هزینههای سرسام آور پروژه ارسال فضاپیما به مریخ
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۴۹۸۵۷
به گزارش خبرنگار حوزه فنآوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ براساس گزارش های کارشناسان ناسا، هزینه ساخت و ارسال فضاپیما به سیاره مریخ دوبرابر مبلغ تخمین زده شده پیشین، به رقمی افزون بر 8.9 میلیارد دلار رسیده است.
در حال حاضر شرکت ناسا و بوئینگ در همکاری برای ساخت نسل آینده فضاپیماها و ارسال آن به سیاره سرخ هستند و این رقابت با شرکت اسپیس ایکس وارد مرحله جدی شده است به ویژه پس از آنکه اسپیس ایکس با موفقیت موشک فالکون هوی را در ماه فوریه سال جاری به فضا پرتاب کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مقام های ناسا اعلام کرده اند موشک فضایی SLS ساخت مهندسان ناسا بسیار پرقدرت تر از فالکون هوی(Faclon Heavy) ساخت اسپیس ایکس به هدایت ایلان ماسک است و سفینه ماسک هرگز قابلیت رقابت با ناسا را ندارد.
اسپیس ایکس و بوئینگ رقابت تنگاتنگی با یکدیگر برای ارسال اولین فضانورد به فضای عمیق به ویژه سیاره مریخ دارند.
مقام های بوئینگ که درحال ساخت موشک SLS برای ناسا هستند اعلام کرده اند اولین آزمایش ارسال سفینه به سیاره مریخ درسال 2020 و درسال 2022 با خدمه انسانی انجام خواهد شد.
زمان راه اندازی و آزمایش موشک ارسالی به سیاره مریخ تاکنون سه بار به تعویق افتاده است و حال افزایش باورنکردنی هزینه ساخت آزمایش نهایی را دوباره به تعویق می اندازد.
شرکت بوئینگ سه سال پیش برنده رقابت ساخت موشک فضایی برای ارسال به سیاره مریخ به قیمت قراردادی 6.2 میلیارد دلار شد و حال با صرف 8.9 میلیارد دلار درسال 2021 بدون تحویل بخشی از سفینه به ماموریت خود پایان خواهد داد.
بازرسان ناسا مواردی چون مسائل مدیریتی، فنی و زیرساخت ها را عامل عملکرد ضعیف بوئینگ دراجرای تعهدات خود دربازه های زمانی استاندارد اعلام کرده اند.
موشک فضایی SLS دارای قدرتی بسیار زیاد است و می تواند چهار فضانورد درفضاپیمای Orion را به ماموریت های مختلف برای کشف مقصدهای عمیق فضایی ببرد.
کارشناسان درنظر دارند درمرحله های آتی، از موشک SLS برای ارسال فضانورد به سایر سیاره های منظومه شمسی چون کره ماه مریخ، مشتری و حتی زحل استفاده کنند.
مقام های اسپیس ایکس نیز درتلاش برای اجرایی کردن پرتاب نمونه اصلی موشک فالکون به سیاره مریخ هستند و حتی ایلان ماسک، مالک اسپیس ایکس اعلام کرده است درنظر دارد درآینده سیاره مریخ را مسکونی کند.
منبع:Dailymail
انتهای پیام/
رقابت تنگاتنگ بوئینگ و اسپیس ایکس برای ارسال سفینه به مریخمنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۴۹۸۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
بادبانهای خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتیها یکی از کارآمدترین راهها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.
به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکتلب(RocketLab) سامانه بادبان خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.
«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محمولهای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.
هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبانهای خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.
موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسانها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سالها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.
میتوان گفت که توسعه موشکها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینیها و مغولها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشکهای پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبانهای خورشیدی را داریم.
بادبانهای خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده میکنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که میتوان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.
ما باید تا قرن بیستم صبر میکردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبانهای خورشیدی را تعریف کند.
سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیارهای در دهههای ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریتهایی با استفاده از بادبانهای خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.
درک مفهوم بادبانهای خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبانها به گونهای زاویه میگیرند که فوتونها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتونها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو میبرند.
البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتونهای زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبانهای خورشیدی را توسط نور خورشید آسانتر میکند، اما اندازه بادبانها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی میکنند، محدود شده است.
به بیان سادهتر، بادبانهای خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار میکنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار میبرند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتیهای دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.
ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده میکند.
این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سختتر و در عین حال سبکتر برای طرحهای ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.
اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.
گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایتسیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیارهای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شدهاند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.
ناسا میگوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.
انتهای پیام