گفت و گو با بانوی بینظیر کاراته ایران

قهرمان کاراته ایران که در سال 2010 و در حادثه در دهکده مسابقات دچار ضربه مغزی شده بود هشت سال بعد مدال برنز مسابقات آسیایی را این بار در جاکارتا به دست آورد.

به گزارش" ورزش سه" داستان زندگی پگاه زنگنه کاپیتان تیم ملی کاراته ایران شبیه درام های جذاب است. او که در رقابت های بازی های آسیایی گوانگژو 2010 یکی از امیدهای مدال طلای کاراته بانوان ایران بود در حین عزیمت به محل اقامت ورزشکاران در دهکده بازی ها دچار آسیب دیدگی شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اتومبیل برقی حمل و نقل ورزشکاران روی اشتباه راننده واژگون شد و زنگنه که قصد داشت مانع از آسیب دیدن دوست و همتیمی اش که در اتومبیل همراه بود ، شود خودش دچار آسیب جدی و ضربه مغزی شد. اتفاقاتی که باعث شد یکی از قهرمان های ورزش های بانوان ایران دو سال از تمام رقابت ها کنار بکشد. او که بعد از چند سال به عنوان مربی به کاراته بازگشته بود باردیگر تصمیم گرفت که به دنیای قهرمانی بازگردد. پس مربیگری را که با روحیاتش جور نبود کنار گذاشت و تمریناتش را آغاز کرد و بازگشت قدرتمندانه ای داشت. او در بازگشتش مدال نقره مسابقات قهرمانی کاراته آسیا در ازبکستان، 3 مدال طلا در سال 2013  و در بازی های قهرمانی کاراته وان ، همبستگی کشورهای اسلامی و قهرمانی کاراته آسیا را به دست آورد. او در بازی های آسیایی 2018 جاکارتا به عنوان کاپیتان تیم ملی ایران و در 34 سالگی در حالی به مدال برنز رسید که شاید اگر عدالت بیشتری در داوری ها بود با طلای مسابقات به ایران بازمی گشت. پگاه زنگنه متولد 17 بهمن 1362 و اهل شهر کرمانشاه و یکی از پرافتخارترین قهرمان های ورزشی بانوان ایران است.

 

-با مدال برنز مسابقات آسیایی به ایران بازگشتید. احساس و نظرتان در این رابطه چیست؟

مسابقات به نظرم خوب بود و من از عملکرد خودم راضی هستم اما از رنگ مدالم اصلا...

 

-رای داور در آن بازی اول برابر حریف قزاق اگر عادلانه تر بود شاید حداقل نقره را می گرفتید؟

بله، من در بازی اول با قهرمان قزاقستان که طلای دوره گذشته را گرفته بود و امسال هم قهرمان شد صفر صفر کردم که با رای پرچم نتیجه را به نفع او اعلام کردند. این رای می توانست جا به جا هم بشود اما این اتفاق نیفتاد. در بازی بعدی من نماینده ازبکستان را سه بر صفر بردم و اگر به فینال می رسیدم باید با حریف ویتنامی مسابقه می دادم که قبلا او را در مسابقات آسیایی با نتیجه 10 بر 2 برده بودم.

 

-بعد از بازی های آسیایی آیا می خواهید در تورنمنت های بزرگ بعدی هم شرکت کنید؟

برای مسابقات جهانی که قطعا هستم اما برای المپیک و بازی های آسیایی باید ببینیم شرایط چگونه خواهد بود.

 

 

-شما نزدیک به دوسال کاراته را کنار گذاشته بودید.در این دوسال آیا کلا رابطه تان با کاراته قطع بود؟ و چطور توانستید که برگردید و مدال بگیرید؟

بله من کاراته را کلا کنار گذاشته بودم و دوسال اصلا تمرین نکردم. آنقدر دل شکسته بودم که دوست نداشتم برگردم اما خانواده ام و دوستان خوبی که داشتم و کنارم بودند تشویقم کردند که برگردم. اوایل که به دلیل مصدومیت نمی توانستم بازی کنم به عنوان مربی کار کردم اما دیدم مربیگری با روحیات من جور نیست. مربیگری را کنار گذاشتم و تمریناتم را شروع کردم ، با هزینه خودم در چند دوره مسابقه شرکت کردم البته فدراسیون هم خیلی کمک کرد و مرا به مسابقات برد و با زحمات کادرفنی و دلسوزان کاراته آمادگی م خیلی بیشتر شد و توانستم در بازی های آسیایی در شرایط خیلی خوبی باشم. با این وجود حضور در رقابت های قهرمانی استونی تلاش و زحمت بیشتری را می طلبد و امیدوارم بتوانم به آن شرایط برسم.

 

-شما دوسال از ورزش حرفه ای دور بودید و ورزشکاران حرفه ای معمولا اگر مدتی تمرین نکنند با مشکلاتی مثل اضافه وزن روبرو می شوند.

خب من مشکلا اضافه وزن پیدا نکردم از طرفی هم ورزش تی آر ایکس کار می کردم و سیستمم طوری نبود که که تغییر عمده ای در من به وجود بیاید. 

 

 

-اما کاراته را کاملا کنار گذاشته بودید؟ بعد از دوسال بازگشت از نظر ذهنی آمادگی حضور در سطح حرفه ای را داشتید؟

بله کاراته را کلا کنار گذاشتم اما کاراته از ذهنم بیرون نرفته بود. یادم می آید روزی که تمریناتم را شروع کردم سرعت و قدرتم خیلی پایین بود اما از نظر نحوه اجرای تکنیک اوضاعم خوب بود. خیلی سخت بود اما بدنسازی را شروع کردم. مربی بدنساز عالی داشتیم که کمک زیادی به من کرد تا هم از نظر جسمی و هم روحی بالا آمدم. مشوق های زیادی داشتم ، بیشتر خانواده ام و چند نفر از دوستانم هم کمک زیادی کردند تا بتوانم به دنیای حرفه ای بازگردم. البته در این بین انتقادهای زیادی هم از من می شد اما من سعی کردم از این انتقادها نیرو بگیرم.

 

-شما در مسابقات گوانگژو 2010 در یک حادثه عجیب و تلخ ضربه مغزی شدید. آیا این موضوع باعث نشد برای ادامه فعایلت حرفه ای بترسید؟

 

چرا تا یکسال خیلی درگیر این موضوع بودم و واقعا اذیت می شدم. نمی توانستم و تحمل تمرینات را نداشتم. متاسفانه در آن مسابقات به دلیل اشتباه و بی احتیاطی راننده ، ماشین چپ کردو من خواستم دوستم را بگیرم که این اتفاق برای خودم رخ داد. یکسال درگیر این مصدومیت بودم اما بعد از آن رفته رفته بهتر شدم و خداراشکر توانستم به مسابقات برگردم.

 

-در 34 سالگی توانستید مدال برنز بازی های آسیایی را به دست بیاورید. تا کی می خواهید در سطح حرفه ای بازی کنید؟

تصمیم خاصی ندارم، من همیشه به روبرو نگاه می کنم و به نظرم در حال حاضر شرایط برای حضورم دار مسابقات آینده خوب است. اما دوست دارم در اینجا موضوعی را بگویم. خیلی ها به من می گفتند در 34 سالگی بهتر است بنشینم توی خانه ام اما یک قهرمان برزیلی در رشته بانوان که در تمرینات تیم ملی ما شرکت کرد و نفر دوم رنکینگ جهان است با هم همسن است. قهرمان روس دنیا در رشته کاراته 4 سال از من بزرگتر است و خیلی قهرمان های دیگر که در 37-38 سالگی در مسابقات شرکت می کنند. شاید برای اکثریت اینگونه رقم بخورد که در این سن و سال بازنشسته شوند اما خیلی از ورزشکاران هم در این سن و سال مقام می آورند.  شاید از نظر فرهنگی اینجوری جا افتاده باشد که ورزشکار بالای سی سال باید بنشیند توی خانه اما من تا می توانم ادامه می دهم و به همه دخترها و پسرها هم پیشنهاد می دهم که تا جایی که می توانند به ورزش حرفه ای ادامه بدهند و به این حرف ها توجه نکنند. ورزشکاران ما نباید به چارچوب های نانوشته ای مثل سن و سال تن بدهند و باید تنها براساس توانایی های ذهنی و جسمی شان تصمیم بگیرند.

 

 

-شما اهل کرمانشاه هستید. شهری که ورزشکاران و البته زلزله های زیادی دارد. الان کرمانشاه هستید؟

بله من کرمانشاه هستم و متاسفانه دیشب دوباره اینجا لرزید. واقعا آدم برای زلزله زدگان متاسف می شود ، درست است که خود کرمانشاه در زلزله آسیب ندید ولی درست نیست که از زلزله زدگان غافل شویم. متاسفانه مردم زلزله زده ماه ها است در چادر و کانکس زندگی می کنند و امنیت و آرامش ندارند و در معرض آسیب های جدی جسمی و روحی هستند.

