رشد 347 درصدی صادرات کاشی و سرامیک تا سال 1401
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۶۸۰۳۲
به گزارش اتاق خبر، به نقل از ایسنا، «رامین زارع» با بیان این که مرکز توسعه فناوری سرامیک ایران هلدینگ فناوری است، گفت: این مرکز با تصمیم صنایع سرامیک ایران و همکاری پارک علم و فناوری یزد راهاندازی شد و در حال حاضر عمده سهام آن متعلق به انجمن صنفی کاشی و سرامیک و انجمن صنفی لعاب کاشی و سرامیک است و باقی سهام آن برای پارک و چند شرکت فناور است .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه یکی از مهمترین مشکلات صنعت سرامیک ایران، نبود توان رقابتی برای صادرات است، ادامه داد: این مرکز با هدف افزایش کیفیت کاشی و سرامیک تولیدی و در نهایت افزایش صادرات به خارج از کشور راهاندازی شد .
زارع با بیان این که هماکنون رتبه هفتم صادرات کاشی جهان را دارا هستیم، اظهار کرد: این در حالی است که از نظر تجهیزات مشکلی نداریم و نبود بازاریابی مناسب، دانش فنی پایین و مشکلات سیاسی موجب تنزل رتبه صادرات ایران در سال های گذشته شده است.
وی با اشاره به صادرات ایران در زمینه کاشی، گفت: 70 درصد کاشی صادراتی ایران به عراق، 20 درصد به کشور افغانستان و مابقی به دیگر کشورهای جهان صادر میشود.
وی با بیان این که تنها 10 درصد از کاشی و سرامیک کشور به دیگر کشورها صادر میشود، گفت: این آمار نشان از امکان گسترش صادرات کاشی و سرامیک ایران به دیگر کشورهاست .
مدیر عامل مرکز توسعه فناوری سرامیک ایران با بیان این که مرکز یک واحد تحقیق و توسعه متمرکز در صنعت سرامیک است، گفت: در چشم انداز 10 ساله خود 9 موضوع را تعریف کردهایم که از جمله آنها میتوان به بهینهسازی تولید، توسعه بازار، لعاب و طراحی رنگ و چاپ، ایجاد آزمایشگاه مرکزی، قطعه سازی و بومی کردن تجهیزات و غیره اشاره کرد .
وی با اشاره به اولویتبندی شدن این موضوعات برای اجرا، گفت: در حال حاضر طرحهای توسعه بازار، بهینهسازی تولید و ایجاد آزمایشگاه مرکزی در دست انجام هستند و به تدریج دیگر موارد نیز اجرایی خواهند شد .
زارع با بیان این که طبق آمار در سال 93، 200 میلیون متر مربع مازاد تولید کاشی و سرامیک داشتیم، افزود: در سال مذکور تنها 110 میلیون متر مکعب از آن صادر شد .
وی با بیان این که مرکز در حال حاضر با دو چالش جدی روبرو است، اظهار کرد: چالش ابتدایی اعتماد کردن به مرکز توسط صنعت است که باید در این زمینه مرکز تمام تلاش خود را به کار بگیرند و صنعت کاشی و سرامیک به صورت عملی با ما همکاری کند .
زارع با بین این که چالش دوم نوپا بودن مجموعه است، عنوان کرد: در حال حاضر تنها 11 ماه از عمر مرکز میگذرد و در آغاز کار هر مجموعهای خدمات پایین و هزینهها بالا است. به همین دلیل در صورتی که این دوره که همچون دوره مرگ است را با کمک دولت و پارک به سلامت پشت سر بگذاریم، رسیدن به اهدافمان کاملا در دسترس خواهد بود .
وی درباره اقدامات انجام شده در این دوره 11 ماهه، گفت: دو ماه اول به تحقیق سپری شد و فعالیتهای اجرایی از ابتدای سال 96 آغاز شد .
وی افزود: سپس همایش مدیران تولید و فنی کارخانجات کاشی و سرامیک ایران را برگزار کردیم که بسیاری از مسئولان استان همچون استاندار و رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت، رئیس دانشگاه یزد و مدیران حوزه کاشی و سرامیک کشور در آن شرکت داشتند .
وی درباره برگزاری همایش مدیران تولید و فنی کارخانجات کاشی و سرامیک ایران در یزد گفت: مرکز توسعه فناوری سرامیک ایران مجری برگزاری این همایش بود و مهمترین دستاورد ما در این همایش، شناساندن مجموعه به صاحبان صنایع کاشی و سرامیک کشور بود .
زارع با بیان این که همایش موفق بود، افزود: 150 مسئول تولید، مسئول عامل و مسئول فنی از واحدهای تولیدی کاشی و سرامیک در همایش شرکت داشتند .
وی درباره دیگر فعالیتهای مرکز در طول چند ماه کار خود، گفت: برای رفع مشکلات صادراتی، طرح شناخت بازارهای صادراتی را تعریف کردیم. همچنین صاحبان صنعت کاشی و سرامیک را با شرکتهای بازرگانی که در سطح بینالمللی فعالیت داشتند، آشنا ساختیم که این امر موجب سهولت در صادرات محصولات شد .
مدیر عامل مرکز توسعه فناوری سرامیک ایران درباره دیگر فعالیتهای مرکز، گفت: راهاندازی مجدد آزمایشگاه کاشی و سرامیک پارک یکی از مهمترین فعالیتهای مجموعه ما بود که یک ماه دیگر از آن بهرهبرداری میشود. همچنین برای کاهش هزینهها، شبکه آزمایشگاهی بین دانشگاه یزد، جهاددانشگاهی، دانشگاه آزاد میبد و پارک علم و فناوری برقرار کردیم که بر اساس آن امکان تبادل امکانات آزمایشگاهی بین این چهار مرکز فراهم آمد و نیاز به خرید تجهیزات آزمایشگاهی تا اندازه زیادی کاهش داشت .
وی با اشاره به حمایت مرکز از طرحهای نوآورانه، گفت: از دیگر طرحها همکاری با مرکز نوآوری بود که زمینه سرمایهگذاری در طرحهای نوآورانه در زمینه سرامیک را مهیا کرد .
زارع همچنین با اشاره به فعالیت 20 ساله مرکز سرامیک اسپانیا و امکان استفاده از دانش آن مجموعه، گفت: پس از چندین سال این همکاری را از سر گرفتیم و در حال حاضر دو ماهی است که به صورت مداوم در ارتباط هستیم و به زودی طرح مشترکی را آغاز میکنیم.
انتهای پیام/
منبع: اتاق خبر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.otaghnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اتاق خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۶۸۰۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار مرکز پژوهشهای مجلس درباره سبد غذایی خانوار
به گزارش «تابناک» به نقل از دنیای اقتصاد، برخی از نکات این گزارش قابل تامل است. این گزارش میگوید که میزان مصرف کالری نیمی از جمعیت ایرانیها در سال۱۴۰۱ کمتر از حد استاندارد (یعنی ۲۱۰۰کالری در روز) است. از سوی دیگر، همه دهکها از میزان کالری خود نسبت به سال۱۴۰۰ کم کردهاند. این کاهش کالری در دهکهای متوسط شدیدتر بوده است.
از نگاه گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، دو عامل در این روند، نقش اصلی را ایفا کردهاند؛ نخست اینکه خانوارها بهدلیل تورم بالای مواد غذایی و افزایش سایر هزینهها نظیر مسکن، سعی کردهاند که مصرف غذایی خود را کاهش دهند. نکته دیگر اینکه خانوارها بهدلیل چشمانداز نامطلوب اقتصاد، سعی کردهاند که از میزان کالای خوراکی خود بکاهند تا بتوانند کالاهای بادوام بیشتری خریداری کنند. این گزارش برآورد کرده است که در سال۱۴۰۲، خط فقر خانوار سهنفره در تهران ۱۵.۳ میلیون تومان و برای کل کشور ۸.۲ میلیون تومان بوده است.
بررسی دادههای مربوط به مصرف کالری ایرانیان در سال ۱۴۰۱ نشان میدهد که بیش از نیمی از افراد کشور کمتر از کالری استاندارد، یعنی کمتر از ۲۱۰۰ کالری در روز استفاده میکنند. در سالهای گذشته تورم مزمن موجب شده قیمت مواد خوراکی افزایش پیدا کند و قدرت اقتصادی مردم کاهش یابد.
با اینحال دهکهای مختلف درآمدی واکنش یکسانی در مواجهه با تورم مواد خوراکی نداشته و دهکهای میانی بیشترین واکنش را به این تورم نشان دادهاند. با توجه به کاهش حدود ۰.۴ واحد درصدی نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش میانگین کالری مصرفی میتواند به دو دلیل رخ داده باشد. اول آنکه خانوارها به دلیل تورم بالا مصرف موادغذایی را کاهش دادهاند. دوم آنکه به دلیل چشمانداز نامطلوب اقتصاد کشور، ترجیح دادهاند کالاهای خوراکی کمتری مصرف کرده و به جای آن کالاهای بادوام بیشتری خریداری کنند. در چنین شرایطی پیشنهاد میشود که بسترهای مناسبی برای رشد اقتصادی پایدار و فراگیر ایجاد شود تا وضعیت فقر نیز به دنبال آن بهبود یابد. مرکز پژوهشهای مجلس در گزارش «وضعیت فقر در ۱۴۰۱» ابعاد مختلف این مساله را بررسی کرده است.
با توجه به شرایط تورمی حاکم بر اقتصاد ایران که در سال ۱۴۰۱ نیز ادامه پیدا کرده، خط فقر سرانه در کشور به ۲ میلیون و ۵۶۱ هزار تومان رسیده است. با احتساب بعد خانوار، خط فقر برای خانوار ۳ نفره در سال ۱۴۰۱ در حدود ۵ میلیون و ۶۳۴ هزار تومان است. این عدد برای مناطق شهری استان تهران ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان محاسبه شده است. همچنین خط فقر شدید در سال ۱۴۰۱ در حدود ۸۷۵ هزار تومان برای هر نفر برآورد شده که این عدد معادل حداقل نیازهای غذایی فرد است. برآورد میشود که خطر فقر خانوار سه نفره برای کل کشور در سال ۱۴۰۲ به ۸ میلیون و ۲۰۰ هزارتومان و در تهران به ۱۵ میلیون و ۳۰۰ هزارتومان برسد.
بر اساس خط فقر محاسبهشده، نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور بوده که نسبت به سال ۱۴۰۰ تغییر چندانی نکرده است. در نتیجه جمعیت فقرا در ایران در سال ۱۴۰۱ در حدود ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر برآورد میشود. علاوه بر این، شکاف فقر نیز نسبت به سال گذشته تغییر چشمگیری نداشته است. به بیان دیگر نه تنها نرخ فقر در کشور ثابت باقی مانده، بلکه میانگین فاصله از خط فقر نیز در سال گذشته تغییر نداشته است.
مقایسه دادهای حداقل دستمزد و خط فقر استانی نشان میدهد که حداقل دستمزد در استانهای تهران، البرز و قم، نمیتواند هزینههای سبد مصرفی فقر برای یک خانواده ۳ نفره را تامین کند. به عبارت دیگر در این استانها برخی از افراد حتی در صورت داشتن شغل رسمی باز هم فقیر محسوب میشوند که از آن با عنوان پدیده شاغلان فقیر یاد میشود؛ بنابراین پیشنهاد میشود در سیاستگذاری عمومی، از جمله در تعیین حداقل دستمزد، تفاوتهای منطقهای در نظر گرفته شود.
واکنش شدید دهکهای میانی
یکی از معیارهای مهمی که بر اساس آن وضعیت فقر در یک جامعه سنجیده میشود، میزان کالری مصرفی افراد در کشور است. حداقل استاندارد برای هر فرد مصرف ۲۱۰۰ کالری در روز است. بررسی آمارها نشان میدهد که در یک دهه اخیر میانگین کالری مصرفی سرانه ایرانیان کاهش یافته و در سال ۱۴۰۱ به میزانی پایینتر از حداقل کالری مورد نیاز برای یک نفر رسیده است.
در واقع در ادامه روند نزولی مصرف کالری در سال ۱۴۰۱ میانگین مصرف کالری در کشور نیز به زیر حد مصرف کالری استاندارد سقوط کرده است. در این سال بیش از نیمی از افراد جامعه در کشور، کمتر از کالری استاندارد مصرف میکنند. این مساله یعنی کاهش میانگین کالری مصرفی ایرانیان با توجه به شرایط اقتصادی در سالهای گذشته چندان دور از انتظار نیست.
در یک دهه اخیر تورمهای بالا موجب شده قدرت اقتصادی ایرانیان کاهش یابد و این مساله روی سبد مصرفی آنان تاثیر زیادی گذاشته است. بااینحال میتوان گفت واکنش دهکهای مختلف درآمدی نسبت به تورم مواد خوراکی متفاوت بوده است. این گزارش بیان میکند بیشترین واکنش به افزایش قیمت خوراکیها و آشامیدنیها متعلق به دهکهای میانی درآمدی است. دهکهای بالای درآمدی عمدتا دارای کالای بادوام و داراییهای مالی هستند.
به همین دلیل این افراد توان بیشتری برای پوشش ریسک ناشی از تورم را دارند. این درحالی است که دهکهای پایین درآمدی به دلیل کمکشش بودن کالاهای خوراکی برای این گروه و همچنین بیشتر بودن یارانه نقدی میزان اندکی از مصرف خود را نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش دادهاند. اما دهک میانی درآمدی از هر دو مولفه محروم بوده است؛ این به معنای آن است که عموما این افراد دارای کالاهای بادوام و دارایی مالی نیستند و یارانه نقدی هم سهم قابلتوجهی از سبد هزینههای آنان را پوشش نمیدهد، به همین دلیل واکنش شدیدتری نسبت به سایر دهکها در مقابل افزایش تورم خوراکیها و آشامیدنیها نشان میدهند.
چشمانداز نامطلوب اقتصاد
این گزارش بیان میکند در سال ۱۴۰۱ مصرف برخی از اقلام خوراکی برای خانوارها در همه دهکهای درآمدی نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش داشته است. اما نحوه کاهش مصرف در دهکهای مختلف از الگوی یکسانی پیروی نکرده است. با توجه به تورمهای شدید خوراکیها و آشامیدنیها افراد مصرف خود را از کالای خوراکی و آشامیدنی کاهش داده و مصرف سایر کالاها را جایگزین کردهاند.
این مساله برای دهکهای میانی که به طور نسبی یارانه کمتری را دریافت کردهاند بهوضوح روشن است؛ زیرا در تمامی اقلام، دهکهای میانی مصرف خود را از این گروه کالاها کم کردهاند. کاهش مصرف خوراکیها و آشامیدنیها درحالی اتفاق افتاده که نرخ فقر تقریبا ثابت مانده است. از کاهش مصرف کالای اساسی میتوان استنباط کرد که با افزایش قیمت مواد خوراکی، خانوارها مصرف خود از این گروه از کالاها را به دو منظور کاهش دادهاند.
اول اینکه به دلیل افزایش قیمت نسبی کالاهای اساسی نسبت به سایر کالاها و خدمات، خانوارها مصرف خود از این کالاها را کاهش دادهاند؛ و دوم آنکه به دلیل چشمانداز نامطلوب اقتصاد، خانوار انتظار قیمت بیشتری در آینده دارد؛ در نتیجه با هدف هموارسازی، مصرف خود را از کالاهای مصرفی بیدوام کاهش میدهد و برعکس مصرف خود را از کالاهای باداوم افزایش میدهد.
هر چند ممکن است کاهش مصرف خوراکیها و آشامیدنیها دلایل دیگری نیز داشته باشد، از جمله اینکه فشار تورمی میتواند باعث شود خانوار از مصرف بخشی از خوراکیها و آشامیدنیها صرفنظر کند تا توان تامین سایر نیازهای اساسی را به دست آورد. این مساله بهخصوص در مورد تامین مسکن بسیار محتمل است. سهم مسکن از کل هزینه خانوار مستاجر در سالهای ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در سطح ۳۴ درصد بوده که در سال ۱۴۰۱ به ۳۶ درصد افزایش داشته است.