به نقل از «تابناک»

مشکل مسافران جام‌جهانی برای دریافت ارز

تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۴۹۸۸۶۵

مسافران جام‌جهانی این روزها برای دریافت ارز مسافرتی دچار مشکل شده اند؛ بانکها فن‌آیدی را به عنوان ویزای روسیه قبول ندارند و می‌گویند که وزارت خارجه باید آن را نزد بانک مرکزی تائید کند.

به گزارش مهر، بیست و چهار خردادماه، رسما رقابت‌های جام جهانی روسیه آغاز خواهد شد. هواداران از سراسر دنیا به مسکو می‌ روند تا تیم‌های طرفدار خود را تشویق کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایرانی‌ها هم مدتها است که رسیدن تاریخ برگزاری جام جهانی را انتظار می‌کشند، اما هواداران علاوه بر این انتظار، دغدغه‌های جدیدی دارند که این روزها بیش از هر زمان دیگری جدی شده است.

از بیست و یکم فروردین ماه که دولت تصمیم گرفته سیاست یکسان سازی نرخ ارز را اجرایی کند تا کنون، اتفاقات مهمی در بازار ارز رخ داده است. دولت حدود یازده دستورالعمل و بخشنامه را در این رابطه صادر کرده که چند بندی از آنها، مربوط به نحوه تامین ارز مسافرتی است. آنگونه که بانک مرکزی در بخشنامه‌های رسمی خود به نظام بانکی ابلاغ کرده است، برای مسافران کشورهای دور، هزار یورو سالانه یک بار و برای مسافران کشورهای نزدیک، ۵۰۰ یورو به صورت سالانه ارز مسافرتی اختصاص خواهد داد.

دریافت این ارز مسافرتی برای هر یک از متقاضیان، البته شرطهایی دارد. به این معنا که بانک مرکزی اعلام کرده که ارز مسافرتی را تنها در قبال ارایه گذرنامه، بلیت و ویزا به متقاضیان خواهد داد و آن را با نرخ دولتی که هر روز از سوی بانک مرکزی برای یورو اعلام می‌شود، در اختیار متقاضیان قرار می‌دهد. در این میان البته برخی مشکلات هم برای افرادی به چشم می‌خورد که در طول سال به دلیل کارهای تجاری یا پژوهشی- آموزشی مجبور هستند که بیش از یک بار سفر داشته باشند؛ بنابراین نحوه تامین ارز مورد نیاز آنها هنوز با مشکلاتی مواجه است؛ اگرچه بانک مرکزی قول داده تا در این رابطه تصمیمات لازم را اتخاذ نماید؛ اما همچنان به زمان بیشتری در این رابطه نیازمند است.

اکنون اما، با نزدیک شدن به رقابت‌های جام جهانی در روسیه، موضوع تامین ارز مسافرتی رنگ و بوی دیگری گرفته است. هوادارانی که اکنون فن آیدی را در اختیار دارند، با مشکلات عدیده ای در دریافت ارز مسافرتی مواجه هستند؛ به این معنا که نظام بانکی و شعب منتخب بانکها ، «فن آیدی» را که به عنوان ویزای روسیه به رسمیت شناخته می‌شود، به عنوان ویزا قبول ندارند و بنا را بر این گذاشته‌اند که حتما در اختصاص ارز به متقاضیان سفر به روسیه بابت جام جهانی، حتما ویزای این کشور را برای تامین مدارک، مشاهده کنند؛ در حالیکه در واقع «فن آیدی» همان ویزای رسمی کشور روسیه است.

در این میان، یک مسئول در نظام بانکی، در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: بانک مرکزی در ارایه ارز مسافرتی به متقاضیان، کاملا بر اساس دستور العمل ستاد اقتصادی دولت عمل می‌کند و اختیاری برای تغییر این دستورالعمل‌ها و مصوبات ندارد. بر این اساس در دستورالعمل صادره به صراحت اعلام شده که برای اختصاص ارز مسافرتی، نیاز به ویزا و بلیت متقاضی است و خارج از این ضوابط هم فعلا نمی‌توان عمل کرد.

وی می‌افزاید: بانک مرکزی باید تائیدیه وزارت امور خارجه را داشته باشد تا «فن آیدی» را به عنوان ویزای رسمی کشور روسیه بپذیرد و به عنوان مدارک معتبر در دریافت ارز مسافرتی از سوی متقاضیان، پذیرش کند. در این رابطه منتظر اعلام نظر وزارت امور خارجه هستیم.

