تفاهم نامه همکاری بین اتاق‌های بازرگانی کرمان و اتاق های هرات و قندهار امضا شد
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۶۳۳۴۸
به گزارش خبرگزاری برنا از کرمان؛ بر اساس این تفاهم نامه، طرفین ضمن ابراز تمایل به گسترش روابط تجاری بین استان کرمان و کشور افغانستان اعلام کردند این تفاهم نامه در راستای بهبود و گسترش همکاری های اقتصادی و بازرگانی به امضا رسیده است.
رئیس اتاق بازرگانی کرمان در نشست شورای هماهنگی اقتصادی روسای اتاق های بازرگانی کرمان و استان های افغانستان، از علاقمندی کرمان برای افزایش مراودات تجاری و دوستانه با کشور افغانستان سخن گفت و افزود: امضای تفاهم نامه آغاز یک اقدام بزرگ و منشا تحول در ایران و افغانستان خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی به ویژگی های مشترک میان کشور ایران و افغانستان اشاره کرد و افزود: قرار است اتاق های کرمان و افغانستان بررسی های لازم را برای افزایش توسعه همکاری میان دو کشور انجام دهند. طبیب زاده، خاطرنشان کرد: حجم اندک مبادلات تجاری حلقه مفقوده ای بین تقاضا و بازار ایران و افغانستان به وجود آورده است و با پیگیری های اتاق کرمان، هم اکنون مسئولان استان و کشور برای رفع این مشکل با ما همراه و هم صدا شده اند.
رئیس اتاق کرمان تصریح کرد: مراودات بازرگانی بین کشور ایران و افغانستان باید بیش از گذشته و به صورت دو طرفه اتفاق بیفتد. وی با تاکید به اهمیت حوزه انرژی افزود: با توجه به وجود فرصت ها و پتانسیل های فراوان در کرمان، به طور قطع یکی از زمینه های همکاری ایران با افغانستان در این حوزه خواهد بود.
طبیب زاده، به وجود مهارت پزشکان و تجهیزات کامل بیمارستان های استان اشاره کرد و افزود: در حال حاضر در بخش پزشکی ظرفیت سازی بسیار خوبی در کرمان به وجود آمده است و امکان گسترش همکاری در حوزه های آموزش، تجهیزات پزشکی، درمان و انتقال تجربیات اساتید و پزشکان کرمانی برای کشور افغانستان وجود دارد.
وی با اشاره به اینکه کشور افغانستان نیز مانند کرمان از معادن غنی برخوردار است، خاطرنشان کرد: استان کرمان در بخش معدن و در حوزه های اکتشاف، استخراج و فراوری می تواند تجربیات خود را در اختیار کشور دوست و همسایه قرار دهد و همکاری های مشترکی در این خصوص با کشور افغانستان صورت گیرد. رئیس اتاق کرمان در ادامه با بیان اینکه در بخش کسب و کارهای نوین نیز می توانیم تجربیات خود را در اختیار کشور افغانستان قرار دهیم، خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه کودکان افغانستانی، نیروهای سازنده فردای کشور خود هستند، باید با تلاش و کمک یکدیگر مسئولیت آموزش کودکان افغانستانی بازمانده از تحصیل را به عهده بگیریم.
در ادامه این نشست رئیس اتاق تجارت و صنایع غزنی گفت: درخواست ما از اتاق کرمان ارائه پیشنهادات برای بهبود مراودات تجاری و کمک به کاهش مشکلات در این زمینه است. عبدالمتین قلندری، از افزایش مراودات تجاری بین ایران و افغانستان ابراز امیدواری کرد و افزود: ایجاد فضایی مبتنی بر اعتماد از الزامات اساسی برای تحقق این امر است و ما اعتمادسازی خود را از استان کرمان آغاز کرده ایم. همچنین رئیس اتاق تجارت و صنایع هرات، از تشابه فرهنگی میان دو استان کرمان و هرات و وجود جاذبه های گردشگری و فرهنگی در هرات سخن گفت و بیان کرد: استان هرات پتانسیل های کافی را در بخش گردشگری دارد که می تواند با کمک دوستان خود در ایران و کرمان صنعت گردشگری را رونق ببخشد.
الحاج سعد خطیبی، در زمینه همکاری های آموزشی پیشنهاد استفاده از ظرفیت دانشگاه ها و اساتید معتبر ایران را مطرح و تصریح کرد: به طور قطع آن ها می توانند زمینه ساز توسعه روابط فرهنگی و اقتصادی در کشور افغانستان باشند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: استفاده از ظرفیت افغانستان تجارت صنعت گردشگری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۶۳۳۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط ریلی زاهدان-کویته نیازمند تبدیل تفاهم‌نامه به قرارداد عملیاتی
به گزارش خبرنگار مهر توسعه همکاری‌های اقتصادی میان کشورها نیازمند وجود اسناد است که از یادداشت تفاهم شروع و در نهایت به قراردادهای الزام‌آور دو یا چند جانبه ختم می‌شود. قراردادهای عملیاتی با مشخص‌کردن جزئیاتی نظیر ساختار اجرای طرح، وظایف دقیق هر یک از بازیگران، ملاحظات حقوقی، تعهدات طرفین، ضمانت‌های اجرا، زمانبندی طرح و شرایط نقض قرارداد، از قابلیت اجرایی بیشتر و جنبه حقوقی قوی‌تری نسبت به تفاهم‌نامه‌ها و توافقنامه برخوردار هستند. بنابراین امضای تفاهم‌نامه یا توافقنامه، نه بعنوان یک هدف، بلکه به عنوان یک واسطه برای انعقاد قرارداد عملیاتی در نظر گرفته می‌شود. روابط اقتصادی ایران در عرصه بین‌المللی هم از این قاعده مستثنی نیست. در حال حاضر یکی از معضلات اصلی این روابط، مسئله نهایی نشدن قراردادهای لازم الاجرا و بسنده کردن به تفاهم‌نامه‌ها و توافقنامه‌هایی است که ضمانت اجرا ندارند. این شرایط سبب شده است که فرصت‌های متعددی در عرصه اقتصاد بین‌المللی از کشور سلب شود.
شکل: طیف کلی اسناد حقوقی بر اساس میزان الزام‌آور بودن
اهمیت اصلاح این موضوع تا به آنجا بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی نوروزی خود در اول فروردین ۱۴۰۳ ارتقای سطح تفاهم‌نامه‌ها به قراردادهای حقوقی را به عنوان یکی از مطالبات جدی، مورد تاکید قرار دادند: «مخاطب من در اینجا دیگر مسئولین محترم دولتی هستند؛ در زمینه مسائل خارجی بایستی با کشورهایی که ارتباط اقتصادی داریم، این تفاهم‌نامه‌هایی را که امضا می‌شود و چندان تأثیری ندارد، تبدیل کنند به قراردادهای حقوقی قابل عمل و قابل اجرا که در عمل، اثری داشته باشد؛ این را باید به طور جد دنبال کنند.»
جمهوری اسلامی پاکستان یکی از کشورهایی است که تفاهم‌نامه‌ها و توافقنامه‌های متعددی در سابقه روابط با آن وجود دارد. با توجه به سابقه طولانی روابط سیاسی، فرهنگی واقتصادی با پاکستان، تعداد زیادی از موضوعات مختلف اقتصادی وجود دارند که به رغم امضای تفاهم‌نامه‌های متعدد، بدون پیشرفت و حل‌نشده باقی مانده است. با توجه به اعلام برنامه ارتقای تجارت از سطح فعلی به ده میلیارد دلار در سفر اخیر آقای رئیسی به پاکستان، لازم است نسبت به تأمین زیرساخت‌های خدمات تجاری بین دو کشور، از جمله مسیر حمل‌ونقل ریلی به عنوان یک ضرورت اقدام شود. بر این اساس ضروری است خط ریلی زاهدان-کویته به عنوان تنها مسیر تردد ریلی میان دو کشور مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اهمیت فوق‌العاده این خط آهن در توسعه مناسبات تجاری ایران و پاکستان، افزایش گردشگری و اتصال زمینی پاکستان به قفقاز، آسیای میانه، ترکیه و عراق، ارتقای این مسیر در سال‌های گذشته موضوع مذاکرات دو طرف بوده، اما در عمل از حیطه توافق‌های بی‌ثمر فراتر نرفته است.
بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که این خط ریلی در سال ۱۳۰۱ ه. ش. (۱۹۲۲ م.) با ۷۳۲ کیلومتر طول، توسط انگلیس و در راستای اهداف استعماری و تسهیل انتقال نیروها و تجهیزات از شبه‌قاره هند به ایران احداث شد و تا پایان جنگ جهانی دوم فعال بود. پس از پایان استعمار انگلیسش و تجزیه شبه‌قاره به هندوستان و پاکستان، مالکیت این خط به پاکستان منتقل شد. بعد از این اتفاق، این خط ریلی، به دلیل حجم پایین مراودات ایران و پاکستان، دغدغه‌های امنیتی، عدم اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور و عدم تعمیر و نگهداری مناسب، به مرور به یک خط ریلی تقریباً متروکه تبدیل شد.
با اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور در سال ۱۳۸۸ ه. ش. (۲۰۰۹ م.) دو دولت تصمیم به احیای این خط گرفتند که در این راستا توافقنامه‌ها و تفاهم‌نامه‌های مختلفی به امضا رسیده که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود:
۱- توافق قطار اکو در ۱۳۸۸: پس از اتمام خط ریلی کرمان-زاهدان در سال ۱۳۸۸، با امضای توافقنامه سه‌جانبه ایران-پاکستان-ترکیه «قطار اکو» در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹ م.) راه‌اندازی شد و حمل بار ریلی میان ایران و پاکستان پس از گذشت چند دهه دوباره به جریان افتاد. طی این توافق یک قطار باری از اسلام‌آباد حرکت خود را آغاز کرد و پس از گذر از تهران، راهی استانبول شد که در مجموع ۱۵ روز به طول انجامید. با این حال این توافقنامه مدت زیادی دوام نیاورد و در آذرماه ۱۳۹۰ (دسامبر ۲۰۱۱) به دلیل انصراف طرف پاکستانی متوقف شد.
۲ - توافق راه‌اندازی قطار مسافری در کنار قطار باری در ۱۳۹۶: با توجه به ضرورت ارتباطات فرهنگی و توسعه گردشگری دو کشور، طی دیدار مدیرکل راه‌آهن منطقه جنوب شرق ایران و مقام‌های وزارت راه‌آهن پاکستان در دی‌ماه ۱۳۹۶، توافق راه‌اندازی قطار مسافری زاهدان-کویته به امضای طرفین رسید. به رغم این توافق و تجدیدهای بعدی آن در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۴۰۰ تا کنون بخش مسافری این خط به بهره‌برداری نرسیده و و فعالیت آن منحصر به جابجایی محدود کالا است. این در حالی است که به دلیل وجود علاقه شدید مردم پاکستان به اهل‌بیت (ع)، ایجاد قطار مسافری می‌تواند به افزایش ورود زائران به کشور کمک کند.
۳ - توافق نوسازی و ارتقا کیفیت ریلی این خط با مشارکت و سرمایه‌گذاری ایران در ۱۳۹۷: بهسازی این خط آهن موضوع دیگری بود که توافق آن از سوی وزرای راه و شهرسازی وقت ایران و راه‌آهن پاکستان در سال ۱۳۹۷ به امضا رسید و در سال‌های بعد (به طور خاص در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱) هم به دفعات این موضوع از سوی مقامات مسئول دو کشور مطرح شد؛ اما باز هم به نتیجه نرسید.
با این حال در سال‌های گذشته تنها، ترددهایی محدود بین دو کشور از این خط انجام شده است که حجم آن بسیار کم‌تر از حد مطلوب است و عدد قابل توجهی به شمار نمی‌رود. نوسازی و بهسازی این خط و ایفای نقش آن در کریدور شرقی غربی کشور نیازمند آن است تا تفاهم‌نامه‌های موجود به یک قرارداد عملیاتی تبدیل شود. این قرارداد با مشخص کردن جزئیاتی نظیر وظایف طرفین، ضمانت‌های اجرا، ملاحظات حقوقی و زمانبندی پروژه، بستر مناسبی را برای شکل‌دهی به تعاملات طرفین در استفاده از ظرفیت‌های این پروژه و محقق کردن تجارت ده‌میلیارد دلاری دو کشور فراهم می‌کند.
کد خبر 6097063
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