جنبشِ جلیقه‌زردها پاسخی به سیاست‌های نولیبرالی‌ست/ کارگران از سندیکاها مایوس شدند و به خیابان آمدند
تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۷۹۹۷۳
به گزارش خبرنگار ایلنا، سالهای بعد از دهه هفتاد میلادی، سالهای استیلای جریانات دست راستی‌ست؛ جریاناتی که یک هدف مشترک دارند: قربانی کردن حقوق اولیه مردم در راستای افزایش سود و سرمایه‌ی کارتل‌های بین المللی.
در این بین، «تعدیل ساختاری» با عریان‌ترین چهره به میدان آمده است؛ افزایش سن بازنشستگی، محدود کردن سندیکاها، مسدود کردن فضای عمومی، کاهش هزینه‌های دولت در بخش عمومی، افزایش مالیات بر درآمد فقرا و بازنشستگان، بالا بردن هزینه‌های آموزش و تفریح و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در چنین فضایی‌ست که «جلیقه زرد»، نماد اعتراض عمومی مردم فرانسه شد. مردم با این هدف که در مقابل دولت قدم علم کنند، جلیقه‌ها را پوشیدند، دست از کار کشیدند و اتوبان‌ها را بستند. در نتیجه جنبشی سراسری و گسترده پدید آمد: «جنبش جلیقه زردها».
این در شرایطی است که در فرانسه به ذهن هیچ صاحب‌نظری خطور نمی‌کرد که جنبشی فراگیر متولد شود؛ جنبشی که بتواند دولت دست راستی فرانسه را به عقب‌نشینی از اصلی‌ترین سیاست‌هایش که به جرات می‌توان آن را «سیاست‌هایِ ریاضتی» نامید، وادار کند.
«کریستف ترانی» استاد جامعه‌شناسی سیاسی در دانشگاه اکس مارسی Aix-Marseille Université واقع در پروانسِ فرانسه درباره جنبش جلیقه زردها و اثر آنها بر تغییر ساخت قدرت مطالعه کرده است. وی پیش از این کتاب‌هایی با نام «احساسات و بسیج اجتماعی» و «موزیک خشم» را به نگارش درآورده است. ترانی مشاهدات خود را در مورد چرایی شکل‌گیری خشم عمومی ثبت کرده است.
با این استاد جامعه‌شناسی سیاسی در مورد چرایی شکل‌گیری جنبش‌ها، بستری که جنبش جلیقه زردها در آنها تکامل می‌یابد و خواسته‌های آن گفتگو کردیم.
جنبشِ جلیقه زردها با جنبشِ ۱۹۶۸ متفاوت است
وی در ابتدای صحبت، ساختار و چیدمان این جنبش فراگیر را توصیف می‌کند: اقشار مختلفی جلیقه زردها را تشکیل می‌دهند؛ کارگران، معلمان، دانشجویان، بازنشستگان و... . در واقع آنها توده‌هایی هستند که از ساختِ قدرت کنار گذاشته شده‌اند. رسانه‌ها هم آنها را کنار گذاشته‌اند و به پوشش نقش آنها در تصمیم سازی‌های سیاسی نمی‌پردازند. به همین خاطر آنها سیاست، شوراها و رسانه‌های سنتی را پس می‌زنند. در کل این جنبش، اعتراضی است به عدم اعتماد سیاستمداران به جایگاه مردم در بازسازی ساختارهای سیاسی. جلیقه زردها معتقدند که سیاستمداران خود را از ما بهتران می‌دانند. این جنبش، با جنبش ۱۹۶۸ تفاوت زیادی دارد. در آن سال‌ها جوانان به دنبال «مدینه فاضله» بودند. درصورتی‌که جلیقه زردها حقوق ابتدایی شهروندی را درخواست می‌کنند. یک تفاوت دیگر این است که در آن سال‌ها رادیو رسانه غالب بود. در رادیو تک صدایی حاکم است. هم اکنون اما هر فرد رسانه‌ای مستقل است.
شبکه‌های اجتماعی ماحصل پست مدرنیسم هستند
این جنبش چگونه به وجود آمد؛ استاد جامعه‌شناسی دانشگاه اکس مارسی می‌گوید: جنبش جلیقه زردها در پی بی‌اعتمادی به نخبگانِ راس هرم قدرت به وجود آمد؛ در همین حال پاسخی طبیعی به اجرای دهه‌ها سیاست‌های نولیبرالی است. دولت می‌خواهد این جنبش را به بی‌نظمی و اغتشاش متهم کند؛ در حالی که مردم به صورت خودجوش و با استفاده از شبکه‌های اجتماعی که ماحصل «پست مدرنیسم» است، تصمیم به همگرایی گرفته‌اند. من تا حدود زیادی از قبضه شدن این جنبش توسط سیاسیون نگران هستم.
نیاز مبرم روستانشینان به سوخت برای انجام کارهای روزانه
استاد جامعه‌شناسی سیاسی در دانشگاه اکس مارسی ادامه می‌دهد: ساکنان نواحی شهری چندان در مورد افزایش مالیات و گران شدن سوخت دغدغه‌ای ندارند. در واقع جنبش جلیقه زردها تضادی را در بین قشر تولیدکننده روستایی و مصرف‌کننده شهری به وجود آورد؛ چراکه با افزایش فاصله از شهر، نیاز به اتومبیل ایجاد می‌شود؛ چه برای کار و چه برای استفاده از سرویس‌های خدمات شهری. در نتیجه روستانشینان و ساکنان حاشیه شهرها نیاز مهمی را دنبال می‌کنند. در واقع میزان سفر برای رسیدن به محل کار و یا خدمات در میان این اقشار افزایش یافته است. از این منظر افزایش قیمت سوخت امری است مذموم. البته رشد شهرسازی و پراکندگی سلول‌های شهری نیز در این بین بی‌تاثیر نبوده است. در بسیاری از نقاط فرانسه، مراکز شغلی در ارتباط با مراکز مسکونی نیستند که این خود نیاز به حمل و نقل را تشدید می‌کند.
لابی‌ها بر سندیکاها فشار وارد می‌کنند
ترانی، طیف مشارکت‌کنندگان در جنبش را چنین تشریح می‌کند: شواهد نشان می‌دهد که بیشتر اقشار شرکت‌کننده در اعتراض‌های جلیقه زردها، طبقه کارمند و کارگر و همینطور بازنشسته هستند. حقوق و دستمزد آنها کمتر از هزار و ۶۰۰ یورو در ماه است. بر همین بستر اعتراضی که به دلیل افزایش قیمت سوخت شکل گرفت، به افزایش حقوق و کاهش ساعات کار منتهی شد. درواقع این جنبش این هوشمندی را به خرج داد که به بهانه افزایش قیمت سوخت، مباحث دیگری همچون بازنشستگی و افزایش حقوق نیز مطرح شود. باید تفاوت خواسته ابتدایی مردم و خواسته‌های بلندمدت ایشان را درک کرد. این را هم باید دانست که شرایط کار یکی از مهمترین دلایل اعتراض‌ها بوده است. کارمندان و کارگرانی که نتوانستند به واسطه سندیکاها به خواسته‌های دست یابند، به خیابان‌ها آمده‌اند تا به لابی‌هایی که به سندیکاها فشار وارد می‌کنند، اعتراض کنند.
معترضان هزینه فراوانی بابت سوخت پرداخت می‌کنند
"حوادث اخیر نشان داد که عقاید روشنفکری صرف، پاسخگوی جنبش های شغلی نیست." کریستف ترانی در رابطه با این ادعا می‌گوید: اینکه به جنبشی غیرسیاسی و فردگرا معتقد باشیم دیگر جایز نیست. در جنبش جلیقه زردها با کارگران ساختمانی، راننده‌های کامیون و پرستاران مواجه هستیم که افزایش مالیات‌ها تاثیر زیادی بر زندگی‌شان گذاشته است. در مقابل صاحبان صنایعی حضور دارند که حتی حاضر نیستند پنجره‌های خانه‌شان را برای دیدن معترضان و شنیدن صدای آنها بازکنند. به بیان دیگر افرادی را داریم که برای برآورده ساختن نیازهایشان فریاد می‌زنند و در مقابل دسته‌ای دیگر وجود دارند که نیازهای دسته اول را خوار می‌شمارند؛ دسته‌ای که مجبور هستند به خاطر انجام دادن کارهایشان روزانه ده‌ها کیلومتر را طی کنند و در مقابل دسته‌ای که برای رسیدن به محل کار نیازی به اتوموبیل ندارند. آنها تنها برای سفر در روزها تعطیل از اتوموبیل استفاده می‌کنند.
کارگران به فراغت نیاز دارد
این استاد جامعه‌شناس ادامه می‌دهد: حکومت‌ها بر خلاف تئوری‌های سندیکاهای کارگری در حال افزایش میزان ساعات کار هستند. تئوری «برتراندراسل» بر مبنای چهار ساعت کار در روز استوار است تا کارگر بتواند به راحتی به اوقات فراغت خود بپردازد.
به اعتقاد وی، کارگران نیاز دارند تا فرزندان خود را با فراغ بال بیشتری پرورش و آموزش دهند، آنها را به پارک ببرند، به آنها موسیقی بیاموزند و با آنها کتاب مطالعه کنند. در صورتی که کارگر فراغت بیشتری داشته باشد فرزندان مفید‌تری پرورش خواهد داد. این در حالی است که با افزایش ساعات کار، کارگر هیچ زمانی برای پرورش فرزند و رسیدن به آرزوهای خود ندارد؛ آرزوهایی مانند برای سفر رفتن، کتاب خواندن و در کنار خانواده بودن.
جنگ در پی انباشت سرمایه
اما چرا صدای سندیکاها شنیده نمی‌شود؛ این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال اساسی می‌گوید: تا زمانی که سیاستمداران در راس هرم قدرت قرار نگرفته‌اند به نظریه‌های سندیکاها گوش می‌سپارند. این در حالی است که زمانی که با ساز و کار قدرت آشنا می‌شوند تنها مسئله‌ای که یادشان می‌ماند این است که باید از اقشاری همچون کارگران، کادر درمان، معلمان و... مالیات دریافت کنند. جنگ اقتصادی هم ظاهرا فرای این نیست. دولت آمریکا می‌خواهد توازن جهانی را برهم ریزد تا از آن کسب سود کند و شکل اقتصاد حهانی را به نفع خود تغییر دهد. همه این مسائل باعث خواهد شد که نهایتا فشار به قشر ضعیف‌تر جامعه وارد و یارانه‌هایی که باید برای پایین نگه داشتن هزینه‌های سوخت و... پرداخت شود، در جیب دولتها بماند.
به گفته‌ی او، البته بعید نیست که پس از این انباشت زیاد سرمایه، شاهد جنگ نظامی دیگری در جهان به واسطه آن نباشیم.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: اقتصاد جهانی ریاضت اقتصادی فاشیسم جنبش جلیقه زردهای فرانسه جنبش جلیقه زردها اعتراض های فرانسه جنبش جلیقه زردها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۷۹۹۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تحقق مطالبه کارگران شرکت کاغذپارس با حذف پیمانکار و افزایش مدت قرارداد کار
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، مهدی عبدالخانی با بیان اینکه سرانجام پس از نشست‌های متعدد و پیگیری فراوان مطالبه مهم کارگران کاغذ پارس محقق شد، افزود: کارگران شرکت کاغذ پارس پیش از این به جای قراداد با شرکت مادر، با شرکت واسطه مولایار و آن هم به صورت یک ماهه قرارداد داشتند که اصلاح این شرایط از خواسته‌های مهم و به حق کارگران این شرکت بود که از پارسال در دستور کار قرار گرفت. وی از حذف پیمانکار واسط تامین نیروی انسانی گروه صنایع کاغذ پارس و افزایش قراردادهای کار از یک ماه به ۳ ماهه خبر داد و افزود: قرارداد کارگران به صورت مستقیم با شرکت مادر تنظیم شد که با این اقدام، مهمترین مطالبه کارگران شرکت محقق شد. عبدالخانی با اشاره به آغاز مقدمات حذف شرکت مولایار نوین خوزستان از بهمن پارسال، ادامه داد: پس از نشست‌های متعدد با مدیران شرکت و طرح موضوع در شورای تامین و کمیسیون کارگری شهرستان، مقرر شد از ابتدای سال ۱۴۰۳ قرارداد کارگران بصورت مستقیم با شرکت مادر منعقد شود تا پس از سال‌ها انتظار این مهم محقق و امنیت شغلی پرسنل تامین شد. رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شوش اضافه کرد: بنا به دلایلی این موضوع به تاخیر افتاد تا اینکه پس از پیگیری‌های مستمر و برگزاری بیش از ۱۰ نشست ذیل کمیسیون کارگری، کارگروه رفع موانع تولید و نشست‌های مشورتی در محل فرمانداری و دادگستری شهرستان شوش در نهایت کارفرما متعهد به اجرای این مصوبه شد. حذف شرکت واسطه مولایار وی مدت زمان قرارداد کار را یکی از ارکان مهم مطالبه کارگری در کاغذپارس عنوان کرد و گفت: قرارداد شرکت واسطه مولایار به صورت یک ماهه با کارگران منعقد می‌شد که این موضوع در قرارداد کار کاغذ پارس به سه ماه افزایش یافت؛ این نیز یکی از مطالبه‌های مهم کارگری بود که سرانجام محقق شد. عبدالخانی با اشاره به واریز حق السعی اسفند ماه کارگران و برخی مطالبه‌های مالی آنها تا پیش از عید نوروز امسال، افزود: مدیرعامل شرکت کاغذ پارس همچنین متعهد شده است که حقوق فروردین ماه ظرف ۲ هفته پس از فعالیت مجدد شرکت به حساب کارگران واریز شود. وی ادامه داد: مدیران عامل شرکت کاغذ پارس همچنین متعهد شدند مبلغ ثابت ۱۵ میلیون ریال هدیه روز کارگر را نیز در هفته آینده به حساب کارکنان واریز کنند و بر اساس توافق انجام شده مقرر شد نرخ حق غذا به طور تقریبی به ۲ برابر افزایش یابد. کاغذ پارس تولیدی نداشته باشد آینده‌ای هم ندارد دبیر کمیسیون کارگری شوش تاکید کرد: مطالبه‌های قانونی کارگران در محل کارگاه و به حکم قانون قابل رسیدگی است، اما سایر مطالبه‌ها نیازمند توافق میان کارگران و کارفرما است که رسیدن به توافق باید در فضای تعاملی مطرح و توسط طرفین کارگر و کارفرما تصمیم گیری شود. عبدالخانی با تاکید بر اینکه به طور قطع کارگران دلسوز شرکت کاغذ پارس هستند، افزود: استمرار تعطیلی شرکت به دلیل اعتصاب‌های کارگری جز وخیم شدن شرایط شرکت هیچ خروجی نخواهد داشت. وی موفقیت واحد‌های تولیدی را در گرو تعامل سازنده میان کارگر و کارفرما دانست و ادامه داد: واحد‌های تولیدی که این تعامل را نداشته باشند دیر یا زود دچار چالش می‌شود. رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شوش بخشی از شرایط کنونی کاغذ پارس و زیان‌های متحمل به آن را ناشی از فرصت‌های از دست رفته تولید دانست و گفت: کاغذ پارس تولیدی نداشته باشد، آینده‌ای هم ندارد و این خطری است که امنیت شغلی و معیشت کارگران را به خطر می‌اندازد. کارگران کاغذ پارس فعالیت تولیدی خود را از سر بگیرند عبدالخانی با دعوت کارگران کاغذ پارس برای روشن کردن چراغ تولید دراین شرکت اظهارکرد: از آنجایی که تولیدات شرکت کاغذ پارس تامین کننده خوراک اولیه ۲ شرکت دیگر صنایع وابسته است خاموش شدن چراغ تولید در کاغذ پارس احتمال تسری مشکل به دیگر واحد‌های صنعتی را نیز افزوده است و این موضوع، اقتصاد خانواده‌های زیادی را تحت تاثیر قرار خواهد دارد. وی با تاکید بر اینکه تمام مسوولان شهرستان شوش در دفاع از حقوق و مطالبه کارگران کاغذ پارس همصدا هستند، افزود: فرماندار، اعضای شورای تامین، کمیسیون کارگری، کارگروه رفع موانع تولید و نماینده مردم شوش در مجلس شورای اسلامی همگی طی هفته‌های اخیر برای تحقق مطالبه کارگران و دفاع از حقوق قانونی این کارگران با تمام توان در میدان حضور داشته‌اند. رییس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شوش با اشاره به تحقق مطالبه‌های اصلی کارگران کاغذپارس طی روز‌های گذشته تاکید کرد: همانگونه که خواسته‌های اصلی کارگران پس از ماه‌ها پیگیری دستگاه‌های متولی شوش و با موافقت کارفرما محقق شد، انتظار می‌رود تا کارگران گروه صنایع کاغذ پارس نیز ضمن حضور در محل کار و از سرگیری فعالیت تولیدی با مشارکت فعال خود موجبات رشد شاخص‌های اقتصاد و جهش تولید در خوزستان را مهیا سازند. گروه صنایع کاغذ پارس در سال ۱۳۴۶ در شمال خوزستان با هدف استفاده از باگاسِ استخراج شده از کارخانه نیشکر هفت تپه تأسیس شد و در سال ۱۳۴۹ به بهره برداری رسید. این شرکت تا سال‌ها تأمین کننده کاغذ چاپ و تحریر داخل کشور بود، اما به دلیل صدمات وارده در دوران جنگ تحمیلی و نوسازی و بازسازی نشدن در زمان تصدی بخش دولتی، در معرض تعطیلی همیشگی قرار گرفت که در نهایت سهام این شرکت مهر سال ۱۳۹۲ به بخش خصوصی واگذار شد. دی ماه سال گذشته کارگران این شرکت به دلیل پرداخت نشدن برخی مطالبات اقتصادی خود حدود ۱۰ روز دست به اعتصاب زدند که این موضوع با ورود دستگاه قضایی و برگزاری نشست‌های مختلف با حضور نماینده‌های کارگران، مدیران عامل و سایر مسولین شهرستان و پیگیری مطالبه این کارگران سرانجام به پایان یافت و کارگران به کار بازگشتند. طی چند روز اخیر بار دیگر با محقق نشدن مطالبه کارگران با وجود وعده‌های داده شده، کارگران این شرکت دست از کار کشیدند. در پی اعتصابات کارگری، نشست‌های متعددی در سطح شهرستان و استان برای گره گشایی از مشکلات این شرکت و بازگشت به کار گران آن انجام شد.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد