به نقل از «دانا»

ادامه نظام ارباب- رعیتی در پوشش رهن خانه/ کاهش ارزش پول مستاجران در قبال سود سرشار مالکان!

تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۶۵۱۹۴

غلط ترین نوع روابط اقتصادی اکنون، محاسبه رهن با معیار قرض الحسنه و قیمت ملک با ارزش روز و جاری است.

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ صاحب‌خانه شدن برای بسیاری از افراد آرزویی است که در زندگی برای خرید خانه تلاش می‌کنند. اما سال‌های اخیر آنقدر قیمت خانه و زمین و سایر هزینه‌های زندگی بالا رفته که شاید خیلی‌ها به این زودی نتوانند صاحبِ خانه شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین دلیل در این سال‌ها در کشور ما اجاره‌نشینی رشد چشم‌گیری داشته است. یکی از انواع اجاره‌نشینی رهن کامل است.

فرمول محاسبه رهن به این شکل است که رهن کامل یک خانه در بازار معمولاً مبلغی بین یک پنجم یا یک ششم کل قیمت آن خانه است. اگر خانه نوساز باشد بعضاً ممکن است مبلغ رهن برابر با یک چهارم قیمت خانه نیز در نظر گرفته ‌شود، ولی اگر خانه سن و سالی داشته باشد میزان یک ششم قیمت خانه برای رهن قابل پیش‌بینی است.

در این رویه استعماری با توجه به کاهش ارزش پول ملی، پس از کمتر از یکسال مبلغ رهن ارزش خود را از دست می دهد و قیمت جاری ملک سود سرشار و بدون ارزش افزوده را برای مالکان به دنبال دارد.

ضروری است که معیار قرض الحسنه از قراردادهای رهن اجاره برداشته شود و برابری میزان رهن با ارزش فلزات گرانبها و ارزهای معتبر جایگزین شود تا مقداری از سود حاصل از نوسانات به مستاجران برسد تا توان همراهی با نوسانات شدید و لجام گسیخته مسکن را داشته باشند.

روابط بد تعریف شده و استعماری مالک و مستاجری اکنون، یک طرفه و به نفع صاحب ملک یا موجر تدوین شده است؛ می توان گفت این روابط از از نظام ارباب و رعیتی به مراتب بدتر و نیازمند توجه جدی است.

فاصله طبقاتی در این بخش روز به روز بیشتر میشود و مالکان از افزایش قیمت‌ها استقبال بی نظیری می کنند که با محاسبه ارزش رهن بر مبنای طلا و سکه مقدار زیادی از اشتیاق آنها برای فشار بر خانواده های مستاجر کاسته خواهد شد.

فقط در سال جاری بعد از تورم های دوره ای که بر همه بخش ها وارد شد ارزش رهن به یک سوم تقلیل یافت و این در حالی بود که ارزش ملک بیش از ۹۰ درصد افزایش داشته است.

این یعنی حدود ۶۶ درصد کاهش ارزش ودیعه و افزایش ۹۲ درصدی مبنای محاسبه رهن و اجاره و شکاف ۱۵۸ درصدی که با وضعیت معیشت خانوارهای مستاجر همخوانی ندارد. در شرایط کنونی مالکان بیشتر راغب به جابجایی مستاجر هستند، تا بتوانند بهای رهن و اجاره ملک خود را به روز رسانی کنند.

اما در صورت جایگزینی ملاک ارزشگذاری رهن و اجاره از قرض الحسنه به جاری قطعا خواستار ماندن مستاجر خود خواهند شد. با هر نوسان در قیمت ملک فشارها برای اخراج مستاجران افزایش می یابد.
خدا می داند جابجایی های مکرر چه بلایی سر خانواده های مستاجر می آورد.

هزینه فرصت مفت خوارگی در بخش مسکن به قدری بالاست که تنها کافیست یک واحد مسکونی به کسی ارث رسیده باشد؛ چندین نسل از قِبل آن بدون هیچ زحمتی ارتزارق خواهند کرد. از سوی دیگر خانواده های مستاجر باید شبانه روز در چندین شیفت کار کنند تا این هزینه مفت خوارگی تأمین شود.

انتهای پیام/ط

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۶۵۱۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مصیبت جدید مستاجران!

به گزارش «تابناک» به نقل از همشهری آنلاین، از کف تا سقف‌شان انباشته از کارتن‌های موز صادراتی است. کارتن‌های موز سمت راست به ردیف کارتن‌های زیره ۳ لایه و کارتن‌های سمت چپ به ردیف کارتن‌های زیره ۵ لایه اختصاص دارد.

 ردیف‌های تنگ هم که به کوهی کارتنی می‌مانند.

کارتن؛ یکی از مصائب مستاجران

عباس، کارگر یکی از همین حجره‌هاست. او هر روز پیش از طلوع آفتاب سراغ دیگر حجره‌ها می‌رود و کارتن‌های موز محکم و قابل استفاده را جمع‌آوری و خریداری می‌کند؛ بعضی‌ها را به تعداد و بعضی دیگر را به کیلوگرم می‌خرد. قبل از خرید هم به توصیه آقا جمشید (صاحب کارش) خوب کارتن‌ها را وارسی می‌کند تا عیب و ایرادی نداشته باشند.

از ساعت حدود ۱۰ صبح قبل از آمدن آقاجمشید، کارتن‌ها مرتب و منظم در حجره روی هم ردیف عمودی ردیف شده‌اند. کمی بعد از آن هم سر و کله مشتری‌ها که این روز‌ها اغلب مستاجر هستند، پیدا می‌شود. عباس هوای آن‌ها را دارد. چون خاطره‌های چندان خوبی از روزگار اجاره‌نشینی خود و اهل و عیالش ندارد. یکی از آن خاطرات همین تهیه کارتن‌های مقاوم برای اسباب‌کشی بود که باید بابت‌شان کلی هزینه پرداخت می‌کرد.

کارتن موزی کم از خدمات پکینگ ندارد!

یکی از مشتری با شنیدن قیمت کارتن‌های موز صادراتی از دهان عباس، کمی متعجب می‌شود و دوباره قیمت را می‌پرسد. عباس هم که عادت دارد به دیدن این تعجب کردن‌ها، تکرار می‌کند: «سایز بزرگ ۲۵ هزار تومان و سایز کوچک ۲۰ هزار تومان.» مشتری که هنوز متعجب است باز می‌پرسد: «این قیمت که گفتید برای همین کارتن‌های موزی‌ست دیگر؟» عباس، چای را لاجرعه سر می‌کشد: «بله؛ توی هر کدامشان می‌توانی از ۵ تا ۱۰ کیلوگرم با خیال راحت اسباب جای بدهی و با خودت ببریشان تا آن سر دنیا.»

مشتری که پیش از این کارتن‌های موز را از برخی اصناف با قیمت هر کارتن ۵۰ تا ۷۰ هزار تومان تهیه می‌کرد و با شنیدن هزینه‌های چند ده میلیونی خدمات پکینگ ویژه اسباب‌کشی، دود از سرش برمی‌خاست، بی‌معطلی ۱۰ کارتن موز سایز کوچک از عباس خرید تا همه زندگیش را در آن بسته‌بندی کند.