استفاده ابزاری از «بازیگران زن ترکیهای» در سینمای ایران
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۷۹۱۷۷
به نظر میرسد کارگردانان سینمای ایران در حالی که با عدم موفقیت تولید و فروش فیلم خود مواجه میشوند به سمت استفاده از بازیگرانی ترکیهای میرود که محبوبیت کاذب دارند.
به گزارش شریان نیوز،در چند ماه گذشته شاهد به صدا درآمدن زنگ خطر برای وضعیت سینمای ایران بودیم. اما حالا و پس از گذشت ماهها، دیگر از این زنگ خطر خبری نیست و با وضعیت موجود با خود خطر نابودی سینمای ایران مواجهایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگر نگاهی به سال گذشته داشته باشیم، درمییابیم که بسیاری از سینماگران معتقد بودند که با آمدن مدیری مجرب و کارکشته که بسیاری از سمتهای اجرایی بخش فرهنگی جامعه را در دست داشته و سردی و گرمی فرهنگی جامعه را چشیده، میتوان امید داشت سینمای ایران از وضعیت انفعال خارج و جان تازهای در آن دمیده شود. اما رفته رفته بسیاری از اهالی سینما و با رصد وضعیت نامناسب سینما به این نتیجه رسیدند که نه تنها محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی نمیتواند گامی در جهت بهبودی این وضعیت بردارد بلکه دیگر کار از کار گذشته و حال سینما رو به وخامت رفته است.
در دوران مدیریت حیدریان بود که از طرفی شاهد کیفیت پایین فیلمهای جشنوارهای بودیم و این کیفیت تولیدات نیز در این دوره به صورت عمومی پایین آمد و حال هم با یک سقوط بزرگ در این زمینه رو به رو هستیم. از طرف دیگر هم شاهد کاهش کیفیت فیلمها، به ویژه از لحاظ فیلمنامه مواجهایم و مخاطب سخت پسندی که خود را برای تماشای فیلمی سرگرم کننده و جذاب آماده کرده، پس میزند و باعث جدایی و قهر مخاطب از سینما میشود.
ناگفته نماند آنچه بیش از همه سینمای ایران با آن مشکل دارد، بحث فکری است. به این معنا که بسیاری از فیلمهای تولید شده و در حال تولید، خالی از هر گونه ایده و خلاقیت داستانی هستند. به عنوان مثال کارگردانان ما در حالی به سراغ موضوعات اجتماعی میروند که نگاهشان به موضوعات روز جامعه سطحی و شعاری است. از این جهت هر سال که جلوتر میرویم، کیفیت فیلمهای سینمایی ما نزول میکند. این عدم فکر و خلاقیت، بیشتر از هر چیز دیگری خودش را در فیلمنامهها نشان میدهد و شاید مشکل اصلی سینما ما در این زمینه به موقعیتی بحرانی رسیده باشد که نمونه آن را در آثار تلویزیونی هم شاهدیم.
در ماههای اخیر وضعیت فیلمهای اکران شده سینمایی به حدی نازل بود که قصههای خوبی در آنها دیده نمیشود تا بتواند خارج از بحث سیاسی و اجتماعی مخاطب را جذب کند و تا پایان داستان آنرا همراه خود نگه دارد. از این مباحث گذشته ضعف دیگری که در فیلمهای سینمایی ما دیده میشود این است که چون بازیگر معروف و چهره و به اصطلاح سلبریتی در آن حضور ندارد، به تبع آن، چنان مورد توجه مخاطبان قرار نمیگیرد که همین امر باعث شده تا ذهن چند کارگردان و تهیهکننده ایرانی به سوی انتخاب چهرههای سرشناس و محبوب شبکههای ماهوارهای ترکیهای برود و به فکر استفاده ابزاری از آنها بیفتند.
استفاده از نام و محبوبیت کاذب بازیگران ترکیهای در ایران خود بیانگر گام رو به عقب سینمای ایران است. سینمایی که خود در عرصه فیلمسازی سالیان درازی به عنوان الگویی برای سایر کشورها محسوب میشده و در کنار سینمای هالیوود و بالیوود، به دنبال القا و اثبات سینمای دینی و ارزشی در جهان بود.
در حالی که در عرصه سینمای کشورمان بسیاری از هنرمندان محبوب و چهره دوست داشتنی مخاطبان حضور دارند که میتوانند باعث فروش فیلم و رونق گیشه شوند، اما در اقدامی عجیب برخی از افراد به فکر استفاده از بازیگران ترکیهای افتادهاند تا بتوانند در این وضعیت بغرنجی که سینما گرفتار آن شده است، راه نجاتی برای فروش فیلمهای خود پیدا کنند.
بکارگیری « نورگل یشیل چای» بازیگر سریالهای غیراخلاقی ترکی در فیلم «جن زیبا» به کارگردانی بایرام فضلی و یا استفاده از صدا و چهره «آینور دوغان» ستاره سرشناس موسیقی کُردی از کشور ترکیه در فیلم سینمایی «کامیون» کامبوزیا پرتوی نمونهای از این گونه رفتارهاست. به نظر میرسد کارگردانان سینمای ایران راه خود را گم کردهاند و از هر دری وارد میشوند تا بتوانند با استفاده از بازیگران ترکیهای، پوششی بر ضعفهای داستانی و فیلمنامهای خود داشته باشند و در صورت ناموفق بودن در این زمینه و عدم اجازه وزارت ارشاد از بازی این بازیگران غیراخلاقی در آثار خود، با حاشیه بردن فیلم باعث جذب مخاطبان در سینماهای اکران کننده شوند.
حالا این سوال پیش میآید که آیا استعداد و توانایی سینمای ایران در همین حد است؟ و سینمای ایران که زمانی جایگاه ویژه و والایی برای خود داشته، برای زنده نگه داشتن نام خود به هر وسیله و ابزاری برای رسیدن به نیل اهداف خود استفاده میکند! تا بتواند در وضعیت اسفناک سینمای امروز کشور خود را سرپا نگه دارد و تلاش کند رابطه بین مردم و سینما قطع نشود؟
منبع:فردا
برچسب هااستفاده ابزاریبازیگرانترکیهتواناییاستعدادسینماایراننورگل یشیل چای مطالب مرتبط شیوه ای جدید از بازیگران برای درآمد بیشترپردهبرداری علی دهکردی از یک خیانت
تقلای دلار برای فرار از مرز روانی
تقدیر آقای بازیگر از شجاعت مردمان کُرد+عکس
مرگ بازیگر آلمانی جیمز باند | دُر جواهر ناشناس هیچکاک بود
بازگشت آقای بازیگر به تلویزیون بعد از ۲۰ سال! +تصویر
بازیگر «ولایت عشق»: نمیخواهم در این دوره زمانه بازی کنم!
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۷۹۱۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آقای حسن فتحی! تکلیف ما با آخرین ساخته شما دقیقا چیست؟
آفتابنیوز :
فیلم «مست عشق» بالاخره پس از حواشی فراوان اکران شد و در نخستین روز نمایش عمومی خود، یک رکوردشکنی سهمگین از خود به جای گذاشت و توانست با جذب ۵۱ هزار مخاطب، رکورد فروش روز نخست سینما را از آن خود کند. مجموع فروش این فیلم برای روز نخست، ۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بوده است.
آخرین ساخته حسن فتحی یکی از مهمترین فیلمهای چند سال اخیر است که حاشیههای زیادی در اطراف آن شکل گرفت و حالا بعد از چند سال رنگ پرده دیده است. یکی از پروژههای مهم و بینالمللی سینمای ایران درباره شخصیت محبوب عارفان و صالحان مولانا جلالالدین محمد بلخی. در ادامه مروری داریم بر متن و حاشیه و اطلاعات فیلم مست عشق.
بازیگران و عوامل فیلم مست عشق
یکی از ویژگیهای جذاب فیلم مست عشق ترکیب حضور بازیگران آن است. از ستارگان مطرح سینمای ایران و ترکیه همگی در این اثر سینمایی دور هم جمع شدهاند و میتوان این فیلم را یکی از مهمترین و پرستارهترین آثار سینمایی چند سال اخیر دانست؛ پارسا پیروزفر بازیگر مطرح و محبوب سینمای ایران در نقش مولانا بازی میکند و شهاب حسینی نیز در نقش شمس تبریزی با گریمی متفاوت و دیدنی در این اثر حضور دارد. حسام منظور دیگر بازیگری است که یکی از نقشهای اصلی این فیلم یعنی شخصیت حسامالدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا) را بر عهده گرفته است.
بوراک توزکوپاران بازیگر مطرح سینمای ترکیه در نقش سلطان ولد (پسر بزرگ مولانا) حضور دارد. بوران کوزوم دیگر بازیگر مطرح ترکیه است که نقش علاءالدین (پسر مولانا) را بازی میکند. اما شاید یکی از مهمترین چهرههای این فیلم هانده ارچل ستاره تلویزیون و سریالهای ترکیه است که در مست عشق در نقش کیمیا خاتون (دختر مولانا) حضور یافته است. بنسو سورال در نقش مریم، سلما ارگچ در نقش کِرّا خاتون (همسر مولانا)، ابراهیم چلیکول در نقش اسکندر و خالد ارگنچ ستاره مطرح ترکیه که پیش از این در سریال دیدنی حریم سلطان بازیگر نقش محوری بود در نقش پدر مولانا، از دیگر بازیگران این فیلم هستند.
مهران برومند تهیهکننده این اثر است که با سرمایهگذاران کشور ترکیه این فیلم را تولید کرده و تمامی تصاویر در کشور ترکیه ضبط شده است. فاهیر آتاک اوغلو آهنگساز آثاری همچون عمر و حریم سلطان، آهنگسازی موسیقی فیلم را بر عهده داشته و علیرضا قربانی موسیقی تیتراژ آن را اجرا کرده است.
خلاصه داستان
داستان فیلم مست عشق بخشی از زندگی «مولانا» و «شمس تبریزی» در سالهای ۶۴۰ تا ۶۴۵ هجری قمری را به تصویر میکشد. این فیلم دربارهی رابطه «مولانا» با «شمس تبریزی» و عشقی که او نسبت به «شمس» داشت و تأثیر فراوان او بر زندگی و اشعار «مولانا» و عشق و ارتباط او با خدا و عرفان را به تصویر میکشد.
پرسش بزرگی که مست عشق مطرح میکند
صفحه اینستاگرامی فیلمتو که اخبار حوزه سینما را پوشش میدهد درباره ساختار فیلم مینویسد: آیا «مست عشق» سخنی تازه در باب یکی از رازآلودهترین روابط انسانی دارد؟ آیا سازندگان، مخاطب را به نکاتی مگو، ارجاع میدهند؟ پاسخ منفی است. پس چرا باید «مست عشق» را دید؟ به این دلیل که فیلم دارای هویتی مستقل است و خوانش مخصوص به خود از سوژه را دارد. وانگهی، یکی از کارکردهای سینما، تصویری کردن شنیدهها و خواندهشدهها است؛ حتی اگر حرفی تازه نداشته باشد.
مهم این است که حالا، در ویترین سینمای ایران فیلمی وجود دارد که فرازهایی از زندگی شمس و مولانا به همراه اتفاقات زمانه را تبدیل به یک روایت سرگرمکننده، با چاشنی قصه، فضاسازی، موسیقی، بازیهای خوب و ... کرده. تازه، در حد توان، تلاش کرده منصف باشد و از قدیسسازی و تاکید اغراقآمیز بر جغرافیا (ایرانی بودن مولانا) بپرهیزد. چون هدف اصلی فیلم همانی است که بارها شمس بیان میکند: «عشق یا تکلیف؟» و آنچه مولانا را از مرحله زهد به عرفان میرساند، رهایی از قید تکلیف و راهی شدن در وادی عشق است.
روایتی عامهپسند با حضور کمجانِ مولانا
الهه آرانیان در روزنامه خراسان مینویسد: در «مست عشق» حضور مولانا در قامت یک شاعر و عارف را خیلی کم رنگ خواهید دید و بیشتر روایت عاشقانه و معمایی از سرگذشت شمس تبریزی و اینکه چه بر سرش آمده و مرده یا زنده بودنش، شما را درگیر خواهد کرد. رفت و برگشت بین گذشته و حال و روایت آن چه قبلاً اتفاق افتاده و پل زدن به سمت آنچه در زمان حال رخ داده، به جذابیت فیلم کمک کردهاست. در روزگارِ مصادره مفاخر و بزرگان ایرانی، تأکید بر ایرانیبودن مولانا و زادهشدن او در بلخ و نیز زبان استوار فیلم نامه و استفاده از زبان رسمی فارسی در «مست عشق» شایسته تحسین است.
تیتراژ پایانی فیلم با صدای علیرضا قربانی و آهنگ سازی حسام ناصری از دیگر نقاط قوت آن است که در چند روز گذشته در فضای مجازی با بازخورد خوب مخاطبان همراه بودهاست. طراحی صحنه و طراحی لباس شخصیتها نیز متناسب با روزگار مولانا در قرن هفتم هجری است. عده قابلتوجهی از مخاطبان هم به تدوین فیلم انتقاد کردهاند. به هر حال «مست عشق» را با همه کموکاستیهایش باید دید و امیدوار بود که زندگی دیگر چهرهها و بزرگان فرهنگ و ادبیات این سرزمین هم به تصویر کشیده شود.
نظر کاربران چیست؟
آیدین سیارسریع: ساختن فیلمی درباره مولانا کار سختیه. اگه روی سیر و سلوک و تحول درونی مولانا تمرکز بشه جذابیتی برای مخاطب سینما نداره. از طرفی اگه کشمکش بیرونی اضافه و پرداخت هالیوودی پررنگ شه، میشه همین که دوستان زحمت کشیدن. ترکیبی از گیم آو ترونز و کلید اسرار. پس اصلا چه کاریه کلا؟
سوین: فیلم «مست عشق» بنظرم ارزش دیدن داره و جدا از بازیگران موسیقی فوقالعادهای داشت. هرچند میشه انتقادهایی مثل دوبله شدن دیالوگهای ترکی و کم بودن صحنههای شمس و مولانا مطرح کرد. بازیگری هانده ارچل اینبار عالی بود.
پرسفونه: واقعا از مست عشق خوشتون اومد؟ جز بازیگر خوشگل و دکور خفن چی داشت واقعا؟
محدثه: هانده ارچل یه استوری از مست عشق نذاشت حداقل بگه آره منم تو این کار بودم، بعد ما کم مونده رو تیشرتمون پوستر مست عشق رو چاپ کنیم چرا، چون ایران بعد عمری با یه کشور خارجی کار داده بیرون. ترکیه اونقدرا که باید و شاید خارجی نیست از هیجانت کم کن ایرانی.
مهرو: یه جوری از مست عشق بد میگید که آدم جرات نمیکنه بگه خوشش میاد. درسته شاهکار سینمایی نبود، وقتی اینقدر که داره له میشه هم نبود. همینجوری هم فتحی مجبور شده فیلم رو سلاخی کنه.
ماندانا: "مست عشق" رو دیدیم و به نظرم:
۱: بازی شهاب حسینی خوب نبود، حداقل نسبت به بازی ابراهیم چلیکول.
۲: فیلمنامهش خوب نبود، انتظاری که داشتم رو ندیدم، روایتهای سطحی داشت.
۳: جلوههای بصری قشنگی داشت.
۴: اگه کتاب ملت عشق بخونی برات جذابتره؛ که من نخوندمش!
منبع: سایت برترینها