باورهای رایج درباره سمی بودن دانه میوه‌ها
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۰۴۲۹۸
بازخورد افراد درخصوص چنین اخباری متفاوت است. برخی دانه سیب، گلابی، به و حتی گیلاس را به دلیل خواص درمانی قابل استفاده می‌دانند و در مقابل تعدادی همه دانه‌ها از سیب و گلابی گرفته تا دانه انار و انگور و حتی مغزها و دانه‌های روغنی را حاوی درصدی سموم سیانیدی دانسته و مصرف آنها را نامناسب می‌دانند. اهمیت موضوع ما را بر آن داشت تا با دكتر محمد باقر ملجایی، متخصص تغذیه در این زمینه گفت‌وگویی انجام دهیم و به صحت و سقم این باورها بپردازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هسته و دانه گیاهان یك ركن و جزء مهم برای انتشار و رویش مجدد میوه هستند و راهی برای تولید مثل گیاه محسوب می‌شوند. این دانه‌ها علاوه بر دارا بودن مقادیر قابل توجهی املاح معدنی، چربی و كربوهیدرات، حاوی تركیبات سمی هستند كه به عنوان سیستم دفاعی برای رویش گیاه كارایی داشته كه مصرف آن برای افراد مسمومیت‌زاست. در واقع دانه‌ها جزو خوراكی میوه‌ها محسوب نمی‌شوند و برای مصرف مناسب نیستند. شاید یكی از علل وجود مواد سمی همچون سیانید یا سیانوژن در دانه میوه‌ها جلوگیری از مصرف آن توسط انسان‌ها و حیوان است تا به این طریق دانه‌ها محفوظ مانده و نسل گونه‌های گیاهی توالی یابد.
دانه سیب و گلابی خواص درمانی ندارد
كم نیستند افرادی كه برخی از دانه میوه‌ها به خصوص دانه سیب را به دلیل خواص درمانی برای مصرف مناسب می‌دانند. اما به گفته دكتر ملجایی، مصرف دانه سیب به هیچ عنوان به جهت درمانی توصیه نمی‌شود. البته این احتمال كه همراه با سیب برخی دانه‌های آن مصرف شود وجود دارد، كه نمی‌تواند چندان مشكل‌ساز باشد، اما در مقادیر بالا خطرناك است.
مهم‌ترین سموم در دانه میوه‌ها سیانوژن‌ها هستند؛ تركیباتی كه می‌توانند سیانید یا سیانور را در بدن تولید كنند و سبب بروز اختلالاتی شوند. اگرچه سیانید در بدن توسط كبد سم‌زدایی می‌شود، اما اگر در مقادیر بالا دریافت شود از ظرفیت سمیت‌زدایی كبد خارج و در دراز‌مدت سبب بروز بیماری‌های مزمن همچون سرطان می‌شود.
مصرف خوراكی دانه گلابی، گیلاس و به هم مشابه دانه سیب است و مصرف احتمالی آن در مقادیر اندك اشكال ندارد و توسط كبد سم‌زدایی می‌شود، اما خوردن بیش از دو سه دانه آن می‌تواند خطرناك باشد. این دانه‌ها چه جویده و چه درسته بلعیده شوند در سیستم گوارشی توسط آنزیم‌ها هضم شده و سموم آن جذب بدن خواهد شد.
میزان سمیت هسته میوه‌ها
اولین اخباری كه در مورد سمیت‌زایی هسته میوه‌ها منتشر شد مربوط به هسته زردآلو بود. همان هسته‌هایی كه تعداد زیادی از خانواده‌ها آن را جمع كرده و در نهایت با شكستن آنها مغز هسته را جدا و مصرف می‌كنند. دكتر ملجایی می‌گوید مصرف هسته آلو، زردآلو یا انواع شلیل و هلوهای هسته جدایی كه مغز آنها در دسترس است نیزحاوی تركیبات سیانوژن است و مصرف آن در مقادیر زیاد مشكل‌زاست. در این بین برخی بر این باورند در صورتی كه دانه سیب و گلابی یا زردالو شیرین بوده و تلخ نباشد مصرف خوراكی دارد، اما در مقابل انواع تلخ مزه آن به‌دلیل داشتن سیانید مناسب مصرف نیست. در صورتی كه هسته‌ها و دانه‌ها چه تلخ و چه شیرین می‌توانند حاوی مواد مضر باشند. ضمن این‌كه آمیگدالین یكی دیگر از مواد مضر موجود در هسته و دانه میوه‌هاست كه برای بدن مضر بوده و می‌تواند سبب بروز عوارض عصبی و گوارشی در مصرف‌كننده شود.
دانه انگور و انار تا مغزهای آجیلی
دانه انگور و انار چون در ساختار میوه قرار دارد عمدتا محدودیت مصرف ندارد و فقط عارضه آن در مقادیر بالا عوارض گوارشی همچون هضم سنگین و نفخ است. نقش و سهم دانه میوه‌ها از دانه یا تخمه هندوانه، خربزه، كدو و طالبی جداست. تخمه‌ها كه در گروه مغزهای آجیلی قرار دارند، دارای مقادیر
قابل توجهی چربی‌های ضروری برای بدن هستند و مصرف آنها مناسب است. البته توصیه به مصرف تخمه‌ها به شكل بدون پوست و تفت داده شده به دلیل هضم و جذب بهتر است. این مغزها حاوی مقادیر بالایی چربی از نوع اسیدهای چرب امگا6 و آنتی‌اكسیدان هستند و گرچه مصرف اسید چرب امگا6 به میزان زیاد می‌تواند التهاب‌زا باشد، اما به دلیل غنی بودن از املاح معدنی برای بدن مفیدند. در بین مغزها و دانه‌ها مغز گردو ارزش بیشتری دارد، زیرا محتوای چربی آن در مقایسه با سایر دانه‌ها و مغزها تفاوت چشمگیری داشته و حاوی مقادیر زیادی اسید چرب امگا 3 با خاصیت ضدالتهابی است. علاوه بر این، مغز بادام به دلیل پروتئین و كلسیم قابل توجهی كه دارد می‌تواند یكی از اركان رژیم غذایی باشد و به صورت روزانه استفاده شود. البته بادام تلخ به دلیل سمی بودن بهتر است در مقادیر كم جوشانده شود كه سم آن كاهش یابد و بهتر است مصارف خوراكی نداشته باشد. لازم است بدانید تفت دادن تخمه‌ها و دانه‌ها با حرارت بالا می‌تواند محتوای چربی آنها را دستخوش تغییرات نامطلوب كرده و با اكسید كردن چربی‌ها آنها را برای مصرف نامناسب كند.
دانه حبوبات چه حكمی دارد؟
گفته می‌شود در دانه حبوبات سمی وجود دارد كه می‌تواند برای بدن خطرناك و مسمومیت‌زا باشد. به گفته دكتر ملجایی، لكتین یكی از تركیبات پروتئینی موجود در گیاهان است كه نقش دفاعی در مقابله با حشرات دارد و وجود آن به میزان كم و زیاد در تمام گیاهان گزارش شده است. یكی از مواد غذایی با میزان قابل توجه لكتین حبوبات است كه با خیساندن و حرارت دادن به میزان قابل توجهی از لكتین آن كاسته می‌شود و توصیه به مصرف حبوبات كاملا پخته شده است. مسمومیت با لكتین، باعث عوارض گوارشی مانند تهوع و استفراغ می‌شود.
منبع:سلامت نیوز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: میوه دانه میوه خواص درمانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۰۴۲۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با اسیدیته قهوه، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه آشنا شوید
آیا شما هم هنگام نوشیدن قهوه، متوجه ته‌مزه ترش و تیز آن شده‌اید؟ این ترشی و طعم تیز که گاهی ما را یاد طعم‌یادهای میوه‌ای می‌اندازد، همان اسیدیته قهوه است.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت دلکینی، اسیدیته، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه در کنار طعم، آروما (رایحه) و بادی آن است. در واقع اسیدیته قهوه اگر به‌اندازه باشد، طعم قهوه را به‌طور چشمگیری بهبود می‌بخشد. البته این خاصیت جالب قهوه، عوارضی نیز دارد. اگر معده حساسی دارید، ممکن است با مصرف زیاد قهوه درگیر رفلاکس معده شوید. هرچند جای نگرانی وجود ندارد و با یک سری راهکار، می‌توان از این مسئله جلوگیری کرد.
اسیدیته قهوه چیست؟
همان‌طور که در ابتدا گفتیم، اسیدیته قهوه یکی از ویژگی‌های قهوه است که مسئولیت طعم تیز و ترش‌مزگی قهوه را برعهده دارد. این ویژگی اگر در قهوه به‌اندازه باشد، پیچیدگی قهوه را افزایش داده و طعم کلی را بهبود می‌بخشد. برخی افراد اسیدیته قهوه را با سطح pH قهوه اشتباه می‌گیرند، اما بدانید این دو کاربرد و تعاریف متفاوتی دارند. در واقع مقیاس pH میزان اسیدی یا قلیایی بودن مواد را اندازه می‌گیرد، اما اسیدیته قهوه به درک چشایی ارتباط دارد. اسیدیته قهوه، ناشی از وجود اسیدهای طبیعی موجود در دانه‌های قهوه است که معمولا شامل اسید کلروژنیک، اسید سیتریک و اسید کوئینیک می‌شوند. در واقع نوع و میزان این اسیدها در قهوه، اسیدیته آن را تعیین می‌کنند.
عواملی که روی اسیدیته قهوه تأثیر می‌گذارند
نوع و خاستگاه دانه قهوه: انواع مختلف دانه قهوه، بنا به خاستگاه و شرایط کشت‌شان میزان اسیدیته متفاوتی دارند. مثلا دانه‌هایی که در ارتفاعات بالاتر کشت می‌شوند، اسیدیته بیشتری دارند. از همین جهت قهوه عربیکا که در نواحی مرتفع‌تر تولید می‌شود، اسیدیته بیشتری نسبت به قهوه روبوستا دارد. بنابراین، اگر دنبال اسیدیته پایین‌تر هستید، در فروشگاه قهوه دلکینی دنبال ترکیباتی با درصد روبوستای بیشتر باشید یا تحقیقات بیشتری در زمینه خاستگاه‌های قهوه انجام دهید. درجه برشته‌کاری: فرایند برشته‌کاری بر اسیدیته قهوه تأثیر مستقیم دارد. هر چقدر درجه برشته‌کاری قهوه پایین‌تر باشد، اسیدیته بیشتر در دانه باقی می‌ماند. بنابراین، قهوه دارک رست اسیدیته کمتری نسبت به قهوه مدیوم رست و البته لایت رست دارد. این مسئله به خاطر این است که برای قهوه دارک رست، از درجه بالایی برای برشته‌کاری استفاده می‌شود که تا حد زیادی اسیدیته قهوه را از بین می‌برد. روش دم‌آوری: نحوه دم‌آوری قهوه و در واقع روش عصاره‌گیری آن، روی اسیدیته قهوه اثر می‌گذارد. مثلا قهوه‌های پور اور، ایروپرس یا اسپرسو، اسیدیته بیشتری را از پودر قهوه استخراج می‌کنند. در مقابل، روش‌هایی مثل کلد برو و فرنچ پرس، قهوه‌ای با اسیدیته و ترشی کمتر به شما تحویل می‌دهند.آیا اسیدیته قهوه برای بدن مضر است؟
اسیدیته، یک ویژگی طبیعی در قهوه است و معمولا برای سلامتی ضرری ندارد. در واقع بعضی از اسیدهای موجود در قهوه مثل کلروژنیک، خواص آنتی‌اکسیدانی دارند و می‌توانند خطر بعضی از بیماری‌ها را کاهش دهند. با وجود این، مصرف زیاد قهوه‌هایی با اسیدیته بالا، ممکن است برای افراد با معده‌های حساس مشکل‌ساز شود و رفلاکس معده را تشدید کند.
چطور اسیدیته قهوه را کنترل کنیم؟
دانه قهوه را درست انتخاب کنید: با توجه به عوامل بخش قبلی، دانه قهوه با اسیدیته پایین خریداری کنید. مثلا قهوه برزیل، سوماترا و گواتمالا به اسیدیته پایین شهرت دارند. علاوه‌بر این، به درجه رست قهوه دقت کنید و ترجیحا دانه قهوه دارک رست بخرید که اسیدیته کمتری دارد. دانه قهوه را با درجه ریز آسیاب کنید: هر چقدر درجه آسیاب قهوه ریزتر باشد، اسیدیته کمتری از آن استخراج می‌شود. البته آسیاب قهوه به روش دم‌آوری شما بستگی دارد. روش‌های دیگر دم‌آوری قهوه را امتحان کنید: برای مثال قهوه کلد برو، بهترین روش تهیه قهوه برای کسانی است که قهوه با اسیدیته پایین می‌خواهند؛ چرا که در تهیه آن از آب داغ استفاده نمی‌شود. به قهوه پوست تخم‌مرغ اضافه کنید: مقداری پوست تخم‌مرغ را خرد کرده و به شکل پودر با قهوه آسیاب‌شده مخلوط کنید. پس از دم‌آوری، با استفاده از صافی نوشیدنی خود را سرو کنید. به‌خاطر ترکیبات قلیایی پوست تخم‌مرغ، اسیدیته قهوه کاهش می‌یابد. به قهوه نمک اضافه کنید: اگر کمی نمک به قهوه دم‌شده‌تان اضافه کنید، اسیدیته کمتر شده و طعم قهوه بهبود می‌یابد. از فیلتر کاغذی استفاده کنید: فیلتر کاغذی، روغن قهوه را می‌گیرد و اسیدیته آن را پیش از سروکردن کاهش می‌دهد.قهوه را با شیر مصرف کنید: اضافه‌کردن شیر به قهوه، از بهترین روش‌های کاهش اسیدیته قهوه است. شیر دارای خاصیت ضداسیدی است و از رفلاکس معده جلوگیری می‌کند. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید لبنیات مصرف کنید، هیچ نگران نباشید. شیرهای گیاهی مثل شیر بادام نیز به‌خاطر خاصیت قلیایی، برای کاهش میزان اسیدیته قهوه مناسب هستند.
سخن پایانی
آشنایی با اسیدیته قهوه و درک آن برای قهوه‌دوستانی که درمورد نوشیدنی موردعلاقه‌شان کنجکاو هستند، ضروری است. خیلی‌ها ترشی و طعم تیز قهوه را می‌پسندند و بعضی‌ها از آن فراری هستند! انتخاب درست فروشگاه خرید قهوه می‌تواند شما را در این مسیر یاری کند. با دانستن عوامل تأثیرگذار بر اسیدیته قهوه، می‌توانید دانه قهوه مناسبی بخرید تا در نهایت به قهوه مدنظر با میزان اسیدیته دلخواهتان دست یابید.
انتهای رپرتاژ آگهی
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است