به نقل از «قدس آنلاین»

چه کسی از گاندو دردش می آید؟

تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۳۷۲۷۰

اینکه به طور ناگهانی ساخت ژانر مشخصی در دستور کار کارگردان‌های سینما قرار می‌گیرد یا یک بازیگر در تمام فیلم‌های پرفروش سینما نقش اول می‌شود یا چندین ماه در مسیر اکران یک فیلم سنگ‌اندازی می‌شود یا یک فیلم در شرایطی اکران می‌شود که حقوق بازیگرهایش هم درنمی‌آید؛ نه اتفاقی است و نه به بخت و اقبال اهالی سینما بستگی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمد تربت‌زاده/

اینکه به طور ناگهانی ساخت ژانر مشخصی در دستور کار کارگردان‌های سینما قرار می‌گیرد یا یک بازیگر در تمام فیلم‌های پرفروش سینما نقش اول می‌شود یا چندین ماه در مسیر اکران یک فیلم سنگ‌اندازی می‌شود یا یک فیلم در شرایطی اکران می‌شود که حقوق بازیگرهایش هم درنمی‌آید؛ نه اتفاقی است و نه به بخت و اقبال اهالی سینما بستگی دارد. این را خود اهالی سینما می‌گویند که خیلی وقت‌ها لابد جانشان از جولان‌دهی مافیای سینما که خودش را پدرخوانده این عرصه می‌داند، به لبشان می‌رسد.

اما همان‌قدر که جریانی به نام «مافیای سینما» در انتخاب بازیگر، فیلم‌نامه‌نویسی و اکران فیلم‌ها ایفای نقش می‌کند، احتمالاً جریانی هم موازی با آن، در تعیین سیاست‌های سینما، خط و مشی آن و موضع‌گیری‌های سیاسیِ اهالی آن فعالیت می‌کند که می‌تواند فلان چهره سینمایی را برای اظهارنظر سیاسی‌اش تا مدت‌ها تحت فشار بگذارد یا حضور یک بازیگر در عرصه سینما را فقط به خاطر بازی در فیلم سیاسیِ «قلاده‌های طلا» برای همیشه بایکوت کند.

در مرامِ علی(ع)

«علیرام یعنی در مرام حضرت علی(ع) و پرورش یافته به دست علی(ع)، پدرم این نام را ابداع کرده اما در دوران مدرسه چندان با این اسم راحت نبودم و اذیت می‌شدم».

با معنی نام «علیرام نورایی» از زبان خودش شروع کردیم چون احتمالاً معنی نامی که ابداع پدرش بوده، هنوز برای خیلی‌ها گنگ به نظر برسد. از نام کمی تا قسمتی عجیب و غریبش که بگذریم، آغاز فعالیت حرفه‌ای علیرام نورایی در عرصه بازیگری برمی‌گردد به سال 83 و فیلم «بازنده» به کارگردانی «قاسم جعفری». هرچند نورایی پس از آن در چندین فیلم و سریال دیگر از جمله «مسافری از هند» و «گلوگاه شیطان» هم ایفای نقش کرد، اما هفت سال طول کشید تا بازی در یک فیلم جنجالی و پر سر و صدا مثل «قلاده‌های طلا» به او پیشنهاد شود و نامش را سر زبان‌ها بیندازد.

«شهرت» اما همیشه شیرین نیست. جنسِ «شهرت» علیرام نورایی هم از همان شهرت‌های نه چندان شیرین بود که بازیگر خوش قد و بالای سینما را نه به یک سلبریتی، بلکه به «دشمن مردم»، «وطن فروش» و «مزدور» تبدیل کرد!

ترور با لندکروز

هجمه‌ها علیه علیرام نورایی از همان روزهای اولیه اکران قلاده‌های طلا آغاز شد. «فیس‌بوک» صحنه اصلی جریان‌سازی علیه آقای بازیگر محسوب می‌شد و هشتگ‌های مختلف، چپ و راست او را مورد عنایت قرار می‌دادند. جریان‌های فیس‌بوکی سرانجام کار خودشان را کردند و علیرام نورایی در مدت کوتاهی تبدیل به یکی از چهره‌های منفور فضای مجازی و احتمالاً یکی از منفورترین سلبریتی‌های کشورمان شد تا بازیگر قلاده‌های طلا از طرف آن‌هایی که لابد کله‌شان حسابی داغ بود، تهدید به ترور و مرگ هم بشود! این تهدیدها البته بنا به گفته خودش فقط در حد و اندازه‌های شاخ و شانه‌کشی‌های مجازی باقی نماند و یک بار در نزدیکی‌های شهرک اکباتان یک خودرو لندکروز قصد زیر گرفتن آقای بازیگر را داشته اما موفق نشده است.

«امین حیایی» منفور است

هجمه‌های گسترده در فضای مجازی اما قسمتِ خوب ماجرا بود! «پدرخوانده سینما» که انگار قلاده‌های طلا هیچ جوره به مذاقش خوش نیامده بود، به پایین کشیدن این فیلم از پرده سینما و ممنوع کردن نقدنویسی بر قلاده‌های طلا و مصاحبه با بازیگرانش کفایت نکرد و بازیگران این فیلم را یکی پس از دیگری بایکوت کرد تا خیلی‌هایشان تا مدت‌ها پس از بازی در این فیلم، هیچ پیشنهاد دندانگیری برای حضور در سینما نداشته باشند.

حتی اگر ابوالقاسم طالبی، کارگردان قلاده‌های طلا هم بگوید: «کسی نمی‌تواند و جرئت ندارد کسی را بایکوت کند. بله سعی کردند این جو را ایجاد کنند که بایکوت می‌شوید، اما هیچ‌کدام از بازیگران قلاده‌های طلا هیچ‌گاه واقعاً بایکوت نشدند! کسانی که چنین تصورات خامی و چنین خیالاتی در سر دارند، باید به روان‌پزشک مراجعه کنند. قطعاً با خوردن قرص خوب می‌شوند!» با نگاهی به پرونده بازیگران فیلم در سال‌های پس از اکران قلاده‌های طلا، هیچ جوره نمی‌شود «بایکوت» شدن قلاده‌های طلا و بازیگرانش را انکار کرد. بخصوص وقتی «امین حیایی» برخلاف ادعای کارگردان، بایکوت شدنش را تأیید کرده و می‌گوید: «بعضی بازیگران در برخی پروژه‌ها تأکید کردند که اگر امین حیایی در این پروژه‌ها باشد، ما بازی نمی‌کنیم و امین حیایی منفور است!»

کف گرگی و سیلی!

هرچند امین حیایی، محمدرضا شریفی‌نیا، حمیدرضا پگاه و خیلی‌های دیگر پس از دوران کوتاهی مورد عفو و بخشش پدرخوانده سینما قرار گرفتند، اما علیرام نورایی لابد به دلیل نقش محوری‌اش هیچ وقت مورد بخشش قرار نگرفت و اگر از «یتیم‌خانه ایران» که کارگردانش همان کارگردان قلاده‌های طلا بود، بگذریم، تا امروز هیچ پروژه سینمایی درجه یکی به او پیشنهاد نشده است.

بایکوت علیرام نورایی حتی به جمع‌های دوستانه اهالی سینما هم رسیده بود و طبق گفته خودش در یک جمع دوستانه سینمایی، «کمال تبریزی» علیه او موضع‌گیری می‌کند و کار تا جایی بالا می‌گیرد که او را از جمع اخراج می‌کنند. البته امیدوارم این بخش مطلب سبب نشود شما فکر کنید «پدرخوانده» خود خوانده سینما، همان کمال تبریزی یا خدای ناکرده این کارگردان با مافیای سینمای ایران ارتباط دارد!

درگیر فیزیکی‌اش با باران کوثری و دو نفر از همراهان او در محوطه تئاتر شهر که چند سال پیش در پی فحاشی کوثری رخ داده بود هم تا مدت‌ها سوژه داغ رسانه‌ها بود، اما برخلاف گفته این رسانه‌ها، کار به کف گرگی و سیلی زدن نرسیده بود و ماجرا با تهمت‌هایی مثل «خائن» و «وطن فروش» از سوی باران کوثری و سکوت آقای بازیگر در مقابل تهمت و توهین‌ها فیصله پیدا کرده بود!

گوشت قربانی نبودم

شاید آن روز که فیلم‌نامه قلاده‌های طلا را به دست علیرام نورایی دادند، عشقش به بازی در فیلم و سریال‌های اکشن و استفاده از «پارکور» به عنوان ورزش مورد علاقه‌اش آن هم جلوی دوربین، ذهن آقای بازیگر را زیاد به سمت عواقب احتمالی بازی در یک فیلم سیاسی نبرد. این را اندک مجله‌های سینمایی می‌گفتند که آن روزها با وجود بایکوت قلاده‌های طلا و بازیگرانش از سمت پدرخوانده‌های سینما، درباره این فیلم و بازی علیرام نورایی در آن می‌نوشتند. خیلی از این مجلات مدعی بودند علیرام نورایی در سودای شهرت، بازی در این فیلم را قبول کرده و روحش هم خبر نداشته که قرار است «گوشت قربانی» ابوالقاسم طالبی و قلاده‌های طلا باشد.

خودش اما چند سال بعد در مصاحبه با «تی وی پلاس» درباره «گول خوردنش» در پروژه قلاده‌های طلا گفت: «در جریان تبعات بازی در قلاده‌های طلا بودم و ترس هم داشتم که باید با یکسری مسائل روبه‌رو شوم؛ ولی وقتی با ابوالقاسم طالبی پیش از کلید خوردن کار صحبت کردم و بیشتر به انگیزه ساخت این فیلم در آن زمان پی بردم، بازی در این فیلم برای خودم هم انگیزه شد. من نقشی که در این فیلم بازی کردم را دوست دارم و تبعات آن را هم پذیرفتم و نقشم ارزش این کار را داشت؛ مسیری که پس از قلاده‌های طلا طی کردم، مسیر بدی نیست و الان هم راضی هستم و افتخار می‌کنم که در پروژه قلاده‌های طلا بازی کردم».

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سریال گاندو علیرام نورایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۳۷۲۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تجربه سینما ترس، ترسناک‌ترین در ایران

سینما ترس یا اتاق تماشای فیلم‌های ترسناک، مکانی است که با دقت طراحی شده تا تجربه‌ای هیجان‌انگیز و مرموز را برای بازدیدکنندگان به ارمغان آورد. دیوار‌ها معمولاً با پوستر‌های کلاسیک و مدرن فیلم‌های وحشت آراسته شده‌اند، ایجاد فضایی تاریک و نیمه تار با نورپردازی مهتابی که هر گوشه‌ای از اتاق را به‌آرامی روشن می‌کند. صدا‌های زمینه‌ای مانند وزوز باد، جیرجیر درب‌های قدیمی و گهگاه صدای جیغ زننده، حس تنش و اضطراب را تقویت می‌کند.

به گزارش روزیاتو، صندلی‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که راحتی و درعین‌حال، حس حبس‌شدگی را به تماشاگران القا می‌کنند، و این امر باعث می‌شود که تجربه تماشای فیلم بسیار فراگیر و واقع‌گرایانه‌تر به نظر برسد. این اتاق، مکانی است که واقعیت و خیال به شکلی درهم‌تنیده شده‌اند تا یک تجربه بی‌نظیر و به‌یادماندنی را خلق کنند.

سینما ترس: وحشت در دل نمایش

سینما ترس جذابیت خاصی دارد؛ زیرا به تماشاگران امکان می‌دهد که حدود احساسات خود را در محیطی کنترل‌شده بیازمایند. این نوع سینما با ترکیبی از دکوراسیون ترسناک، افکت‌های صوتی و بصری مهیج و داستان‌های پرتنش، فضایی ایجاد می‌کند که تماشاگران را به‌شدت درگیر کرده و حس هیجان و کنجکاوی را در آن‌ها برمی‌انگیزد.

برای بسیاری، لذت‌بردن از فیلم‌های ترسناک در چنین محیطی فرصتی است برای فرار از واقعیت و تجربه حس‌هایی که در زندگی روزمره کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود. علاوه بر این، ماجراجویی در مواجهه با ترس‌ها و دیدن چگونگی برخورد دیگران با موقعیت‌های مشابه می‌تواند بسیار آموزنده و سرگرم‌کننده باشد. این تجربه‌ها نه‌تن‌ها از نظر فردی بلکه به‌عنوان یک فعالیت اجتماعی نیز جذاب است، زیرا افراد می‌توانند واکنش‌های یکدیگر را در شرایط ترسناک مشاهده کنند و این امر به تعمیق پیوند‌های میان آن‌ها کمک می‌کند.

جو سینما ترس چگونه است؟ چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟

تجربه سینما ترس همچنین به ما اجازه می‌دهد تا با ترس‌های نهفته خود مواجه شویم و آن‌ها را در محیطی امن و کنترل‌شده مدیریت کنیم. این فرایند می‌تواند تأثیرات روان‌شناختی مثبتی داشته باشد، چرا که با یادگیری برخورد با ترس‌ها، می‌توانیم در موقعیت‌های استرس‌زای واقعی نیز با اعتمادبه‌نفس بیشتری عمل کنیم. فیلم‌های ترسناک و سینما ترس با ایجاد هیجان در کنار ترس، نوعی رهایی عاطفی را فراهم می‌کنند که می‌تواند بسیار رهاکننده و لذت‌بخش باشد.

علاوه بر این، سینما ترس به‌عنوان یک پدیده فرهنگی عمیق‌تر از یک سرگرمی ساده عمل می‌کند. این نوع سینما به طرف‌داران اجازه می‌دهد تا به‌گونه‌ای خلاقانه با مفاهیم مرگ، بقا و ماوراءالطبیعه کنار آیند. فیلم‌های ترسناک غالباً نماد‌ها و تم‌هایی را شامل می‌شوند که به بینندگان فرصت می‌دهند در مورد موضوعات بنیادین انسانی مانند اخلاق، قدرت، و هویت تفکر کنند.

این عمق فکری، تجربه تماشای فیلم در سینما ترس را به یک ماجراجویی فکری تبدیل می‌کند که فراتر از ترس و هیجان سطحی است؛ بنابراین، سینما ترس به‌عنوان یک محفل اجتماعی که در آن افراد می‌توانند احساسات و افکار خود را به اشتراک بگذارند و درباره آن‌ها بحث کنند، عمل می‌کند، و این خود باعث تقویت ارتباطات انسانی و فهم عمیق‌تری از تجربه انسانی می‌شود.

چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد؟

وقتی صحبت از تجربه سینما ترس می‌شود، مجموعه‌ای از اتفاقات و تجربیات مختلف درهم‌تنیده می‌شوند که با هدف افزایش هیجان و ترس طراحی شده‌اند:

پخش فیلم‌های ترسناک:

فیلم‌هایی با داستان‌های متنوع که شامل عناصر وحشت، معما، و تعلیق هستند، پخش می‌شوند. این فیلم‌ها ممکن است شامل داستان‌هایی درباره ارواح، موجودات فراطبیعی، قاتلین زنجیره‌ای یا سناریو‌های بقاء در شرایط سخت باشند.

تأثیرات صوتی و بصری:

اتاق‌های سینما ترس اغلب با سیستم‌های صدای پیشرفته و تأثیرات بصری همچون نورپردازی مخصوص، دود و حتی افکت‌های خاص مانند تکان دادن صندلی‌ها تجهیز می‌شوند تا تجربه‌ای واقع‌گرایانه‌تر ایجاد کنند.

دکوراسیون تم‌دار:

دیوار‌ها و فضای داخلی سینما معمولاً با تم‌های وحشت‌آور طراحی می‌شوند، مانند اتاق‌های تاریک با تصاویر و مجسمه‌های ترسناک که فضایی مضطرب و مرموز ایجاد می‌کنند.

واکنش‌های تماشاچیان:

بخشی از تجربه سینما ترس، تماشای واکنش‌های دیگران در هنگام تماشای فیلم است. فریادها، پریدن از جا، و حتی خنده در مواقع ترسناک، بخشی از تجربه اشتراکی است که می‌تواند ترس را کاهش دهد و تجربه را لذت‌بخش‌تر کند.

مواجهه با ترس‌ها:

سینما ترس فرصتی برای مواجهه با ترس‌های شخصی فراهم می‌کند. این تجربه به تماشاچیان امکان می‌دهد که ترس‌های خود را در محیطی امن و کنترل‌شده کاوش کنند و رویارویی با آن‌ها می‌تواند به‌عنوان یک نوع درمان شخصی عمل کند.

تجربه‌های اجتماعی:

سینما ترس، به‌عنوان یک فعالیت اجتماعی، افراد را برای تجربه‌ای مشترک دور هم جمع می‌کند. این می‌تواند به تقویت پیوند‌های دوستی کمک کند و فرصتی برای ایجاد خاطرات مشترک فراهم آورد.

چه چیز‌هایی در سینمای ترس در انتظار ماست؟

اگر علاقه‌مند به تجربه یک حس خاص و جذاب هستید که تاکنون از ترس و وحشت نداشتید، به‌جرئت سینما ترس یکی از خاص‌ترین و ویژه‌ترین انتخاب‌هایی است که می‌تواند پیش و روی شما قرار بگیرد. بنا به دلایل ذیل:

آدرنالین: تماشای فیلم ترسناک، هورمون آدرنالین را در بدن آزاد می‌کند که باعث ایجاد حس هیجان و ترس می‌شود. این حس برای بسیاری از افراد لذت‌بخش است.

ترشح اندورفین:

ترسیدن در حین تماشای فیلم ترسناک، باعث ترشح اندورفین در بدن می‌شود. اندورفین نوعی مسکن طبیعی است که به کاهش درد و اضطراب کمک می‌کند.

مواجهه با ترس:

سینما ترس فرصتی برای افراد فراهم می‌کند تا با ترس‌های خود در محیطی امن روبرو شوند. این امر می‌تواند به آن‌ها در غلبه بر ترس‌هایشان در دنیای واقعی کمک کند.

فرار از واقعیت:

تماشای فیلم ترسناک، راهی برای فرار از مشکلات و استرس‌های دنیای واقعی است.

احساس همبستگی:

تماشای فیلم ترسناک با دیگران، می‌تواند حس همبستگی و تعلق خاطر را در افراد ایجاد کند.

سرگرمی:

سینما ترس می‌تواند سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز باشد.

تفکربرانگیز:

برخی از فیلم‌های ترسناک، پیام‌های عمیقی در مورد جامعه، انسان و یا فلسفه دارند که می‌تواند باعث تفکر و تأمل در بیننده شود.

تنوع:

ژانر وحشت، تنوع بسیار زیادی دارد و فیلم‌های مختلفی در این ژانر ساخته شده است که می‌توانند سلیقه‌های مختلف را راضی کنند.

رزرو و خرید بلیط سینمای ترس

انتخاب داستان و ژانر مناسب برای تجربه سینما ترس نقش مهمی در تعیین شدت و نوع هیجانی که تماشاگران تجربه می‌کنند، ایفا می‌کند. به طور معمول، انتخاب‌ها شامل ژانر‌هایی مانند وحشت کلاسیک، ماوراءالطبیعه، هیولاها، روان‌شناختی، و بقا می‌شوند.

فیلم‌های وحشت کلاسیک مانند “دراکولا” یا “فرانکنشتاین” تجربه‌ای نوستالژیک و ترسناک را ارائه می‌دهند. ژانر ماوراءالطبیعه، با فیلم‌هایی مانند “کانجورینگ”، باتکیه‌بر عناصر فراطبیعی و روح‌ها، حس ترس عمیق‌تر و مبهم‌تری را به تماشاگران منتقل می‌کند. فیلم‌هایی با تم هیولا مانند “گودزیلا” یا “علی‌رغم” به دلیل مواجهه با موجودات غول‌پیکر و ترسناک، اغلب باعث ترس و هیجان می‌شوند.

ژانر روان‌شناختی، مانند “سایکو” یا “جنون”، بر روی تنش‌های درونی و تأثیر آن‌ها بر رفتار انسان تمرکز می‌کند، ایجاد یک تجربه مضطرب‌کننده و فکربرانگیز که ممکن است به تماشاگران کمک کند تا با ترس‌های درونی خود مواجه شوند. نهایتاً، فیلم‌های بقا مانند “بازمانده” یا “جزیره شاتر” که در آن‌ها شخصیت‌ها برای زنده‌ماندن در شرایط سخت تلاش می‌کنند، می‌توانند حس تنش و هیجان فوق‌العاده‌ای را ایجاد کنند.

انتخاب داستان و ژانر بسته به سلیقه و تحمل ترس تماشاگران، می‌تواند بر این تجربه تأثیر بگذارد و محیطی را ایجاد کند که در آن ترس و هیجان به طور موثری با یکدیگر ترکیب شوند.