که تمام بازپرس‌ها و پلیس‌های ما در فیلم دختر دارند به یک کلیشه تبدیل شده و همچنین این موضوع که ماموران ما در فیلم‌های ایرانی پا را فراتر از قانون می‌گذارند، واقعیت بیرونی ندارد و به یک کلیشه در فیلم‌ها تبدیل شده است.

میز سینمای جهان برنامه «هفت» نیز به بررسی فیلم سینمایی «Dune ۲» اختصاص داشت که با حضور سیدحمیدرضا قادری و آرش خوشخو برپا شد.

سیدحمیدرضا قادری ابتدا گفت: یکی از متر و معیار‌هایی که در نقد شعر استفاده می‌شود، وجه خیال‌انگیز شعر است. من می‌پذیرم که افراد جوان با دیدن فیلم «Dune ۲» در سینما به وجد بیایند، اما در نهایت فیلم روی من تاثیر نداشت چرا که فیلم‌های الان، ویرایش شده فیلم‌های قبلی‌شان هستند. این فیلم صرف نظر از رمانش، برای کسانی که سینماباز هستند چیز جدیدی ندارد.

آرش خوشخو در ادامه این برنامه بیان کرد: در «Dune ۲» ماجرا پیچیده شده و به نظرم به فیلم تاج‌وتخت ربطی ندارد. فیلم‌های این کارگردان سرد است و ما از زندگی مردمان این فیلم هیچ چیزی نمی‌بینیم و این سرما در تمام فیلم‌هایش وجود دارد. «Dune ۲» پر از توانایی‌های فنی است و بازیگرانش به بهترین شکل انتخاب شده‌اند. بیشتر از داستان فیلم جزئیات فنی فیلمش بسیار برای من جذاب بود. این فیلم مانند هر فیلم مهم دیگری تفسیر معاصر دارد.

امیرقادری نیز درباره فیلم «Dune ۲» اظهار کرد: کتاب بسیار فراتر از فیلم است چرا که مجموعه‌ای از خرد‌های مختلف در آن دیده می‌شود. درک این کتاب از مسئولیت رهبریت یک قوم بی‌نظیر است و به شدت تحت تاثیر خرد خاورمیانه است. من به شدت توصیه می‌کنم که ترجمه این کتاب را که بسیار روان هم است، بخوانید.

افخمی درباره این فیلم گفت: این فیلم تبلیغ آشکاری برای فراماسون‌ها است و به شکل آشکاری برای بزرگ‌نمایی و قدرت‌نمایی فراماسونی تبلیغ می‌کند.

بهروز افخمی در پایان این برنامه تاکید کرد: از این به بعد به امید خدا در پایان هر برنامه «هفت» یک تیتراژ جداگانه داریم؛ یعنی هر تیتراژ با برنامه قبلی فرق می‌کند. هر بار درباره یکی از استادان بزرگ سینمای ایران، چه آن‌ها که از بین ما رفتند و چه آن‌هایی که در قید حیات هستند، برنامه کوتاهی ساخته می‌شود که در حاشیه تیتراژ می‌بینید و در برنامه امشب تیتراژ ما درباره علی حاتمی است که با فیلم‌های علی حاتمی و موسیقی مرتضی حنانه از فیلم «هزاردستان» ساخته شده است.