 

-با وجود زلزله هایی که کماکان کرمانشاه را می لرزانند بازهم آنجا زندگی می کنید؟ نمی ترسید؟

کرمانشاه  شهر و وطن ما است( می خندد) من واقعا به شهرم عرق داشته و کرمانشاه را واقعا دوست دارم. در تمام سفرهایم دلم برای شهر و مردمش تنگ می شود. ما ورزشکاران خیلی خوب و بزرگی داریم و کلا در این شهر مردم به ورزش خیلی اهمیت می دهند. در همین بازی های آسیایی قهرمان هایی در رشته های کبدی، دوومیدانی و قایقرانی از کرمانشاه داشتیم که مدال های خوبی گرفتند. کرمانشاه اصولا به ورزشکارانش اهمیت می دهد ، من خودم کارمند آموزش و پرورش کرمانشاه هستم و در این چند سال که در اردوها و تمرینات بودم هیچ فشاری روی من نبوده و حمایتم کرده اند در حالی که ورزشکاران خانمی که از استان های دیگر می آیند مشکلاتی داشته و دارند. واقعا جا دارد از همه کسانی که کمکم کردند و مراسم بدرقه خیلی خوبی را برای ما تدارک دیدند تشکر کنم.  البته حق ورزشکاران ایرانی بیشتر و بالاتر از این بود و امکانات و توجه بیشتر می تواند باعث شود تا نتایج بهتری در مسابقات و تورنمنت های بزرگ بگیریم.

کاراته

منبع: ورزش 3

کلیدواژه: کاراته

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۴۱۴۰۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرمربی تیم هندبال جوانان: برای کسب سهمیه جهانی می‌جنگیم

به گزارش قدس آنلاین شریف مومن، سرمربی تیم هندبال جوانان ایران، درباره قرعه‌کشی هجدهمین دوره مسابقات هندبال قهرمانی جوانان آسیا و همگروهی با کویت و چین گفت: به همه تیم‌ها احترام می‌گذارم. ۲ بازی سنگین با کویت و چین پیش رو داریم و اگر می‌خواهیم به مسابقات جهانی برویم، باید همه بازی‌ها را ببریم. به همه تیم‌ها احترام می‌گذاریم اما برای ما فرقی ندارد روبه‌روی کدام تیم بازی می‌کنیم و در تمام مسابقات با تمام وجود می‌‍جنگیم.

وی در پاسخ به سوالی در خصوص آشنایی با تیم‌های کویت و چین افزود: مقابل کویت و چین چند باری بازی کرده‌ام و با سیستم بازی آنها بیگانه نیستم. ما هم بر مبنای یک سیستم بازی نمی‌کنیم. ۲ سیستم مختلف دفاعی را در اردوها تمرین کرده‌ایم و در بخش حمله تاکتیک‌های زیادی داریم.

مومن درباره اینکه به چند درصد از ترکیب تیم هندبال جوانان دست یافته است نیز اضافه کرد: ابتدا امیدوارم بازیکنان بدون مصدومیت به اردو بازگردند. یک لیست ۲۴ نفره داریم و برای همین همه بازیکنان باید در پست‌شان تمام تلاش خود را به کار بگیرند و برای به دست آوردن آن پست بجنگند.

سرمربی تیم هندبال جوانان ایران ادامه داد: زمانی که بازیکنان به‌طور کامل در اختیار من قرار بگیرند، برنامه تمرینی متفاوتی خواهیم داشت. ابتدا روی استقامت بدنی کار می‌کنیم و سپس روی تاکتیک‌های هندبال متمرکز می‌شویم. تلاش می‌کنیم در این میان بازی‌های دوستانه هم داشته باشیم تا بتوانیم نقاط ضعف خود را بهبود و روی نقاط قوت بیشتر کار کنیم تا در نهایت با آمادگی کامل به رقابت‌های آسیایی پا بگذاریم.

وی درباره بازی با کویت که سخت‌ترین بازی تیم ایران در مرحله مقدماتی نیز محسوب می‌شود، گفت: دوست ندارم از الان راجع به تاکتیک‌ها و اندیشه‌هایم برای بازی با کویت صحبت کنم. اما امیدوارم بازی خیلی خوبی نه تنها مقابل کویت بلکه مقابل همه تیم‌ها داشته باشیم.

هجدهمین دوره مسابقات هندبال قهرمانی جوانان پسر آسیا، انتخابی مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۵ در لهستان، قرار است ۲۶ تیر تا ۶ مرداد سال جاری در اردن برگزار شود. قرعه‌کشی این مسابقات دیروز در اردن برگزار شد که طی آن تیم هندبال جوانان ایران در گروه B با کویت و چین همگروه شد.

منبع: خبرگزاری ایرنا