پروژه حفاظت از يوز در بزنگاهي سرنوشت‌ساز
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۹۵۶۱۲
خبرگزاري آريا - بايد منتظر ماند و ديد با تغيير مديريت پروژه حفاظت از يوز، تغييري در روند مديريت و عملکرد اين پروژه ايجاد خواهد شد يا تصميم‌گيري‌ها براي حفاظت از اندک بازماندگان يوزپلنگ آسيايي در جهان، همچنان در انحصار افرادي معدود باقي خواهد ماند. به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري تسنيم، روز جهاني يوزپلنگ، در حالي سپري شد که بازماندگان نسل يوز آسيايي در کشور و روند حفاظت از آنان بيش از هر زمان ديگري با آينده‌اي مبهم روبه‌رو است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در اين ميان اما حميد ظهرابي، سرپرست معاونت محيط زيست طبيعي سازمان حفاظت محيط زيست، در گفت‌وگويي به مناسبت روز جهاني يوزپلنگ، آماري که کلانتري بر اساس آن، پروژه را ناموفق دانسته را غيرقابل اتکا عنوان کرده، عملکرد پروژه يوز را مثبت ارزيابي مي‌کند و مي‌گويد: در گذشته برآورد جمعيت يوزپلنگ از سوي کارشناسان صورت گرفته و تعداد اين گونه بين 70 تا 120 قلاده اعلام شده بود و عمده مصاحبه‌هاي انجام شده بر 120 قلاده تاکيد داشت چراکه مصاحبه‌کنندگان عدد حداکثري را در تعداد يوز عنوان مي‌کردند. مقايسه اين رقم با عدد امروزي که زير 50 قلاده يوز برآورد مي‌شود باعث ايجاد نوعي تشتت در ارائه آمار و داوري نامناسب از عملکرد پروژه يوز شده است. طبيعي است که مقايسه اين عددها هر کسي را نگران کند و شايد اين ذهنيت را ايجاد کند که همزمان با اجراي پروژه بين‌المللي حفاظت يوزپلنگ،جمعيت اين گونه کاهش يافته است، در حالي که مقايسه کردن اين دو عدد به اين شيوه نمي‌تواند بيانگر عملکرد واقعي پروژه حفاظت از يوز باشد چون عدد ١٢� کلي و برآوردي است و چندان هم قابل اتکاء نيست. تلاش‌هاي علمي براي برآورد جمعيت يوز از سال ٩١ با دوربين‌گذاري شکل جدي‌تري به خود گرفت که آن هم به دليل تراکم پايين جمعيت، عملا قابل استفاده در مدل‌هاي برآورد جمعيت نيست.
کاهش تعداد «يوزپلنگ‌هاي بالغ شناسايي‌شده» حقيقتي غيرقابل انکار است
اما آيا اظهارات ظهرابي که هفته گذشته از زبان هومن جوکار، مدير پروژه يوز در دفاع از عملکرد اين پروژه مطرح شده بود را مي‌توان پذيرفت و باور داشت که گزارش‌هايي که کلانتري بر اساس آن، عملکرد پروژه را ناموفق ارزيابي مي‌کند کلي، برآوردي و غيرقابل اتکاست؟
براي پاسخ به اين پرسش مي‌بايست تخمين‌ها و احتمالات مطرح شده در گذشته و حال را کنار بگذاريم. بايد تخمين جمعيت 70 تا 120 يوز در دهه هشتاد و تخمين جمعيت زير 50 يوز در حال حاضر را ناديده گرفته و اعدادي را ملاک مقايسه قرار دهيم که بر اساس مشاهدات به دست آمده يعني تعداد يوزپلنگ‌هاي بالغ شناسايي شده در اين دو مقطع زماني.
