مکان هایی که با حداقل ارتباط انسانی می‌توانید زندگی کنید (+عکس)
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۳۷۹۲۱
در زندگی میان ازدحام جمعیت چیزی غیر طبیعی به نظر می‌رسد و باعث رنج و عذاب انسان و نیاز به یک گوشه دنج و آرام در او ایجاد می‌کند. افرادی که این احساس را تجربه کرده اند کم نیستند؛ بنابراین ما ۱۵ مکان را به شما معرفی می‌کنیم که با حداقل ارتباط با دیگران می‌توانید در آنها زندگی کنید. از جزایر دورافتاده تا کوه‌های صعب العبور، این مقاله به مکان‌های دورافتاده و خلوت سراسر جهان می‌پردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تبت
اگر فیلم‌های اکشن دهه ۵۰ را دیده باشید می‌دانید که قهرمانان داستان برای راهنمایی معنوی به معابد دورافتاده راهبان تبتی می‌روند. آنها آنقدر دورافتاده هستند که نسل‌های مختلف راهبان از آن به عنوان مرکز معنوی استفاده می‌کنند. این موضوع را وقتی بیشتر درک می‌کنید که بدانید آرامش و سکوت برای رسیدن به حالتی که عقاید راهبان را شکل می‌دهد چقدر اهمیت دارد. صعب العبور بودن کوه‌های تبتی آنها را برای مسافران تقریبا غیر قابل دسترس ساخته و جمعیت نسبتا پراکنده استان‌های تبتی آنها را از بقیه جامعه جدا می‌کنند.
ایستگاه مک موردو، قطب جنوب
فکر نمی‌کنیم هیچ جایی در دنیا دورافتاده‌تر از قطب جنوب باشد. بادهای شدید و دمای دائمی زیر صفر کل این قاره را کاملا غیرقابل سکونت کرده است. مگر اینکه یکی از محققان منتخب برای تحقیقات در ایستگاه تحقیقاتی مک موردو در قطب جنوب باشید. اگر به انزوای کامل قطب جنوب علاقه دارید، پیشنهاد می‌کنیم شروع به مطالعه کنید، زیرا محققان ایستگاه مک موردو زمین شناسان و زیست شناسانی از سراسر جهان هستند. زندگی در مک موردو فقط هات چاکلت و پنگوئن نیست و انزوا و فقدان نور روز مشکلات روانی جدی در ساکنان این ایستگاه ایجاد می‌کند. اما اگر این انزوا و تنهایی را دوست دارید؛ می‌توانید از زندگی در این ایستگاه پیشرفته لذت ببرید.
جزایر پیت‌کرن (Pitcairn)
اگر به نقشه اقیانوس آرام نگاه کنید، چهار جزیره کوچک را پیدا می‌کنید که کاملا از سرزمین‌های آسیایی دور هستند. این‌ها جزایر پیت کرن هستند، چهار جزیره آتشفشانی که هنوز تحت حکومت دولت بریتانیا هستند. ساکنان این جزیره نوادگان بومی‌های تاهیتی هستند که صد‌ها سال پیش با ۹ شورشی ازدواج کردند. با این حال این داستان مشهور باعث رفت و آمد زیادی به این جزایر دورافتاده نشده است. بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که این جزایر تنها ۵۰ نفر جمعیت دارند. دلیل اصلی آن هم نبود اقتصاد صنعتی و گردشگری در این جزایر است؛ بنابراین دلایل زیادی برای مردم وجود ندارد که از آنها دیدن کنند.
ایتوکورتورمیت (Ittoqqortoormiit) در گرینلند
این جزیره کوچک ایسلندی واقعا سبز و باطراوت است در حالیکه اطراف آن، گرینلند واقعا سرد و یخبندان است. با توجه به این حقیقت، می‌توان تصور کرد که با زندگی در این مجمع الجزایر در شرق کشور به چه سطح انزوا و تنهایی می‌توان دست یافت. ایتوکورمیت جمعیت بسیار کمی دارد و ماهیگیران و شکارچیان مجبور نیستند طعمه خود را با افراد زیادی شریک شوند. زیرا طبق سرشماری سال ۲۰۱۳ جمعیت این مجمع الجزایر بزرگ تنها ۴۵۲ نفر بود.
سوالبارد (Svalbard)، نروژ
بیشتر مکان‌های این فهرست به دلیل آب و هوای نامساعدشان دورافتاده و منزوی شده اند. از جمله شهر نروژی کوچک سوالبارد که در قطب شمال واقع شده است. سوالبارد یک شهر جزیره‌ای کوچک است که حدود ۲۷۰۰ نفر سکنه دائمی دارد. با وجود جمعیت نسبتا بالا (حداقل در مقایسه با سایر مکان‌های این مطلب) این جزیره تقریبا ارتباطی با دنیای بیرون ندارد. برای سفر به سوالبارد معمولا باید سفر طولانی با قایق از میان خطرناک‌ترین آب‌های نیمکره شرقی را تجربه کنید. همین باعث شده ساکنان بتوانند در آرامش کامل از ماه‌های تاریک زمستانی خود لذت ببرند.
سوپای آریزونا
برخی از شما ممکن است متعجب شوید که مکانی از آمریکا در این فهرست قرار می‌گیرد. طبق سرشماری سال ۲۰۰۸ تنها ۲۰۸ نفر در سوپای زندگی می‌کنند و جمعیت اطراف آن صفر است. تا به امروز، تنها با استفاده از هلیکوپتر یا قاطر به سوپای می توان رسید. در واقع، تمام بار‌ها با قاطر به این سکونتگاه کوچک آورده می‌شود. به دلیل فقدان وسایل نقلیه موتوری، هیچ خیابانی در این شهر وجود ندارد و ۱۳ کیلومتر با نزدیک‌ترین جاده فاصله دارد. سازمان کشاورزی آمریکا، سوپای را دور افتاده‌ترین جامعه در قاره آمریکا نامیده است.
مینه سوتای روستایی
آمریکا کشور بسیار وسیعی است و به غیر از سواحل شرقی و غربی، زمین‌های وسیعی در میان آن است که عمدتا مورد سکونت شهروندان قرار نگرفته اند. یکی از این مکان‌های دورافتاده، مناطق روستایی مینه سوتا است. به غیر از شهرهای سنت پل و مینیاپلیس، مینه سوتا تراکم جمعیت بسیار پایینی دارد. همین موضوع بسیاری از مناطق دورافتاده آن را بسیار منزوی می‌کند. براک لزنر (Brock Lesnar) ستاره یو اف سی از این انزوا بهره برده است. او با همسر و فرزندانش در شمال مینه سوتا و در منطقه‌ای زندگی می‌کند که حداقل ۸۰ کیلومتر از هر ارتباط انسانی فاصله دارد.
جزیره سقطرا (Socotra)
این جزیره آنقدر ایزوله است که حتی حیات گیاهی آن به طور قابل توجهی با سایر نقاط جهان متفاوت است. جزیره سقطرا در اقیانوس هند هرگز جمعیت زیادی را تجربه نکرده است و بنابراین تعامل بسیار کمی با گیاهانی دارد که به طور سنتی در سرزمین‌های اطراف آن رشد می‌کنند. به همین دلیل، گیاهان منحصر به فرد این جزیره شبیه چیزی از داستان‌های علمی تخیلی به نظر می‌رسند. درواقع مسئولین محلی آن را فضایی‌ترین مکان روی زمین می‌نامند به امید اینکه صنعت گردشگری را رونق دهند. با این حال فقدان زیرساخت‌های سفر آن را تا به امروز هم دور افتاده نگه داشته است. سقطرا در حال حاضر کمتر از ۴۴۰۰ نفر جمعیت دارد.
دورافتاده‌ترین مکانی که توانستیم پیدا کنیم در واقع روی زمین نبود، بلکه در خلا فضای بی پایان قرار دارد. ایستگاه فضایی بین المللی از سال ۱۹۸۸ تجهیزات ثابتی برای اکتشافات فضایی بین المللی و ابزار ارزشمند جهانی برای کاوش‌های علمی بوده است که نیاز دارد تیمی از فضانوردان به صورت دائمی در آن حاضر باشند. از آنجا که هر سال تعداد کمی از کاوش‌ها در این ایستگاه انجام می‌شود می‌تواند یکی از ایزوله‌ترین مکان هایی باشد که یک شخص می‌تواند پیدا کند.
تریستان داکونا (Tristan de Cunha)
طبیعی است که بیشتر مکان‌های این مطلب جزیره باشند، زیرا اقیانوس به طور طبیعی آنها را به گونه‌ای از سرزمین‌های اصلی جدا می‌کند. مجمع الجزایر تریستان داکونا یکی از دورافتاده‌ترین مکان‌های کل دنیاست. این مجمع الجزایر در حال حاضر کمتر از ۳۰۰ نفر جمعیت دارد و تقریبا هیچ ارتباطی با سایر نقاط جهان ندارد. مناظر کوهستانی این جزیره سفر هوایی را به آن غیرممکن کرده و هیچ خط دریایی هم وجود ندارد که همین موضوع آن را بسیار دورافتاده کرده است.
جزایر کرگولن (Kerguelen)
یکی از حقایق عجیب جغرافیایی این است که چطور بیشتر قسمت‌های اقیانوس هند هنوز کم جمعیت است. با وجود نزدیکی به جمعیت در حال انفجار هند، بسیاری از این جزایر هنوز تقریبا خالی از جمعیت هستند. یکی از نمونه‌های کامل آن جزایر کرگولن است که حدود ۳۲۰۰ کیلومتر با قاره آسیا فاصله دارد. دریانوردان این جزیره را با آب و هوای خشک و بادهای فراوان و آتشفشان های محلی می‌شناسند. جمعیت این جزایر بستگی به فصل دارد و از ۴۵ نفر در زمستان‌ها تا ۱۱۰ نفر در تابستان‌ها متغیر است.
کوه‌های اورال در روسیه
کوه‌های اورال یک رشته کوه دورافتاده در مرز غربی روسیه هستند. این یعنی زمانی کل این منطقه تحت حاکمیت شوروی سابق بوده است. به همین دلیل، ناپدید شدن ۹ کوهنورد باتجربه در این کوه‌ها در سال ۱۹۵۹ شک برانگیز بود. با وجود گزارش رسمی شوروی، اخبار کمپ ویران شده و پرتوهایی که بدن کوهنوردان را سوزانده بود منجر شد بسیاری گمان کنند حقه‌ای در کار است. حتی گزارشگری که حقایق این سانحه را ثبت کرده بود بعد‌ها مرده پیدا شد. این‌ها چیزهایی هستند که در دورافتاده‌ترین مناطق دنیا اتفاق می‌افتند.
آداک، آلاسکا
آلاسکا خود را «آخرین مرز» می‌نامد و شهر آلاسکایی آداک هم قطعا این نام را زنده می‌کند. آداک تنها غربی‌ترین و جنوبی‌ترین نقطه آلاسکا نیست بلکه غربی‌ترین نقطه کل ایالات متحده آمریکاست. این جزیره کوچک به عنوان پایگاه نیروی دریایی آمریکا مورد سکونت قرار گرفت، اما ر‌ها کردن این ایستگاه باعث شد اکنون کمتر از ۳۰۰ نفر جمعیت داشته باشد. آداک برای رونق اقتصادی خود به تازگی شروع به بازاریابی برای جذب گردشگر کرده است. این سرمایه گذاری شامل باز کردن یک رستوران مکزیکی جدید و تغییر شعار شهر به «جایی که باد‌ها می‌وزند و دوستی رشد می‌کند» می شود. اما در حال حاضر افرادی که در آداک زندگی می‌کنند می‌توانند از انزوای فوق العاده اش لذت ببرند.
کیپ یورک (Cape York)، استرالیا
ممکن است آلاسکا خود را آخرین مرز جهان بنامد، اما وقتی صحبت از طبیعت بکر و وحشی می‌شود ذهن بیشتر ما به استرالیا کشیده می‌شود؛ بنابراین جای تعجب نیست که کیپ یورک در شمال استرالیا یکی از ایزوله‌ترین مکان‌های کل دنیا باشد. در شمالی‌ترین نقطه استرالیا، کیپ یورک تنها نیم ساعت با کارینز (Cairns) فاصله دارد. اما این نیم ساعت یکی از سخت‌ترین و خطرناک‌ترین مسیرهایی است که در سراسر استرالیا وجود دارد. کیپ یورک یکی از پرجمعیت‌ترین زیستگاه‌های تمساح نیز هست. اما اگر این انزوا را آنقدر دوست دارید که خطر دائمی تمساح‌ها را فرامش کنید، کیپ یورک می‌توان یک مکان فوق العاده برای ورزش ماهیگیری هم باشد.
واحه سیوا، مصر
وقتی به دنبال دورافتاده‌ترین مکان‌های زمین می‌گردیم، واحه سیوا که به معنای واقعی کلمه کاملا در وسط بیابان قرار دارد جلب توجه می‌کند. واحه سیوا یک بهشت کوچک است که وسط بیابان‌های غرب مصر قرار دارد. یعنی کسی که می‌خواهد به سیوا سفر کند باید از مناظر وسیع بیابانی که هیچ زیرساختی ندارند عبور کند. واحه سیوا آنقدر دورافتاده است که زبان و فرهنگ محلی مردمی کاملا حفظ شده است. همین موضوع آن را مقصد مهمی برای محققانی کرده که حاضرند سختی‌های سفر به آن را به جان بخرند. می‌توانید با سفر هوایی به قاهره و سپس ۴ ساعت رانندگی در قلب بیابان به سیوا برسید.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۳۷۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمایت ویژه از رفاه کارگران با تکیه بر تسهیل مسیر ساخت مسکن تک‌طبقه
موضوع مسکن کارگران در ایران یک معضل پیچیده و چندوجهی است که تأثیر بسزایی بر رفاه کلی و کیفیت زندگی مردم دارد. با توجه به جمعیت شاغل زیاد در ایران، برای دولت ضروری است که تامین مسکن مناسب و مقرون به صرفه را برای تضمین سلامت و بهره وری کارگران در اولویت قرار دهد.
یکی از چالش های اصلی کارگران در ایران نبود گزینه های مسکن ارزان قیمت است. نرخ تورم بالا و کمبود واحدهای مسکونی موجود، یافتن مسکن مناسب را برای کارگران دشوار کرده است که منجر به ازدحام بیش از حد، هزینه های بالای اجاره و شرایط زندگی نامرغوب شده است. این امر نه تنها بر سلامت جسمی و روانی کارگران تأثیر می گذارد، بلکه مانع از توانایی آنها برای عملکرد مؤثر در محل کار می شود.
برای حل این موضوع، دولت باید اقدامات پیشگیرانه ای برای افزایش عرضه مسکن ارزان قیمت برای کارگران انجام دهد. این امر با راهبردهای مختلفی از جمله تامین زمین مناسب برای ساخت مسکن، ارائه اعتبارات بانکی برای پروژه های مسکن و ارائه تسهیلات ساخت مسکن به کارگران قابل تحقق است. با تسهیل ساخت واحدهای مسکونی جدید، دولت می تواند کمبود مسکن را کاهش دهد و گزینه های مقرون به صرفه تری برای کارگران ایجاد کند. تامین مسکن برای کارگران یک جزء حیاتی در تلاش برای بهبود شرایط زندگی برای جمعیت شاغل ایران است. ابتکار دولت برای تخصیص زمین مناسب، هدایت اعتبارات بانکی به ساخت مسکن و ارائه تسهیلات ساخت مسکن به کارگران می تواند راه حلی قوی برای بحران مسکن باشد.
دولت با توانمند ساختن کارگران برای مشارکت در ساخت مسکن خود از طریق اعطای زمین به آنها، پرداخت تسهیلات ساخت مسکن و همچنین مجوز ساخت خانه تک‌طبقه، به چندین هدف مهم دست می یابد. اولاً، مشارکت بیشترین جمعیت فعال کارگری کشور در تولید مسکن را تقویت می کند و منجر به افزایش رشد اقتصاد می شود. ثانیاً، به نگرانی مهم کارگران در مورد دسترسی به مسکن ارزان قیمت نیز پایان خواهد داد و در نهایت، در رکود اقتصادی فعلی، که در آن ساخت و ساز مسکن به عنوان محرک اصلی رشد اقتصادی عمل می کند، این ابتکار آماده است تا فعالیت های اقتصادی را در بیش از 130 بخش مرتبط تحریک کند.
در پایان، تمرکز دولت بر حل مسئله مسکن کارگران در ایران نشان‌دهنده یک موضوع بسیار مهم و کلیدی مورد تاکید رهبری در زمینه خوب کردن حال مردم است و نیاز به تامین زمین، پرداخت تسهیلات بانکی و همچنین توسعه افقی شهرها دارد که نه تنها شرایط زندگی برای جمعیت شاغل و کارگر با حدود نیمی از کل جمعیت کشور را بهبود می‌بخشد، بلکه رشد اقتصادی را از طریق افزایش فعالیت ساخت و ساز مسکن به پیش می‌برد. دولت با توانمندسازی کارگران برای مشارکت در ساخت خانه های خود و تسهیل دسترسی به منابع، راه را برای آینده ای پایدارتر و مرفه هم برای افراد و هم برای کل اقتصاد هموار می کند.
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