تاثیر منفی 9 ساعت خواب شبانه به حافظه
تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۰۲۵۹۸
به گزارش جام جم آنلاین از فارس، نتایج یک بررسی جدید بیانگر آن است که 9 ساعت خواب شبانه میتواند به اندازه کمبود خواب به افراد و حافظه آنها آسیب بزند.
براساس این پژوهش که روی 400 هزار نفر صورت گرفته، خواب زیاد و کمبود خواب حافظه افراد و در نهایت عملکردشان را تحت تأثیر قرار میدهد.
مطالعات نشان میدهد کمخوابی و خواب بیشتر از 8 ساعت، احتمال مرگ و میر را تا 15 درصد افزایش میدهد؛ بنابراین کم خوابی و پرخوابی هر دو میتوانند خطرساز باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تحقیقات همچنین حاکی از آن است که خواب زیاد در طول شبانهروز یا کمبود خواب در طی شب میتواند خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد.
این پژوهش که توسط محققان کالج دانشگاهی لندن صورت گرفته تأکید میکند، افرادی که بیشتر از 9 ساعت میخوابند به میزان قابل توجهی در خطر هستند؛ علاوه بر این، خواب بیش از 8 ساعت عملکرد شناختی افراد را کاهش میدهد.
ویکتور گارفیلد نویسنده ارشد این پژوهش میگوید: بعضی از افراد تصور میکنند خواب زیاد برای آنها نه تنها مشکلی به وجود نمیآورد بلکه خوب است، اما نتایج تحقیقات نشان میدهند خواب بیشتر از 8 ساعت به میزان قابل توجهی به حافظه افراد آسیب میزند».
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: کمبود خواب کم خوابی خواب زیاد دیابت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۰۲۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر مراقب خودتان باشید، فرزند سالمتری خواهید داشت/ خطرات استرس مادر بر جنین
اخیرا مطالعه جدیدی در دانشگاه نورث وسترن انجام شده است که نشان میدهد مادرانی که در دوران بارداری استرس بیشتری را متحمل شدهاند، نوزادانشان در ۳ ماهگی با احساسات منفی از قبیل ترس، غم و ناراحتی، بیشتر درگیر خواهند شد. این تحقیق نشان میدهد که مسیر رشد و تربیت کودک از قبل به دنیا آمدن آغاز میشود.
مطالعات قبلی نشان میدهند که اضطراب مادران در دوران بارداری با کیفیت خلقی و رفتاری نوزاد ارتباط مستقیمی دارد.
در ادامه به شرح بیشتر این مطلب که آخرین مطالعه صورت گرفته در این زمینه به شمار میرود، میپردازیم.
یکی از محققان این مطالعه معتقد است که استرس غالبا به عنوان یک ساختار ثابت بررسی و در نظریههای مختلف، عاری از هر گونه تغییر شناخته میشود. به صورتی که یا کسی دچار اضطراب هست یا نیست! اضطراب دارای ابعاد متفاوتی است که ممکن است در هر فرد به صورت متفاوت بروز کند؛ پس نمیتوان گفت هر کس به علائم شایع و پرتکرارتر استرس مبتلا نیست، به طور حتمی اضطراب ندارد.
استرس در زندگی روزانه بسیاری از جنبههای مهم را تحت تاثیر قرار میدهد و این مسئله یکی از جنبههای موثر در ایجاد روشهای تحقیقاتی جدید به شمار میرود که به محققان کمک میکند بتوانند مطالعات دقیقتری بر این موضوع داشته باشند.
نظریه دیگری که در این تحقیق به دست آمده، این مفهوم را میرساند که مادران هنگامی که حتی با کوچکترین استرسهای روزانه دست و پنجه نرم میکنند، همزمان باعث میشوند کودکانشان در آینده احساسات منفی بیشتری داشته باشند.
درک بیشتر والدین از ماهیت اضطراب میتواند به مدیریت شرایط کمک کند. به عنوان مثال اگر مادر پیش از بارداری دچار استرسهای بیش از اندازه باشد، با دانش صحیح از این مسئله، قبل از اقدام به باروری سراغ درمان میرود و از بروز اتفاقات منفی در آینده جلوگیری میکند.
پژوهشگران بیان کردند که سن ۳ ماهگی برای اندازهگیری احساسات منفی، یک شاخص اولیه محسوب میشود و طبیعی است که این مطالعه و بررسی باید تا سنین بالاتر هم ادامه یابد تا بتوان نظریههای قطعی و نهایی را اعلام کرد. آنها همچنین شاخص دوم را سن ۳ سالگی تعیین کردند تا بدانند شرایط محیطی، تاثیرات منفی یا مثبتی طی این مدت در کودک ایجاد کرده است یا نه.
والدین میتوانند کودکان را در بهبود شرایطشان یاری کنند و حتی اگر در دوران بارداری باعث ایجاد برخی احساسات ناخوشایند در فرزندشان شدند، با رفتارهای صحیح و ایجاد محیطی امن و آرام برای آنها، قدمی به سوی رفع ناآرامیهای روحیشان بردارند.
مطالعات نشان میدهند که پیوند مادر_فرزند و سیر تربیتی کودک مربوط به دوران پیش از تولد است. به صورتی که تمام رفتارهای مادر به شکل مستقیم بر جنین تاثیر میگذارد. به دلایل ذکر شده لازم است برای داشتن فرزندی با اضطراب کمتر، والدین بیشتر از خودشان مراقبت کنند.
منبع: northwestern
ترجمه: تکتم شریفی نژاد – خبرنگار تحریریه جوان قدس