به نقل از «امتداد نیوز»

عوارض بیهوشی عمومی و موضعی را بدانیم/ کدام خطر بیشتری دارد

تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۴۶۰۹۸

دبیر علمی کنگره بین المللی آنستزیولوژی و مراقبت های ویژه، گفت: بیهوشی عمومی و موضعی که از آن با عنوان بی حسی موضعی نام برده می شود، هر کدام عوارضی دارد که بهتر است بیمار بداند.

به گزارش امتداد نیوز، دکتر اتابک نجفی استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران و متخصص بیهوشی در این خصوص گفت: بیهوشی انواع مختلفی شامل بیهوشی عمومی، بیحسی موضعی و بی حسی ناحیه ای دارد و بهتر است هر کدام در موارد خاص مورد نیاز به کار گرفته شوند تا عوارض آنها به حداقل برسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی توضیح داد: در بیهوشی عمومی (ژنرال آنستزی)، داروهایی از طریق کانولا یا آنژیوکت به درون رگ بیمار تزریق می شود و همزمان از طریق ماسکی که در جلوی دهان و بینی بیمار قرار می گیرد، اکسیژن و گازهای بیهوشی به کمک یک دستگاه تنفس مصنوعی به بیمار داده می شود تا تنفس کند.

نجفی ادامه داد: بی حسی موضعی (رژیونال آنستزی) به دو روش اسپاینال و اپیدورال انجام می شود؛ در بی حسی اسپاینال ماده ای مانند لیدوکائین به درون مایع مغزی نخاعی تزریق می شود اما در بی حسی اپیدورال ماده بی حسی به دور پرده دورا یا سخت شامه در اطراف نخاع تزریق می شود.

وی خاطرنشان کرد: با استفاده از این نوع بی حسی ها می تواند بدن بیمار را از کمر به پایین بی حس کرد و جراحی را در حالت بی دردی برای بیمار انجام داد.

دبیر علمی سیزدهمین کنگره بین المللی آنستزیولوژی، مراقبت های ویژه و مدیریت درد اظهار کرد: برای جراحی هایی که روی دست و پا انجام می شوند، از بی حسی موضعی یا بی حسی ناحیه ای استفاده می شود ولی برای اعمال جراحی روی سر و مغز، قفسه سینه و ریه ها و ناحیه شکم و دستگاه گوارش، بیشتر از بیهوشی عمومی (ژنرال آنستزی) استفاده می شود.

نجفی ادامه داد: البته برای برخی جراحی هایی که داخل شکم و زیر ناف انجام می شود مانند سزارین یا اعمال جراحی که روی اعضای داخل لگن صورت می گیرد، می توان از بی حسی موضعی استفاده کرد.

وی از بی حسی ناحیه ای (لوکال آنستزی) به عنوان روش دیگری از بی حسی ها نام برد و گفت: از این روش برای جراحی روی دست یا پا استفاده می شود و طی آن قسمتی از دست یا پا که قرار است روی آن جراحی انجام شود، بی حس می شود.

این متخصص بیهوشی گفت: طبق آمار موجود هیچ تفاوتی بین بیهوشی عمومی و بی حسی موضعی یا ناحیه ای از نظر عوارض بعد از جراحی مانند عوارض مغزی وجود ندارد اما برخی عوارض خاص بی حسی های منطقه ای است؛ اگر از بی حسی نخاعی استفاده شود، گاهی برای بیماران سردردهای شدید و کمردرد ایجاد می شود که در مواردی نیاز به درمان های ویژه است تا بیمار بهبود یابد.

نجفی افزود: بیهوشی عمومی عوارض بسیار سنگین و خطرناکی دارد و می تواند از عدم توانایی در ایجاد راه هوایی تا مرگ را برای بیمار به دنبال داشته باشد.

وی در خصوص محدودیت های بیهوشی عمومی اظهار کرد: افرادی که مشکل قلبی یا ریوی دارند یا بیمارانی که ام اس دارند بهتر است از روش بی حسی موضعی استفاده کنند.

نجفی گفت: به طور کلی خطر بیهوشی عمومی و مرگ و میر ناشی از آن از بی حسی موضعی بیشتر است؛ البته خطر تنها مربوط به نوع بیهوشی نیست و بخشی از آن به جراحی که تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، برمی گردد زیرا این نوع جراحی ها سنگین تر هستند.

دبیر علمی سیزدهمین کنگره بین المللی آنستزیولوژی، مراقبت های ویژه و مدیریت درد با بیان اینکه بی حسی منطقه ای عوارض کمتری دارد، توصیه کرد: در مواردی که انتخاب نوع بیهوشی به بیمار داده می شود، اگر جراحی با بی حسی قابل انجام بود، بهتر است بی حسی موضعی انتخاب و تنها در شرایطی که نیاز ضروری به بیهوشی عمومی بود (مانند جراحی در ناحیه مغز، قلب یا ناحیه شکم و دستگاه گوارش) روش بیهوشی عمومی استفاده شود.

نجفی توضیح داد: بیهوشی عمومی جان بیمار را به خطر می اندازد اما عوارض بی حسی موضعی در نهایت کمردرد و سردرد است و احتمال مرگ در آن بسیار نادر است.

true برچسب ها : اتابک نجفی انجمن بیهوشی کنگره بیهوشی true

منبع: امتداد نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۴۶۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

والدین صبور در برخورد با کودک 4 تا 6 ساله موفقتر هستند

در بازه سنی کودکان 4 تا 6 ساله مهارت‌های اجتماعی به شکوفایی می‌رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می‌یابد.

به گزارش ایسنا، مهارت‌های اجتماعی در این بازه سنی کودکان 4 تا 6 سال به شکوفایی می رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می یابد، به مرور زمان مفهوم وجدان تکامل بیشتری خواهد یافت و گویی تمامی ابعاد جهان پیرامون او در مسیر گسترش هرچه بیشتر گام بر خواهند داشت.

زمانی که یک کودک خردسال وارد 4 سالگی می شود، با تمرکز بیشتری قادر به انجام فعالیت‌های مربوط به خود و بازی کردن خواهد بود. به همین دلیل منحرف کردن یکباره توجه آنها به خصوص اگر در حال تکمیل کاری مشخص باشند، دشوارتر از هر موقع دیگری است. همچنین ممکن است تدریجا با غر و لندهای بیشتری رو به رو شوید. این مسئله بدین دلیل است که کودک به قابلیت بهتری در جهت تفکر و ازریابی کمبودهای خود دست خواهد یافت.

از جمله دیگر خصوصیات رفتاری و شخصیتی کودکان 4 تا 6 ساله می توان به موارد زیر اشاره کرد:  

کودک می‌آموزد که چگونه باید خود را به جای دیگری تصور کند، آنها دیگر به اندازه بزرگ شده اند که بتوانند با آگاهی از قوانین پیروی و در امور خانه مشارکت کامل کنند، به مرور زمان و با افزایش هرچه بیشتر سن، کودک به مهارت بهتری در راستای کنترل تکانه های عصبی و روانی دست می‌یابد،با ورود به مرحله پیش دبستانی، کنترل بر اعمال، گفتار و رفتار نیز به درجه بالاتری راه خواهد یافت،کودک در این سن و سال تحمل چندان زیادی برای پاداش های طولانی مدت ندارد و به همین علت توصیه می شود والدین از سیستم های تشویقی سریع استفاده کنند، راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک،به جای تکیه بر روش های تنبیهی به دنبال کوچکترین اتفاقی، شرایط فیزیکی و ذهنی فرزندتان را درک کنید. برای مثال باید در این بازه سنی زمانی را به عنوان "فرصت انتقال" در نظر بگیرید چرا که گفته شد کودکان با تمرکز بیشتری به انجام فعالیت های مختلف می‌پردازند و ایجاد انحراف آنی در مسیر فعلی آنها دشوار خواهد بود.

اگر فرزند 4 الی 6 ساله شما به هر علتی کنترل خود را از دست داد و دچار خشم ناگهانی شد، هرگونه بحث و جدلی را متوقف کنید و به او توضیح دهید که به محض بازگشت آرامش گفت و گویی دوستانه خواهید داشت.

غرغرهای کودکانه را نادیده بگیرید و با بها دادن الکی به آنها خود را گرفتار یک چرخه معیوب تمام نشدنی نکنید. تنها زمانی به کودک پاسخ دهید که با لحنی معمولی و عادی درخواست خود را مطرح کرده باشد. تمرکز بر غرهای کودک باعث می‌شود که نتوانید واکنش مناسبی از خود نشان دهید و یا به ناچار درخواستی که صلاح نمی‌دانید را قبول کنید.

کودک دیگر به سنی رسیده است که با ساز و کار دروغ‌گویی و فریب کاری آشنا شود. در واقع چه بخواهید و چه نه ممکن است با چنین رویکردهایی مواجه شوید. گفتنی است که والدین باید در برخورد با دروغ و تقلب با آرامش حداکثری عمل کنند و بدانند که این دسته از رفتارها برای این سن و سال طبیعی هستند.

فرزندتان را شرمنده نکنید و به موشکافی این موضوع نپردازید که آیا به راستی کاری انجام داده یا خیر. برای مثال اگر او یک لیوان شیر را روی میز ریخته و منکر این مسئله است، از این متد برای صحبت استفاده کنید: نمی‌توان میز را به این صورت تحمل کرد و پاک کردن شیر نیز دشوار است" سپس از او بخواهید که در تمیز کردن میز به شما کمک کند. این واکنش باعث می‌شود که احتمال دروغ گویی در آینده کاهش یابد و ترس از گفتن حقیقت نیز از میان برود.

در موقعیت‌های مناسب به کودک یادآوری کنید که باید خود را به جای طرف مقابل هم قرار دهد. به عنوان نمونه از او بپرسید: "آیا تو هم دوست داری کسی دیگر با تو چنین کاری بکند؟" این دسته از سوالات ضمن آموزش تاثیر مستقیم تصمیمات شخصی بر زندگی فرد و اطرافیان، کودک خردسال را وادار به تفکر مجدد می کنند.

از محدودیت‌ها تنها برای تاکید بر مهارت کنترل بر خود استفاده کنید و توجه داشته باشید که تکرار بیش از حد هر چیزی و سخت گیری‌های مکرر نتایج عکس به دنبال خواهد داشت. برای مثال پیش از اجرای تکنیک گوشه نشانی، 2 الی 3 فرصت در اختیار فرزند خود قرار دهید و سریعا به سراغ روش های تنبیهی نروید.

اجازه دهید که کودک به طور طبیعی مهارت‌های خود در جهت حل مسائل را تقویت کند و تا زمانی که خطری وی را تهدید نکرده در این موضوع دخالت نکنید. اکثرا دیده می‌شود والدینی که تمایل به کنترل تمامی جنبه های زندگی فرزندان خود دارند، بزرگسالانی موفق را تحویل جامعه نمی دهند.

اگر می‌خواهید کودک را برای یک رفتاری یا عمل صحیح مورد تمجید و تحسین قرار دهید، نیازی نیست او را یک هفته منتظر بگذارید! همانطور که توضیح داده شد، سیستم‌های پاداش دهی بلند مدت تاثیر چندانی روی کودکان خردسال کم طاقت ندارند و بهتر است والدین از جایزه‌های سریع و در دسترس استفاده کنند. همچنین به منظور حفظ انگیزه در کودکان برای انجام امور مختلف، پدر و مادر باید تمجید کلامی را برای حداقل چندین مرتبه طی هفته تکرار کرده و بر آن تاکید داشته باشند.

انتهای پیام