ناسا کاوشگر پرنده به قمر زحل میفرستد
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۲۰۸۷۳
به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، ناسا مأموریت سیارهای بعدی خود را انتخاب کرده است و میخواهد یک کاوشگر پرنده به نام "دراگونفلای"(Dragonfly) را به بزرگترین قمر زحل یعنی "تایتان" بفرستد.
این کاوشگر بدون چرخ، به اندازه کاوشگر مریخنورد "کنجکاوی"(Curiosity) بوده و یک کاوشگر بدون سرنشین خواهد بود که از انرژی هستهای استفاده خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
"دراگونفلای" به معنی سنجاقک است و با بهره از ۸ موتور در اتمسفر تایتان به دنبال مولکولهای آلی از جمله شواهدی مبنی بر اثبات وجود حیات در گذشته و حال روی این قمر خواهد گشت.
فرستادن یک کاوشگر رباتیک پرنده به فاصله ۴.۱ میلیارد کیلومتری از زمین و انتظار داشتن از آن برای پرواز در اتمسفر متانی تایتان با دمای منفی ۱۷۹ درجه سانتیگراد که آب را به یخ و به سختی گرانیت تبدیل میکند، ممکن است یک جاهطلبی بینظیر به نظر برسد، اما از لحاظ مهندسی قابل تحقق است.
بر خلاف ماه و مریخ که قبلاً به آنها کاوشگر فرستاده شده، جاذبه تایتان ۰.۱۳۳ گرانش زمین است، ضمن این که اتمسفری چهار برابر چگالتر از سیاره ما دارد. این بدان معنی است که پرواز در تایتان در واقع سادهتر از زمین است و در واقع یک خوششانسی محسوب میشود؛ زیرا سطح تایتان مملو از دریاچهها، دریاها و جریانهای ساخته شده از هیدروکربنهای مایع و تپههای شن و ماسه ساخته شده از برفهای آلی است. این باعث میشود استفاده از کاوشگرهای دارای چرخ برای کاوش این قمر غیرممکن باشد، اما طراحی یک کاوشگر قایقی نیز میتواند قابل تأمل باشد.
از آنجایی که "دراگونفلای" قرار نیست حداقل تا سال ۲۰۲۶ پرتاب شود و در سال ۲۰۳۴ به تایتان برسد، هنوز در مرحله طراحی قرار دارد، اما طرح اصلی این است که مهندسان ناسا یک کاوشگر به اندازه مریخنورد "کنجکاوی" با یک جفت پایه فرود و هشت موتور یک متری و یک باتری هستهای که با ژنراتور رادیو حرارتی(RTG) شارژ میشود، بسازند.
این پرنده قادر به پرواز با سرعت ۳۶ کیلومتر در ساعت در ارتفاع ۴۰۰۰ متری و در پروازهایی با مسافت ۸ کیلومتری خواهد بود.
بر اساس اطلاعات مأموریت "کاسینی"، برنامه این است که "دراگونفلای" سوار بر یک موشک (که هنوز انتخاب نشده است) پرتاب شود، سپس به سمت زحل سفر کند. این کاوشگر با چتر نجات به سطح خشک تایتان در حوزه استوایی آن فرود خواهد آمد.
هنگامی که این کاوشگر فرود بیاید، مأموریت اولیه ۲.۷ ساله خود را آغاز میکند. "دراگونفلای" در طول شبهای تایتان شارژ میشود و در طول روز در وسعت ۱۷۵ کیلومتری به کاوش خواهد پرداخت.
همانطور که پرواز میکند، سطح تایتان را با استفاده از دوربین تعبیه شده روی دکل خود و همچنین طیفسنج جرمی، طیفسنج اشعه گاما و نوترونی و بستههای ژئوفیزیک و هواشناسی و تحولات جوی مطالعه خواهد کرد.
مأموریت اصلی "دراگونفلای" مطالعه سطح دهانه "سلک" (Selk) است که ممکن است زمانی به اندازه دهها هزار سال میزبان آب مایع و مولکولهای آلی پیچیده بوده باشد. امید این است که نه تنها درباره قمر تایتان بیشتر شناخت پیدا شود، بلکه به دنبال علائم حیات در گذشته و حال باشند.
"توماس زوربوچن"، مدیر ارشد علوم ناسا میگوید: تایتان با هر مکان دیگری در منظومه شمسی متفاوت است و "دراگونفلای" نیز مانند هیچ مأموریت دیگری نیست. تصور پرواز این کاوشگر بر فراز تپهها و دریاهای تایتان که بزرگترین قمر زحل است و کاوش در فرآیندهایی که این محیط فوقالعاده را شکل دادهاند، فوقالعاده است. "دراگونفلای" یک دنیای پر از انواع مختلفی از ترکیبات آلی است که آجرهای اولیه تشکیل حیات است و میتواند ما را در مورد منشأ حیات آگاه کند.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۲۰۸۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فناوری ناسا برای غبارزدایی از ماه به قمر زمین میرود
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا تصمیم دارد ماموریت خصوصی آتی که با عنوان «فایرفلای بلو گوست ۱» (Firefly Blue Ghost ۱) نامگذاری شده را به منظور آزمایش نحوه دفع و حذف گرد و غبار ماه با استفاده از برق به قمر زمین عملیاتی کند.
در این ماموریت نحوه دفع و حذف گرد و غبار با استفاده از الکتریسیه مورد آزمایش قرار میگیرد؛ در این راستا ناسا توضیحاتی ارائه کرده و گفته است، گرد و غبار خانهای که حتی مدتی تمیز نشده و جرم آنها ضخیم شده به آسانی و بدون هیچ دردسری پاک میشوند و سطح دوباره تمیز میشود، اما برای فضانوردان و فضاپیماها، گرد و غبار به دلیل ماهیت خشن و چسبنده غبار روی آنها خطر بسیار بیشتری ایجاد میکند. حتی ماه و مریخ هم از این خطر در امان نیستند.
تفاوت بین گرد و غبار روی ماه و زمین این است که گرد و غبار روی ماه و سایر اجرام مانند شیشه ناهموار و تیز هستند
چارلز بولر، پژوهشگر ارشد آزمایشگاه الکترواستاتیک و فیزیک سطحی مرکز فضایی کندی ناسا در این باره چنین توضیح میدهد: "تمیز کردن سنگ پوشه (گرد و خاک سطح ماه) از روی سطوح، مشکل را بدتر خواهد کرد؛ چرا که آنها بار الکتریکی بالایی دارند و درعین حال به شدت عایق هستند.
بولر در بیانیهای گفت: قرار گرفتن مأموریتهای آینده ماه در معرض این گرد و غبار خطر بالقوه و خطرناک هستند و مدیریت کردن شرایطی که گرد و غبار آن بسیار متفاوتتر از آن چیزی است که ما در سطح زمین مشاهده کردهایم دشوار است و میتواند مشکلات زیادی را برای فضاپیماها و فضانوردان ایجاد کند.
یکی از راهکارهای ممکن برای کاهش آسیبهای ناشی از این گرد و غبار، بهرهگیری از تکنولوژی جدید ایرودینامیکی ناسا به نام تکنولوژی Dust Shield یا به اختصار (EDS) است.
ناسا از سال ۲۰۰۴ مشغول توسعه و آزمایش این فناودپری در مرکز کندی است؛ این فناوری از ترکیبی از الکترودها و میدانهای الکتریکی برای برداشتن و حذف گرد و غبار از اجسامی مانند رادیاتورهای حرارتی و پنلهای خورشیدی، لنزهای دوربین و لباس فضانوردان استفاده میکند.
یکی از عوامل مهم در توسعه این فناوری ایجاد شرایط حمل و نقل پایدار به سطح ماه است که ناسا طراحی کلیدی آن را برای محافظت از ماه در مقابل گرد و غبار برعهده گرفته و این تلاش نشان میدهد، چگونه همکاری بین نهادهای خصوصی و دولتی میتواند به توسعه فضایی کمک کند و فناوریهای جدید را در فضای خارج از جو زمین بیازماید.
انتهای پیام/