ارتباط بیماری لثه و ریسک بالا سرطان مری
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۲۹۱۵۸
یافته های جدید نشان می دهد باکتری های مرتبط با بیماری لثه با احتمال بالا ابتلا به سرطان مری ارتباط دارند.
به گزارش خبرنگار مهر، محققان دانشگاه نیویورک در این مطالعه سلامت دهان ۱۲۲ هزار آمریکایی را به مدت ۱۰ سال تحت نظر داشتند. آنها متوجه شدند وجود دو نوع باکتری مرتبط با بیماری لثه ممکن است ریسک سرطان را افزایش دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جینیوآنگ آن، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «وجود یک باکتری دهان موسوم به Tannerella forsythia با افزایش ۲۱ درصدی احتمال ابتلا به تومورهای مری مرتبط است.»
در بسیاری از مطالعات قبلی مشخص شده که بیماری لثه با افزایش ریسک بیماری قلبی مرتبط است.
به گفته محققان، سرطان مری هشتمین سرطان شایع و ششمین سرطان کُشنده دنیا است. از آنجائیکه این بیماری معمولا در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود نرخ بقاء ۵ ساله آن بین ۱۵ تا ۲۵ درصد است.
دکتر آن در ادامه می افزاید: «سرطان مری یک سرطان بی نهایت مرگبار است و ضرورت فوری برای شناسایی راه های جدید پیشگیری و تشخیص فوری این بیماری نیاز است.»
محققان همچنین دریافته اند که برخی انواع باکتری های دهان هم با ریسک پایین تر سرطان مری مرتبط هستند.
به گفته دکتر آن، «آگاهی بیشتر از جامعه باکتری های موجود در دهان ممکن است به طور بالقوه منتهی به شیوه های پیشگیری از سرطان مری یا حداقل تشخیص زودهنگام تر آن شود.»
وی در ادامه می افزاید: «حفظ بهداشت دهان و دندان از جمله مسواک زدن و مراجعه مرتب به دندانپزشکی می تواند به پیشگیری از بیماری لثه و مشکلات سلامت مرتبط با آن کمک کند.»
منبع: مهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۲۹۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر آفت‌کش‌ها بر افزایش احتمال پارکینسون
ایتنا - مدت‌هاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌های کشاورزی می‌تواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیب‌پذیرتر باشند را نشان می‌دهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار می‌کنند، بررسی کردند.
محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.
آنها انواع ژن‌های مرتبط با لیزوزوم‌ها، بخش‌هایی از سلول‌ها که ضایعات سلولی را تجزیه می‌کنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدت‌هاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفت‌کش‌ها قرار داشتند "غنی" شد.
این یافته‌ها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.
به نظر می‌رسد که این گونه‌های ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان می‌دهد که دفع نابهنجار متابولیت‌ها در سلول می‌تواند یکی از دلایل زمینه‌ای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفت‌کش‌ها رخ می‌دهد.
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدت‌هاست با پارکینسون مرتبط است - در سلول‌های مغز ساخته می‌شوند و می‌توانند اجسام لویی در بافت‌ها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصه‌های پارکینسون در مغز است.
فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت می‌کند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژن‌هایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونه‌ها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفت‌کش‌ها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط می‌گویند.»
آیا می‌تواند گونه‌های ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»
فوگل گفت: «داده‌هایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان می‌دهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماری‌ها تأثیر می‌گذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازه‌گیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی به‌طور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور