مهار آتش ادامه دارد/احداث چاه‌های کمکی به عمق بیش از 3 هزار متر رسید
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۴۳۵۳۱
خبرگزاری میزان- اطفا حریق حلقه چاه 147 که در موقعیت استقرار دکل حفاری در منطقه رگسفید اتفاق افتاد با گذشت چهل روز همچنان ادامه دارد، این در شرایطی است که مسئولان در روزهای ابتدایی پیش بینی خاموشی بین 30 تا 40 روز را وعده داده بودند.
به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد خبرگزاری میزان، در روز هفتم آبان ماه ساعت 13 بود که در حین عملیات حفاری حلقه چاه 147 در موقعیت استقرار دکل حفاری در منطقه رگسفید حدفاصل شهرستان امیدیه - دیلم بر اثر فوران گاز، چاه دچار آتش سوزی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حادثه ای که در همان دقایق اولیه خبر فوت دو تن از کارکنان آن دهان به دهان چرخید و مدیران و مسئولان مربوطه با حضور در صحنه حادثه و برآوردهای اولیه خبر از خاموشی این چاه بین 30 تا 40 روز آینده را وعده داده بودند.
دکل تازه تاسیسی که از سال گذشته وارد ناوگان شرکت ملی حفاری شده بود وظیفه داشت طی مدت 129 روز عملیات حفاری را انجام دهد که در زمان وقوع حادثه 30 روز از آن گذشته بود.
شرایط حاکم بر این چاه شامل فشار، دما و حجم بالای گاز فورانی در آن به نوع خود یکی از فوران‌‌های نادر در کشور به شمار می آمد به همین خاطر و بنا به شرایط عملیات اطفا حریق از همان ساعات اولیه با استفاده از راهکارهایی از جمله احداث کمپها، احداث استخر 130 هزار بشکهای، پوشش آب افشانی از نقاط مختلف با استفاده از موتور پمپهای 12 سیلندر، احداث خطوط لوله انتقال آب و استخر ذخیره آب، احداث موقعیت حفاری چاه‌های جدید برای خنک سازی محوطه و موارد مشابه صورت گرفت.
مرحله خنک سازی اطراف چاه آنچنان از اهمیتی برخوردار بود که کارشناسان به این نتیجه رسیدند خط لوله جدیدی را به سمت دهانه چاه بکشند تا از این طریق حمله اصلی به چاه صورت گیرد و از نزدیک به دهانه اصلی چاه برای اطفا حریق دسترسی داشته باشند.
اکنون با گذشت چهل روز از حادثه رگ سفید سپهر سپهری مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران در خصوص آخرین وضعیت مهار آتش در این منطقه خبر از پیشرفت 67 درصدی حفاری 2 حلقه چاه امدادی و با مجموع عمق 3 هزار و 300 متر حفاری داد.
همچنین در راستا تسریع در خاموشی آتش در شرایط فعلی عملیات مهار و کنترل فوران چاه 147 از سطح نیز با استفاده از امکانات فنی و تخصصی شرکت ملی حفاری و شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب ادامه پیدا خواهد کرد.
گفتنی است تخمین هایی از خاموشی 50 تا 60 روزه نیز به گوش می‌رسد که امیدواریم با توجه به تلاش‌های صورت گرفته و پیشی گرفتن از برنامه ریزی ها اطفا حریق در زمانی زودتر از مدت مقرر صورت بگیرد.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۴۳۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ارتباط کم اساتید کشاورزی با بخش واقعی/ جهاد کشاورزی کمکی به مهارت آموزی دانشجویان نمی‌کند
حشمت الله سعدی استاد دانشگاه بوعلی سینا همدان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره متناسب نبودن سرفصل‌های دروس رشته‌های کشاورزی با نیازهای جامعه اظهار کرد: متناسب نبودن سرفصل‌ها فقط مختص به دروس کشاورزی نیست. بخش اعظم رشته‌های دانشگاهی در ایران با این معضل روبرو هستند. اگرچه این مشکل در بخش کشاورزی بیشتر خودنمایی می‌کند. عناوین، محتوای دروس و رشته‌ها و گرایش‌های کشاورزی نیاز به بازنگری و تغییر جدی دارند. البته در برخی رشته ها اقداماتی صورت گرفته است.
بیشتر بخوانید: هزینه‌های هنگفت کشاورزی هوشمند/ بزرگترین مانع هوشمندسازی کشاورزی چیست؟وی افزود: یکی از دلایل ناهماهنگی رشته‌های کشاورزی با شرایط اقلیم ایران این است که سرفصل عناوین رشته‌ها در سراسر کشور از یک برنامه تبعیت می‌کند، در حالی که هر منطقه اقلیم متفاوتی دارد و محصولات باغی و زراعی مختص به خود دارد. راهکار این است که آموزش عالی کشاورزی متناسب با هر منطقه رشته‌های خاصی را معرفی کند. آموزش عالی کشاورزی برای تاثیرگذاری در فرایند توسعه کشاورزی باید رشته‌های کشاورزی، عناوین دروس و محتوای آنها را بازنگری کند. این موضوع به تنهایی از عهده کارشناسان وزارتخانه بر نمی‌آید و نیازمند همکاری با انجمن‌های علمی، نهادهای صنفی-دانشگاهی و اعضای هیئت علمی است.
سعدی درباره راهکارهای مهارت‌افزایی دانشجویان در رشته کشاورزی خاطرنشان کرد: برخلاف بسیاری از رشته‌های دانشگاهی که دانشجو با حضور منظم در کلاس، حضور در کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌ها و مطالعات جانبی می‌تواند به مهارت دست پیدا کند، در رشته‌های کشاورزی مهارت صرفاً از طریق فعالیت در مزرعه و واحدهای عملیاتی به دست می‌آید. البته برخی از دانشجویان کشاورزی که به مقاطع بالاتر می‌روند، ممکن است در حوزه پژوهش یا تحقیق و تدریس موفق شوند؛ اما اکثر دانشجویانی که از دانشگاه‌ها و دانشکده‌های کشاورزی فارغ التحصیل می‌شوند به دلیل عدم فعالیت در محیط واقعی کشاورزی، فاقد مهارت هستند.
حضور دانشجویان در سازمان های جهاد کشاورزی کمکی به افزایش مهارت‌های آنان نمی‌کند. این سازمان عمدتا درگیر فعالیت های اداری و روزمره هستند
عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان گفت: اولین قدم برای مهارت‌افزایی اهمیت دادن به دروس عملی و حرکت به سمت محیط واقعی کشاورزی است. لازمه این اقدام تدوین برنامه جامع برای دروس کارورزی در مزرعه کشاورزان با نظارت استادان است که در ایران وجود ندارد. به عبارتی باید دانشجو یک سال تحصیلی را در مزارع کشاورزان با نظارت و هدایت اساتید سپری کند. در تدوین این برنامه جامع ادارات کشاورزی صرفاً می توانند فرایند را تسهیل کنند. اینکه گروهی معتقدند دانشجویان باید یک یا دو ترم را به سازمان کشاورزی بروند، تکرار اشتباهی است که قبلا نیز انجام شده است. وزارت جهادکشاورزی درگیر امور اداری است و نیرو و امکانات مناسب برای اجرای این سیاست را ندارد، این وزارتخانه نمی‌تواند چیزی بیشتر از دانشگاه‌ها و دانشکده‌های کشاورزی به دانشجویان ارائه دهد، با این وجود همکاری آن برای تدوین دوره‌های کارورزی در مزارع کشاورزی ضروری است.
محورهای پژوهش با نیاز کشاورزان فاصله زیادی داردوی تصریح کرد: در حال حاضر پژوهش‌های بخش کشاورزی عمدتاً در راستای موضوعات بین‌المللی و با هدف تدوین مقالات علمی است و لذا ارتباط چندانی با نیازها و مسائل واقعی بخش کشاورزی ندارد. شاهد این مدعا آن است که با وجود هزاران پژوهش در حوزه کشاورزی اتفاق جدی در دهه های اخیر در بخش کشاورزی رخ نداده است. زمانی پژوهش‌ها کاربردی می‌شود که دانشگاه با حوزه اجرایی بخش کشاورزی و محیط‌های واقعی کشاورزی ارتباط داشته باشد. در حال حاضر این ارتباط در حداقل ممکن قرار دارد. محورهای پژوهشی در دانشکده‌های کشاورزی با نیازهای دهقان و کشاورز روستایی فاصله بسیار دارد. اساتید دانشگاهی ارتباط کمی با بخش واقعی کشاورزی دارند. اگر این ارتباط به صورت نظام‌مند و منظم برقرار شود می‌توان انتظار داشت مطالعات کشاورزی برای این بخش مفید باشد.
سعدی درباره کاهش دانشجویان رشته کشاورزی تاکید کرد: همه رشته‌های دانشگاهی به نوعی با کاهش ورودی مواجه هستند. شاید فقط تعداد محدودی از رشته‌ها آن هم در دانشگاه‌های مادر و به ویژه در تهران با این مشکل مواجه نیستند. به این ترتیب باید برای کل نظام آموزش عالی به دنبال راهکار گشت. درصدی از این مشکل مربوط به آموزش عالی است؛ اما بخش عمده آن تحت تاثیر سیاست‌های کلی نظام در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. اساسا میل به تحصیل در دانشگاه‌ها کم شده است و دانشگاه دیگر مثل قبل جذابیت ندارد. البته به نظر می‌رسد بخش کشاورزی با مشکلات بیشتری در این رابطه دست و پنجه نرم می‌کند.
این استاد رشته کشاورزی خاطرنشان کرد: به نظر من در قدم اول باید دانشگاه‌های بی‌کیفیت را تعطیل کرد. شاید در اوایل انقلاب برای تامین نیروی انسانی توسعه دانشگاه‌ها با عناوین مختلف در اقصی نقاط کشور ضرورت داشت؛ اما الان این ضرورت منتفی است. حجم عظیم دانش آموختگان بی‌کیفیت اعتبار و جذابیت دانشگاه‌ها را برای نسل جوان کاهش داده است. به ویژه این که بیکاری در بین دانش‌آموختگان دانشگاهی به مراتب بیشتر از گروه‌های دیگر است.
سعدی یادآور شد: با این وجود به نظر می‌رسد، جذابیت رشته‌های کشاورزی در مقایسه با رشته‌های فنی و برخی از رشته‌های علوم انسانی برای جوانان کمتر است. برای ایجاد جذابیت در رشته‌های کشاورزی باید نخست عناوین و رشته‌های جدیدی را برای کشاورزی تعریف کرد. رشته‌هایی که جذابیت دارند و کاربردی هستند به عنوان نمونه رشته پرورش زنبور عسل، رشته پرورش اسب و رشته کاشت و صادرات گیاهان دارویی، فراوری گیاهان دارویی، رشته پرورش گل های زینتی، تولید بذر و نهال و پرورش حشرات شکارگر. دوم باید تسهیلات لازم برای راه‌اندازی کسب و کار را در اختیار دانش آموختگان قرار گیرد. چرا که راه‌اندازی شغل در کشاورزی بر خلاف رشته های دیگر نیاز به سرمایه زیادی دارد.
وی افزود: سومین راهکار این است که ارتباط دانشکده‌های کشاورزی با جامعه کشاورزی و روستایی میسر شود تا روستاییان به کارکرد دانش‌آموختگان بیشتر آشنا شوند. در حال حاضر کشاورزان نمی‌دانند دانش آموختگان کشاورزی می‌توانند اثرات مثبتی در افزایش تولید، کاهش هزینه‌ها و بهبود عملکرد داشته باشد. چهارمین راهکار توجه بیشتر به مشاغل و حرفه‌های جانبی کشاورزی است. به عنوان نمونه مانند فرآوری انگور و فرآوری گیاه دارویی است. در نهایت می‌توان با معرفی رشته‌های کشاورزی به جامعه کشاورزان و روستائیان، تعداد بیشتری از فرزندان این قشر را جذب کرد. جوانان شناخت کافی از رشته های کشاورزی ندارند، گاهی هم کشاورزی را امری ابتدایی می دانند که نیاز به دانش ندارد.
انتهای پیام/
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد