نگاهی به فیلم تختی|از خودکشی رابین ویلیامز تا ادعای خودکشی غلامرضا تختی
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۶۰۳۴۳۲
فیلم غلامرضا تختی در بزنگاه حساسی به سر می برد اگر پایان آن همین باشد، فیلمی نخواهد بود که بتوان دست بچه‌ها را گرفت و به سینما برد یا به دانش آموزان توصیه کرد تا به تماشای یک اسطوره در این فیلم بنشینند. ۱۴ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۴:۲۷ فرهنگی تلویزیون ، سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -
خبرگزاری تسنیم- محمد دیندار
رابین ویلیامز ستاره سینمای هالیوود چهره ای شناخته شده و محبوب برای علاقمندان سینما در سراسر جهان و از جمله در ایران محسوب می‌گردید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مجموعه ای از آثار او حول خانواده و کودکان و نوجوانان می‌چرخید و به همین سبب در میان این قشر از مردم جهان شناخته شده و محبوب بود، در این شرایط خبر خودکشی او در سال 2014 به یک شوک بزرگ برای علاقمندان او تبدیل گردید که ناباورانه می‌گفتند چگونه است فردی که در فیلم‌هایش امید و سرزندگی را به تماشاگران هدیه می‌داد، این گونه بر زندگی خویش خط بطلان‌کشید.
با این همه، سال گذشته وقتی یک مستند سینمایی تحت عنوان سفر به درون ذهن درباره زندگی این ستاره دوست داشتنی در آمریکا ساخته شد، فرضیه قابل توجه و زیرکانه ای را مطرح نمود که جالب توجه بود.
در مستند مذکور بعد از مشاهده فرازهای مختلف زندگی هنری و اجتماعی رابین ویلیامز وقتی به ماجرای خودکشی او می‌رسیم، دوستان و خانواده او این فرضیه را مطرح می‌کنند که بعید است این هنرمند با آن پیشینه پر از انرژی و شادی، دست به خودکشی آگاهانه زده باشد، بلکه وی در دوران نقاهت به دلیل نوعی بیماری، در یک لحظه فرمان مغز را اشتباه دریافت نموده و دارویی را مصرف نموده بدون آنکه آگاه باشد که منجر به‌مرگش می شود.(نقل به مضمون)
در این مستند همکاران او سعی دارند با استدلال هایی آمیخته با نظریه های علمی و پزشکی نگذارند این اسطوره دوست داشتنی در نزد مردم جهان و دوستدارانش تبدیل به نمادی ازشکست و فروپاشی شود و عجب هوشمندانه نیز در این راه گام برمی دارند.
اما در این سوی جهان غلامرضا تختی نیز این اسطوره فراموش نشدنی و محبوب سرزمین ایران که در حافظه تاریخی دنیا بواسطه قهرمانی‌هایش شناخته شده می‌باشد، پایان زندگی اش از گذشته تاکنون همواره مورد مناقشه صاحب نظران بوده، بطوری که عده ای آن را کشته شدن توسط مخالفان و عده ای نیز آن را یک خودکشی می پندارند و البته در میان عموم مردم فرضیه کشته شدن او قوی تر و پسنده تر واقع شده چرا که به او به واسطه روحیه پهلوانی و افتخارات قهرمانی و رفتار جوانمردانه اش همواره عشق ورزیده و حاضر نیستند با یک‌‌گمان مخدوش، خدشه ای به آن سابقه وارد شود.
در این شرایط آیا بهتر نبوده و نیست فیلمی مانند غلامرضا تختی که انصافا اثری خوش ساخت بوده و در طول فیلم چهره ای جوانمرد، اسطوره ای و قهرمان از او به تصویر می‌کشد و تختی را بعد از دهه‌ها غفلت سینمایی به مرز الگو‌سازی از طریق پرده سینما نزدیک می‌کند، پایانی اینگونه قطعی مبنی برخودکشی او به تصویر نکشد و همچنین همه بافته های فیلم را پنبه نساخته و در نگاه مردم به درگذشت تختی، تشکیک ایجاد نکند؟
این در حالی است که روند دراماتیک فیلم نیز به گونه ای است که از نظر منطقی خودکشی او را باید نفی سازد نه اینکه با قاطعیت تایید کند. بطور مثال در جای جای فیلم شاهدیم‌که تختی مدام بر این‌نکته تاکید دارد که نمی خواهد کاری کند تا به تصورات مردم به خودش خدشه وارد گردد و شهردار نمی شود و یا حاضر به عقد قرادادهای تبلیغاتی نمی گردد تا هرگز از حلقه مردم خارج نشده و به اعتماد و اعتقاد آنها خللی وارد نگردد، پس چگونه ممکن است فردی اینگونه در پایان بدون توجه به مردم و الگویی که در بین آنان ساخته دست به خودکشی بزند؟!
فیلم غلامرضا تختی در بزنگاه حساسی به سر می برد اگر پایان آن همین باشد، فیلمی نخواهد بود که بتوان دست بچه‌ها را گرفت و به سینما برد یا به دانش آموزان توصیه کرد تا به تماشای یک اسطوره در این فیلم بنشینند، زیرا پایان فعلی فیلم یعنی اینکه نشان دادن شکست جوانمردی، شکست مردمداری و شکست قهرمانی مردمی و مذهبی؛ اما تغییر پایانبندی فیلم مساوی با به تصویرکشیدن اسطوره و پهلوانی است که به دلیل قدخم‌نکردن در برابر ناملایمات و نامردی ها و تسلیم‌نشدن در برابر زر و زور و تزویر نامش و یادش جاودانه ماند.
انتهای پیام/
R1439/P/S4,34/CT4 واژه های کاربردی مرتبط سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجرمنبع: تسنیم
کلیدواژه: سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۶۰۳۴۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا آمار خودکشی پزشکان بالا رفته؟ / این طبقه مانند گذشته نزد مردم محترم نیست
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی می‌گوید: «هیچ‌وقت نمی‌توان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما به‌طور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.» به نوشته روزامه دنیای اقتصاد، او معتقد است:«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا می‌کرد و از جایگاه مطلوبی بهره‌مند می‌شد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.» میرخانی با بیان مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان می‌گوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامی‌های پزشکی روبه‌رو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق می‌کند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانواده‌های بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه می‌دهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال می‌کنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. به‌طور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.» او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستان‌ها عنوان می‌کند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنت‌ها صدق می‌کند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به‌شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی می‌کند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقت‌ها این درمان به موقع انجام نمی‌شود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقت‌ها مشکلاتش لاینحل باقی می‌ماند.»
پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بی‌سابقه است!»
یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنت‌های در حال تحصیل در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور نشان می‌دهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بوده‌اند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشته‌اند.» میرخانی یکی دیگر از ریشه‌های اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی می‌داند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار به‌گونه‌ای است که از رزیدنت بیگاری می‌کشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمی‌تواند کوچک‌ترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامن‌ها و وثیقه‌ای که گذاشته، پیش کشیده شود. بنابراین ترجیح می‌دهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی می‌کنند.» سعید بابایی، روان‌شناس با توجه به خودکشی‌های اخیر پزشکان توصیه می‌کند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلال‌ها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.» زندگی در اتاق‌های محقرمیرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی می‌گوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستان‌ها معمولا در اتاق‌های محقر زندگی می‌کنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحت‌تاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند برخی به پایان زندگی می‌اندیشند.»
میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری می‌کند: «افرادی که خودکشی می‌کنند در شرایط خاص روحی قرار می‌گیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست می‌دهند و عملشان ناخودآگاهانه است. بنابراین این امر یاغی‌گری در برابر خدا یا کفر نیست.»اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنت‌ها و پزشکان با این عوامل دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با این حال میرخانی می‌گوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمی‌گردد. هزینه‌های درمان بالا رفته است و بیمه‌ها معمولا این هزینه را نمی‌پردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار می‌گیرند.»
حال باید دید که مسوولان چه راه‌حلی برای برون‌رفت از شرایط کنونی دارند و چگونه می‌توانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.
23302
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900407
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است