بندر چابهار ایران رقیب پروژه جاده ابریشم چین
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۶۸۰۷۰
به گزارش گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از پایگاه خبری ژاپن فوروارد، هند اخیرا یک محموله گندم از طریق بندر چابهار ایران به افغانستان ارسال کرده و فصل جدیدی در مواصلات اقتصادی منطقه ای را آغاز کرده است. گشایش این مسیر جدید به دهلی نو اجازه می دهد تا نه تنها به کشور محصور در خشکی افغانستان بلکه به کشورهای آسیای میانه نیز دسترسی پیدا کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در پرتو عدم حضور هند در طرح یک کمربند یک جاده چین، بندر استراتژیک چابهار همچنین گزینه های آنی تری را در همسایگی کمربند جاده ابریشم جدید در اختیار دهلی نو قرار می دهد. نکته جالب توجه اینکه پکن هم به توسعه بندر گوادر پاکستان واقع در 72 کیلومتری بندر چابهار کمک کرده و این بندر بخشی از طرح کوریدور اقتصادی چین پاکستان به شمار می رود.
کشورهای آسیای میانه از اهمیت رو به افزایشی برای امنیت انرژی هند نیز برخوردارند. دهلی نو مدتها به دنبال تامین نیاز رو به افزایش انرژی خود از این کشورها بوده است. گشایش این مسیر جدید همچنین می تواند موجب تقویت روابط هند با ایران شود که اخیرا با تنش هایی همراه بوده است.
این طرح چه معنایی برای ژاپن دارد؟
در گذشته ژاپن نیز نسبت به توسعه بندر چابهار ابراز تمایل کرده بود. ژاپن نیز همچون هند نقشی در پروژه جاده ابریشم جدید ندارد. بدون شک گشایش این مسیر جدید می تواند برای ژاپن به عنوان یک کشور وارد کننده انرژی نیز دارای اهمیت باشد، زیرا نه تنها موج تسهیل دسترسی ژاپن به منابع انرژی ایران می شود بلکه انتقال انرژی آسیای میانه و روسیه به ژاپن را نیز تسهیل می کند. اما در این میان یک عنصر استراتژیک دیگر نیز وجود دارد. مشارکت در پروژه توسعه بندر چابهار به ژاپن اجازه می دهد تا جای پایی در منطقه برای خود دست و پا کند.
در صورتی که هند و ژاپن بتوانند جایگزینی برای ابتکار «یک کمربند یک جاده» چین در بندر چابهار ایجاد کنند، این پروژه دارای مزایای اقتصادی و استراتژیک فراوانی برای دو کشور خواهد بود.
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۶۸۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبدیل دریاچه‌ها به نیروگاه‌های عظیم تولید برق
بهره‌گیری از پتانسیل دریاچه‌ها برای تولید برق ازجمله راهکارهای زیست‌محیطی موجود برای تأمین برق موردنیاز شهرها بدون وارد آمدن آسیب به محیط طبیعی و اکوسیستم‌ها محسوب می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نیروگاه‌های آبی با سدهای غول‌پیکر حدود یک قرن است که شاهکارهای مهندسی برای ارائه انرژی‌های تجدیدپذیر به‌شمار می‌روند، اما جوامع حاشیه‌ای و اکوسیستم‌ها را ویران می‌کنند. با این حال جهان شاهد تحولات چشمگیری در پروژه‌های برق‌آبی با همان کیفیت گرانشی آب، اما بدون ساخته شدن سدهای سنتی است. در این راستا یک فناوری جدید به‌عنوان ذخیره‌سازی پمپ‌شده معرفی شده است که سیستم‌های آن به دو مخزن در بالا و پایین نیاز دارند و هنگامی که برق تولیدشده توسط نیروگاه‌های مجاور بیش از تقاضا باشد، برای پمپاژ آب در سربالایی استفاده می‌شوند.
این فرآیند مخزن بالایی را مانند باتری پر می‌کند. سپس هنگامی که تقاضا برای برق افزایش پیدا کرد، آب توسط یک توربین راهی مخزن پایینی می‌شود و برق تولید می‌کند. این فرآیند مفهومی متفاوت، اما نه‌چندان دور از عملکرد باتری‌هایی است که امروزه در سراسر زندگی بشر جای گرفته و حتی عناصر ضروری در زندگی مدرن هستند.
ذخیره‌سازی پمپ‌شده ایده جدیدی نیست، اما یک رنسانس در مناطقی محسوب می‌شود که بهره‌گیری از انرژی‌های باد و خورشید در آن‌ها به سرعت در حال گسترش است، همچنین به کاهش نگرانی‌ها در مورد کاهش تولید انرژی‌های تجدیدپذیر مرتبط با آب‌وهوا کمک می‌کند. بعضی از بزرگ‌ترین سیستم‌های این فناوری انرژی کافی برای تأمین دو میلیون خانه را در کشوری همچون ایالات متحده برای یک ساعت دارند.
نوع دیگری از فناوری انرژی‌های آبی نیز به‌ویژه در مناطق کوهستانی مانند نپال رایج است. در این مناطق نیروگاه‌های برق‌آبی روی رودخانه‌ها قرار دارند، اما در پشت آن‌ها مخازن غول‌پیکر تولید و ذخیره برق وجود ندارد. بدون وجود مخزن، تولید برق به جریان‌های آب فصلی بستگی دارد، اما آسیب کمتری به محیط زیست وارد می‌کند.
تبدیل دریاچه‌ها به باتری‌های عظیم الکتریسیته ایده‌ای عجیب است که روزبه‌روز جذابیت بیشتری پیدا می‌کند و می‌تواند مناظر طبیعی زمین را متحول کند. امروزه پروژه‌های امیدوارکننده‌ای در ایالات متحده در این زمینه وجود دارد که به‌طور ویژه هدف خود را مهار آب دریاچه‌های بزرگ به‌منظور تأمین نیروی برق‌آبی مشخص کرده‌اند.
ایده موجود در پس این پروژه‌ها، ساختن یک مخزن در ارتفاع پایین‌تر برای تولید برق از آبشار است. این پروژه در سال ۲۰۲۰ معرفی، اما به دلیل همه‌گیری کرونا متوقف شد. ایالات متحده اکنون قصد دارد آن را از سر بگیرد و دریاچه‌های خود را به نیروگاه‌های عظیم تولید برق تبدیل کند تا فراهم آوردن برق برای خانه‌های خود را ضمن دستیابی به اهداف زیست‌محیطی محقق کند.
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند