ماه و خورشید به هم وصل شدند/ پیوندی که فخر فروشی در آن جایی نداشت
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۶۴۱۶۳
قم - ازدواج پیامبر اکرم(ص) و حضرت خدیجه(س) پیوندی الهی بود که توانست الگوی خوبی برای نسلهای بعدی مسلمانان طی صدها سال باشد؛ ازدواجی که با معیارهایی اخلاقی و انسانی بود.
خبرگزاری مهر - گروه استانها: حضرت محمد(ص) با دو غلام برای تجارت به شام رفتند. سود و موفقیت زیاد، سوغات سفر برای صاحب اصلی سرمایه تجارت محمد(ص)، یعنی خدیجه(س) بود؛ اما این سفر برای خدیجه(س) تنها سود مادی نداشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امانت داری و رفتار مناسب امین قریش خدیجه(س) را به شدت تحت تأثیر قرار داد. تعریف دو غلام همراه از اخلاق نیکوی او نیز خدیجه(س) را مطمئن کرد که محمد جوان(ص) همانی است که سالها در انتظارش بود.
حضرت محمد(ص) نیز در سن ازدواج است و ابوطالب احساس وظیفه میکند تا برادرزادهاش را به خانه بخت بفرستد. خدیجه(س) که از بانفوذترین چهرهها و زنان زمانه خود بود از این موضوع مطلع میشود، برای محمد(س) پیامی میفرستد و با صداقت از علاقه خود میگوید.
درک صحیح موجب شد تا شرایط باقی مانده از جاهلیت حتی ذرهای محمد(ص) را در تصمیمش برای خواستگاری رسمی از خدیجه(س) تحت تأثیر قرار نداد.
ازدواجی به مبارکی نابترین گوهرها با واسطه عموی پیامبر(ص) شکل میگیرد و خدیجه میشود همراه، همسفر و همسر آخرین رسول الهی(ص) که هنوز مبعوث نشده است.
حضرت خدیجه نه فقط قلب خود را با محمد امین(ص) شریک شد که تمام دارایی و زندگیاش را با محبت در اختیار همسرش گذاشت.
در زندگی شیرین این زوج الهی، از فخر فروشی و تفاخر مادی خبری نبود. زخم زبانهای دیگران و نقشههای شومشان برای بیاعتبار کردن شخصیت محمد(ص) به خصوص با آغاز بعثت، بر خدیجه(ص) نه تنها تأثیر نگذاشت که او را برای حمایت از همسرش مصممتر نیز کرد.
حضرت خدیجه(س) سخاوتمندانه همه هستی خود را برای رسالت پیامبر(ص) تقدیم کرد
اگر نبود محبت خدیجه(س)، نبود همراهی او و نبود دلداریهایش، قطعاً زخم زبانهای قریشیان و دشمنیهای اعراب ظالم محمد(ص) را سخت آزار میداد، اما سنگ صبوری چون خدیجه کبری(س) برای تحمل همه سختیها کافی بود.
اگرچه در ابتدای ازدواج هنوز شرایط خوب بود و با آغاز بعثت دشمنی و کینه توزیها آغاز شد، اما هیچ یک از مصائب اعراب جاهلی نتوانست مانع از پیروی خدیجه(س) از همسر، مولا و پیامبرش شود. گامهای خدیجه(س) برای حمایت از رسول الله(ص) نه تنها سست نشد که مستحکمتر از قبل قدم بر میداشت و اجازه نمیداد تا آشنایان و غریبگان قلب رسول الله(ص) را آزار دهند.
محمد(ص) نیز با همسرشان همراه بودند، به مهربانی سخن میگفتند و تکیه گاهی بودند تا سختیهای دشمن آسیبی به خانه و خانوادهاش وارد نسازد.
در بحارالانوار علامه مجلسی آمده است که رسول خدا(ص) حفظ اعتماد همسرش را بسیار مورد توجه قرار میدادند و در ایامی که در غار حرا معتکف بود، این پیام را به خدیجه فرستاد: «ای خدیجه! گمان نکن کنارهگیری من به خاطر بیاعتنایی به توست، بلکه پروردگارم چنین فرموده تا امر خود را اجرا کند. جز خیر و سعادت فکر دیگری نکن. خداوند هر روز، چند بار به خاطر تو به فرشتگان بزرگش مباهات میکند. پس وقتی شب شد، در را ببند و در بستر خود استراحت کن».
آری اینگونه عشق آسمانی محمد(ص) و خدیجه(س) جاودانه ماند و نسلی که نجات دهنده عالمیان است از این محبت الهی جریان گرفت. نسلی که با فاطمه(س) آغاز شد و به مهدی(عج) رسیده است.
تبلور رعایت حقوق زن و مرد و مسائل مربوط به زندگی مشترک در زندگی پیامبر(ص) و خدیجه(س)
عضو هیئت رئیسه مجمع نمایندگان طلاب حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار اظهار داشت: پیامبر(ص) با خلق عظیمی که قرآن از ایشان توصیف میکند، الگوی ابدی جامعه بشریت است، اتخاذ مواضع مشخص ایشان و روشها و سخنهایشان برای جامعه اسلامی حجتی است ماندگار.
حجت الاسلام سید جلال رضوی مهر افزود: ازدواج پیامبر اسلام(ص) با همسری مهربان همچون حضرت خدیجه کبری(س) برای مسلمین یک الگوی ویژه است، رعایت حقوق زن و مرد و مسائل مربوط به زندگی مشترک در بین این زوج چنان متبلور است که به خوبی یک ازدواج ساده مملو از مهربانی و ارتباط متقابل و عشق را نشان میدهد.
حضرت خدیجه(س) و پیامبر اکرم(ص) در مسائل فردی و اجتماعی با یکدیگر اتحاد نظر داشتند
وی با بیان اینکه در کتب عامه و خاصه از علاقه و تبعیت حضرت خدیجه(س) به عنوان اولین بانوی مسلمان به پیامبر اکرم(ص) بارها صحبت شده است، گفت: ایشان سخاوتمندانه همه هستی خود را برای رسالت پیامبر(ص) تقدیم کرد، هنگام ورود پیامبر به خانه به استقبال ایشان میرفت و هنگام خروج بدرقهشان میکرد.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: یک لبخند حضرت خدیجه(س) مرحمی بود بر درد آزار و اذیتی که مشرکان نسبت به پیامبر(ص) نشان میدادند، میتوان اینگونه گفت که همراهی ایشان با پیامبر(ص) موفقیت ایشان را به اوج رساند.
به گفته حجت الاسلام رضوی مهر، حضرت خدیجه(س) و پیامبر اکرم(ص) در مسائل فردی و اجتماعی با یکدیگر اتحاد نظر داشتند و از این باب میتوان ایشان را ام المومنین که پرورش دهنده دختری همچون زهرای مرضیه(س) که چنین تأثیرگذار بود، نام گذارد.
وی اضافه کرد: نباید فراموش کنیم که ازدواج پیامبر اسلام(ص) با حضرت خدیجه(س) خلاف رویه اشرافیگری و آثار به جای مانده از عصر جاهلیت بود، پس رسول اکرم(ص) سنتهای باطل را شکست و خدیجه(س) نیز یاری کرد تا الگوی ایثار و از خودگذشتگی و فداکاری شد.
عضو هیئت رئیسه مجمع نمایندگان طلاب حوزه علمیه قم با بیان اینکه حفظ حریم زن و شوهر و امید به آینده از برگزیدهترین اخلاقهای این زوج بزرگوار بود، گفت: خانه آنها محل حضور ملائکه بود و عطر الهی در وجود فاطمه(س) و سایر ائمه از همین فضا باقی ماندگار شد.
منبع: مهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۶۴۱۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه میشود خورشید زمین را روشن کند اما فضا تاریک باشد؟
شاید تا به حال پیش آمده باشد که از خود بپرسید، چگونه با وجود خورشید که بهراحتی زمین را روشن میکند، فضا تاریک است؟ در واقع چرا فضا با وجود پرشمار ستاره مانند خورشید، همچنان سرد و تاریک است؟
چرا با وجود اینکه خورشید زمین را روشن میکند، فضا تاریک است؟به گزارش گجت نیوز، در پاسخی ساده به این سوال باید گفت از آنجایی که نور خورشید در فضا منعکس یا پراکنده نمیشود، ما فضا را سیاه میبینیم. در واقع در خلا، ذرات و موادی که نور خورشید را پراکنده و منعکس کنند وجود ندارد؛ اما در مورد زمین و با ورود نور خورشید به جو، مولکولها و ذرات جو آن را پراکنده میکنند و در نتیجه در طول روز ما آسمان را به رنگ آبی میبینیم.
با این وصف، رنگ آبی آسمان حاصل برهمکنش نور خورشید با مولکولهای گاز موجود در جو زمین است؛ پدیدهای که به آن پراکندگی رایلی نیز میگویند.
از طرفی، رنگ آبی با طول موج کوتاه، بیش از رنگ قرمز در آسمان منتشر میشود و به همین دلیل، چشم انسان نور آبی را بیشتر و بهتر تشخیص میدهد و همین مسئله سبب میشود تا آسمان را به رنگ آبی ببینیم.
همه اینها یعنی روشنایی زمین در طول روز حاصل وجود جو است که به انعکاس و پراکنده شدن نور خورشید کمک میکند. این در حالی است که فضا یک محیط بینهایت گسترده و وسیع با ذرات و ماده اندک است که قادر به منعکس کردن نور خورشید نیستند. جالب است بدانید در فاصله مدار خورشید تا زمین و در هر ۱۰۰ سانتیمتر مکعب، تنها یک اتم هیدروژن خنثی وجود دارد.
کانال عصر ایران در تلگرام