به نقل از «رویداد24»

روایت لاریجانی از سخنان غیرعلنی شمخانی درباره پالرمو

تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۳۷۰۷۲

  رویداد۲۴علی لاریجانی یکی از آن نیرو‌های سیاسی است که نه می‌توان او را به طور کامل اصولگرا دانست و نه می‌توان با همه معیار‌های اصلاح‌طلبی تطبیقش داد؛ شاید به همین دلیل باشد که گمانه‌زنی‌ها درباره جایگاه سیاسی آینده او در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و معلوم نیست که اگر قرار باشد او در جایگاهی مانند نامزد ریاست‌جمهوری قرار بگیرد با چه رویکرد سیاسی‌ای وارد کارزار انتخابات می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بسیاری بر این باورند که لاریجانی تمایل دارد دیگر در لباس ریاست مجلس حضور نداشته باشد و شاید سودای ریاست‌جمهوری را در سر می‌پروراند، به‌طوری‌که برخی تعدد سفر‌های استانی او یا دفاع از محدودشدن دوره نمایندگی متوالی به سه دوره را نشانه‌هایی از میلش به پاستور می‌دانند.

البته لاریجانی هیچ‌گاه پاسخ روشنی به این ابهامات نداده، به‌نحوی‌که اخیرا در گفت‌وگویی گفته است که به دلیل حجم بالای کاری هنوز به این مسائل فکر نکرده‌ام که شاید قدری چنین سخنی سیاست‌مدارانه باشد.

‌کناره‌گیری احتمالی از انتخابات مجلس آینده
لاریجانی در گفت‌وگوی اخیرش با «مثلث» درباره احتمال حضور یا عدم حضورش در مجلس بعدی گفته است: «من الان روی هیچ‌چیزی فکر نمی‌کنم جز حل همین مسائل. آن‌قدر هم وقتش برای من پر است که اصلا واقعا تعارف هم نمی‌کنم که بگویید دارد به حالت تصنعی حرف می‌زند. حجم کار و اینکه از صبح تا شب باید همین مسائل کشور را پیگیری کنم، فرصتی ایجاد نکرده که تأمل جدی‌ای داشته باشم؛ یعنی باید به‌قدری فضای کاری من کاهش پیدا کند که بتوانم روی آن فکر کنم. من اصلا به اصل آن فکر نکرده‌ام که بگویم از کجا بیایم، چون به‌هرحال آدم باید روی این مسائل با تأمل و آینده‌نگری فکر کند و ببیند که چقدر می‌تواند کار کند و مفید است؛ لذا باید در یک فرصتی به آن فکر کنم، الان زود است».

علی لاریجانی درباره احتمال ائتلاف با اعتدالی‌ها و بخشی از اصلاح‌طلبان نیز اظهار کرد: «اکنون زود است که درباره این موضوع سخن گفته شود، چون ما احزاب به آن معنا که نداریم؛ مثل حزب جمهوری اسلامی که با یک چارچوب‌ها و نظریه‌های عمیق وارد صحنه سیاسی شوند، بیشتر ائتلاف‌های نزدیک انتخابات هستند. شما خودتان هم نگاه کنید، نزدیک انتخابات جمع می‌شوند و لیست می‌دهند. خیلی هم متفاوت است؛ یعنی همیشه یک سنخ نیستند. نمی‌دانم که واقعا این مسیر در آینده چگونه با هم تغییر می‌کنند و می‌توانند با هم کار کنند، ولی حالا بستگی به رفتار‌ها دارد که جریان‌هایی که حالا اصولگرا یا اصلاح‌طلب هستند، چگونه به آینده خودشان و کشور فکر می‌کنند. من خیلی واقعا در این زمینه‌ها مشارکت ندارم که از کنه مسائلشان مطلع باشم. نه من وقتش را دارم، نه آقایان نیاز دارند».

فاصله از روحانی؟
وی مناسبت رابطه خود با حسن روحانی را چنین توصیف کرد: «نه من قبلا مناسبات خاصی داشته‌ام، نه الان فاصله گرفته‌ام، چراکه من آنچه را مصلحت می‌دانم، می‌گویم و عنوان می‌کنم، خیرخواهانه هم می‌گویم، انگیزه‌ای هم برای اینکه به قول کسبه، دشتی بکنم ندارم. واقعا فکر می‌کنم که الان وضع کشور و شرایط مردم اقتضا می‌کند که فکر‌ها معطوف به این بشود؛ ضمن اینکه من حرفم این است که نسبت‌ها‌یم با بخش‌های مختلف در چارچوب قانون باشد».

دفاع شمخانی از پالرمو
لاریجانی در پاسخ به این پرسش که چرا با پالرمو موافقید، اظهار کرد: «از نظر من در مورد پالرمو در خود مجلس هم اختلاف‌نظر‌ها با این لایحه بود و افرادی هم که منتقد آن بودند به من می‌گفتند که ما با این شروطی که مجلس گذاشته است، قبول داریم. به نظر من آن شروط هم نافذ است. بعضی‌ها می‌گفتند که علت نگرانی‌شان این بود که این شروط نافذ نیست. ما بررسی کردیم و دیدیم که نافذ است؛ حالا بعضی‌ها نظر دیگری دارند، بحث دیگری است. می‌خواهم بگویم که ما مطالعه کردیم و در مرکز پژوهش‌ها و دبیرخانه شورای‌عالی امنیت ملی، آقای شمخانی، وزارت اطلاعات، وزارت خارجه، وزارت اقتصاد و اطلاعات سپاه و همه این‌ها را جمع‌وجور کردند و نامه‌ای را برای ما نوشتند که با این شروطی که مرکز پژوهش‌ها پیشنهاد داده است، مشکلی ندارد و خود آقای شمخانی در جلسه مجلس آمد و غیرعلنی گفت که من این را برای امنیت کشور لازم می‌دانم. خیلی از افرادی که بحث می‌کنند باید دید که چقدر این را دقیق خوانده‌اند، چون این یک چیز فنی است و چیز ساده‌ای نیست، چون ما کارمان، کار حقوقی و قانون‌گذاری است و اظهارنظر راجع به آن ساده نیست. کار فنی است و بعضی از مواد آن به مواد دیگری مربوط است. به نظر من با آن شروطی که مجلس در قبول‌کردن آن گذاشت، دغدغه‌ها رفع شده‌اند».

احمدی‌نژاد با خودش مشکل دارد
علی لاریجانی درباره اختلافاتش با احمدی‌نژاد گفت: «مشکل از خود ایشان شروع شد. ایشان با خودش مشکل دارد. رهبری مگر کم ایشان را حمایت کرد. مشکل از خود ایشان است. افراد در جایگاه‌هایی که هستند واقعا به قصد خدمت به مردم باید خیلی گذشت داشته باشند و رفتارشان را متناسب کنند و جهات شرعی را رعایت کنند. اگر کسی از خدا نترسد، کسی نمی‌تواند جلودارش شود».

‌نحوه تصویب برجام
او درباره نحوه تصویب برجام نیز یادآور شد: «در کشور اگر چهار، پنج نفر مسائل هسته‌ای را خوب بدانند، یکی از آن‌ها من هستم؛ چون من عضو شورای عالی امنیت ملی و نماینده آقا بودم و در جریان این مسئله بوده‌ام و فراز و فرودهایش و مسائل فنی را می‌دانم. ضمن اینکه خودم مذاکره‌کننده بودم؛ یعنی کاملا به نقاط برجسته کار و مسائل حاشیه‌ای آن وقوف دارم. اینکه ما اگر بخواهیم بپذیریم، با چه شرطی می‌پذیریم؛ تمام این مسائل بحث شده بود و در مجموع شاید ۱۰ جلسه خدمت مقام معظم رهبری بودیم و در این دو، سه سال شاید بیش از ۳۰ جلسه هسته‌ای ایشان تدبیر فرموده بودند؛ یعنی بحث‌ها این‌طور نبود که عده‌ای بروند و همین‌جور مذاکره کنند؛ می‌آمدند و گزارش می‌دادند که مذاکره این بود و گاهی آن‌ها مذاکره را به سمتی می‌بردند که وقتی گزارش دادند، معلوم شد این مسیر درست نیست و ما متوقف کردیم و مسیر بعدی چهار، پنج ماه عقب افتاد؛ به‌خاطر اینکه آن‌ها نمی‌پذیرفتند و بعد مجبور شدند که بپذیرند و این ماجرا داستان بسیار طولانی‌ای دارد و اصلا سرهم‌بندی نبود و در دوره و شرایطی که به خاطر مسائل دیپلماتیک شورای امنیت بن‌بست‌هایی را ایجاد کرده بود و هم به دلیل مصالح اقتصادی‌مان، من فکر می‌کنم در برهه‌ای ایران برد کرد به‌خاطر این قضیه. من می‌دانم که نظرات مختلف است، من نظرات آقایان را نفی نمی‌کنم. ممکن است از نظر تاکتیکی برخی اشکالات نیز وجود داشته باشد؛ این را هم نفی نمی‌کنم، ولی در کل تصمیم نظام درست بود؛ یعنی در آن مقطع برای فضای راحت‌تر اقتصادی و همچنین حل بعضی مشکلاتی که در مسائل دیپلماتیک ایران ایجاد شده بود، ما درست عمل کردیم، اما این را که آمریکایی‌ها غلط عمل کردند، نباید تقصیر ایران انداخت. اشکال داخل این است که به‌جای توجه به فرد خطاکار، نزاع داخلی ایجاد می‌شود.

درباره مسئله برجام، کلیت کشور این را با هر مکانیسمی که بود، پذیرفت؛ پس دیگر باید اختلاف را کنار بگذارند. اینکه یک موجود سنگ‌اندازی آمد و این را برهم زد، باید دید عقل چه حکم می‌کند. عقل حکم می‌کند که همه علیه او بسیج شوند، نه اینکه دعوا را داخلی کنند. درست مثل خانواده‌ای که در درون اختلاف داشتند که دور خانه حصار بکشند یا نرده بزنند؛ آن‌ها مشورت کردند و تصمیم گرفتند که نرده بزنند. حالا اگر دزدی پرید و آمد داخل، دو راه وجود دارد؛ یکی اینکه همه با هم جمع شوند و دزد را از خانه بیرون کنند و یکی اینکه برخی بگویند دیدید گفتیم حصار بکشید و نکشیدید و دعوای داخلی کنند و دزد هم اموال را بردارد و ببرد.

ما در این وضعیت هستیم. اصلا فرض کنیم در درون اختلاف‌نظر‌هایی داشتیم، حال که نظام آن را پذیرفت، باید آن را بپذیرید. حالا که دشمنی آمده و آن را خراب کرده، شما چرا بر سروکول یکدیگر می‌زنید؟ باید در این مسئله و مسئله منطقه، سوریه، عراق و مسائل دیگر جمهوری اسلامی مطالعه‌شده و بافکر تصمیم گرفت و با یک سازوکار تصمیم گرفت. بدانید که یک رهبری داهیانه‌ای در آن وجود دارد و رهبری واقعا وقوف دارند و فکرشده کار می‌کنند و افرادی هم که مشغول این کار‌ها هستند، دارند درست تدبیر می‌کنند».

منبع: رویداد24

کلیدواژه: رویداد24 لاریجانی اصلاح طلبان اصولگرایان حسن روحانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۳۷۰۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش عباس عبدی به سخنان مهدی نصیری: اصلاح‌طلبی و براندازی دو راهبرد غیر قابل جمع است

به گزارش جماران؛ گفت و گوی عباس عبدی تحلیلگر مسائل سیاسی با خبرآنلاین در پی می آید:

 

پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد دلیل آن چیست؟ 

واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.

 

فکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.

واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند. علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آنها عبور نمایند.

درباره عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای حجاب چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همین‌گونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.

 

فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟

ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.

 

به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟

پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرف‌های خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.

 

به عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟

دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند. به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. 

ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست. فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. 

در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه‌ و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.