کمدی معاصر| نمایشنامه‌هایی که رها کردیم
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۳۹۴۱۵
استقبال از فیلم «با آدولف چطورین؟» ساخته زونکه ورتمان در جشنواره جهانی فیلم فجر نشان می‌دهد سینمای ایران می‌تواند به سراغ اقتباس از متون نمایشی موفق در تئاتر برود. ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۵ فرهنگی سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -
خبرگزاری تسنیم - احسان زیورعالم
در قالب کمدی معاصر، روز سه‌شنبه در پردیس چارسو فیلمی با عنوان «با آدولف چطورین؟» ساخته زونکه ورتمان روی پرده رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نمایشنامه «اسم» نوشته ماتیو دولاپورت و الکساندر ولاپتولیر از آثار محبوب در بازار تئاتر ایران بوده است. لیلی رشیدی، علی احمدی و علیرضا کوشک‌جلالی، هر سه متن این دو نویسنده جوان فرانسوی را در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه برده‌اند که هر سه نمایش با فروش موفقیت‌آمیز در گیشه مواجه شدند تا جایی که نمایش‌ها از سالن ایرانشهر به دیگر سالن‌های تهران و شهرستان‌ها رجعت کرده تا چرخه مالی بهتری تجربه کنند. ماتیو دولاپورت و الکساندر ولاپتولیر پیش از این درام خوش‌ساخت خود را به یک نسخه سینمایی بدل کرده بودند تا تجربه آقای ورتمان در سینمای آلمان دومین اقتباس سینمایی این نمایشنامه نام بگیرد.
نکته مهمی که پس از تماشای این اثر برای مخاطب آشنا با تئاتر تداعی می‌شود، مغفول ماندن متون کمدی تئاتری در سینمای ایران است. نمایشنامه اسم در سال 1393 برای نخستین بار توسط نشر قطره منتشر می‌شود و به واسطه آشنایی کارگردانان ایرانی با این نشر، کتاب به سرعت در میان تئاتری‌ها محبوب می‌شود؛ اما هیچ‌گاه نسخه سینمایی آن مورد توجه سینماگران ایرانی قرار نمی‌گیرد. یا حتی متن توسط آنان برای یک اقتباس سینمایی مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. همان‌طور که دیگر متون نمایشی چندان مورد توجه اهالی سینما قرار نگرفته است و این در حالی است که سینمای جهان همواره نگاه مثبتی به جهان نمایشنامه‌نویسی داشته است. در سال‌های گذشته نیز آثار مهمی از نمایشنامه‌نویسان شهیر در سینما به فیلم تبدیل شده‌اند که شاید نمونه جذابش «خدای کشتار» یاسمینا رضا به کارگردانی رومن پولانسکی و «کارآگاه» آنتونی شافر به کارگردانی کنت برانا باشد.
در سال‌های گذشته حداقل در دو کشور انگلستان و فرانسه نمایشنامه‌های کمدی در قالب درام‌های خوش‌ساخت از نویسندگانی چون یاسمینا رضا، تام استوپارد، دیوید هر، ژان کلود کریر و ... نگاشته و با اجراهای طولانی مدت و اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی مواجه شده‌اند. بیشتر این متون به فارسی برگردان شده و روی صحنه تئاتر ایران نیز خودنمایی کرده‌اند. برخی با فروش‌های فوق‌العاده روبه‌رو بوده‌اند از جمله «خدای کشتار» خانم رضا که توسط علی سرابی و علیرضا کوشک‌جلالی در چندین نوبت روی صحنه رفته‌اند. با این حال سینمای ایران چندان توجهی به این گونه آثار نداشته‌اند که حداقل از چارچوب روایی به مراتب مستحکم‌تر از سینمای کمدی اکنون ایران برخوردارند.
در شرایطی که بیشترین انتقاد به سینمای کمدی ایران فقدان داستان درست و ساختار روایی قابل دفاع است، ارجاع به متون نمایشی و اقتباس از این آثار می‌تواند کارساز باشد. حتی می‌توان متون کمدی ایرانی که در سال‌های گذشته مورد اقبال مخاطب قرار گرفته‌اند را به نسخه‌های سینمایی بدل کرد. هر چند رابطه میان تئاتر و سینما حداقل در دو دهه گذشته بده‌بستان بازیگر بوده است؛ اما در هیچ یک از ژانرهای مرسوم شرایط اقتباس از متون نمایشی در سینما ممکن نبوده است. هر چند خلاف آن در آثار محمد رحمانیان صادق است. این کارگردان در چند اثر خود از متون سینمایی برای اجرا در تئاتر بهره برده است که نمونه جذابش «هامون‌بازها» است.
با توجه به استقبال از فیلم آلمانی «با آدولف چطورین؟» یا همان «اسم کوچک» که با حضور سینماگران شاخصی رخ داد، شاید توجه به اقتباس از متون دراماتیک خوش‌ساخت بتواند راهگشای بهبود وضعیت سینمای کمدی ایران حداقل در محتوا و در بلند‌مدت در فرم شود.
انتهای پیام/
R1369/P/S4,34/CT4 واژه های کاربردی مرتبط جشنواره جهانی فیلم فجر تئاتر سینمامنبع: تسنیم
کلیدواژه: جشنواره جهانی فیلم فجر تئاتر سینما جشنواره جهانی فیلم فجر تئاتر سینما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۳۹۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رونمایی از بزرگ‌ترین مسئله ایران و جهان که از فقر هم وحشتناک تر است
فیلسوف معاصر کشورمان معتقد است: بی معنایی بزرگ‌ترین مسئله امروز جهان است، مسئله‌ای وحشتناک‌تر از فقر، توسعه نیافتگی، آلودگی هوا و... و تمام این‌ها ناشی از آن است که رابطه انسان با معنا گم شده است. به گزارش عصر ایران، بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه درباره کشف معنا و مفهوم در روزگار معاصر گفت: من با حفظ کردن اشعار حافظ به حافظ نزدیک نمی‌شوم، با حفظ کردم قرآن، قرآنی نمی‌شوم، زمانی می‌توانم به یک پاسخ نزدیک شوم که بتوانم آن پاسخ را در جان خودم تجربه کرده باشم، یعنی بتوانم پا در عالمی بگذارم که متنی مثل دیوان حافظ ایجاد می‌کند. وی افزود: ما صرف اینکه پدر یا مادرمان مسلمان است، مسلمان نیستیم، ما باید مسلمان بودن را انتخاب کنیم و در واقع من باید به آن برسم. زمانی من می‌توانم مسلمان باشم که آن پاسخ‌هایی که پیامبر(ص) و قرآن به رازهای بزرگ داده‌اند را در جانم زیسته باشم. اگر در جانم به آن نرسیده باشم، تنها شناسنامه‌ام مسلمان است، جریانی که در فرهنگ‌های دیگر نیز چنین است. عبدالکریمی در برنامه «سپنج» و در گفتگو با علی درستکار اضافه کرد: نیروهای زیادی وجود دارند که بودن من را تهدید می‌کنند، مثلاً رسانه‌ها، رسانه‌ها بودن من را تهدید می‌کنند، آن‌ها می‌خواهند نحوه بودن من را تعیین کنند و من در برابر رسانه طغیان می‌کنم و اجازه نمی‌دهم رسانه، بودن من را شکل دهد. رسانه حقیرتر از آن است که بخواهد به بودن من شکل دهد. من با سیاست درگیر هستم، چون سیاست باید بر اساس نحوه زیست من شکل بگیرد. (در معنای اگزیستانسیال و متافیزیکی) من اجازه نمی‌دهم قدرت‌های سیاسی یا کانون‌های بزرگ قدرت چه در جهان و چه در داخل من و بودن من را شکل دهند. این فیلسوف معاصر در بخش دیگری از صحبت‌هایش بی معنایی را بزرگ‌ترین مسئله امروز جهان دانست و افزود: این معضل، مسئله‌ای وحشتناک‌تر از فقر، توسعه نیافتگی، آلودگی هوا و... است؛ تمام این‌ها نیز ناشی از آن است که رابطه انسان با معنا گم شده است، وقتی رابطه انسان با معنا گم می‌شود، رابطه انسان با خودش هم گم می‌شود. انسانی که بی خود و بی خویشتن است، کارهای احمقانه هم زیاد می‌کند و ما در چنین جهانی زندگی می‌کنیم. عبدالکریمی با اشاره به گستردگی بی معنایی در سراسر جهان و حتی در دنیای اسلام، اضافه کرد: متأسفانه با جهانی شدن عقلانیت جدید، این مسئله هم جهانی شده و فقط مربوط به غرب نیست. به اعتقاد من برخلاف شعار‌های سیاسی ایدئولوژیکی که داده می‌شود، جهان اسلام و از جمله ایران هم در همین زمره قرار دارد. سال 87 بود که من کتاب «ما و جهان نیچه‌ای» را نوشتم، جهانی که در آن معنا و حقیقت مرده، در چنین جهانی آنچه که امروز شاهد آن هستیم، مرگ انسان هم هست. مرگ انسان تنها مرگ فیزیکی نیست و حقیقت انسان هم امروز در خطر افتاده است. آنچه امروز روی کره زمین راه می‌رود به انسان در معانی که در معاصر گذشته می‌شناسیم، شباهت کمی دارد. در واقع با این انسان بیمعنا ما وجه انسانی کم‌تری را در زمین می‌بینیم. کانال عصر ایران در تلگرام
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد