به نقل از «ایرنا»

الزامات توسعه - منوچهر طاهایی **

تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۲۲۷۷۱

تهران - ایرنا -توسعه پایدار در حقیقت همان توسعه است، مشروط بر اینکه همساز با انسان و همساز با طبیعت باشد. در توسعه پایدار باید از کارهای کم‌ بازده به طرف کار و کوشش فکری، با خلاقیت و با بهره‌وری بالا حرکت کنیم.

توسعه یک فرآیند گذار تاریخی است که در آن همه ابعاد زندگی در اساس متحول می‌ شود، این تحول در دو بعد اتفاق می‌افتد؛ ابعاد فرهنگی و مدیریتی و ابعاد فیزیکی و مادی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در رابطه با ابعاد فرهنگی و مدیریتی، نکته این است که ما در فرآیند توسعه با انسانی نو رو به‌ رو می‌شویم؛ انسانی نو که ذهنیت‌های فرهنگی‌اش تغییر کرده، آموزش‌های تخصصی‌اش تغییر کرده و نگرش‌هایش نسبت به زندگی عوض شده است. در تحول مدیریتی با نگرش‌های تازه‌ای که در سطح کلان با عنوان انسان ‌باوری، علم ‌باوری و آینده‌ باوری از آن سخن گفته می‌شود، روبه‌رو هستیم، همین‌طور با نهادها و سازمان‌های جدید، با رویه‌های تازه.
در بعد فیزیکی و مادی هم با زیربناهای فیزیکی مدرن، با کارخانه‌ها و بنگاه‌های تولیدی صنعتی و مواردی از این قبیل روبه‌رو هستیم. در حقیقت در بطن معنی توسعه، افول یک نظم و قاعده موجود و تولد یک نظم و سیستم جدید است، به همین دلیل، توسعه مقوله ساده‌ای نیست که مثلا با افزایش تولید ملی، یا با افزایش اشتغال، یا چند تغییر فنی، یا فقط با تغییراتی مهم در سرمایه‌گذاری تحقق پیدا کند.
گاه توسعه را در ارتباطات علمی، اینگونه تعریف می‌کنند؛ «درونی کردن و بومی کردن انقلاب صنعتی». آنچه در دوران جدید مطرح می‌شود، همین است؛ درونی کردن و بومی کردن انقلاب صنعتی که باز هم دورانی تاریخی را ایجاد می‌کند؛ دورانی که به عنوان صنعت و دوران صنعتی مشهور است، نه به این معنی که فقط بخش صنعت گسترش پیدا کند. بخش صنعت همیشه وجود داشته و الان هم هست، اما دوران صنعتی به این معنی است که شیوه کار شیوه صنعتی می‌شود، به این معنی که تولید به جای اتکا بر نیروی بازو، متکی بر انرژی مصنوع می‌شود، به ابزارهای جدید و ذهنیت‌های تازه متکی می‌شود.
در رابطه با حصول چنین توسعه ‌ای دو روش اصلی قابل تصور است؛ در یک روش، محور فعالیت بر تحول فرهنگی قرار می‌گیرد؛ در این روش، حکومت اندیشه و منطق پذیرفته می‌شود و همه‌چیز به ‌دنبال آن سامان می‌گیرد. در روش دوم محور تحول، فیزیکی است؛ در این روش حکومت سرمایه همه‌ چیز را تعیین می‌کند.
دانشمندان تفاهم دارند که اگر توسعه با محورمیت تحول فرهنگی انجام شود، به‌طور معمول در مسیری آرام‌ تر (هرچند باز هم التهاب و بحران وجود خواهد داشت) و آسوده ‌تر انجام می‌شود و اتلاف منابع کمتری را به دنبال دارد. توسعه با محور تحول فیزیکی، جزو توسعه‌هایی است که از مسیرهای نوسانی قابل ‌توجهی عبور می‌کنند و تغییرات پی ‌در پی، اتلاف منابع فراوان و درهم ریختگی زیادی را به دنبال دارند.
تحقق توسعه، با هر کدام از روش‌های مطرح‌شده، در گرو سه دسته فعالیت است؛ فعالیت‌های دسته نخست، تعدیل مازاد درآمد دولت و مردم به پس‌انداز است که در اساس فعالیتی فرهنگی و مدیریتی است. فعالیت‌های دسته دوم تبدیل این پس‌انداز به سرمایه‌گذاری است که فیزیکی و ساختمانی است. فعالیت‌های دسته سوم، هدایت کیفی سرمایه‌ گذاری‌ها، به عبارت دیگر توسعه‌ ای کردن ساختار سرمایه‌گذاری و کارآمد کردن عمل سرمایه‌گذاری است که فعالیت فرهنگی، مدیریتی و ساختمانی است.
نخستین و مهمترین فعالیت توسعه‌ ای این است که راهی پیدا کنیم تا بتوانیم مازاد درآمد اقتصادی را از چرخه مصرف خارج و به پس‌انداز تبدیل کنیم. این امر باید تبدیل به فرهنگ شود که در دوران طولانی، این مازاد به پس‌انداز تبدیل شود. فعالیت دوم، فعالیت سرمایه‌گذاری است که با ساختن همراه است و ساخت زیربناهای توسعه‌ای، آموزشی، فرهنگی، ساخت واحدهای تولیدی، ساخت سکونتگاه‌ها، ساخت تاسیسات اداری و ساخت تاسیسات نظامی، انتظامی را شامل می‌شود. دسته سوم فعالیت‌ها، بحث توسعه‌ای کردن یا کیفیت سرمایه‌گذاری است؛ این بخش از فعالیت بسیار مهم و پیچیده است. به طور مثال در سرمایه‌گذاری باید فضای آموزشی فراهم شود، اما در توسعه کیفی، علاوه‌ بر تامین فضا، کیفیت این نوع سرمایه‌گذاری مطرح می‌شود. ضمن اینکه مدرسه و فضای آموزشی خود یک ضرورت است و بدون فضای آموزشی توسعه اتفاق نمی‌افتد، اما برای توسعه‌ای کردن فضای آموزشی دست‌کم پنج ویژگی لازم است؛ مناسب کردن فضا برای آموزش، مدیریت مناسب، روش تدریس مناسب، محتوای کتب مناسب و تربیت معلم مناسب.
باید بپرسیم که «مناسب» در این زمینه به چه معناست؟ مناسب به این معنا است که ما باید در این دوره، در سرمایه‌ -گذاری ‌هایمان روی منابعی که از مازاد به‌دست آمده است، به گونه ای عمل کنیم که پرورش و علاقه به کتاب و علم انجام شود، پرورش عشق و علاقه به آزادی انجام شود، در مدارس بیاموزیم که آزادی چیست؟ بیاموزیم آزادی بی‌بند و باری نیست، آزادی رعایت حقوق دیگران است و بسیاری موارد مهم دیگر. اینها را باید با روش غیرمستقیم به صورت باور فرهنگی بیاموزیم. اینها همان کیفیت است، پرورش عشق و علاقه به ضرورت کار، پرورش خلاقیت، البته بحث کیفیت فقط بحث آموزش نیست و در همه موارد زندگی اجتماعی باید تعریف شود.
بنابراین سه فعالیت اساسی برای توسعه داریم. تبدیل مازاد درآمد مردم و دولت به پس‌انداز، تبدیل پس‌انداز به سرمایه ‌-گذاری که برای هر کدام از اینها باید روشی پیدا کنیم و فعالیت سوم بردن محتوای توسعه‌ای به درون این سرمایه‌گذاری‌ها است که باز هم باید برایش روش یافت.
یکی از شاخص‌های کمی توسعه، نسبت سرمایه به تولید ملی است؛ برای توسعه، این نسبت باید حدود 25درصد باشد.
سرمایه‌گذاری‌ها را در ادبیات توسعه به 3 دسته تقسیم می‌کنند؛ سرمایه‌گذاری‌های ثروتی، سرمایه‌گذاری‌های تولیدی و سرمایه‌گذاری‌های زیربنایی.
سرمایه‌گذاری‌های ثروتی، آن دسته سرمایه‌گذاری است که ثروت شخص را افزایش می‌دهد، اما در تولید اجتماعی، تاثیر زیادی ندارد. سرمایه‌گذاری تولیدی آن است که به‌طور مستقیم تولید را افزایش می‌دهد و سرمایه‌گذاری زیربنایی آن است که زیربناها را می‌سازد. در فرآیند توسعه، نرخ رشد سرمایه‌گذاری زیربنایی باید بزرگتر از نرخ رشد سرمایه‌گذاری تولیدی و بزرگتر از نرخ رشد سرمایه‌گذاری ثروتی باشد.
انسان باید خلاقیت و طراحی کند. این خلاقیت باید ماشین، ربات و کارخانه ایجاد کند و اینها باید تولید فیزیکی ایجاد کنند.
در زمینه صادرات نباید تاکیدمان روی صادرات نفت خام باشد، بلکه صادرات خدمات حاصل از تفکر و اندیشه، طراحی، خلاقیت، مهندسی، مدیریت فنی و علم و تولیدات دانش‌بنیان را مورد توجه قرار دهیم.
به‌طور خلاصه توسعه پایدار همراه با رفع محرومیت است، همراه با جامعه عادل و آزاد است، همراه با انسان‌های باهویت و مسئول، همراه با وضعیتی است که اوقات فراغت را برای انسان‌ها باقی می‌گذارد و انسان‌ها مجبور نیستند تمامی زندگیشان را برای معیشت فدا کنند، برای اینکه بتوانند لقمه نانی به‌دست آورند و زندگیشان را تامین کنند. جنبه دوم توسعه پایدار همان‌طور که اشاره شد تولید در بطن و هماهنگ با طبیعت است، نه در مقابل آن.
مسئولیت‌پذیری در مقابل طبیعت، شناخت استفاده از حد و حدود منابع، ضابطه‌مندی استفاده از منابع حفظ و حراست از منابع آب، خاک، جنگل، معادن و به عبارت دیگر، مسئولیت‌پذیری در برابر همه بشریت، در همه کشورها و برای نسل‌های آینده.
--------------------------------
** کارشناس اقتصادی

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۲۲۷۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایشگاه گروهی عکاسان کازرون با نام «سِی کو» در حال برگزاری است

مدیر هنری نمایشگاه گروهی عکاسان کازرون در گفت‌وگو با خبرنگار مهر ضمن اعلام این مطلب بیان کرد: در این نمایشگاه که از سوی بنیاد توسعه کازرون‌پژوهی و با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کازرون برگزار می‌شود، در مجموع ۴۶ اثر از ۲۳ هنرمند کازرونی با هدف معرفی هنرمندان عکاس کازرون و حمایت از آنها به نمایش در خواهد آمد.

علیرضا عباسی همچنین به روند برگزاری نمایشگاه اشاره کرد و افزود: با توجه به پیشینه تاریخی و ظرفیت‌های فعلی هنر عکاسی در کازرون، یکی از حوزه‌های کاری بنیاد توسعه کازرون‌پژوهی، شناسایی و حمایت از هنرمندان عکاس این منطقه در نظر گرفته شده و بر این اساس، سال گذشته جشنواره عکسی برگزار و در کنار عکاس‌هایی که شناخته شده بودند و فعالیت داشتند، با عکاس‌های دیگری نیز آشنا شدیم.

وی افزود: در ادامه، فراخوانی برای انتشار کتابی از آثار عکاسان کازرونی داشتیم که ۲۵ نفر از هنرمندان عکاس به این فراخوان پاسخ داده و آثارشان را ارسال کردند. در جلسه‌های مشورتی و برنامه‌ریزی که داشتیم، تصمیم گرفتیم برای معرفی و حمایت هرچه بیشتر از این هنرمندان عکاس، نمایشگاهی از آثار ارسال شده را برگزار کنیم.

مدیر هنری نمایشگاه عکاسان کازرون در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرنگار ما، ضمن اشاره به اینکه سعی شده از تمام عکاس‌هایی که فعالیت مستمر دارند و آثارشان دارای استانداردهای نمایشگاهی است، دعوت شود، افزود: موضوع این نمایشگاه آزاد است و آثار ارسال شده به انتخاب عکاس‌ها و بر اساس ژانرهای مختلفی بوده که آنها در آن حیطه به فعالیت عکاسی مشغول هستند و ما صرفاً تأکید داشتیم در ارسال آثار، جنبه‌های فنی و نکات اولیه زیبایی‌شناسی مدنظر عکاس‌ها باشد. در نهایت هم با توجه به ظرفیت نمایشگاه و پشتیبانی که حامی مالی از این برنامه داشت، از هر هنرمند، دو اثر را در اندازه‌های ۷۰*۵۰ و ۴۰*۳۰ به نمایش گذاشته‌ایم.

وی در پایان با تشکر از تیم اجرایی بنیاد توسعه کازرون‌پژوهی و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کازرون، افزود: قاعدتاً ممکن است عکاس‌هایی وجود داشته باشند که یا خودشان تمایل نداشته باشند در نمایشگاه و کتاب حضور داشته باشند و یا اینکه افرادی هم باشند که ما شناختی از آنها نداریم و تلاشی هم نداشتند که خودشان را معرفی کنند و کسی هم آنها را به ما معرفی نکرده است و بنابراین در نمایشگاه حضور نداشته‌اند. با این وجود ما همچنان آماده استقبال از این هنرمندان و پشتیبانی از فعالیت‌های هنری‌شان در فعالیت‌های بعدی بنیاد توسعه کازرون‌پژوهی هستیم.

گفتنی است نمایشگاه گروهی هنرمندان عکاس کازرون که با نام «سِی کُو» برگزار می‌شود، از ۸ تا ۱۸ اردیبهشت‌ها ماه در تالار پرنیان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کازرون دایر خواهد بود. در این نمایشگاه آثاری از محمد بشارتی، محمودرضا پولادی، لیلا جلیل‌پور، عبدالله حاجی‌پور، محمدعلی حاجی‌پور، رضا دادوند، احسان درخشنده، سعید دهقان، محمدهاشم دهقان، رضا شاه‌امیری، مهران عبادی، فضل‌الله عباسپور، محسن عباسپور، علیرضا عباسی، فرشاد فرشته‌حکمت، شیما کارمند، محمدعلی مرادی، علی مسیب‌زاده، پگاه مهرزاده، محمد میرزایی، سعید نجف‌زاده، علی نغماچی و مهدی هنرجویان، هنرمندان عکاس کازرون به نمایش در خواهد آمد.

کد خبر 6090921