فریب تبلیغات رژیم‌های لاغری فشرده، در فضای مجازی را نخوریم

زنان و دختران جوان هر روز در شبکه‌های اجتماعی با روش‌های جدید رژیم لاغری آشنا می‌شوند، رژیم‌هایی که هیچ پایه و اساس علمی ندارند، این رژیم‌ها نه‌تنها لاغری حاصل نمی‌کنند، بلکه عوارض جانبی بسیاری هم بر بدن افراد دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از جهانبین نیوز؛ رسیدن به اندام‌های لاغر این روزها در بین دختران و زنان ایرانی بسیار به چشم می‌خورد به‌طوری که همه دختران و زنان به دنبال طی ره صد ساله در یک شب بوده بی‌اطلاع از پشت پرده این لاغری‌ها، رژیم‌های سخت لاغری را برگزیده و اجرا می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این بین نباید از تبلیغاتی که در شبکه‌های اجتماعی و به‌ویژه تلگرام و اینستاگرام می‌شود غافل شد، متاسفانه در این شبکه‌ها هر روز زنان و دختران جوان با روش‌های جدید رژیم لاغری آشنا می‌شوند، رژیم‌هایی که هیچ پایه و اساس علمی ندارند، این رژیم‌ها نه‌تنها لاغری حاصل نمی‌کنند بلکه عوارض جانبی بسیاری هم بر بدن افراد دارد.
 

اگر زمان تکرار شود هرگز برای لاغری به سراغ رژیم‌های فشرده نخواهم رفت

یکی از دختران شهرکردی در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: چون اضافه وزن داشتم همیشه به دنبال یک رژیم سریع برای لاغری بودم و اینکه این رژیم چقد سخت باشد برایم مهم نبود.

وی با بیان اینکه چند روزی به دنبال این رژیم بودم و آن زمان هنوز شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام و اینستاگرام زیاد باب نبود، بنابراین برای پیدا کردن رژیم مورد نظرم چند هفته‌ایی معطل ماندم اما سرانجام آن را از یکی از سایت‌ها پیدا کردم افزود: رژیم یک هفته‌ایی گزینه‌ایی بود، که سریعا من را تبدیل به آن چیزی که می‌خواستم می‌کرد.

این دختر شهرکردی بیان داشت: در مدتی که برنامه رژیم داشتم سختی‌های بسیاری را تحمل کردم و بعضی از روزها احساس ضعفی که بر بدنم غالب بود مرا از انجام کارهای روزانه هم باز می‌داشت و چون در آن زمان دانشجو بودم از درس‌هایم هم عقب مانده بودم.

وی با بیان اینکه در عرض یک هفته و با رژیم سختی که داشتم راهی بیمارستان شدم و تا پای مرگ پیش رفتم افزود: اگر به آن روزها برگردم هرگز کاری که در آن سال‌ها انجام دادم تکرار نخواهم کرد چون عوارض آن رژیم سخت، تا چندین ماه در بدنم وجود داشت و آزارم می‌داد.

 

رژیم‌هایی که لاغری نمی‌آورد!

سیامک مرادی کارشناس تغذیه در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: رژیم‌های غذایی که در فضای مجازی و سایت‌های مختلف وجود دارد و تایم ۱۰-۱۵ روز و یا حتی یک هفته‌ایی را برای آن در نظر می‌گیرند و بصورت فشرده بوده رژیم‌های کاملا غلطی هستند.

عوارض و عواقب بلندمدت، تنها دستاورد رژیم‌های لاغری فشرده

وی با بیان اینکه رژیم‌های اصولی که چه برای کاهش وزن و چه برای افزایش وزن در نظر گرفته می‌شود برای کاهش یا افزایش دو تا سه کیلو وزن است افزود: اما برخی از افراد بصورت فشرده در رژیم‌های ناصحیح قرار می‌گیرند و دچار عوارض و عواقبی که بعد از آن پیش می‌آید، می‌شوند.

 

مرادی خاطرنشان کرد: کربوهیدرات و کالری مورد نیاز افراد، بعد از رژیم‌های سخت به بدن نمی‌رسد و این رژیم در برخی موارد بسیاری از مواد مغذی بدن را حذف خواهد کرد و این فرد دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیری چون کم‌خونی، سرگیجه، سیاهی چشم، افت فشار و... می‌شود.

وی اضافه کرد: رژیم‌های سخت، کل مواد معدنی و مواد مغذی که باید به بدن فرد برسد را از بدن گرفته و فرد دچار آسیب‌های شدید می‌شود.

این کارشناس تغذیه با اشاره به رژیم‌های ارائه شده در فضای مجازی چون رژیم‌های سیگار و شیشه تاکید کرد: این نوع رژیم‌ها کاملا غلط و بسیار آسیب‌رسان هستند و فرد را دچار اعتیاد می‌کند، در هیچ جامعه علمی، پزشکی و بحث تغذیه این رژیم‌ها توصیه نشده بلکه رد هم شده هستند.

رژیم پیشنهادی بستگی به بدن فرد دارد

مرادی ادامه داد: بهترین رژیم برای کاهش یا افزایش وزن، رژیمی است که نسبت به ذائقه فرد و میزان دریافتی و مصرفی کالری در فرد محاسبه می‌شود.

 

وی تاکید کرد: رژیم پیشنهادی به افراد بستگی به بدن فردی دارد که می‌خواهد از این رژیم استفاده کند، افرادی که وزن زیادی نسبت به وزن معمولی دارند می‌توانند از رژیم‌های با کربوهیدرات‌های پایین‌تر و درصد میزان کالری پایین‌تر استفاده کنند.

مرادی اضافه کرد: این رژیم درصورتی که هیچ گونه آسیبی از لحاظ آسیب‌های قلبی-عروقی و ریوی نداشته و با ذائقه فرد همخوانی داشته باشد رژیم مناسبی برای یک فرد محسوب می‌شود.

به گزارش جهانبین نیوز؛ آگاه‌سازی جوانان و نوجوانان درخصوص انتخاب رژیم‌های غذایی بسیار مهم و ضروری است همچنین استفاده از رژیم‌هایی که از سوی هیچ پزشکی تائید نمی‌شود قطعا رژیم مناسبی برای افراد نخواهد بود، بنابراین لازم است هر رژیمی با نظارت پزشک یا کارشناس تغذیه صورت بگیرد تا در آینده فرد دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیر نشود.



انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۰۱۶۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر، مادر، ما متهمیم ...

وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...

چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.

آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.

قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.

آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟

آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟

نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟

در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست

اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..

به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.

شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.

باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.

پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.

همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.

قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

*فعال اجتماعی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032