به نقل از «خرداد»

تنها شنیدن صدای مردم کافی نیست/ به برجام نه یک خط اضافه می شود و نه یک خط کم می شود/ روابط خوبی بین ایران، روسیه و ترکیه حاکم است/ همه مسئولان کشور اصل اعتراض را پذیرفتند/ بعضی ستادها درانتخابات برای رای،کباب می‌دادند

تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۵۷۲۷۸

خرداد: نشست خبری رییس جمهور با رسانه‌های داخلی و خارجی آغاز شد
روحانی در این نشست با تبریک ایم دهه فجر به مردم گفت: ایام دهه فجر را به مردم که خود این انقلاب را به پیروزی رساندند تبریک می‌گویم. سلام همه ما به روح امام بزرگوار و امام عظمی‌الشان و همه شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و همچنین یاد و خاطره روزهای حماسه آفرین بهمن سال 57.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ملت بزرگ ایران بعد از قرن‌ها که در نظام استبدادی پادشاهی در رنج بودند و ده‌ها سال کشور در اختیار قدرت‌های بیگانه بود، تصمیم گرفت حاکمیت ملی، عزت، استقلال، آزادی و پاک کردن کشور از انواع فسادها و بی‌عدالتی‌ها را محقق سازد.
انقلاب بزرگ به پیروزی رسید و امروز بعد از 39 سال همچنان شاهد حضور مردم، مشارکت مردم، نشاط مردم، استقامت مردم در برابر انواع تهدیدها و موفقیت‌های فراوان در عرصه‌های داخلی و خارجی هستیم.
آرمان‌های انقلاب، آرمان‌هایی است که هدایتگر مسیر و راه ما برای قرن‌های پیش روست. هیچوقت نیست که مردم از اصل آزادی، استقلال، حاکمیت ملی، مبارزه با استبداد و استعمار و ایستادگی در برابر متجاوزین و مبارزه با فساد دست بردارند. راه همان راه است؛ البته شیوه‌ها هم در سبک زندگی مردم و هم اداره کشور باید رو به تکامل باشد.
نکته مهمی که می‌خواهم تاکید کنم این است که باید نسل جوان ما که 70 درصد جمعیت کشور هستند، افکار نسل جوان و راهی که آنها توصیه می‌کنند باید بشنویم و بپذیریم. تنها شنیدن هم کافی نیست.
جوان‌ها نمی‌خواهند ما فقط بشنویم. آنها دارای افکار و ایده‌ها و خواست‌هایی هستند. دنیای جدید را می‌بینند، پیشنهاد و سخن دارند. ما باید راه پیشنهادی آنها را بشنویم، ببینیم، مطالعه کنیم و با آنها به گفت‌وگو بنشینیم و راه پیشنهادی آنها و مسیر مورد پسند آنها باید در اراده و خواست حاکمیت همواره تاثیرگذار باشد.
جوانان هم شنیدن صدایشان و هم اثرگذاری فکر و اراده‌شان در حاکمیت را می‌خواهند. آنها اکثریت جامعه هستند.

روزی که انقلاب پیروز شد جوانان ما کمتر از 7 میلیون نفر بود. امروز 25 میلیون جوان داریم. جامعه آن روز ارتباطش با دنیا و سطح سواد و معلومات عمومی‌اش با امروز متفاوت است.
ما باید زمان‌شناس باشیم. اگر زمان خود را نشناسیم انجام وظیفه هم برای ما سخت و دشوار خواهد بود.
دولت دوازدهم علاوه بر ادامه همه آرمان‌های انقلاب برای این دولت دو هدف مهم را تعیین و اعلام کرده: اشتغال مولد و مبارزه با فقر مطلق.
این دو هدف را دنبال خواهیم کرد. در بودجه 97 به این دو توجه عمیق کردیم. امیدواریم نمایندگان هم مصوبه‌ای که در اختیار ما می‌گذارند همان اهداف را مراعات کرده باشند و ما بتوانیم عامل به وعده خود به مردم باشیم.
 پرسش و پاسخ خبرنگاران:

روحانی در پاسخ به سوال ایلنا درباره نرخ ارز و نحوه پرداخت بدهی‌های دولت به سازمان تامین اجتماعی: نرخ ارز باید به تعادل برسد. اگر نرخ ارز امروز بالاتر از هفته‌های پیش است دلایل تجاری و اقتصادی نیست. دلایل تجاری ندارد چون ما در تامین ارز و مخارج ارزی ترازمان مثبت است. دلایل اقتصادی هم ندارد. ما امسال کسری بودجه نداریم و امسال از سال‌های خوب ماست چون در سال‌های قبل، دی و بهمن با مشکل مواجه بودیم. پس قاعدتا دلایل روانی و تبلیغاتی دارد و نگاه برخی به آینده. آینده ما از امروز حتما بهتر خواهد بود چون منابع ارزی ما همان درآمد خودمان بود و امروز تاکنون 30 میلیارد دلار فاینانس خارجی در اختیار ماست. حدود 13 میلیارد آن تصمیم‌گیری شده است لذا شرایط آینده بهتر است. تصمیماتی اتخاذ شده در این زمینه، بخشی را بانک مرکزی اعلام کرده است. توصیه‌ام به مردم این است در این مشیر پر ریسک قدم برندارند. مسیرهایی خیلی بهتر از مسیر ارز برای استفاده از پولشان وجود دارد و این مسیر،‌باثبات نخواهد بود. مردم به راهنمایی و توصیه مسئولان اقتصادی ما توجه کنند تا ضرر نکنند.در مورد بدهی تامین اجتماعی دولت توصیه‌های مهمی به سازمان دارد. باید از بنگاه‌های اقتصادی دست بردارد. هر قدر پول بدهیم با این وضعی که دارد نمی‌تواند مسیر درست را بپیماید. تاکید کردم به وزیر کار شرط من این بوده که تمام بنگاه‌ها واگذار شود. قدم‌های خوبی برداشته شده است. همه بخش‌های دولتی باید بنگاه‌های خود را واگذار کنند از جمله بانک‌ها. این تنها راه نجات اقتصاد کشور است. نیروهای مسلح و دیگران هم باید بنگاه‌های اقتصادی خود را واگذار کنند.
رییس‌جمهور در پاسخ به سؤال خبرنگار صداوسیما درباره‌ی رمز پیشرفت و پیروزی کشور در سال‌های پس از انقلاب:مبنای پیشرفت ما بسته به اراده‌ی ملت ما برای تحول و پیشرفت است. اگر ملت منسجم و‌ مصمم باشد و حاکمیت هم حاکمیت خود مردم باشد، آن ملت همواره در حال پیشرفت خواهد بود.آمارهای بین‌المللی هم حاکی از پیشرفت ما در زمینه توسعه منابع انسانی استآمار و ارقام خوشبختانه به ما می‌گوید در سالهای اخیر رشد اقتصادی مثبت ما همواره وجود داشته است و در سال‌هایی دو سه درصد بوده و در سال گذشته دو رقمی شده بود.من به مردم قول میدهم در دولت دوازدهم نیز شاهد رشد مداوم اقتصادی کشور باشند.
رئیس جمهور در پاسخ به سوال مهر درباره اعتراضات اخیر:اشکال من به این سبک سوال است که خواست مردم به سمت بخش اقتصاد می‌برید، نشنیدن صدای مردم است. مردم فقط به اقتصاد اعتراض ندارند در مسائل سیاسی و روابط خارجی و ... خیلی حرف دارند. گوش ما باید کاملا شنوا باشد. دولت با همه توانش تا امروز مسیر تورم را به سمت پایین آورده است. امروز تورم 8.2 است. ما وقتی شروع کردیم رشد اقتصادی ما در سال 91 6.8- بود و رشد اقتصادی ما پارسال دو رقمی بوده است. اینکه ما امسال مستمری‌بگیرهای اقشار پایین مستمری‌شان بیش از 3 برابر شده است یعنی به مردمی که در رنج هستند توجه داریم. اینکه در ماده 14 بودجه برای ریشه‌کنی فقر مطلق ماده گذاشتیم یعنی توجه داریم و اینکه در تبصره 18 برای اشتغال منبع گذاشتیم و البته مجلس ممکن است بالا پایین کند، یعنی توجه داریم. اینها یعنی دولت از قبل گوش شنوا داشته و دارد. رساترین سخن را در میان همه دولت‌ها، این دولت گفته که اعتراض را می‌پذیرد. خوشبختانه همه مسئولان کشور اصل اعتراض را پذیرفتند. این روز بسیار مبارکی است برای همه ما که همه می‌گویند باید صدای مردم را شنید.
روحانی در پاسخ به خبرنگار شبکه سی.ان.ان مبنی بر سیاست آمریکا برای کنترل ایران در منطقه و امکان مذاکره با کشورهای خارج از منطقه:ما همواره در منطقه پیچیده‌ای که هستیم و مشکلات فراوانی که شاهد آنیم راه حل اساسی را راه سیاسی و مذاکره می‌دانیم اما ابایی نداریم که با کشور‌های دیگر هم مذاکره کنیم.همیشه ما با کشورهای خارجی بحث و تبادل نظر کرده‌ایم و هدفمان را که مبارزه با تروریسم، ثبات و عدم مداخله‌ی دولتهای خارجی و فروش سلاح آنها در منطقه بوده است، گفته‌ایم.همچنان با کشورهای منطقه و خارج از منطقه درباره منطقه بحث‌ و‌ رایزنی می‌کنیم و حتی از آنها کمک میخواهیم.ما همیشه با کشورهای دنیا راجع به منطقه حرف زدیم و حرف خواهیم زد.
رئیس جمهور در پاسخ به سوال «آفتاب یزد» درباره «برخی صداها که مانع سرمایه‌گذاری می‌شوند»: ما باید به آینده امیدوار باشیم. این یک شعار نیست. من وقتی به کرمان می‌روم و می‌بینم 10 هزار میلیارد تومان طرح و پروژه افتتاح می‌شود و سال آینده هم همین میزان طرح داریم، یعنی جامعه در حال پیشرفت است. سرمایه‌گذاری خارجی ما بیشتر شده است. بسیاری از موارد مهم سرمایه‌گذاری که فناوری پیچیده می‌خواهد با شرکت‌های خارجی در حال مذاکره‌ایم. ما اتومبیلی تولید می‌کنیم که 30 درصد آن باید صادر شود.طرحی که برای نوسازی ناوگان حمل و نقل اعلام کردم و طرح‌های دیگر همگی به معنای امیدواری است. در همه عرصه‌ها همین طور است.اما اگر می‌خواهیم پیشرفت کنیم، راهش این است که تریبون‌ها و رسانه‌ها هم همصدا با دولت باشند. سرمایه و سرمایه‌دار مثل آهو فرار می‌کنند. راهش این است که رسانه‌ها و دولت با هم مشارکت بیشتری داشته باشند.
رئیس جمهور در پاسخ به «بانی‌فیلم» درباره «بودجه وزارت ارشاد و مصرف آن» و «دنبال کردن سینما»: من هنوز فیلمی از جشنواره ندیده‌ام. انتشار روزنامه‌ها برای ما مهم است چون یکی از آثار مهم فرهنگی و اجتماعی ماست. رابطه دولت با مردم از این طریق است. اینکه بودجه ما کافیست یا خیر، اگر از وزیر بپرسید می‌گوید خیر و اگر از آقای نوبخت بپرسید می‌گوید بلی. اما ما باید بخش خصوصی را تشویق کنیم برای ساخت سینما و تامین کاغذ مطبوعات و ...
رییس‌جمهور در پاسخ به سؤال خبرنگار یوم‌یوری ژاپن درباره‌ی تاکید ترامپ بر بازگشت تحریم درصورت عدم اصلاح برجام و تصمیم ایران در قبال این موضع:خوشحالم که ترامپ پس از یک سال که به کاخ سفید رفته هنوز نتوانسته توافق را پاره کند و به هدفش برسد. برجام آنقدر استحکام داشته که بتواند در این یکسال در قبال آمریکا مقاومت کند.هیچ کس، نه ما نه دوستان اروپایی، نمی‌دانند آمریکا چه میخواهد بکند. نه تنها درباره برجام بلکه توافق‌های اقتصادی و آب‌وهوا و توافق‌های دیگر هم همینطور است و کسی نمی‌داند آمریکا پای توافق خود می‌ایستد یا نه.ما اصولی داریم‌ و‌ پای آن‌ می‌ایستیم. از برجام نه خطی کم نه خطی به اضافه خواهد شد. مسائل دیگر را به برجام مربوط نمی‌دانیم. برجام توافقی هفت‌جانبه است و تعهد حزب دموکرات نیست و تعهد دولت آمریکاست؛ اشتباه ترامپ این است که فکر می‌کند برجام تعهد حزب دموکرات است.با این حال ما پیش‌بینی‌های لازم را در این‌باره داشتیم و تا زمانی که خواسته‌های ما تأمین شود پای برجام‌ می‌ایستیم.
رئیس جمهور در پاسخ به سوال «فرهیختگان» درباره «اعتراض دانشگاهیان به بودجه دانشگاه‌ها و سقف حقوق هیات علمی»: آنچه بیشتر دانشگاه‌ها دنبال می‌کردند این بود که مراکز علمی‌شان تقویت شود که به‌حق است. دولت در این تصمیم بود و چون راهی نبود ذهن ما این بود که 400 میلیون دلار از صندوق استفاده کنیم. ما باید مشکل دانشگاه‌ها را به طریقی حل کنیم. اما وزیر علوم اعتراضی در این بودجه نداشت. البته به طور کلی همه وزرا یک اعتراضی دارند. بعضی از مشکلات درباره دانشگاه‌ها به‌حق است. یادم نمی‌آید در لایحه چیزی به عنوان سقف حقوق اعضای هیات علمی گنجانده باشیم.
رییس‌جمهور در پاسخ به خبرنگار شبکه خبر درباره اشتغالزایی:رقم یک میلیون و سیصد پیش‌بینی است که برمبنای بودجه‌ای بوده که ما به مجلس تقدیم کردیم.تبصره ۱۸ متاسفانه دچار تغییرات زیادی در کمیسیون تلفیق شده است.دولت منابعی را پیش‌بینی کرده بود و پیش‌بینی شده که از صندوق ذخیره و بانک‌ها هم منابعی بیاورند که حدود ۳۰۰ هزار میلیارد برای چهار سال می‌شد که دولت روی آن برنامه‌ریزی کرده بود اما تغییراتی که در مجلس اتفاق افتاده مطابق برنامه‌ریزی دولت نیست.سال گذشته اشتغال ما حدود ۷۰۰ هزار نفر بوده و برنامه‌ریزی ما برای افزایش این رقم در سال آینده است. و اگر برنامه‌ریزی ما محقق شود اشتغال در سال آینده افزایش خواهد یافت.تمرکز دولت برای اشتغالزایی، روی بازسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی و بازآفرینی شهرها بوده که طبق پیش‌بینی‌ سازمان برنامه ۲۴۰ هزار شغل در آن ایجاد می‌شود و در هر شرایطی انجام خواهد شد. وزارت تعاون هم طرح‌هایی دارد برای اشتغال که در سال آینده اجرا خواهد شد و از این راه‌ها اشتغال ایجاد خواهد شد.
رئیس جمهور در پاسخ به سوال «ایکنا» درباره حذف جدول 17 بودجه: جدول 17 اشکالش این بود که دستگاه‌هایی به عنوان کمک پولی می‌گرفتند و اینکه کجا مصرف می‌شود و چه می‌شود و گاهی آمار ظاهری می‌دادند اما خروجی آن مشخص نبود.یکی از ویژگی‌های بودجه امسال، شفافیت است؛ هم شفافیت برای دولت و هم برای مردم. تجمیع و بخشی که زیر نظر ارشاد رفته برای آن است که نظارت کنیم و برمبنای کاری که انجام می‌دهند بودجه بگیرند. حتما بعضی موارد را حذف کرده‌ایم.
رییس‌جمهور در پاسخ به سوال خبرنگار خبرگزاری تاد انگلیس:برنامه دولت برای گره‌گشایی از مشکلات منطقه‌ایاینکه آمریکا برای ایجاد مشکل برای ملت و دولت ایران است تردیدی در آن نداریم. اما اینکه تا چه حد در این زمینه توانمند است جای بحث دارد.دولت آمریکا مسائل اخیر ایران در ارتباط با یمن را به شورای امنیت برد و شکست مفتضحانه‌ای خورد و همه با او مخالفت کردند.این نیست که چون آمریکا تصمیم گرفته به ما فشار وارد کند به ما فشار وارد شود.من سال ۲۰۱۸ را سال مشکلات سیاسی نمی‌بینم. روابط ما با کشورهای جهان بخصوص اروپا از همیشه بهتر است لااقل قبل از سال ۲۰۰۵ که من با آن آشنایی کامل دارم، از همیشه بهتر است. با چین و روسیه و اغلب کشورهای منطقه نیز روابط ما بهتر از هر زمان دیگری است.ما می‌خواستیم تروریسم در منطقه زمین‌گیر بشود که همینطور هم شد و سال آینده هم اگر فشارهای آمریکا روی ما ادامه پیدا کند، تدبیر ما هم در برابر آن ادامه پیدا خواهد کرد.
رئیس جمهور در پاسخ به سوال «ایرنا» درباره «برنامه دولت برای شبکه‌های اجتماعی»:امروز در مورد فضای مجازی و اینترنت، فضای مهمی برای ماست. اطلاعات و دانش روز دنیا و مشاغل در این فضا بسیار مهم است.در دو سال گذشته 200 هزار شغل در فضای مجازی به وجود آمده و موبایل‌محور است.در حال گسترش نسل 3 و 4 موبایل در سراسر کشور هستیم.اهدافی که ما داریم هم فرهنگی است، هم اجتماعی، هم اقتصادی و هم سیاسی است. الان رییس جمهور آمریکا توییت می‌کند و میلیون‌ها پاسخ می‌شنود و گاه عقب‌نشینی می‌کند. این یعنی این فضا در دنیای سیاست خارجی و داخلی و اقتصادی یک بازیگر عمده است.دولت مصمم است هم در زیرساخت و هم در زمینه محتوا و هم پلتفرم‌های مورد نیاز به سمت توسعه حرکت کند لذا پهنای باند را می‌بینید که گسترش سافته است. سهولتی که مردم دارند برای دسترسی با گذشته متفاوت است. کسی حوصله ندارد نیم ساعت معطل شود برای مشاهده یک اثر. در زیرساخت کار بسیار خوبی انجام گرفته است. در شبکه ملی گام‌های خوبی برداشته شده است. البته دولت مصمم است هم شبکه‌های اجتماعی داخلی را تقویت کند و هم معتقد است انحصار در این زمینه معنا ندارداگر بنا باشد یک پیام‌رسانی بیاید و بخواهد همه فضا در اختیار آن باشد برای کشور ما مفید نیست. باید پیام‌رسان‌های مختلف حضور داشته باشند و آثار اصلی آن آثار فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی است. در فضای مجازی عمده محتوا را ما خودمان درست می‌کنیم. نسل جوان ما و همه معتقدین ما به انقلاب و همه کسانی که به هویت ایرانی و اسلامی خود ارج می‌نهند به این فضا وارد شوند تا این فضا تبدیل به یک فرصت بزرگ شود. آن دوره که بگوییم ببندیم و  از پشت بام بیندازیم پایین (منظورم دیش است، نه آدم) گذشته است.
رییس‌جمهور در پاسخ به سؤال خبرنگار ان.بی.سی آمریکا درباره‌ی اصرار احتمالی به مذاکره مجدد آمریکا و اروپا درباره بخشی از برجام:
برجام قابل مذاکره مجدد یا بازنویسی نیست. برجام توافقی است که پس از ۳۰ ماه تلاش نوشته و امضا شده و شورای امنیت آن را تایید کرده و هیچ معنایی ندارد با آمریکا و اروپا یا هرکس دیگر درباره آن مذاکره کنیم.تعهد ما دربرابر دنیا این است که دنبال سلاح کشتار جمعی نرویم و نمی‌رویم نه تنها بخاطر تعهد بین‌المللی بلکه به دلیل فتوای رهبری.اما درباره سلاح‌های متعارف، آنچه ایران برای دفاع از خود لازم داشته باشد تهیه خواهد کرد.موشک‌های ما هیچ‌وقت برای تهاجم به کسی نبوده و برای دفاع از خودمان بوده است. موشک‌های ما برای سلاح کشتارجمعی نبوده است.اگر آمریکایی‌ها از فرصت برجام درست استفاده میکردند امکان مذاکره درباره موضوعات احتمالی دیگر هم فراهم میشد که دولت فعلی آمریکا کلا این فرصت طلایی را از بین برد.کلید حل مشکلات میان ایران و آمریکا در واشنگتن است. آمریکا باید دست از فشار و تهدید بردارد و در آن صورت خود به خود فضا فضای دیگری می‌شود.
رئیس جمهور در پاسخ به سوال «الاتجاء» درباره «پروژه غرب درباره قدس»: شرایط نسبت به گذشته متفاوت است یعنی دولتی که امروز در واشینگتن سر کار است متفاوت با دولت‌های گذشته است. اینکه در داخل کاخ سفید فردی تاثیرگذار و صهیونیست وجود دارد، بی‌تردید در مسائل منطقه و جهان اثرگذار است. اسرائیل اشتباه می‌کند. فکر می‌کنند حالا که ترامپ و کوشنر کنار آنها هستند و در عربستان هم کسانی که پختگی کافی ندارند حضور دارند فکر می‌کنند علیه ایران و قدس و منطقه می‌توانند استفاده کنند. در این فرصت ترامپ بیت‌المقدس را پایتخت رژیم صهیونیستی اعلام می‌کند و با مقابله همه کشورها روبه‌رو می‌شود. آنها دنبال این هستند که علیه ملت فلسطین و علیه قدس و کشورهای منطقه از جمله ایران از این فرصت استفاده کنند. کشورهای منطقه باید هوشیار و متحد باشند. با گذشت زمان، حکام ریاض خواهند فهمید مسیرشان نادرست است. همه تلاشی که کردند تا داعش بر سوریه و عراق مسلط شود نتیجه‌اش چه شد؟ همه تلاشی که کردند یمن را در اختیار بگیرند به جا رسیدند؟ اگر کسی در منطقه فکر کند اسرائیل دشمن ایران و دوست کشورهای منطقه است اشتباه می‌کند. اسرائیل به دلیل عملکردش مشخص است که دشمن همه کشورهای منطقه است. چه بخواهیم و چه نخواهیم دشمن اصلی در منطقه صهیونیسم است و راه پیشرفت مسلمانان وحدت است. ما دلمان می‌خواهد رژیم عربستان سر عقل بیاید و منافع مردم خود و مسلمانان را مدنظر قرار دهد. ما هم اگر کاری از دستمان بربیاید کوتاهی نخواهیم کرد.
رییس‌جمهور در پاسخ به سؤال خبرنگار "رادیو جوان" درباره اقتصاد غیرنفتی و عدم وابستگی کشور به نفت:ما قدم به قدم باید از نفت خام فاصله بگیریم؛ کم‌کم باید به صادرات گاز و بنزین برسیم اما باید اتکای بودجه‌ای به نفت را کم کنیم. بخصوص در بودجه‌ی جاری؛ یعنی اتکا کشور باید عمدتاً به مالیات باشد.به قشری که مالیات پرداخت می‌کند نباید فشار بیاوریم. بلکه به کسانی که مالیات نمی‌دهند باید توجه کنیم و پرداخت مالیات را گسترش دهیم. و همه باید مالیات دهند. همه ما وظیفه داریم مالیات قانونی خود را پرداخت کنیم و نباید استثنایی داشته باشیم.اگر دستگاهی مالیات بدهد و بقیه ندهند یعنی رانت و اقتصاد ناسالمدولت یازدهم و دوازدهم هم اتکای خود به درآمدهای نفتی را کاهش داده است. مسئله‌ی اقتصاد دانش بنیان هم مسئله مهمی است و خوشبختانه مهاجرت معکوس امروز به کشور آغاز شده است؛ بسیاری از استارت‌آپ‌های جدید توسط کسانی راه‌اندازی شده که درس خوانده خارج بودند و به کشور بازگشته‌اند و فعالیت خود را آغاز کرده‌اند. ما در سال آینده هم از این قشر حمایت خواهیم کرد.
رئیس جمهور در پاسخ به سوال «تعادل» درباره «تقویت جامعه مدنی»:اتکای ما در جامعه مدنی فقط نباید به احزاب باشد. الان سمن‌ها بخش بزرگی هستند در زمینه‌های مختلف فعالیت خوبی دارند.احزاب ما متاسفانه عمدتا مثل مغازه‌های فصلی در ایام انتخابات فعال می‌شوند. امید و آرزوی من این است که همه احزاب و تشکل‌ها و جامعه مدنی فعالیت مستمر داشته باشند. مردم بیایند در گفتمان‌هایی که در آینده‌شان مهم است بحث کنند. مگر نمی‌گوییم آلودگی هوا و زلزله؟ همه دنبال این هستیم که بگوییم بنزین و نان ارزان می‌شود. اینها درست و ممکن است عده‌ای کف بزنند برایمان اما مگر نباید آلودگی هوا حل شود؟ الان فقط مدارس را تعطیل می‌کنیم که ساده‌ترین و شاید بدترین راه است.راه صحیح و عاقلانه بدون پول ممکن نیست. باید خودروها و وسایلی که مصرف‌کننده انرژی هستند اصلاح شوند. این بودجه می‌خواهد. همین طرح نوسازی ناوگان حمل و نقل بودجه می‌خواهد. عربستان سعودی که چند برابر ما نفت می‌فرشود از پارسال تا امسال بنزین و گازوئیل را دو برابر کرده است. ما به مجلس گفتیم همفکری و هماهنگی کنند. وزیر نفت ما اعلام کرد روزانه معادل 5.5 میلیون بشکه نفت مصرف می‌کنیم! همه خیابان‌های ما تبدیل شده به پارکینگ. اشکال ما باید رفع شود. جامعه مدنی درباره اینها باید گفت‌وگو کند. باید گفت‌وگوی ملی راجع به مسائل اساسی کشور راه بیفتد. محیط زیست از مسائل بسیار مهم است. من مکرر به این فکر افتادم و در دولت مطرح کرده‌ام. باید گفتمان‌سازی ما بخشی به سمت مهم‌ترین مسائل اجتماعی کشور برود.
رییس‌جمهور در پاسخ به سؤال خبرنگار تلویزیون "تمدن افغانستان" درباره‌ی همکاری بین ایران و افغانستان:افغانستان همسایه شرقی ماست که قرن‌ها باهم رابطه خوبی داشتیم و ملت بزرگ ایران میهمان نوازی‌های زیادی برای برادران و خواهران افغانستانی خود داشته‌اند.پیمان همه‌جانبه‌ی مهمی بین ایران و افغانستان منعقد شده که بخش‌هایی از آن انجام شده و بخش‌های دیگری مانده که انجام آن بسیار مفید خواهد بود.ایران آمادگی دارد همکاری مستشاری با افغانستان درباره مسایل امنیتی و مبارزه با تروریسم داشته باشد.البته حضور آمریکا و نیروهای خارجی در افغانستان زمینه‌ساز گرایش جوانان به گروه‌های تروریستی شده است.با این حال در صورت درخواست دولت افغانستان، ایران آمادگی دارد درزمینه مسائل امنیتی به این کشور کمک کند.
روحانی در پاسخ به سوال «ایسنا» درباره «هدف دولت از نوسازی ناوگان حمل و نقل و بافت فرسوده»:در هر دو مورد اهداف متعددی در کنار هم چیده شده است. مثلا در ناوگان، اول صنعت ما حرکت می‌کند و اشتغال افزایش می‌یابد. فناوری وارد کشور ما می‌شود. از لحاظ محیط زیست برای ما مهم است. از نظر صرفه‌جویی اهمیت دارد. در مساله بازآفرینی شهرها که پنجشنبه توضیح می‌دهم هم برای جوانان خانه‌اولی مسکن تهیه می‌شود هم افرادی که در بافت فرسوده زندگی می‌کنند مسکن مناسب خواهند داشت و هم اشتغال خوبی پدید می‌آید. امیدواریم سال 97 سال شکوفایی این طرح‌ها باشد.
رییس‌جمهور در پاسخ به سؤال خبرنگار "روزنامه جوان" درباره یارانه و قیمت حامل‌های انرژی:یارانه‌ای که پرداخت می‌شود، در حال حاضر تقریباً به همه پرداخت می‌شود.قشرهایی که نیاز ندارند نباید از این یارانه استفاده کنند و باید در جای دیگری صرف شود.هدف دولت و مجلس در این‌باره یکی است و اختلاف نظری وجود ندارد اما با وجود جلساتی که با کمیسیون‌های مجلس گذاشتیم نتوانستیم درباره‌ی شیوه‌ی انجام آن به توافق برسیم.اگر دولت بتواند افرادی را که به یارانه نیاز ندارند شناسایی کنند، یارانه آنها را قطع خواهد کرد اما در زمینه شناسایی این افراد مشکلاتی داریم.قیمت حامل‌های انرژی هم نباید بصورت ناگهانی افزایش پیدا کند و باید با شیب ملایمی این اتفاق انجام شود.
برچسب ها: روحانی ، نشست خبری ، رسانه

منبع: خرداد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۵۷۲۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آینده برجام / توافقی صورت می گیرد؟

مهرداد حجتی -روزنامه اعتماد-این روز‌ها در رادیو و تلویزیون تبلیغاتی پخش می‌شود با این مضمون که امسال در «فلان مکان» هر کالایی را می‌توان به قیمت پارسال خریداری کرد! و این لابد بهترین تبلیغ برای آن مجموعه است که کالا‌های خانگی را عرضه می‌کند. سال‌ها دورانی که قیمت‌ها برای مدتی طولانی ثابت و بدون افزایش می‌ماند، گذشته است و مردم همچون خاطره‌ای محو از آن یاد می‌کنند. افزایش قیمت‌ها مدت‌هاست که تبدیل به یک روال شده است و این آرزوی مردمی که انتظار یک دوره باثبات و آرام را سال‌هاست می‌کشند به انتظاری دور از دسترس تبدیل کرده است. آرزویی نزدیک به محال! شاید شما هم در تاکسی، مترو یا اتوبوس از دهان این و آن شنیده باشید که دوران باثباتی را به یاد می‌آورند که در آن سال‌ها «خودکار بیک»، پنج ریال بود و یک ریال هم به تنهایی دارای ارزش بود و می‌شد با آن کالایی همچون پاک‌کن، مدادتراش یا مداد خرید! بلیت اتوبوس شهری از میدان راه‌آهن تا سرپل تجریش، دو ریال بود در صورت استفاده از تاکسی، باقیمانده سکه ده ریالی به شما با سکه خردتر بازگردانده می‌شد! در آن روزگار کسی هرگز تصور نمی‌کرد که روزگاری خواهد آمد که به یک میلیارد تومان گفته شود؛ یک تومان! چون واقعا ۱۰ ریال یک تومان بود. همان ارزش واقعی‌اش که می‌شد با آن اقلامی خریداری کرد! آن روز‌ها هیچ کس تصور نمی‌کرد، روزی بانک مرکزی، اسکناس صد هزار یا پانصد هزار تومانی هم عرضه کند! به همان اندازه که پیش‌بینی روزگاری، چون امروز در چند دهه بعد محال بود، حالا دستیابی به دورانی با ثبات، چون آن روز هم محال و دور از دسترس به نظر می‌رسد. آرزوی بازگشت به دوران ثبات! سعید حجاریان به وضعیتی، چون امروز، «وضعیت ابنُرمال» می‌گوید، وضعیتی در تقابل با «وضعیت نرمال». به تعبیری «وضعیت استثنا» در برابر «وضعیت عادی». او سال ۹۲، طی گفتاری، موضوع «نرمال‌سازی» را مطرح کرد و آن را پروژه مطلوب دولت تازه بر سر کار آمده «حسن روحانی» تلقی کرد. پروژه‌ای که قرار بود دولت روحانی، به موازات تلاش‌های داخلی، با تلاش‌های دیپلماتیک به آن برسد. حجاریان «پروژه دموکراسی‌خواهی» را منوط به «نرمال‌سازی» کشور دانسته بود. اتفاقی که به دلیل کارشکنی‌های مداوم و مانع‌تراشی‌های مکرر در داخل و روی کار آمدن دولت «ترامپ» در امریکا رخ نداد تا اینچنین یک فرصت تاریخی برای بهبود وضعیت از دست برود. منظور از رسیدن به «وضعیت نرمال»، عادی شدن همه چیز در همه عرصه‌ها از جمله «اقتصاد» بود. به عبارتی «رسیدن به یک ثبات» در «وضعیت اقتصادی». در چنین وضعیتی - وضعیت نرمال - هیچ شهروندی نگران فردای خود نیست. بیم از دست دادن «اندوخته مالی» یا کم ارزش شدن سرمایه، وضعیت روانی جامعه را در هم نمی‌ریزد و آرامش جامعه را به هم نمی‌زند. در وضعیت نرمال، قیمت کالا‌ها برای مدت طولانی - سال‌ها - ثابت می‌ماند و هیچ شهروندی نگران، افزایش قیمت‌ها نیست، چون ریال یا تومانی که در جیب دارد، ارزشش ثابت می‌ماند و مدام دچار افت یا نوسان نمی‌شود. در مقابل چنین وضعیتی، «وضعیت ابنرمال» یا «استثنا»، شرایط اقتصادی را در هم می‌ریزد و دچار بی‌ثباتی می‌کند. به همین خاطر هم، هر آینه بیم از دست رفتن «اندوخته مالی» یا کم ارزش شدن سرمایه وجود دارد و همین عرصه اقتصادی را آشفته و دچار بی‌ثباتی می‌کند. در «وضعیت نرمال» امکان جذب سرمایه و سرمایه‌گذاری وجود دارد. اما در «وضعیت ابنرمال» نه تنها این امکان از دست می‌رود که حتی منجر به فرار سرمایه هم می‌شود. اتفاقی که بلافاصله پس از توقف «برجام» در پی خروج «ترامپ» از آن رخ داد. آن اتفاق، برنامه‌های حسن روحانی را در هم ریخت و او را در داخل با بحران‌هایی روبه‌رو کرد. در چنین شرایطی مخالفان او که در حقیقت «مخالفان برجام» و «پروژه نرمال‌سازی» بودند، با حمایت بخش‌هایی در حاکمیت، دست بالا را پیدا کردند. این فرصت که بتوانند فشار خود را با در اختیار‌گیری تریبون‌هایی بیشتر کنند. همان گروه که بار‌ها به «جواد ظریف» و تیم مذاکره‌کننده، تاخته بود و پس از توافق ایران با ۱+۵، کمیسیونی ویژه برای بررسی آن دستاورد، یعنی «برجام» تشکیل داده بود! حالا، اما آن گروه با خروج یک طرفه ترامپ از برجام، گویا به خواسته قلبی خود رسیده بود، چون فردای آن شادمانه در صحن علنی، با هیاهوی فراوان «برجام» را آتش زده بود! هر چند اقدامی نمادین، اما از منظر دولت، اقدامی مخرب تلقی شده بود. به سخره گرفتن تلاش دستگاه دیپلماسی کشور که توانسته بود کشور را پس از سال‌ها از زیر تحریم‌های فلج‌کننده خارج کند و چشم‌اندازی امیدوار‌کننده پدید آورد چندان سنجیده به نظر نرسیده بود. هر چه بود در عرصه اقتصادی، کشور به آرامش رسیده بود و کشور‌های بزرگ، داوطلب سرمایه‌گذاری در ایران شده بودند، چون وضع به سرعت به سوی عادی شدن و ثبات پیش رفته بود. «عبدالله رمضان‌زاده» از دولتمردان دولت اصلاحات، سال ۹۲، از پروژه «آوار‌برداری» سخن به میان آورده بود. او گفته بود، پس از هشت سال، آنچه از دولت پیشین -احمدی‌نژاد- برجا مانده است، «انبوهی ویرانی» است که باید توسط دولت بعد، ابتدا آوار‌برداری و سپس بازسازی صورت گیرد. پروژه‌ای که بر عهده حسن روحانی و دولتش نهاده شده بود و او نه تنها باید به سرعت خرابی‌های گذشته را جبران می‌کرد که ضمن آن باید به بازسازی هم توجه نشان می‌داد. آن هم با خزانه‌ای که خالی شده بود و بدهی انبوهی که باقی مانده بود. روزی که احمدی‌نژاد بر سر کار آمده بود، «خاتمی» خزانه‌ای پر پول و صندوق ذخیره ارزی انباشته‌ای را برای او باقی گذاشته بود. اما «پول‌پخشی»‌های مداوم و بی‌حساب کتاب احمدی‌نژاد که گاه با «گونی» پول‌ها را در سفر‌های استانی جابه‌جا می‌کرد، نه تنها آن اندوخته را بر باد داده بود که حتی درآمد هنگفت حاصل از فروش نفت - بالغ بر ۷۰۰ میلیارد دلار- را هم نابود کرده بود! رقمی که هیچ‌گاه توسط هیچ نهادی بررسی نشد و رییس دولت وقت بابتش هیچ‌گاه بازخواست نشد!
آنها که خواستار توقف برجام و حتی خروج از آن بودند، در حقیقت در صف نوبت دولت بعد ایستاده بودند. مرور اعضای کمیسیون بررسی «برجام» می‌توانست تصویری از دولت، مجلس و فردای سیاسی کشور را پس از دولت روحانی به دست دهد:

 
نقوی‌حسینی نماینده ورامین (اصولگرایان رهروان ولایت)، اسماعیل کوثری نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، محمدحسن ابوترابی‌فرد نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، کارخانه‌ای نماینده همدان (اصولگرایان رهروان ولایت)، حسین نجابت، نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، زاهدی نماینده کرمان (اصولگرایان رهروان ولایت)، علیرضازاکانی نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، مهرداد بذرپاش نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، علاء‌الدین بروجردی نماینده بروجرد (اصولگرایان رهروان ولایت و رییس کمیسیون امنیت ملی)، سیدمحمود نبویان نماینده تهران (اصولگرایان جبهه پایداری)، حقیقت‌پور نماینده اردبیل (اصولگرایان رهروان ولایت)، منصوری‌آرانی نماینده آران و بیدگل (اصولگرایان رهروان ولایت)، وحید احمدی نماینده کنگاور (اصولگرایان رهروان ولایت)، مسعود پزشکیان نماینده تبریز (اصلاح‌طلب) و تاجگردون نماینده گچساران (اصلاح‌طلب). در میان آن همه اصولگرا فقط دو تن اصلاح‌طلب بودند. تقریبا تصویری بی‌نقص از آنچه در پیش رو بود.
حجاریان درباره دوپارگی سیاسی در فردای «برجام» گفته بود؛ کشور به دو گروه، «برجامی‌ها» و «نابرجامی‌ها» تقسیم خواهد شد. «برجامی‌ها» که خواهان گفتگو و عادی‌سازی روابط با جهانند و به خروج از انزوای کشور و عادی شدن اوضاع می‌اندیشند و «نابرجامی‌ها» که اساسا از بیخ و بن با هر نوع گفتگو و تعامل با جهان، خصوصا غرب مشکل دارند و همواره از تحریم‌ها استقبال می‌کنند. شاید به این دلیل که در «وضعیت ابنرمال»، آنها دست بالا را پیدا می‌کنند. «وضعیت ابنرمال» راه را برای هر نوع شفاف‌سازی می‌بندد. مراودات اقتصادی - تجارت - امری سیاسی و امنیتی می‌شود که باید در لایه‌هایی پنهان تصمیم‌گیری شود. دالان‌هایی پنهان برای افرادی خاص گشوده می‌شود و تجارتی نهان شکل می‌گیرد که از چشم ناظران پنهان می‌ماند. امتیاز‌هایی در همان لایه‌ها تقسیم شده و پول و ارز به ابزاری برای معادلات سیاسی بدل می‌شود. در چنین وضعیتی است که مسائلی همچون «چای دبش» هم رخ می‌کند. در شرایطی که کشور از همه سو تحریم و ارتباط نظام بانکی کشور با نظام بانکی جهان - به دلیل نپیوستن به FATF - قطع است، افرادی خاص دست بالا را در اقتصاد کشور پیدا می‌کنند که توانایی دور زدن تحریم‌ها و معامله در پشت در‌های بسته را دارند. اتفاقی که قرار بود پس از دوران حسن روحانی رخ دهد و کشور به سرعت وارد دالانی از حوادث شود که تا پیش از آن هرگز تجربه نکرده بود. برگزاری دو انتخابات، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲ بدون حضور کاندیدا‌های شاخص اصلاح‌طلب، عرصه را یکدست در اختیار همان گروهی قرار داد که از همان ابتدا با «برجام» مساله داشت. دولتی بر سر کار آمده بود که هیچ برنامه اقتصادی مدوّنی در دست نداشت، برخلاف ادعای «برنامه هفت هزار صفحه‌ای» که در دوران کاندیداتوری در تلویزیون گفته بود، دست رییسی از هر برنامه‌ای کاملا خالی بود! انسداد مذاکرات پس از مدتی تلاش نافرجام در جهت احیای برجام، هر چشم‌انداز احتمالی را از بین برده بود. شعار «نگاه به داخل» که هیچ «پِلنی» در پیوست نداشت، وضع را پیچیده‌تر و دولت «نوانقلابی» رییسی را وادار به پروپکانی کرده بود. اتفاقی که پیش‌تر احمدی‌نژاد هم تجربه کرده بود. حالا با گذشت نزدیک به سه سال از روی کار آمدن دولت رییسی، نه تنها وضعیت به حالت عادی بازنگشته، بلکه وضع به مراتب غیرعادی‌تر هم شده است. به عبارتی «وضعیت ابنرمال» تعمیق و «وضعیت نرمال» کاملا از دسترس دور شده است. حالا صعود سرسام‌آور قیمت‌ها، با جهش بی‌سابقه دلار، همان شعار «نگاه به داخل» را هم با ابهام مواجه کرده است. تا چند ماه دیگر، ابراهیم رییسی وارد سال پایانی دوره چهار ساله‌اش خواهد شد بی‌آنکه توانسته باشد دستاورد قابل ملاحظه‌ای به دست آورده باشد. دولتی که با شعار تک رقمی کردن تورم بر سر کار آمده بود، حالا به تورمی افسارگسیخته رسیده است. به‌رغم همه آمار‌هایی که ارایه می‌شود، سفره خالی مردم و ریزش طبقه متوسط به طبقه فرودست حاصل همان انزوای «نخبگان» یا «قشر الیت» به بهانه «جوان‌سازی» دولت است که با آزمون و خطا امور کشور را پیش می‌برد!
تبلیغ از بلندگوی رسمی - صدا وسیما - برای خرید کالا‌های خانگی به قیمت سال قبل، به نظر حالا یک دستاورد است! البته دستاوردی از جنس «استثنا» برای جماعتی «استثنا!» جماعتی برخوردار از حمایت که می‌توانند از این «وضعیت استثنا» نهایت بهره را ببرند بی‌آنکه گروهی رقیب کسب و کارشان را تهدید کند! پدیداری چنین «استثناهایی» نه تنها موجب افتخار نیست، بلکه موجب تاسف هم هست. توزیع رانت، دستاورد نیست، بلکه نشانه نوعی معلولیت در نظام مدیریت است. معلولیتی برآمده از همان «وضعیت ابنرمال» که دولت چاره‌ای برای آن در دست ندارد. شاید به این دلیل که خود برآمده از همان «وضعیت استثنا» است.