تحقق زندگی جاودانه با استفاده از هوش مصنوعی
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۴۶۲۸۰
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یک آینده‌پژوه برجسته ادعا می‌کند انسان‌هایی که پس از سال 1970 متولد شده‌اند، می‌توانند زندگی طولانی‌تری داشته باشند و بدین ترتیب، پیری به خبری کهنه تبدیل خواهد شد.
براساس پیش‌بینی لان پیرسون، ممکن است انسان‌ها پیش از سال 2050، بتوانند بیش از محدودیت‌های بدن فیزیکی زندگی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این امکان وجود دارد که بتوان با کاهش یا وارونه ساختن روند پیری سلول‌ها، مهندسی ژنتیک را برای افزایش امید به زندگی بدن به کار گرفت.
ممکن است پیشرفت در هوش مصنوعی، به ابداع بدن‌هایی با سیستم اندروید برای انسان‌ها منجر شود تا پس از توقف عملکرد قالب گوشت و خون‌شان، در آن زندگی کنند.
شاید دنیاهای واقعیت مجازی برای افراد ایجاد شوند تا هنگام از بین رفتن بدن آنها، هوشیاری‌شان را بارگذاری کنند.
این احتمالات، ادعای دکتر "لان پیرسون" (Ian Pearson)، مهندس و مخترع انگلیسی هستند که درباره آینده زندگی روزانه ما سخنرانی می‌کند.
پیرسون می‌گوید: افراد بسیاری به زندگی جاودان علاقه دارند.
این علاقه همیشه وجود داشته است اما تفاوت اینجاست که اکنون، فناوری به سرعت رو به بهبود است و بسیاری از افراد باور دارند که موفق به داشتن زندگی جاودان می‌شوند.
به گفته دکتر پیرسون، راه‌های امیدوارکننده بسیاری برای فرار از مرگ وجود دارند.
بازسازی یا ساخت قسمت‌های جدید بدن، با استفاده از مهندسی ژنتیک ممکن است.
بافت‌ها و اندام‌های پرورش‌یافته در آزمایشگاه، با موفقیت در پیوند اعضا به کار می‌روند تا نیاز به انسان‌های اهداءکننده عضو و عدم پذیرش اعضا را کاهش دهند.
پیرسون توضیح می‌دهد: هیچ کس نمی‌خواهد در سن 95 سالگی جاودانه شود اما اگر بدن به سن 29 یا 30 سال بازگردد، شرایط تغییر خواهد کرد.
هفته پیش، نمایشگاهی در محل "اجلاس سران جهان" (World Government Summit)در دوبی، "آواتار زیست‌سنجشی هوش هیبریدی" (HIBA) را به نمایش گذاشت.
"HIBA"، نتیجه چندین بررسی بود نشان داد که انسان‌ها می‌توانند به "هوشیاری مصنوعی جمعی" به هم متصل شوند.
این شبکه بین‌المللی، برای ما این امکان را فراهم خواهد کرد که تا پیش از سال 2050، تنها با استفاده از افکار خود، گفتار و ارتباط را انجام دهیم.
دکتر پیرسون این ایده را یک گام جلوتر برد و ادعا کرد در سال 2050، نه تنها به یک سیستم رایانه‌ای متصل می‌شویم، بلکه درون یک کالبد اندروید زندگی خواهیم کرد.
هوشیاری انسان در سرورهای آنلاین بارگذاری خواهد شد و ما قادر خواهیم بود از هر بدن اندرویدی برای سکونت در جهان واقعی استفاده کنیم.
پیرسون ادامه می‌دهد: افرادی که امروز زنده هستند و تا سال 2050 زنده می‌مانند، ممکن است هرگز با مرگ روبه‌رو نشوند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
زندگی جاودانه با استفاده از هوش مصنوعی و مهندسی ژنتیک ممکن خواهد شدمنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۴۶۲۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان مدرن اولیه تک‌شاخ سیبری را دیده بود
تک‌شاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن اولیه زندگی کرده بود.
به گزارش العربیه فارسی، تک‌شاخ سیبری کرگدنی عظیم‌الجثه با وزنی بالغ بر ۳.۵ تن و یک شاخ عظیم روی بینی‌اش در استپ‌های روسیه، قزاقستان، مغولستان و شمال چین پرسه می‌زد. محققان برای اولین بار سلول‌های بنیادی این جانور را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که این حیوان آخرین بازمانده یک خانواده منحصر به فرد کرگدن است.
دانشمندان متوجه شدند که اجداد تک‌شاخ سیبری بیش از ۴۰ میلیون سال پیش از اجداد تمام کرگدن‌های زنده جدا شدند. این باعث می‌شود نسبت تک‌شاخ سیبری با کرگدن سفید آفریقایی امروز دورتر از نسبت انسان با میمون باشد.
شواهد ژنتیکی جدید نتایج پژوهش‌های قبلی که نشان می‌داد تک‌شاخ سیبری از بستگان بسیار نزدیک کرگدن پشمالوی منقرض‌شده و کرگدن زنده سوماترایی است را رد می‌کند.
محققان با بررسی ۲۳ نمونه استخوان تک‌شاخ سیبری موفق به تاریخ‌یابی آنها شدند، و تأیید کردند که این گونه حداقل تا ۳۹۰۰۰ سال پیش و احتمالاً حتی تا ۳۵۰۰۰ سال پیش زنده مانده است. این بدین معناست که تک‌شاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتال‌ها و انسان‌های مدرن اولیه زندگی کرده بود.
دانشمندان همچنین متوجه شدند که به‌رغم باور عمومی، محتمل‌ترین عامل انقراض تک‌شاخ سیبری نه فعالیت‌های انسانی که تغییرات اقلیمی بوده است. به نظر می‌رسد که این جانور با آغاز عصر یخبندان در اوراسیا به شدت متضرر شده باشد.
در آن زمان کاهش شدید دما منجر به یخ‌زدگی گسترده سطح زمین شد، که علفزار‌های بزرگی که تک‌شاخ سیبری از آنها تغذیه می‌کرد را به شدت کوچک کرد و منجر به گرسنگی کشیدن و در نهایت مرگ این جانور شد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»