به نقل از «جام نیوز»

خارش پوست در نقاط مختلف بدن خبر از چه بیماری‌هایی می‌ دهند ؟

تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۶۰۷۲۸۷

به گزارش سرویس گوناگون جام نیـوز،   همه ی ما اغلب خارش پوست را تجربه می کنیم و این حالت در بیشتر اوقات مسأله ای طبیعی است که دلیلی برای نگرانی در مورد آن وجود ندارد. اما زمانی که خارش شکلی مزمن پیدا می کند یا در نقطه ی خاصی از بدن رخ می دهد نباید نسبت به آن بی توجه باشیم چون ممکن است از علائم بیماری جدی ای باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حال می خواهیم ببینیم خارش پوست چه نکاتی را درباره ی سلامتی ما بیان می کند؟

 

۱- بیماری کلیوی

خارش شدید در تمامی نقاط بدن اغلب در افرادی رخ می دهد که در مرحله ی نهایی بیماری کلیوی هستند یا از نارسایی کلیوی مزمن رنج می برند. طبق تحقیقات، ۴۲ درصد از بیماران دیالیزی دچار خارش متوسط تا شدید هستند. این خارش به حدی شدید است که فرد را در میانه ی شب از خواب بیدار می کند. هنوز مشخص نیست چرا بیماری کلیه باعث خارش می شود اما پزشکان گمان می کنند این مسأله ناشی از تجمع سموم در بدن است چون کلیه ها قادر نیستند جریان خون را از ضایعات آن پاکسازی کنند.

 

۲- بیماری کبد

خارش بی وقفه ی تمام بدن می تواند از علائم اولیه ی بیماری کبد هم باشد. اگر کبد عملکرد مناسبی در سم زدایی بدن نداشته باشد، مواد اضافی ای مثل اسیدهای صفرا در بدن انباشته می شود.

 

۳- بیماری درماتوگرافی

اگر بعد از خاراندن آرام بدن، رد باریک برجسته و قرمز رنگی روی پوست تان باقی می ماند که محو شدن آن ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می کشد، ممکن است مبتلا به بیماری درماتوگرافی باشید. هنوز علت دقیق این بیماری مشخص نیست اما پزشکان می گویند اضطراب، عفونت ها، مواد آلرژی زا یا داروهایی مثل پنیسیلین می تواند علت بروز این مشکل باشد.

 

درماتوگرافی یک مشکل پوستی جدی است که بر اثر آن پوست به تماس حساس می شود و هیستامین زیادی تولید می کند. احتمال بروز این برجستگی ها در محل تماس و نقاطی که با لباس پوشیده شده بیشتر است. تشخیص این بیماری آسان است اما در اغلب موارد تشخیص داده نمی شود چون برای شخص مبتلا آن قدر شدید و آزار دهنده نیست که به خاطر آن به یک متخصص پوست مراجعه کند.

 

۴- بیماری نخاعی

خارش مزمن در نیمه ی بالایی پشت (بدون وجود هیچ دانه ی پوستی) می تواند نشان دهنده ی خارش نوروپاتی و از علائم نقص عصبی باشد. طبق تحقیقات، بیماری نخاعی ای که بر اثر بالا رفتن سن یا آسیب جسمی به وجود آمده، به عصب فشار وارد می کند و این مسأله باعث احساس خارش روی پوست می شود. خارش های نوروپاتی می تواند در یک طرف بدن یا هر دو طرف آن رخ دهد و اگر خاراندن پوست، خارش آن را تسکین ندهد این مسأله نشانه ی خطر است. برای مثال، افرادی که دچار اگزما هستند خاراندن پوست احساس خوبی به آن ها می دهد اما خارش نوروپاتی با خاراندن بهتر نمی شود و حتی در اغلب اوقات شدیدتر می شود.

 

۵- بیماری سلیاک

برآمدگی ها و تاول های روی زانو، آرنج، نشیمنگاه و یا خط پیشانی که خارش شدیدی داشته باشند، از نشانه های بیماری سلیاک هستند. بیماری پوستی سلیاک باعث مصرف شدن گلوتن بدن می شود و سیستم ایمنی مخاطی روده ها با تولید نوعی آنتی بادی به این مسأله واکنش نشان می دهد. این آنتی بادی با جا به جا شدن در بدن و چسبیدن به سلول های پوستی باعث واکنش خارش دار می شود.

