کفگیر سریال‌های ماه رمضان به ته دیگ نخورد!
تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۷۷۹۰۱
با آغاز سریال‌های ماه مبارک رمضان این پیش بینی به ذهن بسیاری از مخاطبان (عام و خاص) خطور کرد که تلویزیون در تولیدات نمایشی، سال موفقی را پیش‌رو دارد.
اتفاقا سریال‌ها در استارت اتفاقات خوبی را رقم زدند و داستان‌ها هم توانستند در قدم اول مخاطبان‌شان را درگیر کنند. قصه‌ها و شخصیت‌ها به سرعت به مخاطب نزدیک شدند و داستان‌ها توانستند سیلی اول را محکم بزنند و در واقع هرچه لازم بود تا تماشاگر در قدم اول داشته باشد مهیا شد تا هر سه مجموعه تلویزیونی ماه رمضان امسال در شروع موفق باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما در نیمه‌های ماه رمضان و در کمرکش پخش سریال‌ها، قصه‌ها گویا در حال درجا زدن هستند. در واقع قصه پیش نمی‌رود و شخصیت‌ها با همان تعاریف اولیه، مدام خودشان را تکرار می‌کنند و به جز ریز قصه‌های حوصله سر بر ماجرایی که دوباره تماشاگر با آن درگیر شود رخ نمی‌دهد.
اگرچه در کار برخی نویسندگان کمی خساست در خرج قصه دیده می‌شود اما این اتفاق اگر با تبحر و تعمد تکنیکی رخ ندهد بی‌شک تماشاگر سریال را رها می‌کند. اتفاقی که در سوابق سریال‌های مناسبتی به خصوص همین ماه مبارک رمضان در سال‌های گذشته بارها دیده شده است.
اینکه در یک دوره رقابتی از پخش سریال، نویسنده حجم وسیعی از اطلاعات و اتفاقات را در استارت کار یعنی در قسمت‌های ابتدایی هزینه کند تا به این وسیله تماشاگرش را نگه دارد، حربه‌ای است که اگر تا پایان پیش نرود اعتماد مخاطب سلب می‌شود.
طراحی و مهندسی معرفی شخصیت‌ها، التهاب قصه، کشمکش‌های داستانی، گره‌افکنی و در نهایت گره‌گشایی‌ها باید در طول یک سریال هر شبی، (که قرار نیست حتی به 30 قسمت هم برسد) تقسیم شود تا تماشاگر سریال متوجه این نشود که برخی از قسمت‌های مجموعه خالی از هرگونه اتفاق و داستان است. دور از منطق است که تلاش کنیم با سکانس‌های طولانی مدت، نگاه های عمیق مصنوعی، دیالوگ‌های مطول بی‌ربط و لحظاتی که می‌تواند در تدوین برش بخورد هم زمان به زمان سریال اضافه کنیم و هم با کشتن ریتم حتی برهم زدن تمپو در بازی شخصیت‌ها به دنبال این باشیم که زمان کلی سریال را به حد مقرر برسانیم. فراموش نکنیم سریال بر اساس اتفاقات است که پیش می‌رود نه طولانی شدن پلان‌های خسته کننده‌ای که بازیگر در آن نگاهش را به دوربین می‌دوزد و اتفاقی در آن رخ نمی‌دهد.
باید توجه داشت تماشاگری که امروزه به انواع و اقسام مدیاها دسترسی دارد و سریال‌های چند سیزنی پرطرفدار دنیا را دنبال می‌کند، اگر شبی با دست خالی از پای سریال بلند شود به سرعت آنچه را که دیده است قضاوت می کند و متوجه سردرگمی شخصیت‌ها، تکرار مکررات، حرفهای بی‌ربط، دیالوگ‌های تکراری و به اصطلاح معروف «آب بستن به سریال» می‌شود.
عذر بدتر از گناه گاهی اضافه کردن قصه‌های فرعی بی‌ربط است که ذهن تماشاگر را مشوش می‌کند و عملا نشان از این دارد که قصه ابتدایی پتانسل این حجم از سریال را نداشته و عملا داستان از بی‌رمقی زمین خواهد خورد پس نویسنده به اجبار باید با اضافه کردن داستان و شخصیت‌هایی که ارتباطی به خط محوری و نخ تسبیح اصلی کار ندارند ناجی داستانی باشند که به ته دیگ رسیده و عملا مشتری قرار است گرسنه از پای گیرنده بلند شود.
در تمام سریال‌های درحال پخش فعلی آثار با مخاطبی نسبی و البته رضایت نسبی مواجه هستند در واقع هیچ یک از سریال‌های روی آنتن نمره مردودی نگرفتند بلکه با تماشاگر تا امروز همراه بودند پایان بندی و فینال هر یک از قصه‌هاست که از اینجا به بعد می تواند نمره قبولی و اقبال اثر را تضمین کند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ماه رمضان داستان سریال مناسبتی از یادها رفته اغما برادر جان دلدار سریال ماه رمضان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۷۷۹۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش‌های بدون سلبریتی شگفت‌انگیز هستند/ تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روز‌ها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی می‌کند.
پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان می‌فروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش می‌کند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقش‌ها این است که یک تیپ را بازی می‌کنم و از آن‌جایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.
او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قاب‌های زیبایی روبرو می‌شود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایش‌های دیگر تغییر صحنه است، صحنه‌ها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو می‌شوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق می‌افتد.
پریدار به اهمیت نور در این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب می‌فهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگر‌های اصلی این نمایش است.
او با اشاره به اینکه نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث می‌شود تماشاگر وقتی به خانه می‌رود هم ذهنش درگیر این نمایش می‌ماند، پازل‌ها را کنار هم می‌چیند و از کشف‌های جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشته‌اند که این نمایش را باید چند بار دید.
این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استان‌ها و شهرستان‌های دیگر می‌آیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده می‌شوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر می‌بینند حرفه‌ای‌تر هستند، چون تئاتر‌های مختلف ازشهر‌های ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را می‌شناسد خیلی ارزشمند است و باعث می‌شود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.
پریدار افزود: هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلی‌ها به تماشای آثاری که چهره‌های شناخته شده ندارد نمی‌روند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهره‌ای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.
این بازیگر، حضور هنرمندان شهر‌های دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استان‌ها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهر‌های دیگر برای اجرا به تهران می‌آیند سعی می‌کنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزه‌ای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دست‌اندرکاران حوزه نمایش درخواست می‌کنم از پتانسیل شهرستان‌ها بیشتر استفاده کنند.
انتهای پیام/
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت