آسمان ریسمان بافتن اصلاح طلبان برای تخریب مدیر جهادی

به گزارش افکارنیوز؛ حال و روز این روزهای اصلاح طلبان هم شده آسمان ریسمان بافتن. تا بگویند اینی که ما می گوییم درست است. حالا فرقی ندارد ماجرا چیست؟ حقیقت است یا شایعه. تا اینجای ماجرا شاید چندان مهم نباشد اما ماجرا از جایی بودار می شود که پای کسانی به میان می آید که پرونده شان سفید است و اگر نقطه تیره ای هم در آن دیده می شود از اثرات همان گمانه زنی های سیاسی است که رقبا به آن ها وارد می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان یکی از کسانی که در یک سال و نیم گذشته پس از انتخابات 96 محمدباقر قالیباف،‌شهردار سابق تهران است. کسی که در دوره مدیریت 12 ساله خود پایتخت ایران را در تراز یک کلانشهر توسعه یافته رو به جلو برد و با مدیریت جهادی خود گوی سبقت را از مدعیان مدیریت شهری ربود. حالا پس از یک سال و نیم ناکارآمدی 3 شهردار و دو سرپرست شهرداری در تهران چاره ای نمانده چون چنگ کشیدن و مخدوش کردن چهره مدیری که به خوبی به توانمندی ها و محبوبیتش واقف هستند. از همین رو است که یک روز املاک شهرداری را در اتاق تخریب خود ورق زدند و با جنجال، ماه ها افکار عمومی را به بازی گرفتند، بار دیگر عدد نجومی بدهی هایی که هیچوقت نتوانستند اثبات کنند. از آن روز که زمزمه انتخابات قوت گرفت اصلاح طلبان هدف خود را برد به هر قیمت تعریف کردند و در این بین فرقی نمی کند چه کسانی قربانی بداخلاقی شان می شود.

آنروز که با هوچی گری پرونده املاک شهرداری را تحت عنوان "املاک نجومی" به خورد مخاطب دادند تا امروز نتوانستند ادعایی را به اثبات برسانند. گویی روند جریان رسانه ای اصلاح طلبان فقط اتهام زنی است،‌فرقی ندارد این اتهامات صحت دارد یا نه، آن ها فقط می گویند تا از ذهن مخاطب فراموش نشوند. در آخرین وضعیت پرونده املاک شهرداری که از سوی عباس پوریانی رئیس کل محاکم عمومی و انقلاب تهران  مطرح شد:" تاکنون ۱۲ فقره پرونده در این مورد به محاکم تهران ارسال شده است که این پرونده‌ها به مجتمع قضایی ویژه رسیدگی به جرایم کارکنان دولت ارجاع گردیده است." این اتهام زنی ها در حالی به شهردار وقت تهران نسبت می شد که هیچ مدرک و سندی ولو ضعیف در این زمینه وجود نداشت.

پس از آن نیز مسایل دیگری هم از سوی اصلاح طلبان و رسانه های همسو با این جریان مطرح شد که ترس بیش از پیش رقبای قالیباف را نشان می داد تا عقلانیت و منطق. شایعاتی همچون فرار وی از کشور، پولشویی کلان در شهرداری، خرید املاک در خارج از کشور،‌ترور و دهها اتهام و شایعه دیگری که تنها مصرف رسانه ای آن هم نه چندان باور کردنی دارد. یکی از اقداماتی که جریان رقیب مدیریت جهادی در ماه های اخیر در پیش گرفته نسبت دادن هر تخلف یا اقدام شائبه دار به شهرداری سابق است. پرونده هایی مثل املاک شهرداری یا هولدینگ یاس که در مراجع قضایی با قوت و شدت در حال پیگیری است اما این رسانه ها در تلاشند تا با ضریب دادن به آن با انحراف افکار عمومی نوعی بدبینی را نسبت به یک شخص ایجاد کنند.  با وجودی که رسانه ها و شخصیت های اصلاح طلب هرگز نتوانستند نسبتی میان قالیباف با پرونده ای مثل هولدینگ یاس مطرح کنند اما افرادی که از سوی شهرداری در این پرونده فعالیت داشتند را به شهردار سابق نسبت می دهند، ‌به نحوی که این شائبه در ذهن مخاطب شکل بگیرد که این تخلفات با اطلاع کامل قالیباف بوده در حالی هیچ سند  و مدرکی برای اثبات آن ندارند. این در حالی است که این پرونده با قوت در دادگاه نظامی در حال بررسی بوده و هنوز نتیجه نهایی آن اعلام نشده است. این رویه رسانه های اصلاح طلب از نگاه کارشناسان یک فرار رو به جلو در زمین بازی های سیاسی توصیف می شود که به جای پاسخ به  مطالبات و سوالات،‌تنها با اتهام زنی و به میان آوردن نام مدیران انقلابی دست به فرافکنی می زنند.

 

پرویز سروری بازی های سیاسی اصلاح طلبان را علت اصلی هجمه های آنها برای تخریب عملکرد مدیریت جهادی و دلسوزان نظام می داند و براین باور است که "این یک سناریوی تعریف شده از سوی جریان اصلاحات است که تلاش می کند تا برای کشور یک چالش ایجاد کنند." به زعم  این عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران "ایرادات وارده به شهرداری سابق دیگر به یک مسئله کسل کننده تبدیل شده است آنقدر اتهامات بی سند مطرح کرده‌اند که دیگر به نقل و نبات محافل شان تبدیل شده است. این جریان اما غافل از این هستند که این سوالات همواره از سوی شهروندان از شورای شهر و شهرداری تهران وجود دارد که بعد از دو سال چه کرده‌اید این همه امکانات و مدارک و شورای یک دست بعد از دو سال چه عملکرد قابل دفاعی دارد؟ این ادعاها باید اثبات شود. "

مهدی چمران رئیس سابق شورای اسلامی شهر تهران هم در گفتگویی این اتهام زنی ها را نشانه ترس رقبای دکتر قالیباف از آینده دانست و گفت:" این افراد سعی دارند کم کاریها، ندانم کاریها  و خراب کاری های خود را پنهان کنند چرا که این مطالبات وجود دارد که این شورا و شهرداری طی مدت گذشته چه کرده اند؟ چرا کم کاری می کنند؟ از همین رو به جای پاسخ مدیریت قبلی را تخریب می کنند." به اعتقاد وی،‌ " ترس اصلاح طلبان از مسئولیت گرفتن قالیباف علت دیگر تخریب ها است. آنها نگرانند در آینده دکتر قالیباف مسئولیت های بزرگی در کشور بگیرد از همین رو با تخریب مانع آن می شوند تا افرادی را بر سر کار بیاورند که در سیستم کار جهادی توانمند نیستند و تسلیم خواسته های آن ها هستند؛ نشانه گیری آن ها برای تخریب و هراس از آینده است."

 

گمانه زنی،‌شایعه سازی، تخریب و مواردی از این قبیل از سوی اصلاح طلبان با گذشت بیش از یک سال از فعالیت محمدباقر قالیباف تنها یک حقیقت را نشان می دهد،‌ او نباید در هیچ عرصه ای میدان دار باشد،‌چون دامنه گسترده خدمت رسانی هایش سطح توقعات و مطالبات مردمی را بالا می برد،‌در این صورت کسانی که بیشتر مدیر شعاری هستند یارای رقابت با مدیران اهل عمل ندارند.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: انتخابات ایران شهرداری بازی اصلاح طلبان رسانه ذهن انقلاب دولت زمین شورای اسلامی شهر تهران شورای شهر شهرداری تهران شورای اسلامی شهر خدمت رسانی رقابت اصلاح طلبان قالیباف مدیر جهادی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۹۳۲۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عباس عبدی خطاب به نواصولگرایان: آی‌ کیوتان در اندازه گنجشک هم نیست

به گزارش عصر ایران عباس عبدی در اعتماد نوشت: ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده‌ است. وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ می‌کرد.   اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاح‌طلبان با آن همراهی نمی‌کردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرف‌ها را می‌زد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاح‌طلبان هم مثل اغلب مردم استقبال می‌کردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده می‌شد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاح‌طلبی به عنوان یک مجموعه‌ای با پیشینه‌ای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیک‌تر است.   البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان می‌گویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار می‌کردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاح‌طلبان اندکی از آن مواضع را می‌گرفت، در چشم به‌هم زدنی بازداشت و بازجویی می‌شد و جایش در زندان بود.   اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاح‌طلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشته‌ای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهره‌مندند.   البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاح‌طلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت ولی هیچ‌گاه به عنوان یک فعال اصلاح‌طلب نه خودش را معرفی می‌کرد و نه کسی به چنین صفتی او را می‌شناخت. شاید هم سعی می‌شد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاح‌طلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمی‌دانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.   حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاح‌طلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاح‌طلبان که سال‌هاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبه‌رو شده‌اند، از اینکه یک تازه‌وارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، به‌شدت دلخور و هراسان شده‌اند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده می‌گیرد.   غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شده‌اند، حالا که یک‌باره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابی‌گری محض زده است، دیگر کسی از اصلاح‌طلبان نمی‌پذیرد که نصیری را از خود ندانند.»   ابتدا بهتر بود که پیش‌تر با دوستان خود هماهنگ می‌کردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفته‌اند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بی‌طرفانه داشتند. علت نیز روشن است.   من در گفت‌وگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول چون حرف‌های خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمی‌دانند. به علاوه نمی‌خواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب این‌گونه ریزش‌ها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاح‌طلبان برای خودش می‌یافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمی‌کرد.   گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بی‌صداقتی و دورویی است، ولی بی‌عقلی نیز در آن موج می‌زند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاح‌طلبان هم سلطنت‌طلب شده باشند، حتما افراد با گرایش‌های فراتر از اصلاح‌طلبی هم شده‌اند، پس چه کسی برای سیاست رسمی می‌ماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آن‌هم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخش‌های ضعیف‌تر و کم‌اثرتر است.   اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید و نصیری را باطن آنها می‌دانید. آی‌کیو، در اندازه گنجشک هم نیست. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: انتقاد تند ابطحی از مهدی نصیری: پوست خربزه زیر پایت انداخته اند مهدی نصیری و توهم اتحاد