به نقل از «ایسنا»

‌تشکیل کمیته حمایت از فرزندان طلاق، زنان بد سرپرست و بی‌سرپرست

تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۴۷۵۳۲

در دیدار رئیس کمیسیون فرهنگی شورای رشت با معاون اجتماعی پیشگیری از وقوع جرم دادگستری گیلان بر تشکیل کمیته حمایت از فرزندان طلاق، زنان بد سرپرست و بی‌سرپرست تاکید شد.

‌‌به گزارش ایسنا، محمد حسن عاقل منش در این جلسه با اشاره به حادثه ناگواری که برای اهورا کودک سه ساله اتفاق افتاد، اظهار کرد: حادثه تلخی که برای اهورا رقم خورد، موجبات تاثر همگان شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به اینکه باید به مبحث حمایت از کودکان طلاق و زنان بی‌سرپرست و بدسرپرست نگاه ویژه‌ای مبذول شود، اضافه کرد: طرحی در راستای حمایت از کودکان طلاق تهیه کرده‌ام و امیدوارم با برنامه‌ریزی‌های مدون به گونه‌ای عمل کنیم که نقش هر کدام از دستگاه‌ها در چنین مباحثی مشخص باشد و بنده به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی شورای رشت تقاضای پیگیری چنین مباحثی را دارم‌.

عاقل منش با بیان اینکه شوراها می‌توانند مواردی را مطرح و به صورت قانونی به تصویب برسانند، گفت: شوراهای اسلامی می‌توانند مباحثی را از طریق شورای عالی استان‌ها در مجلس شورای اسلامی مطرح و بررسی کنند و طرح حمایت از کودکان طلاق می‌تواند یکی از این موارد باشد‌.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای رشت با اشاره به نقش مددکاران اجتماعی افزود: در سریال‌ها دیده می‌شود که بعد از وقوع طلاق در یک خانواده شرایط زندگی کودکان طلاق توسط مددکار به طور مداوم رصد می‌شود‌.

عاقل منش با اشاره به این‌که باید حساسیت‌های لازم در این خصوص باید در جامعه ایجاد شود گفت: خانواده‌ها، آموزش و پرورش، رسانه‌ها و... همه می‌توانند در این راستا نقش مهمی ایفا کنندو باید از ظرفیت سازمان‌های مردم نهاد نیز بهره ببریم‌.

وی با بیان این‌که تجربیات دادگستری درباره طلاق و پیامدهای آن می‌تواند بسیار کارساز باشد، اضافه کرد: قصد ما از این دیدار بهره‌مندی از تجربیات دادگستری در راستای هم افزایی و ارائه خدمات بیشتر به مردم در این زمینه است‌.

در این دیدار کیمیا اخباری دانشجوی دکترای حقوق نیز اظهار کرد: فرزندان طلاق جزو بزه‌دیدگان جامعه هستند و باید کمیته‌ی اختصاصی به منظور حمایت از این کودکان و زنان بدسرپرست و بی‌سرپرست تشکیل داد‌.

وی افزود: در این راستا باید سازمان‌هایی همچون آموزش و پرورش، وزارت رفاه، قوه قضائیه و هر نهاد دیگری که به نوعی با موضوع کودکان مرتبط هستند، با تعامل یکدیگر برای حل این معضل بزرگ اجتماعی مساعدت کنند‌.

صادق پنجه‌ای وکیل پایه یک دادگستری گیلان نیز در این دیدار گفت: طرحی که توسط رئیس کمیسیون فرهنگی شورای رشت به منظور حمایت از کودکان طلاق، زنان بی سرپرست و بدسرپرست ارائه شد، نیازمند تصویب در مجلس شورای اسلامی است.

پنجه‌ای افزود: ایران عضو کنوانسیون حقوق کودک است و باید از تمامی ظرفیت‌ها در راستای رفع مشکلات و پیامدهای طلاق استفاده کنیم‌.

معاون اجتماعی و پیشگیری در ادامه این دیدار از وقوع جرم دادگستری گیلان اظهار کرد: وقتی حوادثی همچون اهورا اتفاق می‌افتد، روح و قلب انسان جریحه دار می‌شود .

احمد آقایی با اشاره به طرح ارائه شده توسط رئیس کمیسیون فرهنگی شورای رشت در راستای حمایت بیشتر از کودکان طلاق اظهار کرد: شورای رشت از ظرفیت خوبی در راستای رفع چنین مشکلاتی برخوردار است‌.

وی با اشاره به این‌که خوشبختانه ظرفیت‌های قانونی مناسبی در این خصوص در کشور وجود داردگفت: اقدام رئیس کمیسیون فرهنگی شورا در خصوص پرداختن به مساله اهورا قابل تحسین است و ان‌شاءالله همه دستگاه‌ها خالصانه در این باره گام بردارند‌.

آقایی با اشاره به این‌که مبحث طلاق نیازمند نگاه ملی است، اضافه کرد: دستگاه‌ها به منظور رفع چنین مشکلاتی نباید جزیره‌ای عمل کنند و بنده معتقدم آموزش و پرورش و شوراها از ظرفیت مناسبی در این زمینه برخوردار هستند‌.

معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری گیلان با بیان اینکه خلاء قانونی برای پرداختن به مباحثی هم‌چون اهورا وجود ندارد، گفت: منشأ بسیاری از آسیب‌ها از فقر و یا رفاه بیش از اندازه سرچشمه می‌گیرد و با بهره‌مندی از ظرفیت‌های شوراها و سازمانهای مردم نهاد و... می‌توانیم در راستای پیشگیری و رفع آن اقدامات موثری انجام دهیم‌.

آقایی افزود: موافق تشکیل کمیته حمایت از کودکان طلاق، زنان بد سرپرست و بی‌سرپرست هستیم و می‌توانیم از اندیشه افراد صاحب نظر در این کمیته‌ها به خوبی استفاده کنیم و نقش رسانه‌ها نیز در این خصوص بسیار تاثیرگذار است‌.

وی با اشاره به این‌که رسانه‌ای شدن چنین مباحثی موجب هوشیاری جامعه خواهد شد، بیان کرد: متاسفانه وقوع بسیاری از این مشکلات ریشه در عدم آگاهی و غفلت خانواده‌ها دارد و معتقدم پرداختن رسانه‌ها به این موضوعات موجب آگاهی و هوشیاری جامعه خواهد شد‌.

آقایی بر لزوم آموزش‌های قبل از ازدواج تاکید کرد و گفت: اخیرا طی مکاتباتی قرار شد زوجین قبل از عقد و ثبت ازدواج دوره‌های آموزشی را فرا بگیرند و پس از گرفتن گواهی لازم عقد و ثبت ازدواج انجام خواهد شد‌.

به گزارش ایسنا، در این دیدار بر لزوم بررسی طرح حمایت از کودکان طلاق تا اعلام حصول نتایج مطلوب تاکید شد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۴۷۵۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیر پدری و دیر مادری؛ خطر گسست نسلی!

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند.

به گزارش ایسنا؛ آرمان امروز گزارش داد، کاهش آمار ازدواج در ایران، نشان از یک آسیب چند بُعدی دارد و می توان بالا رفتن سن فرزندآوری در میان زنان و مردان را یک تهدید برای آینده ایران تلقی کرد. زمانی این موضوع تایید می شود که براساس آمارها و طبق اعلام ایرانا، میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزندآوری در سال ۱۴۰۲، برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران بوده است. البته این نوک کوه یخ و آمار رسمی است در شرایطی که آمارهای غیر رسمی و آنچه که در جامعه شهری از جمله تهران شاهد آن هستیم و در میان اطرافیان هم دیده می شود، بسیاری از زنان در سن ۳۰ سالگی و مردان در سن به طور میانگین ۳۷ تا حدود ۴۰ سالگی هم تمایلی به فرزندآوری ندارند. همان طور که در این آمار هم آمده است در این خصوص مقدار شاخص در نقاط شهری ۲۸.۱ سال و در نقاط روستایی ۲۴.۴ سال است. بیشترین میانگین سنی مادران در اولین فرزندآوری، در بین استان‌ها مربوط به استان تهران با ۳۰.۸ سال و کمترین آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۲۲.۷ سال است.

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند. این، اما تنها یک روی سکه تأخیر در ازدواج و باروری است و از دست دادن امکان داشتن فرزندان بیشتر با افزایش سن نخستین بارداری زنان بعد از ازدواج موضوع دیگری است که در نهایت روی رشد جمعیت کشور تأثیری منفی بر جای خواهد گذاشت و موجب افزایش خانواده‌های تک فرزند می‌شود.

چندی پیش  در گزارشی آمد: «اصولا هر مرد ایرانی در زندگی دوست دارد پدری را تجربه کند. البته این برای هر فرهنگ، اقلیم و نظام سیاسی که مرد در آن رشد پیدا کرده است، صادق است. مثلا در آمریکا حدود ۸۷درصد از مردان آمریکایی علاقه‌مند هستند، پدری را تجربه کنند. در کشورهای اروپایی مثل آلمان حدود ۷۵درصد، در بلژیک حدود ۸۴درصد در سوئد حدود ۷۲درصد از مردان تمایل به فررزندآوری دارند. مردهای ایرانی بسیار فرزندخواه هستند و بسیار دوست دارند که پدر شدن را تجربه کنند. میزان فرزندخواهی مردان ایرانی از بسیاری از کشورها بیشتر است. درباره تعداد فرزندان نیز مردان ایرانی تمایل دارند که بیش از سه فرزند داشته باشند. این آمار بی‌نظیر است. یعنی از هر ۱۰مرد ایرانی شش مرد علاقه‌مند است که بیش از سه فرزند داشته باشند.»

گسست نسلی، مهمترین پیامد افزایش سن فرزندآوری

اما در ادامه به سراغ رسول قبادی؛ جمعیت‌شناس و جامعه شناس رفتیم. وی در این رابطه می گوید: «بس بودن فرزندان»، «نداشتن درآمد کافی»، «نبود مسکن مناسب» و «نگرانی از تأمین آینده فرزندان» چهار دلیل برجسته برای گرایش نداشتن به فرزندآوری است؛ این نتایج همسو با نتایج پیمایش کشوری زندگی خانوادگی در ایران است که بر پایه آن «نگرانی از آینده فرزندان»، «سخت بودن تربیت فرزندان» و «ناتوانی از تأمین هزینه‌های فرزندآوری» برجسته‌ترین عوامل ذکرشده به‌عنوان محدودیت‌ها و بازدارنده‌های فرزنددار شدن هستند.

وی در ادامه به عامل غیرمستقیمی در افزایش سن مادری که تأثیر چشم‌گیر داشته است، اشاره می گوید و می افزاید: افزایش سن مادری پیامدهای اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد؛ به این معنا که با افزایش فاصله میان پدر و مادر و فرزند، پیوند میان‌نسلی میان آن‌ها به‌درستی برقرار نمی‌شود؛ این موضوع علاوه بر دشوار کردن مسیر تربیت، زمینه‌ساز پدیدار شدن ناسازگاری میان فرزندان و پدر و مادر می‌شود!. زمانی سخت‌تر می‌شود که بدانیم در دو دهه گذشته میانگین زمان گفتگو میان اعضای خانواده از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش پیدا کرده است(!) به این معنا که ظرفیت تبدیل اختلافات خانوادگی با برخورد مناسب به عامل رشد افراد خانواده، دچار سستی شده است.

وی در پایان می افزاید: دو گونه راه‌حل را در این زمینه پیشنهاد کرد؛ گونه نخست راه‌کارها بر پایه‌ از میان بردن موانع و کاهش فاصله نسلی میان پدرومادر و فرزندان است؛ در سوی دیگر و بر پایه گونه دوم، راه‌کارها باید در راستای تقویت آموزش زوجین و توانمندسازی آن‌ها در فرزندآوری و تقویت گفتگو میان اعضای خانواده باشند.

انتهای پیام