گزارش‌ها حکايت از آن دارد که با خال‌شناسي تصاوير به دست آمده از زيستگاههاي يوز در دهه هشتاد، 82 يوزپلنگ بالغ شناسايي شده در حالي که در دهه نود تنها 26 يوزپلنگ بالغ شناسايي شده است. شناسايي شدن 82 يوزپلنگ در دهه هشتاد، همان‌گونه که در ادامه مشاهده مي‌شود حقيقتي غيرقابل انکار است که به دور از گمانه‌زني و احتمالات، نه تنها توسط کارشناسان خارجي و مديران سابق پروژه بلکه پيشتر توسط هومن جوکار، مدير کنوني پروژه يوز هم تاييد شده است.
کدام متخصصان داخلي و خارجي، عملکرد پروژه را مثبت ارزيابي کرده‌اند؟
ظهرابي همچنين با اشاره به اينکه عملکرد يک پروژه را بايد متناسب با امکانات مالي، اجرايي و جايگاه قانوني آن بررسي کنيم، تاکيد مي‌کند: بر اساس گزارش‌هاي متخصصان داخلي و خارجي قضاوت در مورد عملکرد پروژه حفاظت يوز، مثبت است و معتقدم اگر اين پروژه نبود يوز در کشور وضعيت بدي پيدا مي‌کرد و شايد هم منقرض شده بود بنابراين نبايد زحمات پروژه حفاظت از يوز را که با وجود محدوديت‌ها، اقدامات مثبتي نيز انجام داده زير سوال ببريم.
اين در حالي است که مدتهاست به جز نظرات يک دامپزشک به نام استفان استروسکي، ارزيابي مثبت ديگري از پروژه يوز منتشر نشده است. اما آيا ارزيابي استروسکي را مي‌توان ملاکي براي سنجش موفقيت پروژه يوز دانست؟ آنچه در گزارش ارزيابي استروسکي که توسط پورتال سازمان حفاظت محيط زيست منتشر شده از چشم مخاطب پنهان مانده اين است که استروسکي سال‌هاست به عنوان مشاور، با پروژه حفاظت از يوز همکاري مي‌کند و طبيعتا اين همکاري سبب مي‌شود ارزيابي وي، معيار قابل قبولي براي محک زدن عملکرد پروژه يوز به شمار نرود.
شاخص‌هايي که مي‌بايست براي ارزيابي عملکرد پروژه در نظر گرفته شود
بي‌گمان از سرپرست معاونت محيط زيست طبيعي سازمان حفاظت محيط زيست انتظار مي‌رفت براي سنجيدن عملکرد پروژه، به جاي استناد به تنها ارزيابي مثبتي که آن هم توسط مشاور و دست‌اندرکار پروژه تهيه شده، نرخ رشد شاخص‌هايي را که در سند هر دو فاز پروژه به عنوان اولويت اصلي مطرح شده‌اند مورد بررسي قرار دهد. شاخص‌هايي مانند افزايش مستند جمعيت يوز در کشور، افزايش تعداد زيستگاههاي يوز، افزايش جمعيت طعمه‌هاي يوز، افزايش محيط‌بانان زيستگاههاي يوز، افزايش پاسگاه‌هاي محيط‌باني در زيستگاههاي يوز، افزايش تجهيزات حفاظتي زيستگاههاي يوز از جمله خودرو و موتورسيکلت که در اظهارات ظهرابي اشاره‌اي به آن نشده.
تمرکز بر عوامل ثانويه کاهش جمعيت يوز؟
پروژه حفاظت از يوز به ويژه طي دو سال گذشته، عواملي چون حضور دامداران و تصادفات جاده‌اي را عامل اصلي انقراض يوزپلنگ عنوان کرده و از نبود منابع مالي براي رفع اين موانع گله مي‌کند. بدين ترتيب، ايمن‌سازي مسافتي 12 کيلومتري از جاده تهران مشهد که تا کنون 6 يوزپلنگ را به کام مرگ کشانده دو سالي است جزو اولويت‌هاي پروژه يوز قرار گرفته. اولويتي که البته به رغم اختصاص اعتباري يک ميليارد توماني هنوز محقق نشده. از سوي ديگر، براي خارج کردن دامداران از پارک ملي توران هم اواخر شهريور سال جاري با هماهنگي ظهرابي، کمپيني توسط يک بازيگر راه‌اندازي شد تا با جمع‌آوري 800 ميليون تومان اعانه مردمي، آغل‌هاي دامداران را در اين زيستگاه يوز خريداري کرده و امنيت را براي يوزپلنگ‌هاي اين پارک ملي به ارمغان آورد. کمپيني که اکنون 600 ميليون تومان اعانه مردمي جمع‌آوري کرده است و انتظار مي‌رود به زودي گزارش عملکرد خود را به حاميانش ارائه دهد. اما بي‌آنکه اين کمپين يا مدير پروژه حفاظت از يوز و يا حميد ظهرابي تا کنون اعلام کرده باشند که براي آزادسازي پارک ملي توران از گله‌هاي دام، دقيقا چه مبلغي مورد نياز است، کمک‌هاي نقدي سازمان حفاظت محيط زيست به منظور اجراي اين برنامه آغاز شده‌است.
ظهرابي در اين باره مي‌گويد: تاکنون از محل طرح تنوع زيستي 500 ميليون تومان نقد براي خريد آغل‌هاي دامداران و حقوق عرفي و خروج دام از منطقه توران و ساير زيستگاههاي اصلي تخصيص داده شده است. مابقي نياز پروژه را نيز سعي داريم با اختصاص يک و نيم ميليارد تومان وجه نقد از سازمان برنامه و بودجه تامين کنيم.
بدين ترتيب با اظهارات اخير ظهرابي به نظر مي‌رسد براي آزادسازي پارک ملي توران از گله‌هاي دام، مبغلي در حدود سه ميليارد تومان در حال تامين است. اما آيا براي صرف اعتبارات به منظور حفاظت از يوز، اولويت‌ها رعايت شده است؟ آيا تصادفات جاده‌اي و حضور گله‌هاي دام، عوامل اصلي کاهش جمعيت يوز هستند؟ آيا حذف يوزپلنگ‌هايي که قرباني تصادفات جاده‌اي يا دامپروري سنتي شده‌اند است که جمعيت يوز را به شرايط بحراني کنوني رسانده؟ سالانه چند يوزپلنگ را در تصادفات جاده‌اي يا در تعارض با دامداران و سگ‌هاي گله از دست مي‌دهيم و چه تعداد از اين موارد در پارک ملي توران رخ مي‌دهد؟ آيا در حالي که طي ماه‌هاي گذشته، تعدادي قابل توجه از خرس‌هاي قهوه‌اي طي تصادفات جاده‌اي و يا تعارضات از طبيعت حذف شده‌اند اين گونه به مرز انقراض نزديک شده؟ آيا عواملي که در سال، نهايتا سه يوزپلنگ را قرباني مي‌کنند، را بايد عامل اصلي انقراض دانست يا عواملي ثانويه؟ آيا مي‌توان عوامل اصلي کاهش جمعيت يوز را تنزل شرايط بقا مانند کاهش طعمه و کم‌آبي دانست و براي رفعشان در سراسر کشور يک برنامه‌ريزي جامع ارائه داد؟ آيا با توجه به اينکه پروژه يوز از آغاز دهه نود، از ميان زيستگاههاي پانزده‌گانه يوز که حضور يوز در آنها مستند شده، نهايتا 4 زيستگاه را مورد بررسي قرار داده ممکن است ساير زيستگاههاي يوز، از جمعيت رضايتبخشي از اين گونه برخوردار باشند که از آن بي‌خبريم؟
پاسخگويي به اين پرسش‌ها بدون شک نيازمند ايجاد بستري براي تبادل نظر و به‌کار‌گيري خرد جمعي است اما در حالي که چندي پيش، پيشنهاد تشکيل يک کميته تخصصي متشکل از مديران دفاتر تخصصي ستادي، مديران استان‌هاي يوزخيز و متخصصان ذي‌‌صلاح به منظور تصميم‌گيري براي وضعيت کنوني يوزپلنگ به ظهرابي ارائه شد اين پيشنهاد تا کنون، نتيجه‌اي به همراه نداشته. حالا بايد منتظر ماند و ديد با کنار رفتن هومن جوکار، از مديريت پروژه حفاظت از يوز، تغييري در روند مديريت و عملکرد اين پروژه ايجاد خواهد شد يا تصميم‌گيري‌ها براي حفاظت از اندک بازماندگان يوزپلنگ آسيايي در جهان، همچنان در انحصار افرادي معدود باقي خواهد ماند؟
انتهاي پيام/
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۹۵۶۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرنوشت عجیب عابربانک‌های فوتبالی؛ باشگاه‌داری در زندان!
حضور ناموفق برخی چهره‌های متمول در فوتبال و باز شدن پای آنها به زندان یکی از پدیده‌های عجیب ورزش ایران است.
به گزارش فوتبال ۳۶۰، لغو حکم اعدام بابک زنجانی و رسانه‌ای شدن حکم شهره موسوی باعث شده تا دوباره باشگاه‌داران سابقی که هم‌اکنون در زندان حضور دارند، مورد توجه قرار بگیرند. چهره‌های متمولی که با انگیزه‌های متفاوت وارد فوتبال و عرصه باشگاه‌داری شدند و تقریبا همه آنها هم ناکام ماندند.
زندان اوین به مقصد این چهره‌های مطرح تبدیل شده است؛ به گونه‌ای که خیلی‌ها خصوصی شدن باشگاه‌ها را در فوتبال ایران یک پروژه شکست‌خورده بدانند. فوتبال البته دلیل محکوم شدن هیچ‌کدام از این چهره‌ها نبوده و فعالیت‌های اقتصادی‌شان آنها را روانه اوین کرد. در ادامه این گزارش مروری داریم به مهم‌ترین چهره‌هایی که مسیر فوتبال تا زندان را طی کردند.
حسین هدایتیحسین هدایتی یکی از معروف‌ترین افراد متمولی بود که وارد عرصه فوتبال شد. او با حضور در هیات‌مدیره پرسپولیس به شهرت رسید و سپس با تاسیس باشگاه استیل‌آذین به فعالیتش در فوتبال ادامه داد. استیل‌آذین و هدایتی اما هیچ‌کدام پایانی مطلوبی در فوتبال نداشتند. هدایتی در گهر درود و ملوان بندرانزلی هم فعالیت کرد و رسانه‌ها به دلیل سرمایه‌گذاری این چهره اقتصادی در فوتبال به او لقب «عابربانک» داده بودند.
هدایتی حدود دو دهه، میلیاردها تومان در فوتبال خرج کرد. هزینه کردن در باشگاه‌های مختلف، کمک به پرسپولیس برای خرید بازیکن، کمک به تیم‌های ملی فوتبال و کشتی از جمله اقدامات این فرد پرسپولیسی بود. او که در بین هواداران پرسپولیس چهره محبوبی شده بود، برای خرید پرسپولیس هم‌خیز برداشت اما به دلیل اینکه بدهکار بانکی بود، اهلیتش تأیید نشد. خیلی‌ها در اوایل و اواسط دهه نود از اقدامات هدایتی در ورزش تمجید می‌کردند، اما اخبار بدهکار بودن او به‌تدریج در رسانه‌ها منتشر شد. باشگاه استیل‌آذین هم در آن سال‌ها منحل شده بود و حضور هدایتی در عرصه ورزش بیشتر به کمک کردنش‌هایش به باشگاه پرسپولیس، تیم ملی و مواردی اینگونه محدود می‌شد.
مالک سابق باشگاه استیل‌آذین در سال ۱۳۹۷ بازداشت شد. سخنگوی قوه قضائیه پس از برگزاری جلسات محاکمه در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ حکم او را اینگونه اعلام کرد: «حسین هدایتی به جرم اخلال در نظام اقتصادی به ۲۰ سال حبس، محرومیت دائم از به‌کارگیری در خدمات دولتی و رد مال معادل ۴۸۸ میلیارد تومان به نفع بانک سرمایه و به تحمل ۷۴ ضربه شلاق در انظار عمومی محکوم شد».
چند ماهی است که اخباری مبنی بر پایان حبس هدایتی به گوش می‌رسد، قوه قضاییه اما اسفندماه ۱۴۰۲ اعلام کرد این چهره اقتصادی-ورزشی آزاد نشده است.
بابک زنجانیبابک زنجانی یکی از معروف‌ترین میلیاردرهایی بود که وارد فوتبال شد و شاید هم پول‌دارترین. هنگامی‌که در سال ۱۳۹۱ باشگاه راه‌آهن به یک شرکت هواپیمایی فروخته شد، نام بابک زنجانی هم بر سر زبان‌ها افتاد؛ به‌ویژه زمانی که عکس او در کنار علی دایی (سرمربی وقت راه‌آهن) در فضای مجازی منتشر شد. بابک زنجانی هر روز معروف‌تر می‌شد و حتی برای خرید پرسپولیس هم‌خیز برداشت. همزمان اخباری درباره بدهکار بودن او منتشر می‌شد. سرانجام در ۹ دی ۱۳۹۲ این بدهکار نفتی دستگیر شد، باشگاه راه‌آهن هم در سراشیبی نابودی قرار گرفت.
محسنی اژه‌ای (سخنگوی وقت قوه قضائیه) روز یکشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۴ اعلام کرد که دادگاه بدوی بابک زنجانی را به اعدام محکوم کرده است. حکم اعدام مالک راه‌آهن ۹ ماه بعد تایید شد. در ۸ سال گذشته اخبار مختلفی درباره اجرای حکم زنجانی، برگرداندن اموال و آزادی‌اش منتشر شد؛ سرانجام امروز (۱۱ اردیبهشت) سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد که حکم اعدام بابک زنجانی نقض و به ۲۰ سال زندان تبدیل شد.
شهره موسویآخرین فردی که از فوتبال به زندان منتقل شد، شهره موسوی مالک باشگاه بادران است. موسوی همزمان با حضور در بادران، به عنوان نایب رئیس فدراسیون فوتبال هم فعالیت می‌کرد اما در فروردین ۱۴۰۱ خبر بازداشت او منتشر شد. حتی عنوان شد که او از زندان به صورت آنلاین در جلسات هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال شرکت می‌کرد. رئیس کل دادگستری استان تهران ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ درباره حکم شهره موسوی اطلاع‌رسانی کرد. بنا بر اعلام این مقام قضایی شهره موسوی به ۱۰ سال حبس، رد مال و محرومیت از خدمات دولتی محکوم شده است. باشگاه بادران هم با اتفاقاتی که برای موسوی رخ داد به سرنوشت استیل‌آذین و راه‌آهن دچار شد.
مالکان دیگر باشگاههاافرادی دیگری هم بودند که به غیر از سه چهره بالا در فوتبال باشگاه‌داری کردند و کارشان به حبس و حتی بالاتر از حبس هم کشیده شد. در این میان می‌توان به محسن پهلوان (پدیده خراسان)، شهرام قویدل (داماش گیلان) و مهدی زمان (ابومسلم) اشاره کرد که به حبس محکوم شدند.
امیرمنصور آریا (مه‌آفرید امیرخسروی) در پرونده اختلاس سه هزار میلیاردی بانک صادرات اعدام شد؛ مالکیت شاهین بوشهر و داماش در برهه‌ای برعهده شرکت امیرمنصور آریا بود. در مقاطعی هم خبر بازداشت موقت فرهاد حمیداوی، مالک سابق شهرخودرو مشهد و فرمان کریمی، مالک سابق شیرین فراز کرمانشاه منتشر شد. علی شفیع‌زاده مالک سابق باشگاه استقلال اهواز هم بنا بر گفته خودش به دلایلی اجازه ورود به کشور را ندارد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت