آسیب پذیری، یک درد و هزار طبیب
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۰۹۶۸۵
به گزارش ایرنا، حاشیه نشینی و آسیب پذیری را بیشتر مختص کلان شهرها می دانند، اما همدان خیلی پیشتر از آنکه نام کلانشهر با تعاریف امروزی را یدک بکشد، صاحب چند منطقه مسکونی حاشیه ای و آسیب پذیر شد.
در همین ارتباط نام خِزر، حصار امام خمینی (ره)، دیزج و حصار مطهری در کارگروه تخصصی فرهنگی و اجتماعی استان که به تازگی تشکیل جلسه داده بود به عنوان مناطق آسیب پذیر شهر همدان اعلام شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگرچه حاشیه نشینی را برون داد فقر و مهاجرت می دانند اما هر مهاجری حاشیه نشین نیست و هر حاشیه نشینی هم بزه کار؛ اما در شرایط امروزی آسیب‌ها و مشکلات اجتماعی با حاشیه نشینی در چهار منطقه همدان گره محکمی خورده که باز کردنش محال است.
خشونت های خانگی، همسر آزاری، اعتیاد، فرزند آزاری، کودکان کار و فرار از خانه، تنها بخشی از این درهم تنیدگی نامیمونی است که به اعتقاد اعضای این کارگروه روح و روان حاشیه نشینان را آزرده و بر تن و جان نحیفشان زخم های کاری نشانده است.
اما از شدت و حدت درد و رنج های این مردمان که بگذریم نوبت به تعدد نهادهای متولی پیشگیری و درمان جرائم و آسیب های اجتماعی می رسد که کارشناسان حاضر در این جمع آن را یک آفت می نامند؛ آفتی که بودجه و امکانات دولتی و ملی را هدر می دهد.
به اعتقاد این دست کارشناسان، هنوز از ارائه تعریفی دقیق برای آسیب های اجتماعی در کشورمان عاجزیم و هر دستگاهی تعریفی متفاوت از مسائل اجتماعی دارد و ماموریت هایی، که بیشتر موازی با دیگر نهادها است و یا عملکردی جزیره ای داشته اند تا هم افزایی و همپوشانی.
به گفته همین کارشناسن و آمارهایی که ارایه می دهند، سازمان تبلیغات اسلامی مجری طرح شورای فرهنگی محلات و سلامت اجتماعی است، دانشگاه علوم پزشکی طرح کانون های فرهنگی بهداشتی و سلامت محله را اجرا می کند، شهرداری شورای اجتماعی محلات را راه اندازی کرده، بسیج فعالیت های فرهنگی و اجتماعی را در پایگاه های مقاومت تشدید و تقویت می کند و بهزیستی هم اورژانس و پایگاه خدمات اجتماعی را دایر کرده و ده ها نهاد دیگر که همگی با طرح هایی مشابه اما با هم افزایی کم، برای کاهش آلام و دردهای مردمان آسیب پذیر می کوشند.
کارشناسان این کارگروه مدعی هستند، این کوشش های موازی به لحاظ فراوانی و گسستگی، ناهماهنگی های بسیار و سردرگمی ساکنان این مناطق را رقم زده و تبدیل به مانع بزرگی شده که از شتاب اقدامات پیشگیرانه کاسته و بر تعداد آسیب ها و آسیب پذیران می افزاید.
اما آنچه مسلم است آسیب پذیری، دردی است که با هزار طبببی که بر بالینش نشسته اند، درمان نمی شود؛ مگر با اجماع و توافق همه متولیان و تبدیل شدن به قدرتی واحد برای ریشه کنی این درد.
از همین رو انتظار می رود متولیان امر با هم اندیشی و هم پوشانی برنامه ها و طرح های خود، راهکاری راهبردی برای جلوگیری از آسیب های اجتماعی در مناطق حاشیه نشین شهری بیاندیشند و با تعامل و وحدت هر کدام گوشه یک طرح واحد اما جامع را پیش ببرند.
گزارش از: زهرا زارعی
7527
انتهای پیام
منبع: جماران
کلیدواژه: 40 سالگی انقلاب بودجه 98 آسیب های اجتماعی بهزیستی دانشگاه علوم پزشکی درمان کودکان 40 سالگی انقلاب بودجه 98 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۰۹۶۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام فیلم‌های سینما به جامعه کارگری ادای دین کردند؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، فیلم‌های سینمایی با محوریت کار و کارگر که در طبقه‌بندی ژانر اجتماعی قرار می‌گیرد، همواره با اقبال مخاطب مواجه بوده است، فیلم‌هایی که افزون‌بر تصویر کردن دغدغه و روزگار پر محنت این قشر تلاش‌گر، در دل قاب‌های سخنگوی خود روایتگر آسیب‌های اجتماعی نیز بوده‌اند.
گرچه سینمای کارگری در ایران به‌دنبال سینمای نئورئالیسم ایتالیا پیش از وقوع انقلاب اسلامی کلید خورد، اما دیری نپایید که با گذشت سال‌های نه چندان طولانی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، سینمای کارگری رنگ بیشتری به خود گرفت؛ سینمایی که گذشته از سهراب شهیدثالث و کامران شیردل تا پیش از نیمه دوم دهه ۵۰، خسرو سینایی، عباس کیارستمی، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، ابوالفضل جلیلی، اصغر فرهادی و سعید روستایی را در دایره مهمترین فیلمسازان خود از بعد از وقوع انقلاب می‌بیند.
در کنار فیلم‌هایی چون «نگهبان شب» و «جنگ جهانی سوم» از رضا میرکریمی و هومن سیدی که مهمترین نماینده‌های آثار کارگری اخیر سینمای ایران شمرده می‌شوند، از «به‌آهستگی» مازیار میری، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» وحید جلیلوند، «خداحافظی طولانی» فرزاد موتمن، «شیفت شب» نیکی کریمی، «پنج ستاره» مهشید افشارزاده و «ساعت ۵ عصر» مهران مدیری می‌توان از دیگر آثار عرصه یادشده یاد کرد.
همچنین مجید مجیدی با «آواز گنجشک‌ها»، علی رفیعی با «آقا یوسف»، بهرام توکلی با «اینجا بدون من»،جمشید محمودی با «چند متر مکعب عشق»، احمدرضا معتمدی به واسطه «آلزایمر» و منوچهر هادی به‌واسطه «کارگر ساده نیازمندیم»، از جمله دیگر کارگردانانی هستند که با ساخت فیلم‌های یادشده در تولید آثار سینمای کارگری دستی بر آتش داشته‌اند.
البته پیداست که در برخی از آن‌ها نظیر «جدایی نادر از سیمین»، نقش کار و کارگر، محوری و موضوع اصلی نیست اما به نوبه خود بر آن بودند تا ادای دینی به این صنف آسیب‌پذیر جامعه داشته باشند.
به هر روی سینمای ایران به واسطه دغدغه و ذوق سینماگرانش همواره بر آن بوده تا در کنار سایر متعلقات آثار اجتماعی، موضوعات کار و کارگری را نیز به کانونی از تصاویر قصه‌گو بدل کند. که در این زمینه گامهای خوبی نیز برداشته است.
انتهای پیام/
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان