Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایران آنلاین»
2024-04-30@00:08:56 GMT

جان ما زیر این سقف در امان نیست

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۳۵۷۱۷۷

جان ما زیر این سقف در امان نیست

بیشتر از 10 روز از زلزله پنج و دو دهم ریشتری تهران و البرز می‌گذرد، ترسش اما در دل خیلی‌ها باقی مانده، از جمله دانشجویان خوابگاهی که به‌ دلیل دور بودن از خانه و خانواده شاید شرایط سخت‌تری را به لحاظ روانی گذرانده‌اند.خصوصاً اینکه بعد از آن شب تهران بازهم لرزید. مجید احمدی‌نیا

ایران آنلاین /چند ثانیه لرزیدن زمین، برای فرار چندهزار دانشجوی خوابگاهی دانشگاه تهران کافی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشجوهایی که در مجموعه خوابگاه‌های پراکنده در سطح شهر، یا در حال انجام پروژه‌های تحصیلی‌شان یا در خواب بودند، با صدای فریاد هم‌اتاقی‌های‌شان بدون اینکه بدانند چه اتفاقی افتاده، فقط دو پای دیگر قرض کردند و تصمیم گرفتند از ساختمان‌های غالباً قدیمی‌شان فرار کنند.

کابوس زلزله در پایتخت کشوری که سال‌هاست در گوشه و کنارش زلزله‌های بسیاری را دیده، بالاخره به بیداری کشیده می‌شود و بهت تهران، به ساکنانش منتقل می‌شود تا متعجب‌تر از هر شهر دیگری از هم بپرسند: زلزله است؟
صادق، دانشجوی خوابگاه رودکی، متوجه زلزله نشده بود. او وقتی خواسته از زیرزمین به اتاق خودش در طبقه سوم ساختمان برود، در تنها راه‌پله داخل ساختمانی که می‌گوید شاید قدیمی‌ترین خوابگاه دانشگاه تهران باشد جمعیتی از صدها دانشجو را می‌بیند که دارند با عجله می‌دوند تا شاید به جایی بروند که اقلاً این سقف قدیمی بالای سرشان نباشد، اما چون پروژه‌ درسی‌اش برایش خیلی مهم‌ است وسایلش را جمع می‌کند و به خوابگاه قدس می‌رود و آن‌جا تا صبح، با دوست‌هایش بیدار می‌مانند و پروژه‌ ناتمام را تمام می‌کنند.  می‌گوید: «کجا بروم؟ مسجد دانشگاه؟ جایی که چند صد نفر آن‌جا خوابیده‌اند، کنار هم، چسبیده به هم، نه برقی نه روشنایی‌ای، نه گرمایشی؟ پروژه‌ام مهم‌تر بود،البته من نمی‌دانستم شدت زلزله چقدر بود، شاید اگر می‌فهمیدم که زلزله آمده، می‌ترسیدم. من اصلاً نفهمیدم زلزله آمد. با خودم فکر کردم چیز مهمی نیست. به هر حال من اهل کرمانم و خیلی زلزله دیدم.»
فاطمه، دانشجوی خوابگاهی در مجموعه خوابگاه‌های دخترانه شهید چمران دانشگاه تهران در امیرآباد است؛ ساختمانی که حتی پله اضطراری هم ندارد. خوابیده بوده که از صدای جیغ هم‌اتاقی‌ها و لرزیدن تخت‌ها در خواب و بیداری فکر می‌کند گویا زلزله است، فرار می‌کند، پایش به آینه تکیه داده شده به دیوار می‌خورد تا اتاق‌شان از هزار هزار خرده شیشه، پر شود.
می‌گوید:«هنوز نفهمیده بودم چه خبر است. وقتی از اتاق آمدم بیرون، دیدم همه دارند فرار می‌کنند. خیلی ترسیده بودم، گریه می‌کردم؛ از دویدن بقیه حدس زدم باید زلزله‌ وحشتناکی بوده باشد. همه به محوطه آمدیم. می‌ترسیدیم به داخل ساختمان برگردیم.
هوا سرد بود و نمی‌شد تحمل کرد. تمام دانشجوها به محوطه‌ آمده‌ بودند. بعضی‌هایشان توانستند لباس گرم بیاورند و بعضی‌ها با خودشان کلنجار می‌رفتند که آیا بروند از اتاق‌شان پتو و لوازم ضروری‌شان را بیاورند، یا نه. ترس اینکه نکند وقتی وارد ساختمان شدند، دوباره زلزله بیاید، نمی‌گذاشت کسی به ساختمان برگردد. نیم ساعت بعد، سرما اجازه نمی‌داد بیرون بمانند. برگشتند که وسایل ضروری‌شان را بیاورند. وقتی برگشتند دیدند محوطه پر شده و جایی برای نشستن یا دراز کشیدن نیست. گفتند به سوله‌ ورزشی بروید. جالب اینجاست که نگهبان‌ها و مسئولان خوابگاه‌ها هیچ‌کدام نبودند. برای خود ما هم جالب بود که چرا هیچ کسی نمی‌آید که بچه‌ها را آرام کند. همین چند راهنمایی‌ هم که شد، از طرف دانشجوهای مسئول خوابگاه بود.»
امیررضا، ساکن خوابگاه وصال شیرازی است. می‌گوید:«بچه‌ها طوری به خیابان فرار کردند که خیلی‌ها فرصت نکردند لباس مناسب بپوشند. بعد از یکی دو ساعت برگشتم که وسایل اضطراری و مدارک شناسایی‌ام را بردارم که به مسجد دانشگاه بروم، اما از شانس بد، قسمتی که دستگاه‌های گرم‌کننده بودند، پر بود و ما مجبور بودیم دم‌در بخوابیم که تا صبح هزار بار، باز و بسته ‌شد و از سرما نتوانستیم بخوابیم. خوابگاه ما چهار طبقه است، نه تنها آسانسور، که حتی راه‌پله اضطراری هم ندارد. خیلی می‌‌ترسیدیم. همه کوله‌ها و وسیله‌های ضروری و لباس گرم و مدارک شناسایی‌مان را آماده کردیم و دم در گذاشتیم‌ که اگر زلزله آمد، بتوانیم زودتر فرار کنیم.»
آروین هنوز عصبانی است. می‌گوید: «کاش زودتر برویم و از این شهر و دانشگاه راحت شویم. کدام عقل سلیمی در ساختمانی می‌ماند که در حالت عادی، سقفش بارها فرو ریخته است. همه می‌ترسیم. اما چه کنیم؟ مجبوریم! آن شب به پارک لاله رفتیم، مثل خیلی از مردم. در تلگرام خبری خواندیم که وزیر کشور گفته سالن‌حجاب را باز کرده‌اند. به سمت سالن حجاب رفتیم تا شاید جایی برای خواب پیدا کنیم که نه مثل پارک لاله سرد و بی‌سقف باشد و نه مثل خوابگاه قدس، سقفش هر لحظه در حال فروریختن. وقتی به سالن حجاب رسیدیم به در بسته خوردیم. برگشتیم و در مسجد دانشگاه، پناه گرفتیم. صبح که بیدار شدیم دیدیم تمام مسجد، پر از دانشجو شده است. انگار همه دانشجوهای خوابگاه‌های اطراف، آمده بودند.»
نگین دانشجوی ساکن در خوابگاه چمران می‌گوید:«خوابگاه چمران، بیش از دو هزار دانشجو دارد. همه در محوطه و زمین چمن خوابگاه نشسته‌ بودند. خیلی سرد بود. بچه‌ها تا صبح آن‌جا خوابیدند. وسط راه پتو انداخته بودند. با چند نفر به بخش «سرپرستی »جلو در خوابگاه رفتیم و گفتیم لطفاً در خوابگاه‌ها اعلام کنید، شاید دانشجوهایی که در اتاق‌ها خواب مانده‌اند، بیدار شوند و بیرون بیایند، اما جواب‌شان این بود که اجازه نداریم. تا زمانی که سرپرست خوابگاه نیاید نمی‌توانیم چیزی را از بلندگو اعلام کنیم. گفتیم خب تلفن بزنید. جواب دادند: تلفنش را جواب نمی‌دهد.خانم سرپرست، ساعت 3 صبح اجازه داد که در سوله را باز کنند که برویم آن‌جا. چند دانشجو می‌خواستند بروند پیش خانواده‌های‌شان و او اجازه نمی‌داد که از خوابگاه خارج شوند. حال یکی از دوستام بد شده بود. از اینترنت برایش غذا سفارش دادیم. باز هم اجازه ندادند حتی غذا را تحویل بگیریم. نگهبان می‌گفت به من دستور داده‌اند نگذارم شما بیرون بروید.»
نگین با نگرانی می‌گوید خسته شدم، می‌خواهم انصراف بدهم و همه چیز را رها کنم و بروم. جان ما زیر این سقف
در امان نیست.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۳۵۷۱۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۵ هزار خوابگاه متأهلی تا پایان دولت سیزدهم احداث می‌شود

وزیر علوم، تحقیقات و فناوری از ساخت پنج‌هزار خوابگاه متأهلی دانشجویی تا پایان کار دولت سیزدهم خبر داد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از کهگیلویه و بویراحمد، محمدعلی زلفی‌گل، امروز_ شنبه، هشتم اردیبهشت _ در حاشیه بازدید از پروژه‌های عمرانی دانشگاه یاسوج، با اشاره به اینکه کنکور امسال در کمال صحت و امنیت برگزار شد، اظهار کرد: بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی هر سال دو بار کنکور برگزار می‌شود، الحمدالله روزهای پنجشنبه و جمعه شاهد برگزاری کنکور سالم و با امنیت کامل بودیم.

وی افزود: در یک منطقه‌ای که به دلیل سیل، مشکل پیش آمده بود، کنکور را تکرار خواهیم کرد و داوطلبان کنکور در این منطقه نگرانی نداشته باشند.

وزیر علوم تحقیقات و فناوری، گفت: چند مورد مشکل و تخلف در کنکور امسال داشتیم، برخورد لازم انجام و به هیئت مرتبط خود معرفی می‌شوند.

وی تصریح کرد: هم‌اکنون سه هزار خوابگاه متأهلی در سراسر کشور در دست ساخت است که طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده این تعداد تا پایان دولت سیزدهم به پنج‌هزار خوابگاه می‌رسد.

زلفی‌گل خاطرنشان کرد: واقعیت امر توسعه فیزیکی زیرساخت‌ها از دستور کار خارج شده و افزایش کیفیت زیرساخت‌هایی دانشجویی اولویت کاری وزارتخانه بوده که در این راستا برنامه‌ریزی‌های مدون و منسجمی صورت گرفته است.

وی افزود: خوابگاه دانشجویی یاسوج با زیربنایی دو هزار ۶۲۰ متر مربع در چهار طبقه و ۳۵ واحد ساخته خواهد شد.

کد خبر 748448

دیگر خبرها

  • روند پیشرفت خوابگاه‌های دانشجویی استان هرمزگان بررسی شد
  • اختصاص ۱۰۰ میلیارد تومان برای ساخت خوابگاه‌ دانشجویی
  • ببینید | خوابگاه کلمبیا
  • ۵ هزار خوابگاه متأهلی تا پایان دولت سیزدهم احداث می‌شود
  • خوابگاه متاهلی ۷۰ واحدی دانشگاه یاسوج کلنگ زنی شد
  • وعده صادق خروجی دانشگاه‌ها بود
  • ۳۰۰۰خوابگاه متاهلی در کشور در حال ساخت است
  • افتتاح خوابگاه متأهلی برای ۱۲۰ دانشجوی علوم پزشکی تهران
  • ساخت ۵ هزار خوابگاه متاهلی تا پایان دولت
  • استقرار دانشجویان پسر در خوابگاه ملکی دانشکده پرستاری طبس