سرخ مثل «عقیق» سبز مثل «هاتف»

گروه سینما و تلویزیون: سریال هاتف، داستانی از معرفت و تحول در این زمانه را روایت کرد و از دل ماجراهایی پرافت‌و‌خیز به ذات توجیه‌گر انسان پرداخت و این‌که به قول قهرمان سریال «ایمان مدرک تحصیلی نیست که بگیری و به دیوار بیاویزی و خیالت آسوده باشد!»

به گزارش بولتن نیوز به نقل از جام جم آنلاین، عقیق اما از زاویه‌ای دیگر به محرم پرداخت و در یک داستان تاریخی و از دل یک روایت عاشقانه، تصویری از عشق به امام حسین‌(ع) را به نمایش گذاشت که ظلم‌ها و مظلومیت‌هایش یادآور ظلم‌هایی باشد که بر بزرگ‌ترین مظلوم تاریخ روا شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تماشاگران تلویزیون این دو سریال را به دلایل مختلف دیده‌اند و تعدادی از آنها در گفت‌وگو با جام‌جم درباره این دلایل سخن گفته‌اند و نقاط قوت یا ضعف این دو اثر را بررسی کرده‌اند.

به یاد خاطرات پدربزرگ

مجید زمردیان که در بازار تهران مشغول است و با ساعت و زمان سر و کار دارد، از سریال عقیق به این دلیل لذت برده که برایش خاطرات پدر و پدربزرگش را تداعی ‌کرده است.

وی گفت: به سریال‌های تاریخی علاقه دارم و عقیق هم یکی از سریال‌های خوب تاریخی بود که فضایش مرا به یاد خاطراتی می‌انداخت که از پدر و پدربزرگم می‌شنیدم.

او که متولد سال 1337 است، سریال‌های تلویزیون را دیدنی و آموزنده توصیف کرد و افزود: سریال‌های ایرانی را می‌شود تماشا کرد، با خانواده نشست و دید و لذت برد. این سریال‌ها مثل عقیق داستان‌های جذاب دارند و معنا و مفهومی را انتقال می‌دهند که من خیلی دوست دارم.

حیف از پایان سریال

قاسم امساک‌پور از بینندگانی است که معمولا سریال‌های تلویزیونی را تماشا می‌کند، اما سریال «هاتف» را از دست داده و فقط توانسته عقیق را ببیند و از تماشای آن لذت ببرد.

او درباره این سریال به جام‌جم گفت: عقیق سریال خیلی خوبی بود و من از تماشای آن لذت بردم، اما به نظرم پایان سریال خوب نبود. تقریبا می‌شد حدس زد که در نهایت جواد سرپرست کشته می‌شود، همه چیز به پایان می‌رسد و مراسم عاشورا هم برگزار می‌شود و تمام!

امساک‌پور معتقد است باید برای این سریال یک پایان ویژه طراحی می‌شد؛ یک اتفاق غیرقابل پیش‌بینی، تاثیرگذار و عمیق‌تر از چیزی که دیدیم.

او شخصیت‌پردازی و بازیگران این سریال را از نقاط قوت سریال برشمرد و گفت: به نظرم شخصیت جواد سرپرست خیلی خوب طراحی شده بود. بازیگران سریال هم خیلی خوب بازی کرده بودند و با نقش‌ها تناسب داشتند.

پرکشش و آشنا

بهزاد رضایی در شب‌های محرم پیگیر سریال «هاتف» بوده و معتقد است داستان پرکشش این سریال باعث می‌شد که هر شب پای تلویزیون بنشیند و تلاش کند حتی یک قسمت را از دست ندهد.

رضایی که میوه‌های درشت و آبدار به دست مشتریان می‌دهد و انارهایش دانه‌هایی به بزرگی یاقوت دارد، به داستان‌ها و ماجراهای تاریخی علاقه چندانی ندارد. به همین دلیل فقط چند قسمت از سریال عقیق را تماشا کرده و ترجیح داده «هاتف» را پیگیری کند.

او درباره این سریال گفت: نمی‌شد حدس زد که در پایان چه اتفاقی رخ می‌دهد، هر شب یک قصه تازه و ماجرای تازه در «هاتف» اتفاق می‌افتاد و من مشتاق می‌شدم که شب بعد هم سریال را ببینم اما یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث می‌شد من این سریال را تماشا کنم، طرح مسائل و مشکلاتی بود که برای همه ما آشناست.

رضایی توضیح داد: ممکن است همه ما در شرایطی قرار بگیریم که شخصیت‌های این سریال در آن قرار گرفتند اما هیچ‌کس نمی‌داند در چنین شرایطی چه کار خواهد کرد و چقدر مسیر و راهی که انتخاب می‌کند، درست است!

دیروز و امروز مردم ایران

واجدالدین از برادران افغان است که گاهی اگر فرصتی داشته باشد، سریال‌های تلویزیون را تماشا می‌کند. او هم سریال «عقیق» را دیده و هم سریال «هاتف» را اما فرصت نکرده هر دو را کامل و دقیق ببیند. با این همه معتقد است: به نظرم سریال‌های خوبی بودند و اگر فرصتش بود، دوست داشتم آنها را تماشا کنم. به نظرم مردم هم این آثار را دوست داشتند چون خیلی‌ها می‌گفتند سریال‌های خوبی است. او درباره سریال عقیق گفت: این سریال درباره بخشی از تاریخ ایران بود که تماشای آن برای من جالب بود. وقتی سریال‌های ایرانی را می‌بینم، بیشتر مردم ایران را می‌شناسم. سریال هاتف هم زندگی مردم ایران را نشان می‌دهد و به نظرم هر دو سریال درباره مردم ایران است.

در انتظار درخشش عقیق

پریسا روشن از دو سریال محرمی تلویزیون، هاتف را نتوانسته ببیند و برای تماشای عقیق لحظه شماری کرده تا این‌که سریال پخش شد، اما او اقناع نشد.

وی گفت: از زمانی که تیزرهای سریال عقیق از تلویزیون پخش می‌شد، مشتاق تماشای آن بودم؛ من سریال‌های تاریخی را دوست دارم، فضای این سریال و ریتم تیزرهای آن بسیار جذاب بود و فکر می‌کردم اثر خیلی خوبی بشود، اما وقتی شروع شد نتوانستم با آن ارتباط برقرار کنم چون ریتم خیلی کندی داشت، پر از حرف و دیالوگ بود، چیدمان صحنه‌ها مصنوعی به نظر می‌رسید و تا جایی که من سعی کردم سریال را دنبال کنم قصه عزاداری و محرم خیلی کمرنگ بود. من به عنوان یک جوان هیچ انگیزه‌ای برای دنبال کردن ماجرای سریال نداشتم.

این جوان، سریال عقیق را کسل کننده توصیف کرد و این‌که تماشای آن باعث شد توی ذوقش بخورد.

ستاره‌ای به نام احد شیرو

حسن صحرایی «عقیق» را یکی از سریال‌های خوب و آموزنده تلویزیون توصیف کرد و درباره‌اش گفت: سریال خوبی بود، دیالوگ‌های جذابی داشت و مخاطب‌پسند بود. یکی از ویژگی‌های سریال این بود که تکرارش زمان مناسبی بود و اگر کسی پخش اول را از دست می‌داد، می‌توانست تکرار سریال را ببیند.

او که در آهنگسازی و ترانه‌سرایی دستی بر آتش دارد، موسیقی تیتراژ سریال عقیق را یکی دیگر از نقاط قوتش برشمرد و توضیح داد: موزیک سریال به قدری برایم جذاب بود که باعث می‌شد حتما عقیق را تا پایان تیتراژ تماشا کنم.

صحرایی همچنین کار بازیگران سریال را تمجید کرد و گفت: به نظرم بازیگران برای نقش‌ها مناسب بودند؛ بخصوص بازیگر نقش احد شیرو خیلی خوب بازی کرده بود. همین بازیگر در ماه مبارک رمضان در سریال «زیر پای مادر» با کامبیز دیرباز بازی داشت و نقشی برعهده داشت که با نقشش در این سریال بسیار متفاوت بود. من اصلا فکر نمی‌کردم بتواند چنین نقشی را بازی کند.

به دنبال معنای عمیق‌تر

محسن نوری معتقد است سریال «عقیق» می‌توانست داستان پرمعناتری را به نمایش بگذارد که نشان‌دهنده دلیل زنده ماندن عشق به امام حسین(ع) طی سال‌ها و قرن‌های مختلف باشد. نوری در این باره گفت: عقیق می‌توانست تاریخی نباشد، اما وقتی قرار بر این شده که یک داستان تاریخی را برای محرم نمایش بدهد باید حتما حرف مهم‌تر و جدی‌تری داشته باشد و داستان عمیق‌تر و پرمعناتری را به نمایش بگذارد. به نظرم این سریال از ظرافت‌ها و جذابیت‌های داستانی خالی بود. او که در ماه محرم سریال «هاتف» را هم تماشا کرده است، درباره این سریال افزود: هاتف داستان جذاب و گیرایی داشت و خوشبختانه از پایان خوبی هم برخوردار بود. این‌که می‌فهمیم همسر ریحانه به شیوه اینترنتی پول‌ها را دزدیده، ایده خوبی بود و خوشبختانه کمک کرد که پایان سریال تکراری و کلیشه‌ای نشود، اما بازی برخی بازیگران این سریال به نظرم خیلی خوب نبود.

آموزه‌های دینی و معنوی

عالم‌تاج رشیدی، از علاقه‌مندان پیگیر سریال‌های تلویزیونی است و تاکید دارد اگر سریال خوبی باشد، تماشای آن را از دست نخواهد داد.

این بانوی بازنشسته فقط چند قسمت از سریال عقیق را تماشا کرده و درباره رها کردنش می‌گوید: در این قسمت‌هایی که من تماشا کردم چیزی که به مخاطب منتقل می‌شد، استرس بود، اضطراب، نگرانی و یک موسیقی اذیت‌کننده. این سریال خیلی خوب رنج آدم‌های آن دوره را نشان می‌داد، اما تلویزیون باید کمی هم به فکر روحیه مردم باشد.

رشیدی به جای خالی سریال‌های تاثیرگذار و آرامش‌بخش اشاره کرد و گفت: امام حسین‌(ع) به میدان نرفت، مگر برای آزادی و آزادگی بشر و تن به شهادت نداد، مگر برای رستگاری مسلمانان. چرا به جای نشان دادن رنج‌ها، دردها، تلخی‌ها و زشتی‌ها، مثل گذشته آثار پرمعنا، عمیق و امیدبخش ساخته نمی‌شود که مهر، عشق، زیبایی و معنویت را به نمایش بگذارد. این تماشاگر تلویزیون تاکید کرد: مردم به اندازه کافی با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم می‌کنند و هر کسی که بخواهد، می‌تواند تاریخ را بخواند و بفهمد چه اتفاقاتی رخ داده است. چیزی که اهمیت بیشتری دارد، آموزش درس‌ها و آموزه‌های دینی و معنویت در سریال‌های تلویزیونی است.

لحظه‌هایی برای با هم بودن

بهروز ابوشه کمی برای گفت‌وگو با روزنامه جام‌جم نگران بود چون اطمینان نداشت به عنوان کسی که در حال انجام خدمت نظام وظیفه است، اجاره گفت‌وگو دارد یا نه اما به او اطمینان دادیم هیچ سربازی برای اظهار نظر درباره سریال‌های تلویزیونی دچار مشکل نشده است.

ابوشه که اهل گنبد کاووس است، سریال «هاتف» را دیده است. او درباره این سریال گفت: به نظرم بسیار خوب بود، داستان جذابی داشت و من همراه تمام اعضای خانواده این سریال را تماشا می‌کردیم.

وی همچنین بازی زیبا بروفه را در این سریال پسندیده و تاکید کرد: خانم بروفه خیلی طبیعی ظاهر شده بود و به نظر نمی‌رسید که دارد بازی می‌کند. البته بقیه بازیگران هم خوب بودند. متاسفانه ابوشه نتوانسته بود قسمت‌های پایان سریال «هاتف» را ببیند، اما خوشحال است که به بهانه این سریال چند شبی او و اعضای خانواده‌اش در کنار هم بودند و لحظات خوبی را با هم گذراندند.

حرفی از جنس معرفت

مریم علی‌آبادی سریال «عقیق» را اثری تاثیرگذار توصیف کرد به شرط آن‌که مخاطب حوصله می‌کرد و پای آن می‌نشست. او در این باره توضیح داد: قصه سریال عقیق خیلی کند و دیر شکل گرفت. زمان زیادی صرف معرفی شخصیت‌ها شد و مخاطب بعد از کلی اتفاق و انبوهی از دیالوگ‌ها در نهایت می‌توانست بفهمد چه اتفاقی در حال وقوع است.

به گفته علی‌آبادی، اگر مخاطبی این مرحله را پشت سر می‌گذاشت حتما از تماشای سریال لذت می‌برد و با بقیه ماجراها همراه می‌شد.

این بانوی جوان درباره سریال «هاتف» گفت: افت و خیزهای قصه را دوست داشتم، اما گاف‌های زیادی می‌شد از سریال گرفت. از همان تغییر بازیگر در قسمت‌های اول تا نکات ریز و درشتی که معلوم است سریال را خیلی سریع و شلخته ساخته‌اند، اما به لحاظ محتوایی داستانی را روایت می‌کرد که می‌تواند زبان حال همه ما باشد.

علی‌آبادی درباره محتوای این دو سریال توضیح داد: هر کدام از این سریال‌ها نقاط ضعف و قدرتی داشتند، هر کدام حرف و پیامی ارائه می‌کردند، اما به نظرم جای چیزی که بتواند عشق به امام حسین(ع) و ارادت قلبی مردم ایران به سالار شهیدان را نشان بدهد، در این سریال‌ها خالی بود.

منبع: بولتن نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۴۳۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رخنه به قلب دشمن

  یکی از تازه‌ترین آثار نمایشی سیما که با این حال‌وهوا راهی آنتن شده، سریال «رخنه» به تهیه‌کنندگی مهدی شفیعی است. این سریال تلویزیونی کاری از گروه تولیدات حادثه‌ای مرکز سیمافیلم است که جایگزین «نون‌خ ۵» در شبکه یک شده است. در ادامه در گفت‌وگو با تهیه‌کننده و همچنین حمیدرضا لوافی، کارگردان سریال جزئیاتی از اثر تازه تلویزیون را آورده‌ایم‌؛ همچنین نگاهی به کارنامه کاری سازندگان و بازیگران رخنه داشتیم و از اهمیت ساخت آثار با چنین محتوایی گفتیم. 
   
قصه موفقیت‌ها
بدیهی است که توانمندی‌های علمی و نظامی هر کشور بخشی از افتخارات آن است و مسببان این پیشرفت نیز درخور ستایش هستند و در جایگاه قهرمان، شنیدن، خواندن و تماشای زندگی‌شان الهام‌بخش و در صورت پرداخت هنرمندانه جذاب است. به‌همین‌خاطر هم به لحاظ استراتژیک و همنوایی با سیاست‌های کشور و رسانه‌ملی لزوم به‌تصویرکشیدن قصه‌هایی از این دست احساس می‌شود و هم می‌تواند برای مخاطبان به‌ویژه نسل جوان تأثیرگذار و درعین‌حال سرگرم‌کننده باشد. سریال رخنه، قصه‌ای را در همین راستا روایت می‌کند. قصه‌ای به قلم مریم امینی که هم وجوه ملی و معمایی دارد و هم عشق و عاطفه و ارزش‌های خانوادگی در آن تنیده شده است. به همین سبب می‌توان انتظار داشت که موتور جذابیت این قصه خیلی زود گرم شود و مخاطبان شبکه یک سیما را به‌صورت شبانه با خود همراه سازد. حمیدرضا لوافی، کارگردان سریال در این خصوص به جام‌جم می‌گوید: جدای از بحث جاسوسی، ترور و علم به روابط خانوادگی هم در فیلمنامه پرداخته شده و چالش‌های خانوادگی به‌خوبی در مشکلات کاری شخصیت‌ها نمایان است. این ارتباط به‌خوبی در قصه درآمده است تا جایی که گاهی فراموش می‌کنم سازنده اثر هستم و درگیر قصه می‌شوم. به این ترتیب گمان می‌کنم کسانی که علاقه‌مند به فضای علمی و اکشن باشند با سریال همراه خواهند شد و دوستداران قصه‌های خانوادگی نیز از تماشای رخنه لذت می‌برند. رخنه، اولین همکاری مشترک وزارت دفاع سازمان حفاظت اطلاعات با سازمان صداوسیماست که هر شب ساعت ۲۲ و ۱۵ دقیقه روی آنتن می‌رود. این سریال برگرفته از خنثی‌سازی امنیتی‌ترین طراحی عملیات نفوذ و خرابکاری صنعتی سرویس اطلاعاتی موساد در سازمان هوافضای وزارت دفاع و صنایع دفاعی و موشکی این وزارتخانه است. سریال رخنه در ۳۰ قسمت تولید شده و همان‌طور که اشاره شد، مربوط به یکی از دانشمندان کشورمان است که روی موشک‌های ماهواره‌بر و فضایی تحقیق می‌کند و در این مسیر با تهدیدات و خطراتی از سوی بیگانگان روبه‌رو می‌شود. البته آن‌طور که دست‌اندرکاران سریال‌ گفته‌اند، داستان از تنوع گونه‌های متنوع برخوردار است و حوزه‌های امنیتی، علمی و خانوادگی را در بر می‌گیرد. رخنه علاوه بر پرداختن به ظرفیت‌های موجود در مراکز علمی و فناوری کشور در حوزه دفاعی به‌ویژه صنعت هوافضا و تلاش دانشمندان و نخبگان کشورمان در حوزه پدافندی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران و مخاطرات و تهدیدهایی که این افراد در مسیر کارشان با آن مواجه هستند به تصویر درآورده است. در مجموعه رخنه، شهرام نجاریان مدیر تصویربرداری، حدیث نیکرو مدیر برنامه‌ریزی، شهرام متولی‌باشی صدابردار و هومن معصومی طراح صحنه هستند. حسین زندباف و محمدمصطفی رجبی به‌صورت مشترک کار تدوین را انجام دادند. موسیقی سریال نیز اثری ازآلبرت آراکلیان است.این سریال در لوکیشن‌های متفاوت تصویربرداری شده که از جمله آنها لوکیشن‎‌هایی اطراف تهران و همچنین خارج از کشور در ترکیه است. 
مهدی شفیعی که پیشتر تهیه‌کنندگی آثار متنوعی در تلویزیون مانند «تبوتاب» را برعهده داشته، او در سریال تب‌و‌تاب ملودرامی خانوادگی را به کارگردانی داریوش مختاری به تصویر کشیده بود که به نظر می‌رسید فضایی آرام و به لحاظ مناسبات تولید جمع‌و‌جورتر داشته باشد، هرچند خودش در گفت‌وگو با ما اذعان کرد که آن سریال هم به‌ظاهر این‌گونه بوده و در عمل به خاطر وجود شخصیت‌های متعدد در فیلمنامه و لوکیشن‌های متنوع با چالش‌های خاص خود در تولید مواجه بوده است. 
شفیعی درباره سریال جدیدش که با تغییر کارگردان مواجه شد، به جام‌جم می‌گوید: آقای غفاری در بخشی از کار حضور داشتند و بعد، آقای لوافی ادامه کار را در دست گرفتند که بخش زیادی از کار را شامل می‌شد. در خط اصلی قصه سه فضا داریم که یک‌خطی آن درباره یک دانشمند حوزه موشک ماهواره‌بر است که با تهدیداتی روبه‌رو می‌شود و بقیه قصه جلو می‌رود. بخشی از قصه برگرفته از واقعیت است اما طبیعی است که وارد فضای دراماتیک می‌شود و جایی بین واقعیت و قصه است. در حقیقت یک گرته‌برداری از شخصیت‌های متفاوت کردیم. یعنی مخاطب می‌تواند هر کسی را جای این شخصیت بگذارد اما مهم‌ترین آدم‌های فعال در این حوزه را می‌توان در این کاراکتر مشاهده کرد. 
وی ادامه می‌دهد: به ‌نظرم این کار، از نظر پروداکشن و فضاهایی که تجربه کردیم و موضوع و رفت‌و‌آمدها پرچالش بود و از کار قبلی من فاصله داشت. البته همزمان با کار قبلی چند سالی، درگیر فیلمنامه این کار بودم که سال قبل به تولید رسیدیم. 
شفیعی در مورد نقش‌های اصلی قصه توضیح می‌دهد: چند نقش اصلی داریم اما می‌توان گفت رامتین خداپناهی و نادر فلاح نقش‌های اصلی هستند. دیگر بازیگران این اثر به تناسب قصه به کار اضافه می‌شوند. 
این تهیه‌کننده درباره استفاده از پرونده‌های واقعی برای نگارش این سریال عنوان می‌کند: در واقع با پرونده‌های سازمان حفاظت اطلاعات و هوافضا سروکار داشتیم و با بخش صنایع وزارت دفاع هم در ارتباط بودیم. زیرمجموعه‌های وزارت دفاع در این کار دخیل بودند. وی می‌افزاید: تولید ما یک سال طول کشید اما از قبل هم هفت، هشت ماه درگیر پیش‌تولید و قبل از آن درگیر فیلمنامه بودیم. نویسنده، خانم مریم امینی از ابتدا درگیر ماجرا بود. ایشان نویسنده جوانی است که قبل از این «زندگی از نو» را در کارنامه خود داشت. این کار محصول تولیدات حادثه‌ای سیمافیلم است و به همین خاطر در این سریال شاهد صحنه‌های اکشن بسیاری خواهیم بود.  این تهیه‌کننده درباره محور اصلی سریال بیان می‌کند: نکته کار این است که حجم بسیاری از موضوعات را داشتیم و در اجرا از ویژوال افکت و بدلکاری استفاده کردیم. به همین خاطر کار سنگینی بود که به یک اثر پرچالش تبدیل شد. 
شفیعی در مورد لوکیشن‌ها هم می‌گوید: لوکیشن‌ها ایران و ترکیه بود. در تهران نقاط متفاوتی داشتیم که اطراف تهران و حاشیه را هم شامل می‌شد. مثل خجیر و پردیس و... . اثر قبلی من به نظر شهری می‌رسید و به چشم نمی‌آمد که پراکندگی لوکیشن دارد. با این حال کار جدید به لحاظ بصری متفاوت‌تر است، چون فضاهای متفاوت‌تری دارد. چالش‌های بزرگ‌تری هم نسبت به قبلی داشتیم. ۷۰ بازیگر جلوی دوربین رفتند که بالای ۴۰، ۵۰ بازیگر نقش جدی داشتند و چهره‌های زیادی حضور داشتند. هنرورها هم بالای ۱۰۰۰ مورد بود. در این کار هم چهار معرفی چهره داریم که آتیه‌دار هستند. در کنارشان، کم‌وبیش بچه‌های تئاتری هم حضور دارند. از ژانرهای ترکیبی زیادی استفاده کردیم که از ملودرام خانوادگی تا علمی و امنیتی و معمایی را شامل می‌شود. 
   
تجربه دوباره تعلیق و هیجان
اگر از علاقه‌مندان به آثار نمایشی هستید که در آنها صحنه‌های پرتعلیق، شلیک و اکشن نشان داده می‌شود، «رخنه» انتخاب خوبی برای شماست؛ چراکه در فضایی ایرانی، با قصه‌ای ملی که نشانه‌هایی در متن و فرامتن به مسأله هویت، اقتدار، امنیت، پیشرفت و البته خانواده ایرانی دارد، می‌تواند لحظات پرکششی را در روایت ایجاد کند.  حمیدرضا لوافی، کارگردان سریال رخنه پیش از این سریال «شهباز» را کارگردانی کرد که اخیرا باردیگر از آنتن شبکه فراتر در حال پخش است. او در شهباز نیز با قصه‌ای سروکار داشت که هم وارد فضای پلیسی و معمایی می‌شد و هم روایت‌های عاطفی داشت. او در سریال رخنه نیز فضایی اکشن و امنیتی را در قصه تجربه کرده است که بی‌ارتباط به اثر قبلی او در تلویزیون نیست. هرچند خود علاقه‌مند است کارگردانی در ژانرهای متفاوت را در کارنامه خود داشته باشد. وی در این‌باره و در گفت‌وگو با ما بیان کرد: کارهایی که در این ژانر کردم، موفق‌تر بوده و بیشتر دیده شده است. چون سابقه سریال شهباز را داشتم، حس کردم می‌توانم از عهده این کار بربیایم. من از جایی به بعد به کار اضافه شدم و از آن زمان تمام تلاشم را کردم که ساختار سریال به‌دلیل تغییر کارگردان آسیب نبیند. همچنین جذابیت و هیجان کار تا آخر حفظ شود. وی ادامه می‌دهد: مشتاق هستم ژانرهای دیگر را تجربه کنم. البته چون سال‌ها برای تلویزیون می‌نوشتم، ژانرهای دیگر را هم تجربه کردم. علاقه زیادی به ژانر اجتماعی دارم ولی پیشنهادهایی که سر راهم در کارگردانی قرار گرفته، من را بعه سمت ساخت آثار اکشن و امنیتی برده است.البته آنچنان که شفیعی در گفت‌وگو با ما بیان می‌کند، این سریال را علی غفاری کارگردانی می‌کرده اما پس از مدتی از گروه جدا می‌شود و عمده کار با کارگردانی لوافی به تصویر کشیده شده است. همچنین لوافی در کارهای پس‌تولید، حاضر بوده است. 
غفاری کارنامه متفاوتی در سینما و تلویزیون دارد. از «چراغ قرمز» بگیر تا «استرداد» که هم به لحاظ ژانر و هم کیفیت در دو فضای متفاوت سیر می‌کنند. در تلویزیون نیز فصلی از سریال«بچه مهندس» را کارگردانی کرد که اتفاقا فصلی بود که هم مخاطبان آن را پسندیدند و توجه مثبت منتقدان را در پی داشت. 
در ادامه گفت‌وگو با لوافی، این کارگردان در مورد چالش‌هایی که در این این سریال به‌دلیل ژانر آن و همچنین عدم حضور در ابتدای کار داشته است، توضیح می‌دهد: با چالش‌هایی روبه‌رو بودم اما تجربه سریال شهباز خیلی کمک کرد. عوامل پشت‌صحنه و همچنین مقابل دوربین خیلی همراهی کردند و زود توانستم با بازیگران هماهنگ شوم. 
وی اضافه می‌کند: سعی کردم با نویسنده همراه باشم تا سکانس‌های گرفته‌شده، لطمه نبیند. او روی بخش‌هایی که تصویربرداری شده بود و بخش‌هایی که تغییر پیدا کرده بود، تسلط داشت و همین موضوع به من کمک می‌کرد تا قصه را جلو ببرم. لوافی می‌‎گوید: بیشترین جذابیت قصه برای من اهمیت حفظ جان دانشمندان برای کشور بود. در این سال‌ها قصه‌هایی با این محوریت ساخته شده اما تمرکز این سریال بیش از گذشته بر تلاش برای حفظ سرمایه‌های ملی بود. 
این کارگردان در مورد آشنایی قبلی با سوژه سریال نیز عنوان می‌کند: شاید با سوژه هوا و فضا و عرصه موشکی آشنایی نداشتم اما در به تصویر کشیدن اقدامات جاسوسان در به خطر انداختن جان دانشمندان در سریال قبلی تجربه داشتم. 
   
نقشی متفاوت از مرد نقش‌های منفی
نادر فلاح از بازیگران اصلی سریال است. بازیگری که پیش از این او چه در قاب تلویزیون، چه سینما و تئاتر نقش‌های به‌یادماندنی که به شیوه‌ای هنرمندانه اجرا شده‌اند، بسیار به خاطر داریم. او که سابقه طولانی در عرصه نمایش دارد برای عاشقان سینما پس از فیلم سینمایی «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» ساخته سامان سالور بیش از پیش شناخته شد. او برای حضورهای سینمایی‌اش هم برنده جایزه شده و هم طعم نامزدی در جشنواره‌ها را چشیده است. اخیرا او را در سریال آتش و باد در یک نقش منفی در جعبه جادو دیدیم‌؛ نقش سرخو که خود درباره‌اش به جام‌جم گفته بود: همیشه در انتخاب‌هایم تأثیرگذاری نقش در قصه و درگیری‌های دراماتیک او با دیگر شخصیت‌ها برایم اهمیت دارد. او در رخنه فراتر از تأثیرگذاری در قصه، نقش عباس را برعهده دارد که نقش اصلی است و بسیاری از وقایع حول کنش‌ها و واکنش‌های او شکل می‌گیرد وحتی در صحنه‌هایی که حضور ندارد، بسیاری از شخصیت‌ها درباره‌اش سخن می‌گوید. 
نقش دیگری که از این بازیگر در تلویزیون دیدیم در سریال عشق کوفی بود که سال گذشته روی آنتن رفت. وی در این سریال نقش مردی علوی و متعصب را بازی می‌کرد که به شغل قصابی مشغول بود اما دخترش به او و هم‌رزمانش خیانت می‌کند.  می‌شود گفت نقش‌های منفی تخصص این بازیگر است و پیش از دیگر نقش‌ها با ایفای آنها شناخته می‌شود. نقش دیگر او در این فضا با سریال زمین گرم در خاطره‌ها مانده است. بازی کم‌نقص و هنرمندانه او شخصیت استوار(پدر اصلان) را تأثیرگذار می‌کرد و حتی تا حد زیادی بار جذابیت مخاطبان به قصه را بر دوش می‌کشید. شخصیتی از اوج و به حضیض می‌رسد و فلاح باید تناقض‌های او در طول زمان را به تصویر می‌کشید. وی در مصاحبه‌ای درباره علاقه‌اش برای فاصله گرفتن از نقش‌های منفی بیان کرده بود: دوست دارم از نقش‌های منفی فاصله بگیرم، گرچه در تمام قصه‌ها شخصیت‌های منفی حس خوبی در مخاطب ایجاد نمی‌کند اما این نقش‌ها عملگرا هستند. ولی دلم می‌خواهد کمی از این شخصیت‌ها فاصله بگیرم و نقش‌هایی را بازی کنم که در عین عملگرا بودن، مثبت هم باشند و در ذهن مردم به‌عنوان شخصیت مثبت جا بیفتند و من به‌عنوان بازیگری تعریف نشوم که فقط نقش منفی بازی می‌کند. 
این بازیگر که توانایی در ادای لهجه کرمانی به‌علت اصالت خود دارد تا امروز در برخی نقش‌ها از این خصیصه در خدمت شیرین‌تر کردن اثر بهره گرفته است. البته توانایی او در نقش‌های کمدی فراتر از استفاده ابزاری از لهجه است و بیشتر بر شناخت او از مخاطبان سوار است. برای مثال در سریال زیرخاکی او در یکی از نقش‌های منفی که گاهی نوک‎زبانی حرف می‌زد در خاطره‌مان مانده است اما در قالب نقش‌های مثبت هم از این بازیگر توانایی سراغ داریم. همان‌طور که اشاره شد او در سریال رخنه، رخت شخصیتی متفاوت را بر تن کرده است تا بار دیگر گوشه‌ای از هنر خود در رشته نمایش را به رخ بکشد و باید دید آیا باز هم با موفقیت سر از این آزمون بیرون می‌آورد یا خیر. با توجه به آنچه فلاح درباره علاقه‌اش به نقش‌های مثبت اما عملگرا بیان کرده بود، انتخاب نقش عباس و حضور او در این نقش می‌تواند جامه‌عمل پوشاندن به همین خواسته باشد که البته با توجه به اصلی بودن این نقش، تأثیر بیشتری هم روی روند قصه خواهد داشت و فرصت خوبی برای درخشیدن دوباره یا درخشش بیشتر این بازیگر ۵۱ ساله باشد؛ فرصتی که پیش از این در ابعاد کمتر برای او رقم خورده بود. 
   
گزیده‌کار اما مؤثر
رامتین خداپناهی، دیگر بازیگری است که در سریال رخنه نقش محوری دارد و مقابل نادر فلاح، یک زوج هنری تازه و البته متفاوت را رقم می‌زنند. خداپناهی جزو بازیگران گزیده‌کار است که در حرفه و هنر خود، روشی منحصر‌به‌فرد دارد. یکی از پررنگ‌ترین خاطرات مخاطبان تلویزیون از بازیگران به نقش ستار بیابانی در سریال «فقط به خاطر تو» محصول سال ۱۳۸۲ برمی‌گردد. او که پیش از این هم آثاری را در سینما و تلویزیون داشت در این سریال شخصیتی هوشمند و البته جاه‌طلب را به نمایش گذاشته بود و پس از آن نیز در نقش‌های مختلف دیده شد که البته شمارشان با توجه به توانایی این بازیگر می‌توانست بیشتر هم باشد. یکی از نقش‌های متفاوت او در سریال بانوی عمارت بود که در فضایی تاریخی روایت می‌شد؛ خاطرتان باشد خداپناهی در این سریال نقش برادر بزرگ‌تر فخری (فخرالزمان) را بازی می‌کرد که مردی عاقل و خانواده‌دوست بود. آخرین نقش‌آفرینی او در تلویزیون باز در ژانر تاریخی در سریال گیل‌دخت بود که آن هم قصه‌ای از دوران قاجار را روایت می‌کرد. سریالی که سال ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ روی آنتن بود و این روزها بار دیگر از شبکه  آی‌فیلم پخش می‌شود. 
خداپناهی در سریال رخنه نیز ژانری متفاوت را تجربه کرده و نقشی متمایز را به‌عهده دارد که باید دید در قاب تصویر چگونه از آب در‌می‌آید. او در این سریال نقش یکی از فعالان بنام حوزه هوا و فضا را برعهده دارد که در ادامه قصه با پیچیدگی‌های شخصیت او بیشتر آشنا می‌شویم. 
لوافی‌(کارگردان) درباره تفاوت نقش دو بازیگر اصلی به ما می‌گوید: خیلی متفاوت از کارهای قبلی کارنامه آنهاست و توانمندی‌های شاخصی را از این دو عزیز می‌بینیم که پیش از این، شاهدش نبودیم. 
   
رخنه نقش‌آفرینان به قلب قصه
در سریال رخنه هم چهره‌های آشنا و مشهور حضور دارند و هم بازیگران جوان و کمتر شناخته شده که احتمالا این مجموعه نمایشی سکویی برای معرفی بیشتر آنان به مخاطبان خواهد شد. ترکیب چهره‌های تازه و حرفه‌ای در عالم بازیگری یکی از باورهای شفیعی در تولید سریال است که در «تب و تاب» نیز شاهدش بودیم. او در این خصوص به جام‌جم می‌گوید:از میان بازیگران متعددی که در سریال رخنه حضور دارند، می‌توان به نادر فلاح، رامتین خداپناهی، امیرحسین صدیق، بهرام ابراهیمی، مریم کاویانی، نیلوفر شهیدی، حدیث نیکرو، سپیده خداوردی، علیرضا جلالی‌تبار، ایوب آقاخانی، علیرضا مهران، علیرام نورایی، خسرو شهراز، اتابک نادری، افشین نخعی، شهین تسلیمی، آتیه جاوید، مهدی علیپور، حسن اسدی، امیر حامد و...اشاره کرد. 
مهدی علیپور در گفت‌وگو با جام‌جم درباره نقشش در این سریال بیان کرد: رخنه، موضوعی امنیتی ــ اطلاعاتی دارد که من نقش مهندسی را بازی کرده‌ام که درگیر یک قصه عاشقانه قدیمی است. 

نگاهی به سریال‌های تلویزیونی که در سال‌های اخیر با موضوع امنیتی عرضه شدند.
گاندو/ جواد افشار / ۱۳۹۸
خانه امن/ احمد معظمی/ ۱۳۹۹
گاندو ۲/ جواد افشار/ ۱۳۹۹
شهباز/ حمیدرضا لوافی/ ۱۴۰۱
محرمانه/ محمود معظمی/ ۱۴۰۲
ترور/ خیرا...  تقیانی‌پور/ ۱۴۰۲
رخنه/ حمیدرضا لوافی و علی غفاری/ ۱۴۰۳