تاثیر سیاست خارجی بر روابط تجاری
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۷۶۳۰۸
تهران- ایرنا- روزنامه اعتماد در گزارشی، نوشت: با حرکت از سال ١٣٨٠ به سمت سال ١٣٩٤ واردات ایران از کشورهای در حال توسعه آسیایی به خصوص امارات متحده عربی و چین افزایش یافت. آمارها نشان می‌دهد که از سال ١٣٨٧ واردات از کشورهای اروپایی کاهش و از کشورهای آسیایی رشد کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: افزایش تنش‌های بین‌المللی و تحریم‌های شدید علیه ایران از مهم‌ترین دلایل تغییر طرف‌های تجاری ایران بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از سوی دیگر واردات از کشورهای چین و هند نیز به دلیل عدم امکان دریافت ارزش واردات فرآوردهای نفتی ایران و تحریم‌های مالی و بانکی، به نحو قابل توجهی رشد کرده است. بدین‌ترتیب سهم واردات ایران از کشورهای در حال توسعه آسیا از حدود ٢٥ درصد در سال ١٣٨٠ به 61.6 درصد در سال ١٣٩٥ افزایش یافته و در مقابل سهم واردات از کشورهای توسعه‌یافته و صنعتی روز دنیا از 30.6 درصد در سال ١٣٨٠ به ١٤ درصد در سال ١٣٩٥ تنزل پیدا کرده است؛ در حالی که ایران به عنوان کشوری در حال توسعه به ماشین‌آلات و تجهیزات و تکنولوژی پیشرفته کشورهای صنعتی نیازمند است.
بنابراین افزایش واردات از کشورهای در حال توسعه آسیایی همچون چین و هند که به نسبت کشورهای توسعه‌یافته از تکنولوژی‌های با سطح پایین‌تر بهره می‌برند با منافع بلندمدت و فرآیند توسعه کشور ایران سازگار نیست. افزایش واردات از کشور چین و هند در بسیاری از مواقع به معنای جایگزینی کالاهای مصرفی وارداتی به جای تولیدات داخلی است. به علاوه بسیاری از کالاهای سرمایه‌ای و واسطه‌ای وارد شده از چین در مقایسه با کالاهای مشابه ساخت آلمان و ژاپن و سوییس و ایتالیا کیفیت پایینی دارد. از اواخر سال ١٣٩٤ با توافق هسته‌ای ایران با کشورهای عضو گروه ١+٥، باعث شد تا از تنش‌های بین‌المللی کاسته شود و با برداشته شدن تحریم‌ها، کشور ایران توانست به آزادی بیشتری در روابط تجاری با کشورهای اروپایی دست پیدا کند و کشورهای توسعه‌یافته بار دیگر در تجارت خارجی ایران به صورت مستقیم و بدون واسطه حضور یافتند.
شرکت‌های بیمه حمل و نقل دریایی معتبر در جهان بار دیگر بیمه کشتی‌هایی که به سمت ایران حرکت می‌کردند را پذیرفتند و تمام تعاملات بیمه‌ای به حالت اولیه بازگشت. بلافاصله بعد از برجام کشورهای توسعه‌یافته به دلیل اینکه کشور ایران توانایی بالایی در تبدیل شدن به یکی از بازارهای پرفروش محصولات آنها را داشت، به سمت کشور ایران برای عقد قرار داد‌های تجاری حرکت کردند.
این تحولات در تجارت خارجی ایران در سال ١٣٩٥ به طور کامل بازتاب یافته است. به نحوی که رشد واردات از کشورهای آسیایی مانند امارت متحده عربی و ترکیه و کره در سال ١٣٩٥ نسبت به ١٣٩٤ منفی شده است، اما از طرف دیگر واردات از کشورهای توسعه یافته مانند آلمان، به مثبت 39.6 درصد افزایش یافته است.
با افزایش مبادلات تجاری با اروپا، سهم چین از کل واردات ایران اندکی کاهش نشان می‌دهد، هرچند میزان واردات از این کشور کمی افزایش یافته است. در کل برجام با برطرف کردن تحریم‌های بین‌المللی به سالم‌تر شدن ساختار تجارت خارجی ایران، کاهش هزینه‌های واردات از طریق کشورهای واسطه و بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته یاری رسانده است.
*منبع: روزنامه اعتماد؛ 1396،9،19
**گروه اطلاع رسانی**2059**2002** انتشاردهنده: فاطمه قنادقرصی
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۷۶۳۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخواست آمریکا از چین برای مهار ایران/ پکن اهرم فشار علیه تهران دارد؟
به گزارش خبرآنلاین نشریه فارن پالیسی در مقاله ای با عنوان "چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟" نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.
حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: « حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»
با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.
جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.
اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می دهند که این موضوع به این سادگی ها نیست.
کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.
اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.
پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.
او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می تواند تهران را مهار کند.»
ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.
به عنوان مثال، پالایشگاه های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می کنند، نه پالایشگاه های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.
مقیاس سرمایه گذاری چینی ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت های خصوصی هدایت می شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه گذاری ناکافی کرده است، که شکایت هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می گذارد.
*ترجمه: ابوالفضل خدائی
311311
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902679
جدول میزان بارشهای فارس تا ساعت ۶:۳۰ امروز