به نقل از «ایکنا»

وصیت‌نامه امام علی(ع)؛ دستورالعملی اخلاقی و اجتماعی برای همگان

تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۹۸۶۶۶

حجت‌الاسلام و المسلمین یدالله زمانی، امام جمعه شهر شلمزار در گفت و گو با ایکنا از چهارمحال و بختیاری در رابطه با شخصیت حضرت علی(ع) بیان کرد: زندگی حضرت علی(ع) تجسم رفتار انسانی، اخلاق ارزشمند و نوع برخورد با سایر انسان‌ها است که در تمام موارد می‌تواند کارآمد و راهبردی باشد. این امام همام در امور زندگی و خانوادگی‌اش پدر و مربی نمونه بود که با نصایح و شیوه‌های تربیتی فرزندان مومن، کارآمد و تاثیر گذار تربیت کرده و هر یک از روش‌های ایشان الگویی برای مربیان و پدران امروز است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: وصیت‌نامه امام متقیان در نامه 47 نهج‌البلاغه آمده است و یک دستورالعمل اخلاقی، اجتماعی و رفتاری برای همه ما است که انتظار می‌رودعلاقه‌مندان آن حضرت آن را مطالعه و در زندگی بکار ببرند. رفتار حضرت با مردم عادی نشانه تواضع و مردم‌داری ایشان بوده و نمونه کاملی از یک حاکم مردمی و حامی قشر ضعیف و کم برخوردار در جامعه است.

حجت‌الاسلام زمانی به برخورد عادلانه حضرت اشاره کرد و افزود: برخورد عادلانه ایشان در تمام زمینه‌ها نشانه عدالت حضرت علی(ع) و حاکم عادل بودن ایشان است. وی با دشمنان خود نیز عادلانه رفتار می‌کرد تا جایی که جرج جرداق مسیحی می‌گوید: علی در محراب عبادت به خاطر رعایت عدالت به شهادت رسید.

امام علی(ع) در آفرینش

امام جمعه شلمزار به تشریح جایگاه امام علی (ع) از منظر پیامبر پرداخت و گفت: از منظر پیامبر (ص) حضرت علی (ع) و پیامبر خدا، پرتو یک نورند، و هر دو جلوه‌ای از نور خداوند متعال هستند. گوشت علی، گوشت محمّد(ص) و خونش خون او و روحش روح او و باطنش باطن اوست. طینت آن دو بزرگوار، شبیه است و هر دو از یک درخت بارورند و دیگران از ریشه‌های گونه‌گون و از طینت‌های مختلف هستند که روایاتِ‌های بسیاری این شباهت و حقیقت ارج‌مند را نشان می‌دهند.

امام علی(ع) در سیاست
وی با بیان اینکه اگر در آنچه پیامبر (ع) درباره حضرت (علی) گفته است تامّل کنیم نمی‌توان تردید کرد که پیامبر(ص) در جهت تبیین‌ جایگاه والای رهبری آینده مسلمانان و در مسیر نشان دادن شایسته‌ترین فرد و بلکه تنها مصداق این عنوان الهی بوده است، افزود: لذا پیامبر (ع) مسیر سیاست و زعامت آینده را رقم می‌زند و تمام آنچه که می‌گوید، با این نگاه، جلوه‌ای دیگر می‌یابد.

حجت‌الاسلام زمانی با اشاره به حدیث از پیامبر(ص)  تصریح کرد: پیامبر (ع) برای علی(ع) در پیوند با امّت، جایگاه پدر  را رقم می‌زند و می‌فرماید:  حقّ علی بن ابی طالب در این امّت، مثل حقّ پدر است بر فرزندش.
وی ادامه داد: پیامبر (ع) از علی (ع) با عناوین «سیّد عرب»، «سیّد مسلمانان»، «سیّد دنیا و آخرت»، «وزیر»، «وصی» ، «خلیفه»،«حجت خدا» ، «رازدار» یاد می‌کند که با توجّه به معنای سیادت این عناوین، نکات بسیاری دارند.

تعریف از امام علی در کلام پیامبر(ص)

امام جمعه شلمزار با بیان اینکه حضرت رسول همیشه در همه حالت از حضرت علی(ع) تعریف می‌کردند و این تعریف در کلام ایشان پیدا بود، اظهار کرد: تعبیرهایی چون «حزب او حزب خداست»، « علی از من است و من از علی هستم» و «گوشت او گوشت من و خون او خون من است»، از جمله تعاریف از حضرت علی(ع) هستند.

وی با بیان اینکه علی با حق و حق با علی است، علی با قرآن و قرآن با علی است، گفت: اطاعت از حضرت علی(ع) اطاعت از خدا، رسول، حق و قرآن است، و اوست که در سیاست و زعامت، محور و در امواج خروشان فتنه‌ها کشتی نجات است، که پیامبر خدا فرمود:  مَثَل علی در این امّت، چون کعبه است.

وی در پایان گفت: همه ما به ویژه زمامداران باید زندگی سیاسی و رفتارهای اداری اجتماعی آن حضرت را مطالعه و اجرا کنیم تا جامعه از طعم شیرین امید و عدالت برخوردار شود.

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا چهارمحال و بختیاری امام علی ماه رمضان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۹۸۶۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نور محبوسی که خاموش نشد

هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.

مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن‌ حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی‌ بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، ‌هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن‌ را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. ‌هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ ‌هارون گفت: چاره‌ای نیست!

نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و  به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.

زهره هاشمی