مجموعه کردشت جاذبه هنری و تاریخی از معماری ایرانی در جلفا
تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۲۹۹۰۰
این مجموعه یکی از آثار تاریخی روستای کردشت در بخش مرکزی شهرستان جلفاست که سالانه پذیرای هزاران نفر از گردشگران داخلی و خارجی است.
این بنا که در زمان سلطنت شاه عباس صفوی و به دستور وی احداث و در دورهٔ قاجاریه مرمت شد، با معماری اصیل سنتی احداث شده است.
این مجموعه شامل هشت بنای تاریخی از جمله حمام بزرگ، عمارت، حمام کوچک، مسجد غریب، دیوانخانه، یخچال، قلعه کردشت و ساخلوˈ پادگان نظامی ˈ بوده و قدیمی ترین آنها مسجد غریب مربوط به دوره زندیه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حمام کردشت در دورهٔ صفویه حمام خانی بود و فقط پادشاهان حق استفاده از آن را داشتند؛ ولی پس از دورهٔ صفویه و در آغاز دورهٔ قاجاریه، این بنا به دستور پادشاه وقت (آقا محمدخان قاجار) تغییراتی را به خود دید و از آن پس استفاده از آن برای مردم آزاد شد.
به مرور زمان و به دلیل تخریب بنا حمام غیر قابل استفاده شد اما ارزش تاریخی آن باعث شد به یکی از ابنیه تاریخی آذربایجان تبدیل شود.
حمام بزرگ کردشت از نظر معماری تمام عناصر معماری حمام های تاریخی ایرانی را دارد و شامل هشتی ورودی، سربینه، میان در، گرمخانه، خزینه، شاه نشین و تون حمام است.
حمام دارای دو ورودی جداگانه است که ورودی جنوبی متعلق به عموم و ورودی شمالی مختص شخص شاه عباس میرزا بوده و به وسیله تونلی مستقیما به عمارت و اتاق شخصی وی متصل می شد.
آهک بری های بسیار باشکوهی با نقوش اسلیمی به همراه ستون های سنگی مقرنس کاری شده و کفش کن های سنگی حجاری شده فضاهای داخلی حمام را زینت داده است.
این حمام با یک هشتی به ابعاد 5/3 در 5/3 و ارتفاع 3/4 متر بین باغ بزرگی ساخته شده که یکی از اضلاع هشتی به در ورودی و دیگری راه ورود به رختکن یا سربینه است.
سربینه حمام نیز هشت ضلعی است و گنبد بزرگ آن که مزین به آهک بری های زیباست بر روی جرزها و هشت ستون سنگی هشت بر استوار شده اند.
همه ستون های این حمام زیبا دارای سرستون های سنگی مقرنس هستند که به وسیله ملات سرب مذاب به ستون ها وصل شده اند.
گرمخانه تعبیه شده در این حمام فضایی است که از چهار ستون سنگی هشت بر و دو حوض بزرگ مستطیل شکل و اتاقی با گنبد قیراندود تشکیل شده است.
نور داخل سربینه و گرمخانه به وسیله روزنی که نوک گنبد قرار دارد، تأمین می شود و گویا بر روی آن روزنه ها سنگ های مرمر نازک و ظریفی نصب بوده است که نور آفتاب با نفوذ از آن داخل حمام را به صورت یکنواخت روشن می کرده است.
حمام کردشت بخش های دیگری نیز دارد که بسیار دیدنی و قابل مطالعه است.
حمام کردشت در سال 62 با شماره 1655 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
این بنای ارزشمند تاریخی طی سال های اخیر توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مورد مرمت و بازسازی اساسی قرار گرفته که توانسته به همراه طبیعت زیبای سواحل ارس به عنوان بسته گردشگری مذهبی و طبیعی مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار گیرد.
6120/3071
انتهای پیام
منبع: جماران
کلیدواژه: 40 سالگی انقلاب بودجه 98 سیل 98 آثار تاریخی طبیعت کفش گردشگران داخلی و خارجی گردشگری 40 سالگی انقلاب بودجه 98 سیل 98 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۲۹۹۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیراز؛ اولین شهر ایرانی که صاحب یک روز در تقویم شد
اوج شکوفایی طبیعت شیراز در ماه اردیبهشت است، شیراز در اردیبهشت سرسبز و تماشایی است و عطر بهار نارنج در باغها و خیابانهای این شهر باعث شده است بسیاری از افراد بگویند اردیبهشت در شیراز معنی میشود و اردیبهشت را ماه شیراز بدانند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از فارس، در زمان حمله مغول به ایران، شیراز از شهرهایی بود که از این حمله جان سالم به در برد، به همین دلیل به مامنی برای هنرمندان و دانشمندان تبدیل شد.
در همین دوره بود که مکتب نگارگری شیراز متولد شد و آثار نگارگری ارزشمندی خلق شدند، علاوه بر این شعرایی چون سعدی و حافظ و فیلسوفانی چون ملاصدرا شیرازی در همین شهر رشد و نمو پیدا کردند.
احداث کتابخانه بسیار بزرگی در زمان عضدالدوله دیلمی که کتابهای علمی مختلفی را در دل خود جای داده بود و باعث شده بود تا شیراز برای قرنها با عنوان دارالعلم و برج اولیا شناخته شود، دلیل محکم دیگری است که این شهر را شهر فرهنگ و ادب و هنر دانست.
نام شیراز حتی در مهرهایی که از محوطه تاریخی قصر ابونصر در کنار دشت شیراز به دست آمده هم دیده میشود، قدمت این مهرها به اواخر دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی برمیگردند.
چگونه روز شیراز نامگذاری شددر تقویم، سال به چهار فصل تقسیم میشد که اول و میانه هر فصل را جشن میگرفتند، روز ۱۵ اردیبهشت به عنوان جشن میانه بهار، به بهاربد معروف است که از جشنهای اصلی ایران باستان شناخته میشود به اعتقاد زرتشتیان در این روز، زرتشت پیامآور اهورامزدا است.
و چه روزی بهتر از پانزدهم اردیبهشت که نه تنها مصادف با یک جشن باستانی است، بلکه زیباترین ماه سال در شیراز هم محسوب میشود، هوای خنک و عالی، دشتهای پر از گل و پیچیدن عطر بهار نارنج در کوچه پس کوچههای شیراز، اردیبهشت را تبدیل به یکی از بهترین زمانهای سفر به شیراز تبدیل کرده است.
واضح است که هدف از برگزاری روز شیراز، شناساندن هرچه بیشتر جاذبههای تاریخی، فرهنگی، ادبی و هنری شیراز است، این کار باعث رونق بیشتر گردشگری این منطقه میشود، نکته مهمی که در اینجا کمتر به آن توجه شده این است که برگزاری چنین رویدادهایی باعث میشود مردم با آداب و رسوم و سنتهای مختلف شیرازیهای بیشتر آشنا شوند.
ماجرای ثبت پانزدهم اردیبهشت به نام «روز شیراز» چند سال پیش برمیگردد، در آغاز دهه ۸۰ شمسی شورای شهر آن هنگام، پیشنهاد نامگذاری روزی را به نام شیراز در تقویم ملی ایران ارائه کرد و این پیشنهاد به تأیید مجلس رسید و این روز با نام شیراز ثبت شد؛ این نخستین بار بود که یکی از شهرهای ایران به صورت رسمی برای خود صاحب روز شد.
ویژگیهای فرهنگی شهر شیراز چیزی کم از جنبه تاریخی آن ندارد و مصداق این موضوع را میتوان احداث کتابخانه بزرگی در زمان عضدالدوله دیلمی دانست که کتابهای متعددی از علوم روز را در خود جای داده بود، شاید به همین دلیل باشد که شیراز برای قرنها به دارالعلم و برج اولیا معروف بوده است، تا جایی که سعدی، شاعر و جهانگرد شیرازی، گفته بود:
چه شام و چه مصر و چه بر و چه بحر همه روستایند و شیراز شهر
اهمیت شیرازی بودن را نیز میتوان در این بیت از همام تبریزی درک کرد که میگوید:
همام را سخن دلنشین و شیرین است ولی چه سود که بیچاره نیست شیرازی
یکی دیگر از ویژگیهای فرهنگی شهر را میتوان شکلگیری مکتب شیراز دانست در واقع مصونماندن این منطقه از حمله مغولان ایلخانی باعث شد که بهعنوان محلی امن مورد توجه هنرمندان و دانشمندان قرار گیرد و همین موضوع بهشکلگیری مکتب نگارگری شیراز اول انجامید.
با این اوصاف میتوان فهمید که ثبت یک روز به نام شیراز در تقویم ایران تا چه اندازه مهم و لازم بوده است، در واقع با چنین اتفاقی، این شهر برای خود صاحب نامی شد تا به بهانه آن، فرصت مناسبی برای پاسداشت زیباییها، هنر و فرهنگ این دیار به وجود بیاید.
خواهر خواندههای شیراز را بشناسیدخواهر خواندگی اصطلاحیاست که برای پیوند بین دو شهر به کار میرود که از نظر فرهنگی و تاریخی شباهتهایی به یکدیگر دارند، هدف از این پیوند ایجاد همبستگی بین دو شهر است و زمینه را برای گردشگری و تبادل فرهنگی میان آنها فراهم میکند.
شیراز به عنوان یکی از شهرهای تاریخی و همچنین یکی از مراکز مهم فرهنگی ایران، با پیشینهی تمدنی بسیار غنی، همواره با شهرهایی همتراز خود خواهر خوانده بوده است.
شهر نانجینگ چین (Nanjing)،یکی از خواهرخواندههای شیراز است که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۷( می ۲۰۱۸) با عقد تفاهمنامهای، همکاریهای فرهنگی متقابل را با شیراز آغاز کرد.
نانجینگ مرکز استان جیانگ سوست؛ این شهر در مرزهای شرقی کشور چین واقع شده و یکی از پایتختهای باستانی و خاستگاه تمدن و فرهنگهای مختلف چین است.
نانجینگ را مرکز اقتصادی، سیاسی و فرهنگی منطقه شرق چین میدانند که یکی از شهرهای مهم و پایتخت شش سلسلهی امپراطوری در چین بوده است. این شهر یکی از مهمترین مراکز فرهنگی و محل تجمع فرهیختگان و هنردوستان چین به شمار میرفته و میراث تاریخی بسیار باشکوهی را در خود جای داده است؛ آسمان خراشها، معماری باستانی بناهای شهر، موزه تاریخ و دیوار قدیمی که در طول سلسله مینگ ساخته شده است، نمونهای از زیباییهای این شهر تاریخی و فرهنگیست.
تمام این ویژگیها نانجینگ را به شیراز نزدیک میکند و از این رو پس از عقد تفاهمنامه، اقداماتی از سوی شهرداران وقت دو شهر صورت گرفت تا این دو شهر را به یکدیگر نزدیک کنند و زمینه برای الگوبرداری و پیوند هرچه بیشتر فرهنگ دو شهر فراهم سازد از جملهی این اقدامات میتوان به نصب سردیس سعدی شیرازی در پارک بینالمللی دوستی نانجینگ و همچنین نصب سردیس سائوشجین شاعر چینی در باغ جهاننمای شیراز اشاره کرد.
شهرهای زیادی در دنیا به عنوان خواهرخوانده شیراز به حساب میآیند، نظیر وایمار آلمان، کوالالامپور مالزی، آکادیر مراکش، غازی آنتپ ترکیه، درسدن آلمان و نووی ساد صربستان، ژوهانسبورگ، مسقط عمان، قونیه ترکیه، دوشنبه تاجیکستان و نیکوزیا قبرس که به همین منظور سفرای این کشورها در مراسم روز شیراز حضور پیدا میکنند.
ضبط برنامههای تلویزیونی در مکانهای گردشگری شیراز و پخش آنها از صداوسیما جزو برنامههای روز و هفته شیراز بوده است تا توجه مخاطبان ملی و بینالمللی به این شهر جلب شود.
به گزارش ایمنا، اردیبهشت در شیراز با زادروز سعدی شیراز آغاز میشود و با بزرگداشت ملاصدرا شیرازی هم به پایان میرسد، همه این موارد باعث شدند تا روز پانزدهم اردیبهشت به عنوان روز شیراز نامگذاری شود، در این روز برنامههای مختلفی از طرف نهادهای مختلف مانند شهرداری و شورای شهر برگزار میشوند که هر یک در نوع خود جذاب و دیدنی هستند.
کد خبر 750387