 

۶- بیماری لنفوم

۵ تا ۳۰ درصد از بیماری های لنفوم (نوعی از بیماری های خونی) مثل لنفوم های هاجکین و غیر هاجکین موجب خارش می شوند. خارش همراه با بروز دانه های پوستی می تواند از علائم اولیه ی بیماری هاجکین باشید که احتمالا علت آن مولکول های سیتوکین هستند. سیتوکین ها مولکول های پیام رسانی هستند که در واکنش به عفونت باعث التهاب می شوند.

 

۷- بیماری تیروئید

کم کاری یا پرکاری تیروئید می تواند باعث خارش پوستی شود. هنوز علت این مسأله مشخص نیست اما ممکن است در اثر تغییرات غدد عرق باشد که باعث خشک شدن پوست می شود. خشکی و خارش پوست در افرادی که تیروئید کم کار دارند شایع تر است، چون در بافت پوست گیرنده های هورمون تیروئید وجود دارد که با فقدان هورمون تیروئید، فعالیت سلولی آن ها کاهش پیدا می کند.

 

۸- آلرژی ها

بسیاری از آلرژی های پوستی در طبقه بندی درماتیت های تماسی قرار می گیرند. درماتیت تماسی نوعی دانه ی پوستی خارش دار است که در تماس با یک عامل آلرژی زا دچار آن می شوید، مثل عناصر محصولات بهداشتی و آرایشی.

 

۹- یائسگی

با فرا رسیدن دوران یائسگی ممکن است دچار تغییرات ناگهانی ای در ظاهر خود مثل خشکی پوست شوید. کاهش تولید هورمون استروژن در بدن که برای تولید ماده ی کلاژن لازم است، منجر به خشک و نازک تر شدن پوست می شود چون چربی طبیعی پوست که رطوبت آن را حفظ می کند کاهش می یابد.

 

۱۰- سرطان سینه

بیماری پاژه نوع نادری از سرطان سینه است که بر اثر آن سلول های سرطانی در داخل یا اطراف نوک سینه انباشته می شوند. اولین نشانه ی این بیماری ظاهر شدن تکه های فلس مانند، قرمز رنگ و خارش دار در اطراف نوک سینه و هاله ی آن است. گاهی این بیماری را به اشتباه اگزمای نوک سینه تشخیص می دهند.

 

۱۱- بارداری

در دوران بارداری دانه های قرمز رنگ خارش داری روی شکم یا دست و پای بعضی زنان ظاهر می شود. در اغلب مواقع نمی توان کاری برای تسکین این خارش ها انجام داد چون این خارش ها معمولا در اواخر سه ماهه ی سوم بارداری رخ می دهند که طی آن مصرف اغلب داروها امکان پذیر نیست. اگرچه این مسأله ثابت نشده اما برخی معتقدند این دانه ها در بارداری های چندقلویی رخ می دهند و برخی دیگر هم معتقدند علت این مسأله کش آمدن پوست در دوران بارداری است.

 

خبرنگاران جوان

2025

منبع: جام نیوز

کلیدواژه: جریان خون خارش پوست گوناگون کلیه بیماری جام نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۶۰۷۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری‌های خودایمنی که باعث ریزش مو می‌شوند

آفتاب‌‌نیوز :

دلیل مشکل ریزش مو فقط به افزایش سن محدود نیست، بلکه عوامل مختلفی مانند ژنتیک، هورمون‌ها، دارو‌های مصرفی و انتخاب‌های سبک زندگی می‌توانند در به‌وجود آمدن آن نقش داشته باشند. بیماری‌های خودایمنی هم یکی از دلایل ابتلا به ریزش مو هستند که معمولا کمتر کسی به آن‌ها توجه می‌کند. 

در ادامه با مهم‌ترین و مشهورترین بیماری‌های خودایمنی که با ریزش مو در ارتباط هستند، آشنا خواهیم شد. 