دارندگان «فن آیدی»، اکنون نگرانی‌ها و دغدغه‌های بسیاری در این رابطه دارند و از بانک مرکزی و وزارت امور خارجه می‌خواهند تا آنها را به عنوان یک توپ سرگردان در شعب بانکی، برای دریافت ارز مسافرتی پاسکاری نکنند و یک جواب مشخص برای شیوه دریافت ارز مسافرتی آنها داشته باشند؛ به هرحال باید برنامه‌ریزی برای هزینه‌های خود صورت دهند؛ به خصوص اینکه بانک مرکزی اعلام کرده که خرید و فروش ارز خارج از ضوابط و چارچوب‌های ابلاغ شده به نظام بانکی، قاچاق محسوب شده و با افراد خاطی به شدت برخورد می‌شود.

یکی از متقاضیان دریافت ارز از نظام بانکی برای حضور هواداری در رقابت‌های جام جهانی به خبرنگار مهر می‌گوید: دولت اعلام کرده که پرداخت ارز مسافری با ارائه بلیت و روادید امکان پذیر است و این مقررات را برای مسافران روسیه نیز در زمان جام جهانی اعمال می‌کند؛ در حالیکه برخلاف تصور همگان، روسیه در زمان جام جهانی از «فن ‌آیدی» به جای روادید استفاده می‌کند که متاسفانه هنوز در ایران در این مورد شناخت کافی وجود ندارد و اصولا روادیدی صادر نمی‌شود که قابل ارایه به بانکها برای دریافت ارز مسافرتی باشد.

وی خواستار رفع این مشکل از سوی دولت برای هواداران تیم ملی است و می‌گوید: اکنون مهمترین مساله برای ما نحوه فراهم کردن ارز برای مسافرت است. با توجه به اینکه برای سفر به روسیه ارز ۵۰۰ یورویی، آنهم در صورت قبول کردن «فن آیدی» به عنوان ویزا، داده می‌شود؛ لذا این مبلغ با توجه به مخارج، بسیار اندک است و فراهم کردن ارز از بازار آزاد علاوه بر مشکل بودن، جرم نیز محسوب می‌شود و در صورتی که نتوانیم ارز تهیه کنیم مجبور به کنسل کردن سفر هستیم که انهم هزینه زیادی بر ما تحمیل می کند و از همراهی تیم ملی کشورمان هم محروم خواهیم ماند.

یکی دیگر از هواداران تیم ملی در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: برای جام جهانی ۲۰۱۸ فدراسیون روسیه جهت تسهیل ورود تماشاگران جام جهانی، دستور صدور کارت هواداری صرفا با خرید یک بلیت جام جهانی و تکمیل مشخصات در سیستم را داده است که حکم ویزا را دارد و ۱۰ روز قبل و بعد از جام جهانی معتبر است؛ این در شرایطی است که اگر دولت «فن آیدی» را برای اعطای ارز مسافرتی قبول نکند، زحمت صدور ویزای روسیه و تحمیل هزینه های بیهوده به حدود ده هزار هوادار تحمیل می‌گردد؛ لذا ارگان‌های مربوطه باید نسبت به مشخصات کارت هواداری (Fan-ID) آگاهی لازم را داشته باشند تا در این زمینه دستورات لازم را صادر کنند.

پیگیری‌های خبرنگار مهر از وزارت امور خارجه و بانک مرکزی نیز در این رابطه هنوز به نتیجه نرسیده است و مشخص نیست که آیا وزارت امور خارجه نامه‌نگاری لازم را برای موافقت با جایگزینی فن آیدی با ویزا در ضوابط تخصیص ارز مسافرتی به مسافران جام جهانی روسیه انجام داده است یا خیر. دولت باید تکلیف هوادارانی که برای هواخواهی تیم ملی کشورشان قرار است راهی رقابت‌های جام جهانی روسیه شوند، مشخص کند.

منبع: تابناک

کلیدواژه: جام جهانی روسیه مسافران جام جهانی ارز مسافرتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۴۹۸۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعیین مرزهای ارمنستان و جمهوری آذربایجان و ۳ سناریوی پیش رو

با شکل گیری مذاکرات ارمنستان و جمهوری آذربایجان برای مشخص شدن مرزهای مورد مناقشه، چند سناریو برای آینده قفقاز جنوبی پیش روی ماست که یکی از آنها تبدیل شدن این منطقه به پلی بین قدرتهای منطقه‌ای و جهانی است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، از آنجایی که نظم جهانی در حال تبدیل شدن به معماری پیچیده تر با مجموعه ای از قدرت های جهانی و منطقه ای است، آینده ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی برای بازیگران داخلی و قدرت های خارجی حائز اهمیت است.

در حالی که روند طولانی و دشوار تعیین مرز بین ارمنستان و آذربایجان به عنوان یک مانع بزرگ برای عادی سازی روابط بین دو طرف بوده است، اکنون شاهد نشانه هایی از تحرکات برای شروع روند فیزیکی در جغرافیای این منطقه هستیم.

برخی استدلال می‌کنند که قفقاز جنوبی دنیای کوچک معماری گیج‌کننده کنونی قدرت جهانی است، با منافع متضاد، رقابتی و همزمان مجموعه‌ای از بازیگران منطقه‌ای و جهانی، مانند روسیه، ایران، ترکیه، ایالات متحده، رژیم اسرائیل، انگلیس، هند، پاکستان، چین، اتحادیه اروپا و تک تک اعضای اتحادیه اروپا.

کوتاه‌مدت‌ترین تهدید برای امنیت منطقه، تشدید احتمالی تهدید جدید آذربایجان علیه ارمنستان در صورت اختلاف بر سر مرزبندی جدید است که می‌تواند منجر به دخالت سایر بازیگران و شعله‌ور کردن جنگ منطقه‌ای با مشارکت مستقیم ایران، ترکیه و روسیه و دخالت غیرمستقیم رژیم اسرائیل و پاکستان، هند و فرانسه شود.

اگر این امر به واقعیت تبدیل شود، پیامدهای شدیدی برای همه کشورهای منطقه و همه قدرت‌های علاقه‌مند به یک منطقه چهارراهی باثبات قفقاز جنوبی خواهد داشت. هر کاری باید انجام شود تا آذربایجان و ارمنستان با حسن نیت به مذاکرات ادامه دهند.

پاشینیان نخست وزیر ارمنستان با درخواست باکو برای بازگرداندن چهار روستای مرزی که در زمان اتحاد جماهیر شوروی بخشی از آذربایجان بوده موافقت کرده است. این چهار روستا در سال1990 توسط نیروهای ارمنی تصرف و ساکنان آذربایجانی آن مجبور به فرار شدند.

این توافق در صورتی با توافق طرفین اجرایی شده که، روسیه نیروهای حافظ صلح را از منطقه قره باغ تخلیه و نیروهای نظامی آذربایجان جایگزین آنها خواهند شد. اهمیت مرز تعیین شده برای آذربایجان بسیار بالاست چرا که این مرز از نزدیکی خط لوله گاز اصلی روسیه عبور کرده و این منطقه دارای موقعیت نظامی مطلوبی است.

اما در خصوص تعیین مرز جدید و این توافق در آینده سناریوهای احتمالی وجود دارد که در این نوشتار به آن پرداخته شده است.

در سناریوی اول، منطقه به میدان نبرد فعال بازیگران مختلف منطقه‌ای و جهانی تبدیل می‌شود و ممکن است در نهایت تکه تکه و تقسیم شود. در این صورت ممکن است مرزهای ارمنستان و آذربایجان به خطوط گسل جدید بین قطب های جدید نظم منطقه ای و جهانی تبدیل شود که از همکاری های منطقه ای جلوگیری کرده و بر شانس ثبات و شکوفایی منطقه تأثیر منفی گذاشته و منطقه را به یک مرکز تجاری و حمل و نقل تبدیل می کند.

اگر ارمنستان در نهایت بخشی از غرب و آذربایجان با حفظ تعادل با روسیه و ایران به جهان ترک نزدیکتر شود، مرز ارمنستان و ایران به خط گسلی بین غرب و محور روسیه - ایران تبدیل خواهد شد، در حالی که ارمنستان – آذربایجان و مرزهای جدید آذربایجان خطی بین جهان غربی و غیر غربی خواهد بود.

برخی ممکن است استدلال کنند که بهترین راه حل این است که کل قفقاز جنوبی را در یک قطب از نظم نوین جهانی در حال ظهور بگنجانیم، در نتیجه یک منطقه را متحد کرده و از ایجاد هرگونه خطوط تقسیم جلوگیری می کنیم.

این سناریو کاملاً غیر واقعی است. حتی اگر ارمنستان به غرب بپیوندند که خود کاملاً چالش برانگیز به نظر می رسد، روسیه و ایران احتمالاً هر کاری را برای جلوگیری از چنین سناریویی انجام خواهند داد، زیرا نه روسیه و نه ایران خواستار قطع کامل ارتباط و تسلط بر ارمنستان نیستند. در همین حال، از آنجایی که آذربایجان بر سیاست خارجی خود بر توسعه همکاری با کشورهای ترک تاکید بیشتری دارد، تصور پیوستن آذربایجان به اتحادیه اروپا، اتحادیه اقتصادی اوراسیا و یا غرب چالش برانگیز است.

سناریوی دوم، آینده ای جایگزین برای قفقاز جنوبی وجود دارد تا از تبدیل شدن به یک منطقه تکه تکه شده تحت تأثیر قدرت های رقیب خودداری کند. در این آینده، این منطقه به پلی برای بازیگران منطقه ای و جهانی تبدیل خواهد شد و پتانسیل خود را برای خدمت به عنوان یک مرکز ترانزیت و لجستیک برای اروپا، روسیه، خاورمیانه، هند و چین به طور کامل درک خواهد کرد.

در این سناریو، منطقه بخشی (به طور کامل یا جزئی) از هیچ قدرت ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی در حال ظهور در جهان پسا تک قطبی نخواهد بود. این سناریو نه تنها منطقه را به یک هاب ترانزیتی و لجستیکی، بلکه به یک پلتفرم مناسب برای گفتگوهای بازیگران جهانی و منطقه ای، از جمله ایالات متحده – روسیه، ایالات متحده – ایران، اتحادیه اروپا – روسیه، تبدیل خواهد کرد.

این سناریو عاملیت کشورهای منطقه را افزایش می دهد و آنها ظرفیت و توانایی تأثیرگذاری بر تحولات قفقاز جنوبی را خواهند داشت و در مورد آینده خود اظهار نظر می کنند.

شرط اجباری تحقق سناریوی دوم، آغاز گفت‌وگو و همکاری بین هر 3 کشور منطقه است و به عنوان اولین گام در این مسیر، کشورها باید قوانین بین‌المللی از جمله عدم توسل به زور را بپذیرند و به آن پایبند باشند.

پس از بیش از 30 سال درگیری و جنگ، این سناریو ممکن است غیر واقعی به نظر برسد. با این حال، این تنها گزینه برای تأمین آینده ای امن، باثبات و مرفه برای منطقه و مردم آن است.

اولین گام برای تحقق این سناریو می‌تواند راه‌اندازی بسترهای کارشناسی منطقه‌ای برای گفتگو و مناظره با استفاده از جعبه ابزار دیپلماسی باشد. سپس ایده‌ها و پیشنهادات تدوین‌شده و مورد توافق در آن پلتفرم‌ها می‌تواند به مقامات مربوطه در منطقه و فراتر از آن از جمله روسیه، ایران، ترکیه، اتحادیه اروپا و آمریکا ارائه شود.

در حالت ایده آل، آذربایجان و ترکیه می توانند رقابت را در جهت تعامل سازنده هدایت کنند. از طریق فرمت 3+3، آذربایجان قصد دارد این رقابت را به سمت مسیری سازنده‌تر هدایت کند، آشتی منافع را تقویت کند و بحث‌های آزاد را در مورد همه مسائل منطقه‌ای که همه کشورهای منطقه را درگیر می‌کند، تسهیل کند.

شایان ذکر است، امضای معاهده صلح با آذربایجان فرصتی را برای ارمنستان و غرب فراهم می کند تا به طور مؤثری از نفوذ روسیه بر ارمنستان بکاهند. با این حال، به عنوان دموکراسی های انتخاباتی، این کشورهای غربی همچنان با چالش برآوردن خواسته های لابی ارمنی مواجه هستند. پیام صریح آذربایجان به غرب این است که نمی تواند هر دو طرف را داشته باشد. به عبارت دیگر، نمی‌تواند با لابی ارمنی مماشات کند و با وادار کردن آذربایجان به مصالحه بر سر منافع خود، به پیمان صلح دست یابد.

آذربایجان به عنوان تنها کشوری که بین روسیه و ایران واقع شده است، موقعیت منحصر به فردی دارد که هر دو جزو تحریم‌شده‌ترین کشورهای جهان توسط ایالات متحده و غرب به طور گسترده‌ هستند.

فاصله باکو تا مرز روسیه فقط 200 کیلومتر و در جهت مخالف تا مرز ایران 282 کیلومتر است.آذربایجان را می توان به طور استعاری به قلعه ای مستحکم تشبیه کرد که بر فراز تپه ای قرار گرفته و تحت تأثیر و فشار همسایگان قدرتمند خود قرار دارد. این موضع قدرت‌های غیرمنطقه‌ای را نیز به این فکر می‌اندازد که باید از خاک آذربایجان به عنوان پل ارتباطی علیه همسایگان خود استفاده کنند. بنابراین، یافتن توازن ظریف و خنثی کردن فشارهای همسایگان قدرتمند و قدرت های بیرونی بدون خطر رویارویی مستقیم با قدرت های منطقه ای و جهانی بسیار دشوار است.

این استراتژی بر اساس مجموعه ای از اصول با هدف معرفی آذربایجان به عنوان یک بازیگر قابل پیش بینی و قابل اعتماد در چشم قدرت های منطقه ای و جهانی است و سیاست های آذربایجان در خصوص تحولات در منطقه را چنین می توان بیان کرد:

همکاری آذربایجان با هیچ کشوری علیه کشور ثالث به ویژه کشورهای همسایه نبوده و نخواهد بود.همانطور که رئیس جمهور الهام علی اف تاکید کرد، خاک آذربایجان به عنوان میدان جنگ برای قدرت های منطقه ای و جهانی نخواهد بود. آذربایجان اجازه چنین استفاده ای را نخواهد داد.آذربایجان متعهد است که از تبدیل شدن قلمرو خود به پل ارتباطی قدرت های خارج از منطقه جلوگیری کند. آذربایجان از مداخله در انتخاب های سیاست خارجی همسایگان خود خودداری می کند، مگر اینکه این انتخاب ها تهدیدی مستقیم برای منافع ملی کشور باشد.حداقل انتظاراتی که روسیه از کشورهای پس از فروپاشی شوروی دارد، برای اینکه به عنوان یک تهدید تلقی نشود، شامل خودداری از مشارکت فعال در پروژه های ژئوپلیتیکی است که توسط غرب برای مقابله یا مهار روسیه تنظیم شده است. اساساً این به معنای نشان دادن عدم تمایل به پیوستن به ناتو یا ورود به اتحادیه گمرکی با اتحادیه اروپا است. با این حال، وسعت فضای موجود آذربایجان برای انجام یک سیاست خارجی مستقل قابل توجه است و دقیق تر است که آن را متعادل توصیف کنیم، به ویژه وقتی که از دریچه واقع گرایانه به آن نگاه کنیم. زیرا سیاست خارجی آذربایجان کاملاً واقع بینانه است.بر خلاف اتهامات باندبازی، آذربایجان با امضای توافقنامه همکاری استراتژیک و حمایت متقابل آذربایجان و ترکیه، اتحاد نظامی و سیاسی خود با ترکیه را مستحکم کرده است. این توافقنامه که توسط پارلمان های هر دو کشور به تصویب رسیده است، آنها را به عنوان متحدان نظامی و سیاسی معرفی می کند و مشارکت استراتژیک را به نمایش می گذارد که این امر موجب تقویت هژمونی ترکیه در منطقه خواهد شد. البته لازم است به اقداماتی که آذربایجان به ضرر منافع استراتژیک روسیه تلقی می شود اشاره ای داشته باشیم، این اقدامات شامل ایجاد خطوط لوله نفت و گاز است که روسیه را دور می زند. حمایت آذربایجان از گرجستان، به ویژه در سال های 2007 و 2008، کمک به امنیت انرژی گرجستان، توسعه زیرساخت های حمل و نقل که روسیه را دور می زند، ایفای نقش کلیدی در ادغام کشورهای ترک و حمایت آذربایجان از اوکراین پس از حمله روسیه در سال 2022 اشاره کرد.

در نهایت ذکر این مسئله که ایجاد مرز بندی جدید میان آذربایجان و ارمنستان همانطور که می تواند ایجاد کننده صلح و امنیت در منطقه باشد در مقابل با کوچکترین اشتباه در سیاست خارجی هر یک از طرفین دربردارنده و تشدید کننده تنش در منطقه خواهد بود.

یادداشت: معصومه محمدی کارشناس مسائل اوراسیا

انتهای پیام/