آلوپسی آره‌آتا 

آلوپسی آره‌آتا شایع‌ترین بیماری خودایمنی مرتبط با ریزش مو‌ها است که حدود ۱۴۷ میلیون نفر در سراسر جهان با آن درگیر هستند. این بیماری خودایمنی به‌واسطه ریزش موی تکه‌تکه مشخص می‌شود که می‌تواند به ریزش موی کامل در سطح پوست سر یا حتی در موارد شدید به ریزش مو در سرتاسر بدن منتهی شود. 

متاسفانه هیچ درمان تاییدشده‌ای برای مقابله با آلوپسی آره‌آتا وجود ندارد، اما تزریق کورتیکواستروئید به پوست سر یا پوست بدن تحت نظر پزشک متخصص می‌تواند به مقابله با آن کمک کند. 

لوپوس 
 
لوپوس می‌تواند سیستم‌ها و اندام‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و طیف گسترده‌ای از علائم مانند خستگی، سردرد، درد مفصلی، کم‌خونی، لخته شدن غیرطبیعی خون و ریزش مو را به‌وجود بیاورد. 

ریزش مو زمانی اتفاق می‌افتد که آنتی‌بادی‌های شکل‌گرفته توسط بدن به فولیکول‌های مو نفوذ می‌کنند و باعث می‌شوند که ساقه مو‌ها توسط بدن پس زده شوند و سپس بریزند. در طول دوره‌های بهبودی معمولا مو‌ها دوباره رشد می‌کنند، اما ایجاد هر نوع آسیب اساسی در فولیکول‌ها باعث ریزش موی دائمی خواهد شد. 

بیماری هاشیموتو 

هاشیموتو که علت اصلی ابتلا به کم‌کاری تیروئید است، باعث شکل‌گیری التهاب در غده تیروئید می‌شود و درنتیجه عملکرد آن را مختل می‌کند. این اختلال باعث نازک شدن مو‌ها یا ریزش زیاد آن‌ها می‌گردد، تا حدی که معمولا بیمار هنگام حمام کردن می‌تواند ریزش حجم زیادی از مو‌ها را مشاهده کند. 

تغییر در بافت مو‌ها (خشکی، زبری یا گره‌خوردگی آنها) نیز از دیگر علائم بیماری هاشیموتو است. این ریزش مو تا زمانی که سطح تیروئید با کمک دارو‌ها یا روش‌های درمانی دیگر به محدوده عادی نرسد، ادامه خواهد داشت. 

پسوریازیس‌

پسوریازیس هم یکی از بیماری‌های خودایمنی است که اغلب علائم واضحی را در ناحیه آرنج‌ها، زانو‌ها و بند انگشت‌ها نمایان می‌کند، اما می‌تواند علائمی هم برای پوست سر داشته باشد. علائم پسوریازیس در پوست سر می‌توانند شدید باشند و باعث پوسته‌ریزی، قرمزی و گاهی هم احساس خارش پوست سر شوند. 

پسوریازیس معمولا باعث ریزش موی شدید نخواهد شد، اما می‌تواند قطر مو‌ها را تغییر دهد و باعث شکنندگی شدید مو‌ها شود. 

بیماری کرون و بیماری التهابی روده 

افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی در معرض خطر ابتلا به بیماری کرون (نوعی مشکل التهابی در روده‌ها) قرار دارند، درحالی که همین اتفاق می‌تواند باعث ریزش مو‌ها شود. 

درمان مناسب برای بیماری کرون معمولا شامل مصرف دارو، جراحی و کنترل‌های تغذیه‌ای برای کنترل التهاب، اصلاح کمبود‌های تغذیه‌ای و کاهش علائم می‌شود. دارو‌های مناسب برای این بیماری معمولا التهاب را کاهش می‌دهند و تمرکز زیادی بر اصلاح‌های تغذیه‌ای دارند، درحالی که لیزردرمانی، دارو‌های تجویزی و PRP هم در مواردی ضروری هستند.

منبع: خبرگزاری ایسنا